ต้นไม้ ความหมายจากพจนานุกรมไทย หมายถึง น. คํารวมเรียกพืชทั่วไปโดยปรกติชนิดมีลําต้น ใช้ในความหมายที่แคบกว่า คําว่า ต้น หมายถึง พืชชนิดที่มีลําต้นใหญ่มีกิ่งแยกออกไป
ไม้ต้น คือ พืชนานปีซึ่งมีลำต้นยาว กิ่งและใบในสปีชีส์ส่วนใหญ่ บางครั้ง นิยามคำว่าไม้ต้นอาจแคบลง โดยรวมเฉพาะพืชไม้ (woody plant) เท่านั้น คือ พืชที่ใช้เป็นไม้หรือความสูงกว่าที่กำหนด ในความหมายกว้างที่สุด ไม้ต้นรวมปาล์ม เฟิร์นต้น กล้วยและไผ่
ไม้ต้นมักมีอายุยืนบางต้นอยู่ได้หลายพันปี ต้นที่สูงที่สุดบนโลกมีความสูง 115.6 เมตร และมีความสูงได้มากที่สุดตามทฤษฎี 130 เมตร ไม้ต้นอุบัติขึ้นบนโลกเป็นเวลาราว 370 ล้านปีแล้ว ไม้ต้นมิใช่กลุ่มทางอนุกรมวิธาน แต่เป็นกลุ่มพืชไม่เกี่ยวข้องกันที่วิวัฒนาลำต้นและกิ่งไม้เพื่อให้สูงเหนือพืชอื่นและใช้ประโยชน์จากแสงอาทิตย์ให้ได้มากที่สุดไม้มงคล เป็นพรรณไม้ ชนิดต่างๆ ที่นิยมนำมาปลุกไว้รอบบ้าน หรือภายในอาคาร หากเป็นต้นไม้ที่นำมาปลูกลงดินในทิศทางที่สามารถให้ร่มเงากับตัวบ้านได้ หรือสามารถเก็บส่วนต่างๆมาบริโภคได้ง่าย สำหรับไม้มงคลที่มีขนาดเล็กก็มักจะปลูกเป็นไม้กระถางไว้หน้าบ้าน หรือภายในบ้าน เพราะเชื่อว่าจะช่วยปกปักรักษาทุกคนในบ้านให้รอดพ้นจากสิ่งเลวร้ายและอันตรายต่างๆ อีกทั้งยังมีความเชื่อว่าช่วยเสริมด้วยชะตาของคนภายในบ้านทำให้เกิดความมั่งมี ศรีสุข โดยมีพรรณไม้บางชนิดที่สามารถนำมาเลี้ยงไว้ภายในอาคาร หรือภายในห้องนอน ได้อีกด้วยเนื่องจาก สามารถคายแก๊สออกซิเจนในเวลากลางคืน และช่วยฟอกอากาศภายในบ้านได้ การเลือกปลูกไม้มงคล ชนิดใดก็ตาม ควรศึกษาลักษณะการเพาะเลี้ยง และการบำรุงของพืชแต่ละชนิดก่อนปลูกเพื่อให้ต้นเติบโตสวยงามให้เราชื่นชมและนำมาใช้ประโยชน์ได้อย่างเต็มที่
แหล่งข้อมูล : วิกิพีเดีย, https://www.baanlaesuan.com, https://พจนานุกรมไทย.com