The Alchemist: een toneelstuk van Ben Jonson waarin hij de praktijken van de alchemist op de korrel neemt.
Faust van Goethe: vooral het tweede deel zit vol alchemistische symboliek
In de poëzie van John Donne staan heel wat verwijzingen naar alchemie, bijvoorbeeld in 'The Dissolution" , "The Anatomie" en "Elegy".
King Lear van William Shakespeare kan gelezen worden als een alchemistische transmutatie. (Charles Nicholl: 'Alchemical bearings on King Lear', in The Chemical Theatre - uitg. Routledge & Kegan, 1980).
In The Canon's Yeoman's Tale, een verhaal uit The Canterbury Tales van Geoffrey Chaucer, wordt de alchemie voorgesteld als een praktijk die charlatans aantrekt. Doordat Chaucer een zo nauwkeurige beschrijving geeft van het werk van de alchemisten, zal hij later door onder meer Elias Ashmole omschreven worden als een ware meester in de alchemie.
De slinger van Foucault, Umberto Eco, (1988).
In Honderd jaar eenzaamheid van Gabriel García Márquez uit 1967 treedt een alchemist op met de naam Melquiades.
L'Oeuvre au noir uit 1968 van Marguerite Yourcenar.
De Alchemist is een boek van Paulo Coelho uit 1988.
In het eerste Harry Potterboek Harry Potter en de Steen der Wijzen van J.K. Rowling wordt naar alchemie verwezen. Ook de Franse alchemist Nicolas Flamel komt er als personage in voor.