KunArte hiritargo txikienari (0-6 urte) eta lagun dituzten helduei (artistak, familiak, irakaslegoa, politikoak eta komunikabideei) zuzendutakoBerrikuntza Artistikorako Zentroa da. Bere ekintzak Haurtzaroak mundua eta Artea ezagutzerakoan erakusten duen jakinminez betetako begirada horretan inspiratuak daude. Esplorazio eta bilaketa prozesu batean murgildu garen bost urte hauen ondoren, proiektua sorkuntza eta formakuntza akzioak, emanaldiak eta audientzien laborategiak osatzen dute.
Lehen Haurtzaroa orri zuriaren adina da, oraindik dena ezagutzeke duen aroa. Eduard Punsetek dioen bezala Lehen Haurtzaroagizakiaren I+G departamentua da. Bere behaketan, sustatzean eta garapenean ezagutza iturri amaitezin bat egiten dugu topo; etengabe eraldatzen diharduen gizarte batentzako ekarpen baliotsua berau. Garaia da modelo konbentzionalak gainditu eta ikerketa, sorkuntza eta diziplinartekotasunaren alde apostu egiteko.
KunArtek ekintza andana garatzen du sorkuntza artistiko profesionala sustatze aldera (Egonaldi Artistikoak, mentoring-a, lantalkdeak, mintegiak…). Era berean, hiritargoa, batez ere, Haurtzaroa eta bere familiak, lenguaia artistikoez jabetzeko lan eskerga egiten da.
Proiektuaren kalitatea, Europar Batasunaren EACEA (Education, Audio-visual and Culture Executive Agency)-ren aldetik balioztatua dago, izan ere KunArte -Paraiso Antzerkia Europa Creativa-ren Small Size Performing Arts for Early Yearsproiektuaren bazkideetako bat da.
2017an 32 urte bete dira Arabako kultura eta hezkuntza proiektu garrantzitsu bat martxan jarri zenetik: “Antzerkia Eskolara heltzen da” kanpainia. Teatro Paraíso-k diseinatu eta egindako proiektu hau Arabako Foru Aldundiko Kultura Sailak babesten du.
32 urte hauek une esanguratsuez betetako bide erakargarria eraiki dute gure haur txiki eta gazteen eta Antzerkiaren Artearen artean. Guztira, 222.000 ikuslek eta 14.200 irakaslek hartu dute parte, Arabako 26 herritako Haur Hezkuntzako, Lehen Hezkuntzako eta Bigarren Hezkuntzako 49 ikastetxeetatik etorritakoak.
32 urte eman ditugu proiektuan parte hartu duten hainbat agenterekin harremana hobetzen: irakasleak, animatzaile soziokulturalak, udalak, museoak, liburutegiak eta Teatro Paraisoko talde artistikoak eta pedagogikoak.
32 urtez kulturaren demokratizazioaz arduratu gara. Landa-ingurunean antzerkiaren esku hartzea sustatzen duen eredu bakarra eraiki dugu Estatuan eta honek ikusleak erakartzeko kalitatezko ekintza ahalbidetu du.
Arte Eszenikoak ezagutza eta emozioaren arteko bilgune diren aldetik, “Antzerkia eskolara heltzen da” kanpaina Arte Eszenikoak ezagutzeko esplorazio-bidaia da.
28 izango dira “Antzerkia Eskolara heltzen da” kanpainaren 32. edizio honetan parte hartuko duten Arabako ikastetxeak. Guztira, 2.182 haur eta 143 irakaslek Teatro Paraíso konpainiaren Lunaticus Circus ikuskizunean murgiltzeko aukera izango dute, antzezlanak lurraldeko espazio kultural ezberdinak bisitatuko dituelarik bidean.
Aurten gainera, irakaslegoarekin garai batean egiten ziren tailerrak berreskuratuko dira, eta familiekin komunikazioa indartzeko lan egingo da, proiektuak daukan eginkizun soziala nabarmenduz.
Kafea hartzeko tarte didaktikoetara joatea pedagogiaartistiko eta aktiboaren esperientzia batean partehartzeko aukera da irakasleentzat. Bertaratzen direneksormenerako materialen pack bat jasoko duteikasgelarako. Pack horrekin proposamen berritzaileakbultzatu ahalko ditu haurrekin eta gazteekin.
Ikuslearen prestakuntzarako gidaliburuak kafeahartzeko tarte didaktikoetan emango dira eta osteaneskuragarri egongo dira Teatro Paraísoren web orri honetan.
Jarduera hau kafe baten aurrean egiten da, La Casa delLibroren egoitzan, antzerkia egingo den bi astelehenago, arratsaldeko 6etan
Kafe didaktikoen zerrenda: :
Jarraitzen dugu antzokira doan irakaslegoari hurbilketa pedagogiko bat errazten. Horretarako aukeratutako antzerkiaren inguruko gogoetak eta informazioak dituzten gida didaktikoak eratzen ditugu, irakasleak funtzio aurretik eta ostean gelan ekintza ezberdinak proposatu ahal ditzan.
Denboraldia zapore onarekin hasi nahi dugu eta horretarakoirakasleak, aktibitate programa berria ezagutzeragonbidatzen ditugu, etapa berrirako hausnarketaketa iradokizunak elkar trukatzeko asmoarekin, kafe bathartzen dugun bitartean.
Kafea bitartean, programatutako ikuskizun guztiaketa «Ikusle izatearen artea» programa osatzen dutenekintza paraleloak aurkeztuko dira.
Ekitaldi hau Irailaren 6an izango da, egun horretanAntzokian bi kafe ospatuko direlarik, lehenengoa10:00etan eta bigarrena 12:30etan izango dira.
Kun Arte konpainiari esker, antzerki lan bat ikusi ahal genuen bizian, "Grillos y luciérnagas". Honek asko lagundu digu gure antzerki egiteko, materialak, metodoak, musika eta abar, erabilgarriak izan dira gure antzezlana prestatzeko.
Antzerki honek, gazteleraz ikusi genuen eta honen laburpena hau da: "El mundo está lleno de contrarios, el blanco y el negro, la luz y la oscuridad, el día y la noche. Cambia la luz, cambian los colores, pero el mundo no desaparece. Hay otras luces y otros sonidos, que no se encuentran por el día, y los sueños, que nos envuelven cuando dormimos. Un mundo fantástico, lleno de verdad y misterio. “Nos vamos con los ojos cerrados a través de la negra noche. No tengas miedo si te pierdes. El señor dormir cuida de ti y te enseña el camino.” “Grillos y luciérnagas” hace referencia a las luces y los sonidos de la noche y es un dibujo teatral, un juego poético entre una mujer y un hombre, que está dedicado a los más pequeños, a su asombro, a cómo contienen el aliento cuando vamos con ellos a través de la oscuridad. "
Honi buruz gehiago jakin nahi baduzue, hona hemen web orrialdea: Grillos y luciérnagas- dossierra
Gainera, egindako ariketak Patricia-rekin baliagarria izan dira lotsa kentzeko eta aholku batzuk eman digu gure antzezlana aurrera eramateko.
Ariketa hauetan, gure gorputzarekin dramatizatu genuen eta antzezpen motz bat prestatu genuen ipuin batean oinarrituz. Gutako batek emakumezko katuak zen eta besteok gizonezko katuak ginen.Antzezlanean katuak izango bagina bezala egin behar izan genuen, eta emakumezko katua maitemindu behar genuen. Gero, gizonezko katuek borroka bat izan genuen emakumezko katuaren amodioa lortzeko; baina emakumezko katua ez zuen nahi inorekin joatea.
Irudi hauetan polikiroldegian taldeka egin genituen instalazio desberdinak ikusten dira. Txokoka material desberdinak jarri zituzten eta hauekin instalazio desberdinak eraiki genituen bakoitzari esanahi edo zentzu bat emanez.
Bestealdetik, klasean egindako ekintza baten emaitza eskuineko argazkian irudikatzen da.
Ekintza honetan taldeka jarri ginen eta "Teatro Paraiso"-ko zuzendaria, Elena, talde bakoitzari kutxa bat eman zgun. Taldeka ireki genituen eta hor zegoen inforamzioa irakurri genuen. Irakurri eta gero gainerako taldeekin partekatu genituen.
Kutxa hauetan hainbat informazioa zegoen: antzerkien konpaniak, gasteizko informazioa, antzokiak, Haur Hezkuntzako antzerkiak eta abar eta talde bakoitzak zeukaten kutxa bat, eta horrekin errepresentatu izan behar genuen nolakoa zen "etxe horrek".
Ekintza hauek, Artea eta Haurtzaroa VII. jardunaldiaren barruan egon ziren Euskal Herriko Unibertsitatearen Hezkuntza eta Kirol Fakultatean, Paraiso teatroaren lankidetzaz.
Jardunaldi hauek bereziki interesgarriak dira Haur Hezkuntzako graduaren dramatizazioaren aipamena egiten ari dituguentzat, arte sormena eta hiritar txikiak, zuzeneko esperientzia artistikoak edo arte esperimentazioaren garrantzia bezalako gaiak jorratuko ziren.
Es el tiempo de la gran escasez. Son tiempos difíciles para Antón, Pirú y Nico, tres vagabundos sin trabajo, comida ni techo que deambulan sin rumbo fijo en busca de alguna oportunidad para escapar de sus penurias. La casualidad,el azar o tal vez el destino hace que se encuentren con una vieja caravana de circo abandonada en mitad de la nada.
Estos tres perdedores, desconfiados en un principio, descubren que todo puede ser más fácil si unen sus fuerzas, así que, transformarán la olvidada caravana en un pequeño circo trotamundos y en un arrebato de ingenuidad, jugarán a convertirse en artistas de circo, improvisando números circenses con más entusiasmo que acierto.
El resultado es un circo frágil e imperfecto, pero fresco y atrevido, un circo lleno de vitalidad y sorpresas con el que podrán emprender una nueva aventura vital y, juntos, hacer realidad sus sueños.
Pero la ambición desmedida puede convertir los sueños en pesadillas…
Afortunadamente Lunáticus Circus será un circo para soñar, reír, viajar y jugar a transformar la realidad.
Los clásicos lo son por su capacidad de resultar contemporáneos en cualquier tiempo. “Pulgarcito” es un cuento en el que un niño menudo e ingenioso salva a todos sus hermanos y a su familia, después de que sus padres desesperados hayan tenido que abandonarlos en el bosque por falta de recursos.
Son varios los temas que Perrault aborda en su versión del cuento y, sin duda, uno de ellos es el del abandono. Nosotros presentamos el cuento privilegiando este tema y contextualizándolo en una situación que no dejará de reclamar paralelismos con la sociedad actual.
Quien busque el “Pulgarcito” de Perrault hallará lo que busca como también lo hará quien desee encontrar una visión nueva y estimulante. Divertido para los niños y conmovedor para los adultos (aunque tal vez resulte lo contrario), presentamos el cuento a través de la relación de un hijo con su padre. Y es por eso que este es un espectáculo especialmente ideado para padres e hijos.
Según se dice, los cuentos se inventaron para dormir a los niños y despertar a los adultos, pero ¿y si los padres fuesen los niños y los hijos los adultos?.
Desde la más tierna edad, los niños y niñas están inmersos en el mundo de las imágenes, aunque la mayoría de las veces de una forma pasiva. En nuestro jardín se mezclan el teatro, el vídeo, las sombras y los dibujos, para proponer a los espectadores/as una experiencia visual lúdica y activa.
“Una mujer sentada en su jardín, sueña. Un hombre llega y la invita a un viaje por el mundo de las imágenes. Juntos descubren una tela entre los árboles que se convierte en una página en blanco para crear y transformar las imágenes… en un lugar para jugar y plasmar las emociones”.
Los más pequeños nos sorprenden por el contraste entre su fuerza y su fragilidad. Su fuerza viene de su capacidad para estar allí, completamente disponibles en el momento presente, incansablemente curiosos, su fragilidad nace de su apertura natural al mundo, de su ausencia de barreras respecto a sus emociones.
La sutileza del espectáculo nos transporta a un universo poético, en el cual los niños y niñas navegan con confianza y admiración.