การเขียนโปรแกรมเพื่อแก้ปัญหานั้นไม่จำเป็นต้องใช้กับสถานการณ์ที่ซับซ้อนเสมอไปแต่ยังสามารถเขียนโปรแกรมเพื่อแก้ไขปัญหาในชีวิตประจำวันได้ เช่น นักเรียนอาจเขียนโปรแกรมเพื่อประมวลผลการฝากเงินออมทรัพย์ประจำวันของนักเรียนแทนที่จะต้องจดลงบนกระดาษ นักเรียนสามารถกลั่นกรองแนวคิดของตนเองออกแบบขั้นตอนวิธี และเขียนโปรแกรมเพื่อช่วยประมวลผล

คือภาษาประดิษฐ์ชนิดหนึ่งที่มีวิวัฒนาการมาอย่างยาวนานออกแบบขึ้นมาเพื่อสื่อสารชุดคำสั่งแก่เครื่องจักร โดยเฉพาะอย่างยิ่งคอมพิวเตอร์โดยภาษาโปรแกรมสามารถควบคุมคอมพิวเตอร์ด้วยภาษาเครื่องที่ประกอบด้วยเลข 0 และ 1

ในยุคเริ่มต้นภาษาโปรแกรมเป็นอุปสรรคต่อการเขียนโปรแกรมเป็นอย่างมากจนมาถึงปัจจุบันภาษาโปรแกรมมีความคล้ายคลึงกับภาษาอังกฤษทำให้การเขียนโปรแกรมง่ายมากขึ้น แต่เนื่องจากคอมพิวเตอร์ยังคงต้องทำงานตามคำสั่งภาษาเครื่องเมื่อเราเขียนโปรแกรมแล้ว จึงต้องมีการแปลให้เป็นภาษาเครื่องก่อน

อินเตอร์พรีเตอร์ (Interpreter)

เป็นตัวแปลภาษาระดับสูงซึ่งแปลภาษาที่ใกล้เคียงกับภาษามนุษย์ไปเป็นภาษาเครื่อง โดยใช้หลักการแปลพร้อมกับงานตามคำสั่งทีละบรรทัดตลอดทั้งโปรแกรม ทำให้การแก้ไขโปรแกรมทำได้ง่ายและรวดเร็ว ภาษาที่แปลแบบอินเตอร์พรีเตอร์ เช่น Python , LOGO

คอมไพเลอร์ (Compiler)

เป็นตัวแปลภาษาระดับสูงเช่นเดียวกับอินเตอร์พรีเตอร์แต่จะใช้วิธีแปลคำสั่งทั้งโปรแกรมให้ถูกต้องจึงจะได้ผลลัพธ์ของโปรแกรม ภาษาที่แปลแบบคอมไพเลอร์ เช่น C , C++ , JAVA

ปัจจุบันยังมีภาษาอีกกลุ่มหนึ่งที่ไม่ได้ใช้ในการสั่งงานคอมพิวเตอร์โดยตรงแต่ใช้ในการกำหนดรูปแบบการแสดงผล หรือรูปแบบการจัดเก็บข้อมูลเพื่อให้เป็นมาตรฐานให้ใช้งานร่วมกันได้ เช่น HTML (HyperText Markup Language) , XML (Extensible Markup Language)

ให้นักเรียนสืบค้นภาษาโปรแกรมและนำเสนอให้เพื่อนๆ ในห้องเรียนได้รู้จัก