V.: abreviatura del praenomen Vibius VAvacō -āre -avi -atum: estar libre, abierto o desocupado. C.-ve: conj. enclítica: ovacuus -a -um: vacío, desocupado, librevagus -a -um: errante, vagabundo || inconstantevalde: adv.: mucho, muy, en gran maneravale: adiósvaleō valēre valuī: estar fuerte, estar sano || prevalecer, valer. C.valetudo -inis 3 f.: saludvalidus -a -um: fuerte, saludable, robusto, sano || resistente || violento, impetuosovalles -is 3 f.: valle, hondonadavallum -i 2 n.: empalizadavanus -a -um: vacío, falso, engañosovapulo -āre -avi -atum: recibir golpes; ser azotado. C.varius -a -um: variado, diverso, distintoVarro -onis 3 m.: Varrón Marco Terencio Varrón, político más conocido como autor literario; se ha conservado un tratado de agricultura y un tratado gramatical sobre la lengua latina; César lo puso al frente de la gran biblioteca pública que quería crear en Roma. vas vasis 3 n.: vasovasto -āre -avi -atum: devastar. C.vastus -a -um: despoblado || extenso, enorme || vastus animus espíritu insaciablevātēs -is 3 m.: poeta, bardo VE-ve: partícula enclítica: ovectigal -alis 3 n.: tributo, impuestovehementer: adv.: violentamente, enérgicamente || con pasiónvehiculum -i 2 n.: vehículo, medio de transportevehō -ĕre vēxī vectum: llevar, transportar. C.vehor vehī vectus sum: viajar. C.vel: conj.: o | | vel... vel...: o… o...velocitas -atis 3 f.: velocidad, rapidezvelox -cis: adj: veloz, rápido, ágilvelum -i 2 n.: vela || vela dare hacerse a la velavelut: incluso como, justo comovena -ae 1 f: vena, arteriavenatio -onis 3 f.: venatio, caceríavenator -oris 3 m.: cazadorvendo -ĕre -vendidi -venditum: vender. C.veneficium -ii 2 n.: envenenamiento || hechicería, maleficioVenelli orum 2 m. pl.: venelos [pueblo galo]venenum -i 2 n.: droga || venenovenero -āre -avi -atum: adorar, rendir culto a. C.veneror –ari –atus sum: dep.: venerar, honrar || suplicar humildemente. C.Veneti -orum 2 m. pl.: vénetos [pueblo galo]venetus -a -um: de azul [vestido de azul]veniō venīre vēnī ventum: llegar, ir. C.venter -tris 3 m: vientreventus -ī 2 m.: vientovenumdo -are venumdedi -atum: vender, poner a la venta. C.venus -eris 3 f.: amor, bellezaVenus Veneris 3 f.: Venus Venus era una importante diosa romana relacionada principalmente con el amor, la belleza y la fertilidad, que desempeñaba un papel crucial en muchas fiestas y mitos religiosos romanos. Desde el siglo III a.n.e., la creciente helenización de las clases altas romanas la identificó como equivalente de la diosa griega Afrodita. De esta forma Venus fue la esposa de Vulcano. Virgilio, como halago a su patrón Augusto y a la gens Julia hizo a Venus, a quien Julio César adoptó como su protectora, ancestro del pueblo romano a través de su legendario fundador Eneas y su hijo Iulus.Alexandre Cabanel: Nacimiento de Venus
ver veris 3 n.: primaveraverbero -āre -avi -atum: golpear. C.verbum -ī 2 n: palabraVercobrix –igis 3 m.: Vercóbrix [nomen britano]vereor verērī veritus sum: dep.: temer || +Ab temer por algo, navibus veritus temiendo por las naves. C.vergo -ĕre: estar inclinado, extenderse [hacia, ad + Ac]vērō: adv.: ciertamente, sin dudaverso -are -avi -atum: hacer girar, hacer dar vueltas. C.versor -atus sumpas.: girar, dar vueltas || presentarse. C.versus -us 4 m.: surco || línea; versovertex –icis 3 m.: remolino, torbellino || lo más elevado; cumbre; polovertō -ĕre vertī versum: volver, convertir. C.verum: adv.: realmente || conj.: pero | non solum... verum etiam... no solo... sino también...vērus -a -um: verdadero || vērē: adv.: verdaderamenteVerus -i 2 m.: Vero Lucius Ceionius Commodus Verus Armeniacus (Roma, 130 - Altinum, 169), conocido comúnmente como Lucio Vero, co-emperador romano junto con Marco Aurelio, desde el año 161 hasta el momento de su muerte. vesanus, -a, -um: loco, que no está en sus cabalesVestalis -is 3 f.: vestal En la religión de la Antigua Roma, la vestal era una sacerdotisa consagrada a la diosa del hogar Vesta. Originalmente, es probable que fueran dos, cuatro en tiempos de Plutarco y posteriormente, seis. De su importancia dan prueba que el Colegio de las Vestales y su bienestar eran considerados fundamentales para la continuidad y seguridad de Roma. Eran sacerdotisas públicas Vesta publica populi Romani Quiritium y, en tanto que tales, constituían una excepción en el mundo sacerdotal romano, que estaba casi por entero compuesto de hombres. F. Leighton: Invocación de una vestal
vester vestra vestrum: vuestrovestibulum -i 2 n.: vestíbulo, entradavestīgium -ī 2 n.: huellavestigo –are –avi -atum: rastrear, buscar. C.vestimentum -i 2 n.: indumentaria, ropavestio –ire –ivi -itum: vestir, cubrir. C.vestis -is 3 f.: ropa, indumentaria, prenda; vestidoVesuvius -ii 2 m.: Vesubio [volcán cerca de Nápoles y Pompeya]vetō -āre vetuī vetītum: prohibir. C.Vettōnes -um 3 m.: Vetones [pueblo de Lusitania que habitaba entre Extremadura y la provincia de Salamanca]vetus veteris: adj.: viejovetustas -atis 3 f.: vejez, antigüedadvetustus –a -um: viejo, antiguovexillum -i 2 n.: estandarte || destacamentovexo –are –avi -atum: atormentar, maltratar. C.
VI via -ae 1 f.: vía, calzada Calzadas romanas en la península Itálica
viator -oris 3 m.: viajero, caminanteVibius -ii 2 m.: Vibio [praenomen romano, V.]vīcīnus -a -um: cercano, vecinovicis | G, no tiene N | Acvicem, Dvici, Abvice; plvices, vicibus | 3 f.: turno, vez || vueltavictima -ae 1 f.: víctima [animal para el sacrificio]victor -oris 3 m. vencedor, avictōria -ae 1 f.: victoriavictoriosus -a –um: vencedorvictrix -icis 3 f.: vencedora, victoriosa || N Ac pl n.victricia | victus -a -um: vencidovicus -i 2 m.: barrio de una ciudad, calle || hacienda, aldeavideō vidēre vīdī vīsum: ver. C.videor vidēri visus sum: [pas. devideo]: ser visto || mostrarse; prohibituri videbantur, se mostraban dispuestos a impedirlo || parecer; illorum mors beata videtur, la muerte de aquellos parece felizviduus -a -um: viudo, avigilia -ae 1 f.: vigilia, vela || guardia, vigilanciavigilo -āre -avi -atum: vigilar, controlar. C.viginti: num. indecl.: veintevilis -e: barato, vulgarvilla -ae 1 f.: villa, casa de campo, granjavimen -inis 3 n.: junco, rama flexiblevincio –ire vinxi vinctum: atar, encadenar. C.vincō -ĕre vīcī victum: vencer. C.vinculum -ī 2 n.: nudo, ataduravindico -āre -avi -atum: castigar. C.vinea -ae 1 f.: viña, vid; parra || mantelete, galería [máquina de guerra recubierta de ramas]vīnum -ī 2 n.: vinoviolo –are –avi -atum: maltratar, ultrajar, deshonrar. C.vir virī 2 m.: varón, hombreViridovix -icis 3 m.: Virídovixvirilis -e: viril, de hombre, masculinovirgō -inis 3 f.: virgen, doncella, mujervirtūs -ūtis 3 f: energía, fuerza || valentía, esfuerzo || mérito, talentovirus -i 2 n.: veneno, virus || mal olorvis | Acvim, Ablvi; N Ac plvires, G plvirium | 3 f: violencia, fuerza || naturaleza, esencia || vim facere forzar, violarviscus -eris | pl.viscera –um | 3 n.: vísceras, entrañasvisito –are -avi- atum: visitarvīta -ae 1 1 f.: vidavitiosus –a –um: corrompido, viciosovitium, -ī 2 n.: flaqueza, degeneración, viciovītō -āre -avi -atum: evitar. C.vītrum -i 2 n.: vidriovīvō -ĕre vīxī vīctum: vivir. C.vivus -a -um: vivovix: a duras penas VOvoco -are -avi -atum: llamar, convocar, invitar || in contionem v. convocar a la asamblea || ad arma v. llamar a las armas. C.Volcanus –i 2 m.: Vulcano [dios del fuego y la fragua] || volcanus -i 2 m.: volcán Vulcano, hijo de Júpiter y Juno, es el dios del fuego y los volcanes, forjador del hierro y creador de armas para dioses y héroes. Se le representa como un hombre entrado en años, fuerte, aunque cojo y de desagradable aspecto; sin embargo, se casó con Venus, la diosa del amor y la belleza. Corresponde con Hefesto en la mitología griega. Diego de Silva y Velázquez, La fragua de Vulcano
volō velle voluī: desear, querer. C.volo -āre -avi -atum: volar. C.Volscus -a -um: volsco Pueblo de la antigua Italia que ocupaba el centro de la península. volucer -cris -cre: adj.: que puede volar, voladorvolucris -is 3 m.f.: pájarovoluntās -ātis 3 f.: deseo, voluntadvoluptās -ātis 3 f.: disfrute, placer || diversiónvolvo -ĕre volvi vŏlūtum: hacer rodar || pas.: girarvōs | Acvōs,Gvestrum, vestrī, D Abvōbīs |: vosotrosvōtum -ī 2 n.: voto, promesa solemnevōx vōcis 3 f.: voz, palabra VUvulgus -ī 2 n.: vulgo; masa del pueblo; populacho; muchedumbrevulnero -āre -avi -atum: herir. C.vulnus -eris 3 n.: heridavulpes -is 3 f.: zorravultur -uris 3 m.: buitrevultus -ūs 4 m: cara, semblante, rostro || expresión