เมื่อรู้จักกับปัญหาและความต้องการแล้ว สิ่งต่อไปคือการคิดอย่างมีเหตุผล เพื่อหาแนวทางในการแก้ปัญหา โดยกระบวนการในการออกแบบการแก้ปัญหานั้น จะต้องถ่ายทอดความคิดและความเข้าใจไปสู่การนำไปปฏิบัติได้ การถ่ายทอดความคิดจะต้องมีจุดเริ่มต้น จุดสิ้นสุด และมีลำดับก่อนหลังที่ชัดเจน อาจอยู่ในรูปของข้อความเรียงกันเป็นลำดับ ซึ่งเราเรียกว่า
“รหัสลำลอง (pseudocode)” หรืออาจจะอยู่ในรูปของ “ผังงาน (flowchart)” ที่ประกอบไปด้วยสัญลักษณ์ ข้อความ และเส้นเชื่อมโยง
การเขียนรหัสลำลองเป็นการใช้คำบรรยายอธิบายขั้นตอนอย่างชัดเจนในการแก้ปัญหา หรือการทำงานของโปรแกรม โดยใช้ถ้อยคำหรือประโยคคำสั่งที่เขียนอยู่ในรูปแบบของภาษาที่เข้าใจง่าย เช่นภาษาอังกฤษ ภาษาไทย ที่ไม่ขึ้นกับภาษาคอมพิวเตอร์ภาษาใดภาษาหนึ่ง เพื่ออธิบายรายละเอียดของอัลกอริทึม
สถานการณ์ เขียนรหัสลำลองการคำนวณหาพื้นที่รูปสามเหลี่ยม
เขียนรหัสลำลอง
เริ่ม
รับค่าความกว้างของฐาน
รับค่าความสูง
คำนวณหาพื้นที่รูปสามเหลี่ยมจากสูตร = 1/2 x ความกว้างของฐาน x ความสูง
จบ
ผังงาน คือ แผนภาพแสดงลำดับขั้นตอนการทำงานของอัลกอริทึม เป็นเครื่องมือที่ใช้การรวบรวมจัดลำดับความคิด เพื่อให้เห็นขั้นตอนการทำงานที่ชัดเจนและใช้วางแผนการทำงานขั้นแรก โดยสัญลักษณ์ Flowchart แสดงถึงการทำงานลักษณะต่างๆ เชื่อมต่อกัน
สถานการณ์ เขียนผังงานการคำนวณหาพื้นที่รูปสามเหลี่ยม
การกำหนดค่าให้กับตัวแปรสามารถทำได้ 3 วิธีคือ
1. รับค่าจากภายนอก
2. กำหนดค่าจากค่าคงที่
3. กำหนดค่าจากการคำนวณ
สัญลักษณ์ที่นิยมใช้สำหรับกำหนดค่าให้กับตัวแปรคือ <-- ใช้เพื่อนำค่าทางขวาของ <-- ไปกำหนดให้กับตัวแปรทางด้านซ้ายของ <--
เช่น
x <-- 2 นำค่า 2 ไปใส่ในตัวแปร x
a <-- b x c นำผลลัพธ์ของตัวแปร b คูณกับตัวแปร c ไปใส่ในตัวแปร a
y <-- 3 นำค่า 3 ไปใส่ในตัวแปร y
การตั้งชื่อตัวแปร ควรตั้งชื่อให้เหมาะสมกับค่าที่เก็บในตัวแปร เช่น ตัวแปร name เก็บข้อมูลชื่อ , ตัวแปร age เก็บข้อมูลอายุ , ตัวแปร salary เก็บข้อมูลเงินเดือน เป็นต้น
สถานการณ์ เขียนรหัสลำลองการคำนวณหาพื้นที่รูปสามเหลี่ยม
เขียนรหัสลำลอง
เริ่ม
1. width <-- รับค่าความกว้างของฐาน
2. height <-- รับค่าความสูง
3. trianglearea <-- ½ x ความกว้างของฐาน x ความสูง
จบ