Hoe beperkt ook, er bestaan altijd investeringen en relaties. Elk subject investeert altijd, al is het maar zeer gedeeltelijk, in een aantal personen, dieren, planten of dingen. Ook de psychotische mens ontsnapt niet aan die regel, op voorwaarde dat men hem de mogelijkheid biedt om vrij te bewegen en vrij mensen te ontmoeten. Er moet een fundamentele vrijheid van circuleren bestaan. Van hieruit kan hij dan mensen uit zijn omgeving kiezen, positief of negatief. Er ontstaan massieve of haast onmerkbare overdrachten.

We noemen 'constellatie', de samenkomst van een aantal personen die 'tellen' voor de patient. Het is een essentieel begrip. Wanneer die mensen afwezig zijn, ontstaat er een 'gemis' dat min of meer pijnlijk wordt beleefd, dat soms zelfs een dissociatief effect oproept. Het heeft echter geen zin om die mensen van een constellatie onder te brengen in een groep. Wanneer men immers de constellatie vervangt door een groep, dan schept men een soort kunstmatige constructie met een hyperafhankelijkheid van het subject tegenover de leden van de groep. Het gevolg is dat er zich systemen van massale identificatie zullen installeren, die tot katastrofes kunnen leiden. Een dergelijke groep produceert altijd 'het geslotene' en daar de schizofrene mens omwille van zijn stoornis reeds 'gesloten' is voor de wereld, bestaat het werk van de constellatie erin het opene te enten. De onbewuste keuzen van investeringen moeten dus relatief spontaan gebeuren, overgeleverd aan het objectieve toeval.