Wat is er gebeurd?

Het Arco dossier is een heel complex kluwen geworden.  Kort samengevat en simpel gesteld zit het als volgt.

Over de periode 1960 tot 2008 werden door BAC, Bacob, DVV, VDK, Dexia en andere instellingen coöperatieve deelbewijzen verkocht van Arco (en zusterorganisaties). De kopers waren gewone mensen, zoals u en ik, die te horen kregen dat de formule even veilig was als een spaarboekje, risicoloos, maar dat er een goede en vaste rente op te krijgen was. Bij inschrijving konden deelnemers ook rekenen op gunsttarieven voor bankdiensten, verzekeringen, brandstof, reizen, en nog meer goederen of diensten bij de BAC, Bacob, Dexia, DVV, Texaco, Standaard boekhandel, reisbureau Ultra Montes, enzovoort. Als je die coöperatieve deelbewijzen kocht, kreeg je nog vele andere voordelen, zoals gratis juridisch advies. In ruil stond jouw spaargeld dan wat langer vast, het kon bijvoorbeeld maar gedurende enkele maanden per jaar terug opgevraagd worden. En we noemen het expliciet spaargeld, omdat veel spaarders van hun bankdirecteur of aan het loket te horen kregen dat het interessanter was om dat spaargeld af te halen en er coöperatieve deelbewijzen mee te kopen. 

Dit systeem liep lange tijd goed, en deelnemers kregen elk jaar hun deelname in de winst (jaarlijks 4,25%) uitgekeerd op hun wachtrekening. Die winst werd niet uitbetaald, maar omgezet in meer coöperatieve deelbewijzen.

De miserie begon toen er in Amerika problemen kwamen met de vastgoedmarkt. Daar kregen gezinnen die zich geen eigen huis konden veroorloven toch een hypothecaire lening van hun bank. Het kwam meer en meer voor dat die niet werden terugbetaald. Zo kwamen er in Amerika enkele banken in de problemen, en uiteindelijk ging Lehman Brothers overkop. De situatie deinde uit naar de rest van de wereld, en tijdens de financiële crisissen van 2008 en 2011 kwamen er enkele heikele punten naar boven. Lees in deze bijlage meer over de eerste redding van Dexia. Dexia ging uiteindelijk toch over kop, en Arco werd meegesleurd. Meer dan 650.000 coöperanten en enkele 10.000en organisaties bleken samen 60 miljard Belgische frank, of 1,5 miljard euro te verliezen.  De veilige formule bleek dan toch niet zo veilig te zijn geweest. Het bleek dat het ACW een financiële melkkoe had gemaakt van Arco, en extra risico's had genomen met het spaargeld van haar onbewuste coöperanten om zelf nog meer winst te kunnen maken. Maar daar hadden noch het ACW noch Arco over gecommuniceerd met de spaarders die de coöperatieve deelbewijzen hadden gekocht. Al hun spaarcenten zouden verloren gaan, zonder dat ze wisten hoe de vork precies aan de steel zat.  De bedragen die coöperanten kwijtspeelden, varieren van een paar honderd euro tot meerdere tienduizenden euro's, het laatste meestal bij grotere gezinnen. Vermoedelijk verloren de meeste gedupeerden een bedrag van gemiddeld tweeduizend tot zesduizend euro.

Toen het onmogelijke zich toch voltrokken had, ging de politiek zich ermee bemoeien.  De regering Leterme zou het garantiefonds inschakelen, Minister Geens kwam met een plan B op de proppen en de regering Michel zou een taskforce oprichten.  Daar is nooit iets van gekomen. Het hoeft ook niemand te verbazen dat de politici niet echt geïnteresseerd zijn om hier werk van te maken: minder dan 1 procent van de gedupeerden liet in de afgelopen jaren van zich horen.  Actiegroepen op facebook krijgen maar geen gedupeerden bijeen.

Ook de bemoeienissen door Europa bleken uiteindelijk een slag in het water. Toch hebben ze meerdere jaren aangesleept, om de zaak uiteindelijk geen stap verder te helpen. 

En ondertussen mochten de vroegere beheerders van Arco ook nog curator zijn van hun eigen faillissement. Ongezien!

Toen bleek dat de oplossing niet vanuit de politiek zou komen, werd alle hoop gesteld op justitie. Deminor kondigde als eerste aan om een zaak aanhangig te maken voor de handelsrechtbank in Brussel, maar kon daarvoor amper 2167 coöperanten bereid vinden om zich in te schrijven. De zaak van Deminor kwam voor in de tweede helft van 2021. Begin november 2021 werd de zaak onontvankelijk verklaard. De motivatie van de rechtbank sloeg echt op niks, en Deminor bevroeg daarop de deelnemers over een beroepsprocedure. In januari 2022 is beslist dat het beroep zal worden ingesteld. Dat telt dus enkel voor de coöperanten die zich voor deelname aan de eerste zaak hadden aangemeld. De behandeling van het beroep is gepland voor eind 2028. Na meer dan tien jaar wachten op een uitspraak van justitie kregen de gedupeerden dus van de rechtbank te horen dat ze opnieuw vijf jaar moesten wachten. Anderzijds, in januari 2022, besloot Deminor om een nieuwe rechtszaak op te starten, tot eind maart 2022 konden gedupeerden zich daar nog bij aansluiten. Een lijstje van andere organisaties die werken rond Arco (voor zover ze ons bekend zijn) kan u hier vinden.

Het is in dit kader dat de vzw Arcopar Actieteam het initiatief heeft genomen om een petitie te starten op de website van de federale Kamer van Volksvertegenwoordigers. Meer informatie over die petitie vindt u hier. Zeker even deze informatie lezen, ook de bijlage bij de petitie en dan actie ondernemen !

De hele zaak sleept inmiddels al meer dan tien jaar aan, en een oplossing is dus nog steeds niet in zicht.  Het is zowat een rode draad die doorheen het hele verhaal - en alle aanverwante actiegroepen - van Arco loopt: het lijkt alsof niemand geïnteresseerd is om zijn centen terug te krijgen. Dat kan op verschillende manieren verklaard worden. Veel gedupeerden zijn er niet trots op dat ze spaargeld zijn kwijtgeraakt, en willen daar zo weinig mogelijk ruchtbaarheid aan geven. Dat noemen we misplaatste schroom, ze zijn feitelijk gewoon bestolen. Anderen hebben na zoveel jaren alle hoop verloren. Ze zijn wel teleurgesteld, maar willen de zaak achter zich laten en zijn bereid het verlies te slikken. Dat is hun goed recht, maar ze gaan er zich nooit goed bij voelen, en ze tonen zich weinig solidair met de grote groep van gedupeerden. Veel van de oudere coöperanten zijn inmiddels overleden. Je zou dan kunnen denken dat de groep van gedupeerden in feite verkleind is, maar het tegendeel is waar. Vanwege de onvoltooide erfenissen over meerdere erfgenamen, is de groep van belanghebbenden waarschijnlijk aanzienlijk gegroeid.

Eendracht maakt macht, zo luidt ons Belgisch credo. En daar ontbreekt het ons aan om tot een oplossing te komen voor het Arco debacle. Er zijn in ons Belgenlandje machtige belangengroepen en zuilen die niet staan te springen om anderhalf miljard euro terug te betalen aan de rechtmatige eigenaars, ook al hebben ze de middelen daarvoor.

De tegenpartij van gedupeerden stelt tot op vandaag eigenlijk niks voor. Facebookgroepen krijgen amper leden bij, voor protestacties of betogingen komt amper volk opdagen, dat is in het verleden bij herhaling gebleken. Het is van het grootste belang dat we er in slagen om alle gedupeerden te verenigen, om als machtig blok (en ook al als potentiële kiezers) toch een gewicht van belang in de schaal te kunnen werpen. Eentje waarmee men wel rekening zal moeten houden.

Natuurlijk is er al geprobeerd (meer dan eens) om de lijsten van coöperanten op te vragen bij Arco en bij Belfius. Maar die weigeren om die lijsten ter beschikking te stellen vanwege de Europese Algemene Verordening Gegevensbescherming. Een advies daarover dat we bij de Belgische GegevensBeschermingsAuthoriteit vroegen, werd naar Europa doorverwezen. En daar hangt onze vraag, in afwachting van een zinnig antwoord. Hopelijk kan de informatie die u kan terugvinden op deze website u er van overtuigen om zich aan te melden als gedupeerde, om zo samen sterker te staan. Waarvoor dank. U kan zich sinds december 2022 niet meer aanmelden voor deelname aan een rechtszaak. Als u niets heeft ondernomen, dan is de kans groot dat u uw centen definitief hebt verloren. Uw enige hoop is dan nog dat er een dading kan gesloten worden. Zie daarvoor bij de petitie en bij de veelgestelde vragen.

Meer achtergondinformatie kan u lezen in een boek van Peter Dedecker. Je kan het hier vinden, gratis.

Er is ook een korter artikel van Yannick Verdyck. Dat leest u hier.  Yannick werd op 28/09/22 gedood door de Belgische politie.

   Daarover leest u hier.