De Engelse popgroep uit Londen die het schoolvoorbeeld vormt van de evolutie van de Engelse rockmuziek. Via rauwe, prototypische punkmuziek en opruiende teksten groeit de groep in de jaren zeventig uit tot een geperfectioneerde rockband met de nodige diepte en raffinement.
In 1961 werd in Londen de band The Detours opgericht door Roger Daltrey. In 1962 leerde hij John Entwistle kennen, die indertijd met Pete Townshend in een andere band, genaamd The Confederates, speelde. Toen de drie elkaar voor het eerst ontmoetten, was Daltrey leadgitarist bij The Detours. Daltrey nam het initiatief en vroeg de twee om bij de band te komen. The Detours hadden nu Townshend als slaggitarist, Entwistle als bassist en Doug Sandom als drummer. Zanger Colin Dawson werd afgezet, waarna Daltrey zich hierop kon gaan concentreren en Townshend de leadgitaar in de hand nam. Later ontdekten de bandleden dat er al een andere band met de naam The Detours bestond, waarop zij hun naam veranderden in The Who: Maximum R & B of kortweg: The Who.
In 1964 kwam Keith Moon - na een optreden van The Who, waarna hij had gezegd: "...dat kan ik beter!" - in de band voor drummer Doug Sandom, waarmee de klassieke bezetting vervolledigd werd.
The Who is een bizarre groep, op pop-art geënte kleding. The Who groeit al gauw uit tot een van de meest succesvolle Engelse mod-groepen. Vooral de stage-act, waarbij Townshend, de belangrijkste songschrijver van de groep, zijn gitaar dwars door luidsprekerkasten ramt om hem daarna compleet aan diggelen te slaan, Moon zijn drumstel over het gehele podium schopt en Daltrey zijn microfoon door de zaal slingert, wordt al snel een sensatie.
John Entwistle (zie foto rechts, midden nachter), bijgenaamd The Ox, is de tweede componist van The Who. Hij is verantwoordelijk voor het donkere, macabere repertoire met veelal sadistische teksten.
I Can't Explain, uitgebracht begin '65, is de eerste van een lange reeks hoogstaande Engelse hitsingles, maar de groep bereikt merkwaardig genoeg nooit de eerste plaats van de hitparade.
"My generation" bevat een mengeling van rythm &blues en experimentele nummers, waarbij men effectief gebruik maakt van feedback en kraakgeluiden, die ontstaan bij het mollen van de instrumenten. Ook het geplande gestotter in de teksten geeft de professionaliteit en creativiteit van de groep aan.
"The Who sell out" wordt vooral populair door de korte radiojingles die tussen de nummers te horen zijn.
Tommy
Na "The Who sell out" staat de groep geruime tijd op non-actief en in die periode schrijft Townshend zijn rock-opera, "Tommy", die inslaat als een bom. Hoewel niet de eerste in zijn soort (The Kinks en The Pretty Things zijn The Who voor), wordt "Tommy" toch beschouwd als de eerste geslaagde poging om een rock-opera op de plaat te zetten.
Het stuk wordt later nog eens uitgebracht in een versie met bekende vocalisten plus orkest en in 1974 verfilmd, met o.a. een hoofdrol voor Roger Daltrey (en Elton John, Oliver Reed, Tina Turner). Met "Tommy" wordt ook The Who's transformatie van singlesband naar volwassen albumgroep belichaamd.
Tommy verkocht in de eerste 2 weken liefst 100.000 stuks, in totaal kwam de teller te staan op 5 miljoen. Het stond meer dan 1 jaar in de LP-hitlijsten.
Na de uitvoering van de rockopera Tommy kreeg de Who een staande ovatie van liefst 14 minuten, heel uniek. Tijdens de uitvoering waren er ook al staande ovaties van 5-8 minuten.
Voor de film Tommy werd het een strijd wie de rol van Tommy mocht spelen. Rod Stewart wilde eerst wel, maar vond uiteindelijk alles te moeilijk; te veel tekst. Roger kreeg de rol, die hij uitstekend heeft gespeeld.
Who's Next
Hoe moet je een klapper als het dubbelalbum Tommy een vervolg geven? Door de eerstvolgende studio-album simpel "de volgende" te noemen en zo barstensvol te stoppen met wereldnummers dat het uitgroeit tot een classic binnen het rockgenre.
Dat is precies wat The Who in 1971 deed met Who's Next. Van opener "Baba O'Riley" tot de finale met Won't Get Fooled Again een aaneenschakeling van klassiekers. Bargain laat The Who als een soepel draaiende eenheid op het toppunt van haar kunnen horen.
Townshend, Daltrey, Entwistle en Moon die zich volledig ondergeschikt maken aan een van de allerbeste Townshend-composities. Nooit klonk The Who zo hecht.
Op de hoes van de LP "Who's next" staan de bandleden te plassen tegen een betonnen muur, hoewel eigenlijk het de opzet was om tegen een levensgrote Marshall-versterker te plassen, maar dat zag de juridische afdeling van de platenmaatschappij niet zitten. Het is maar goed dat de platenmaatschappij de andere hoesontwerpen niet heeft gezien, die varieerden van spiernaakte fotomodellen tot een foto van Keith Moon, gekleed in zwarte lingerie en een sm-zweepje.
In augustus 1969 speelt The Who op het legendarische Woodstock-festival, waardoor men definitief doorbreekt in de Verenigde Staten. "LIVE AT LEEDS" is een enerverende en in retrospectief legendarische live-plaat; op het vrij stevige "WHO'S NEX" staan twee nummers die zijn geïnspireerd door de muziek van Terry Riley, waaronder de hit Baba O'Riley. Dit is de enige lp van de groep die op nr. 1 kwam in GB.
"QUADROPHENIA" is een conceptalbum waarop veel van de autobiografische songs handelen over de jeugd van de vier Who-leden. Het is een uitstekend werkstuk, in 1973 geschreven door Pete Townshend, het gaat over een jongen die in de jaren zestig de typische "modscene"(moderne kledingsstijl) beleeft. In 1979 werd de opera verfilmd, met de toen nog onbekende Sting in een van de rollen. Quadrophenia was lang niet zo succesvol als Tommy, onder meer omdat er weinig aansprekende hits op de plaat stonden. De film werd enkele jaren geleden uitgeroepen tot één van de 50 beste Britse films aller tijden.De hoes had een 44 blz. bijlage met teksten en foto's. Pas na verloop van tijd, de muziekliefhebbers waren even moe van alle projectalbums, kwam internationaal de waardering voor deze plaat. Het werd door Muziek Express als nr. 2 best jaaralbum verkozen.
In 1996 werd Quadrophenia voor 150.000 toeschouwers live gespeeld in Hyde Park te Londen. Hier was o.a. Gary Glitter gastspreker, omdat hij een dag voor de show Roger Daltrey per ongeluk een gebroken oogkas bezorgde.
In '75 en '76 gaat de groep weer op tournee om "The Who by numbers" te promoten. In Europa wordt de plaat niet bijster enthousiast ontvangen, in de Verenigde Staten daarentegen wordt het van de plaat afkomstige Squeeze Box, mede door de dubbelzinnige tekst, een hit.
Op 31-05-76 geven zij een concert in Londen, waarbij ze een volume van 76.000 watt produceren, hetgeen 55 km verderop nog te horen is. Hiermee komen ze in de Guiness Book of Records als "de meest luidruchtige band ter wereld".
"WHO ARE YOU" is een erg sterke plaat, waarop één centraal thema naar voren komt: in hoeverre moet een rockmuzikant dezelfde herkenbare muziek blijven maken om zijn fans te plezieren, en: moet de muziek veranderen naarmate men ouder wordt?
Keith Moon
Die laatste vraag hoeft Keith Moon zich niet veel langer meer te stellen: in de nacht van 6 op 7 september 1978, op 31-jarige leeftijd, overlijdt deze notoire stapper en grappenmaker aan een overdosis alcohol in combinatie met 32 slaaptabletten. Vlak voor zijn dood was het aangezegd door de leden dat hij zijn gedrag moest aanpassen (hij kwam vaak te laat, speelde niet meer goed, drugs- en drankproblemen, humeurig, slechte lichamelijke conditie). Hij stierf in flat Curzon Place te Londen in dezelfde kamer als waar 4 jaar eerder Mama Cass (Mama's & Papa's) overleed.
K. Moons plaats wordt ingenomen door ex Faces-drummer Kenny Jones.
"THE KIDS ARE ALRIGHT" is de soundtrack van de gelijknamige film over de geschiedenis van The Who. Op deze dubbelaar, waarop Moon nog meedoet, staan hoofdzakelijk live-opnamen van de bekende Who-nummers. Gelijktijdig is The Who bezig met de verfilming van "QUADROPHENIA", waarin (dan nog) Police-zanger Sting een van de hoofdrollen speelt en ook Daltrey zijn filmcarrière voortzet.
In 1979 onderneemt The Who een Amerikaanse tournee, waarbij tijdens onlusten in Cincinnati doden vallen.
Begin jaren tachtig is The Who samen met The Rolling Stones de grootste live-publiekstrekker in de Verenigde Staten. Niettemin vindt de groep het na het uitkomen van "It's hard" welletjes, al wordt sporadische samenwerking in de toekomst niet uitgesloten. Het afscheidsoptreden vindt plaats op 17 december 1982 in Toronto, Canada, maar in juli '85 staan de heren op Live Aid alweer gezamenlijk op het podium.
Begin '88 zet The Who de uitreiking van de British Phonographic Industry-awards met een optreden luister bij. De groep krijgt een oeuvreprijs vanwege haar formidabele bijdragen aan de Britse muziek.
In de zomer van '89 stapt The Who het podium op om het 25-jarig jubileum te vieren. In een big-bandbezetting van vijftien musici geeft de groep in Canada en de Verenigde Staten 30 uitverkochte shows. Groot-Brittannië is in oktober aan de beurt. De populariteit van de band, waarin Jones plaats heeft gemaakt voor sessiedrummer Simon Phillips, staat vooral in de Verenigde Staten buiten kijf. Geschat wordt dat de tournee The Who een slordige 46 miljoen dollar oplevert.
-----------------------------------------------------------------------
Wist je dat Roger Daltrey ...
Op 14-3-73 komt van Roger Daltrey zijn 13 solo LP "Daltrey" uit. Hierop staan o.a. "Giving it all away" en "It's a hard life". Deze LP bereikte de 6e plek in de Britse albumlijst en werd met goud bekroond. Ook maakte hij de hit "Without your love".
Roger krijgt op 9-8-75 de eerste Rock Music Award uitgereikt, samen met Eagles, Stevie Wonder en Juan Baez.
Roger werd vlak vóór het uitbrengen van de uiterst succesvolle single My Generation bijna uit de band gezet, na een vechtpartij. Roger had nu eenmaal een opvliegend karakter en een andere levensstijl dan de andere 3 leden; hij moest niets hebben van drugs, ook leefde hij graag buitenshuis op de boerderij.
Roger werd vlak vóór het uitbrengen van de uiterst succesvolle single My Generation bijna uit de band gezet, na een vechtpartij. Roger had nu eenmaal een opvliegend karakter en een andere levensstijl dan de andere 3 leden; hij moest niets hebben van drugs, ook leefde hij graag buitenshuis op de boerderij.
Wist je dat Keith Moon ....
Keith laat weten dat hij op 23-10-76 gaat trouwen met zijn verloofde. Diverse prominenten hebben toegezegd te komen, waaronder Pete als getuige. Zijn verloofde echter wist van niets, het feest ging niet door.
Zowel Keith Moon als Rod Stewart hadden een oogje op de schone Kim Kerrigan, zij trouwde uiteindelijk met Keith (in het geheim getrouwd).
Keith rijdt op 4-1-70 zijn eigen chauffeur Neil Boland dood. Zij waren gevlucht voor skinheads die hen lastig vielen als zij een discotheek in Engeland verlaten. Neil stapte uit de auto om de agressieve jongeren te verjagen, Keith geeft in paniek gas op zijn Bentley en rijdt over Neil heen,hij is op slag dood. Keith had een chauffeur omdat hijzelf geen rijbewijs heeft.
Keith wordt op 13-9-78 gecremeerd te Londen. De leden van de Who, Mick Jagger, Bill Wyman, Charlie Watts, Eric Clapton, David Bowie, Led Zeppelin, Moody Blues zijn er bij.
Keith is 9x uitgeroepen tot 's werelds beste drummer.
Wist je dat Pete Towshend ........
Pete heeft zijn manier van gitaarspelen, met zijn arm flink omhoog zwaaiend, van Keith Richards (Rolling Stones) gezien. Keith besefte zijn beweging niet, hij maalde er ook niet om dat Pete met zijn beweging furore maakte.
Op 21-6-70 wordt Pete door de FBI aangehouden op vliegveld Memphis, omdat hij het woord "bomb" uitte als een dreigement. Pete bedoelde echter dat Tommy,de popopera van the Who, in de VS is mislukt. "To bomb" is een Engelse uitdrukking voor mislukken.
Op 15-2-71 wordt de rockopera Lifehouse van Pete, door de Who voor het eerst opgevoerd. Het muziekstuk is geen succes, tot teleurstelling van Pete. Een aantal songs wordt later gebruikt in Who's Next.
Op 5-11-73 werd Pete ziedend kwaad op de geluidstechnicus bij de uitvoering van Quadrophenia, omdat hij een geluidsband 15 seconden te laat start. Pete geeft hem een paar rake klappen en verlaat kwaad het podium. Als Pete weer is gekalmeerd, trakteert hij het publiek op een serie oude hits i.p.v de rest van Quadrophenia.
Pete is getrouwd met zijn vroegere schoolvriendin van de kunstacademie Karen Astley.
Pete wilde vanaf 1976 niet meer touren, hij kreeg er een hekel aan alleen maar oude nummers te moeten spelen van hun repertoire (Quadrophenia en Who By Numbers was te ingewikkeld om op totaal te spelen).
Pete wilde in april 1978 stoppen met de Who, Roger voelde dat ook zo, tot verbazing van Pete. Deze warmte van Roger was voor pete het signaal om nog even door te gaan, zij maakten daarna "Who Are You?"
De bijna dove Townshend wordt zomer '91 onderscheiden met een Rock Award voor het leven, maar rust niet op zijn lauweren.
John Entwistle
Aan de vooravond van een Amerikaanse tournee van The Who overlijdt John Entwistle op 27 juni 2002 in een hotel in Los Angelos. Tijdens een gezellige avond met een stripteasedanseres neemt hij één lijntje cocaïne teveel. John Entwistle is 57 jaar geworden.
Ondanks het overlijden van hun bassist laten Pete Townshend en Roger Daltrey de tournee van The Who gewoon doorgaan. Bij het eerste concert, op 1 juli 2002 in de Hollywood Bowl in Los Angeles, stellen zij Pino Palladino voor als vervanger van John Entwistle. Andere muzikanten zijn toetsenist John Bundrick, drummer Zak Starkey en gitarist Simon Townshend. Hij is de vijftien jaar jongere broer van Pete Townshend. Deze tournee wordt op 28 september 2002 in het Canadese Toronto afgesloten.
De bassist van de Who begint op 21-2-75 een solotournee van 5 weken door de VS, hij treedt in Sacramento op met de groep Ox.
Wist je dat .......
- de Who nam de houding aan van een "mod"; cycling jassen, t-shirts, lange witte jacks, zwart-wit braques, boxing schoenen. Dit om zich af te scheiden van andere popgroepen. Hiermee kregen ze een eigen identiteit.
- Pete en John hadden in de beginperiode vaak een jack aan met de Britse vlag, die vaak werd gestolen.
- Rod Stewart wilde de hoofdrol opeisen bij het zingen van Pinball Wizard in een grote live tv-uitzending. Maar hij faalde enorm, juist Roger werd hier de ster
-in 1971 tourden de Who door de USA, zij braken records vanwege de snelste sell-out (nog hoger dan Beatles en Stones) door 18.000 kaarten te verkopen in de voorverkoop binnen 90 minuten.
- ze staan in Guinness Book of Records als luidste rock&roll band ter wereld
- Mod = modernistisch, geknipt haar, modieuze kleding
- Op 13 juni 2005 verzorgde The Who een eenmalig optreden in de Gotham Hall in New York. De kaartjes kostten $1500 per stuk. De opbrengst gaat naar Samsungs Four Seasons Of Hope, een instelling die veel geld schenkt aan kinderorganisaties.
- De muziek van de groep is na 50 jaar bestaan nog steeds populair. Dat blijkt o.a.uit de 7 hitnoteringen in de Top 2000 van 2018.
(laatst bijgewerkt op 13-01-2019)