Zaborów

ZABORÓW - gmina Ścinawa

Kościół filialny pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny

Najstarsza wzmianka o kościele i cmentarzu w Zaborowie pochodzi z 1287roku. Następna z roku 1376 wymienia tutejszego proboszcza. Około 1540 roku świątynię przejęli protestanci i w ich posiadaniu pozostawała ona do 1945 roku. Jest to jednonawowy obiekt orientowany, o bryle gotyckiej, założony na rzucie prostokąta, z prostokątnym, sklepionym trójprzęsłowym stropem prezbiterium, wyodrębnionym od części nawowej nadwieszonym ostrołukiem ze zwornikiem. Strop nad nawą jest płaski. Otwory okienne i portal zachodni są o wykroju ostrołukowym. Na osi fasady zachodniej znajduje się masywna, czworoboczna wieża wzniesiona w 1584 roku przez ówczesnego właściciela Zaborowa Christopha von Nostitz. W 1769 roku do nawy dobudowano kaplicę grzebalną dla rodziny von Prittwitz. W latach 1869-1870 dokonano gruntownego remontu świątyni i wówczas to do prezbiterium dobudowano kaplice boczne. Cała świątynia nakryta jest dwupołaciowymi dachami ceramicznymi, zaś wieża dachem kopertowym, także krytym dachówką ceramiczną. Po zniszczeniach wojennych w 1945 roku wieża została znacznie obniżona. W dość skromnie wyposażonych wnętrzach zachowało się kilka bardzo interesujących zabytków ruchomych, z których najcenniejszym jest piękny, drewniany ołtarz szafkowy z około 1520 roku, który według tradycji wykonał jeden z uczniów Wita Stwosza. Ponadto na uwagę zasługują także: rokokowy prospekt organowy oraz kilka płyt nagrobnych i epitafiów, z których wyróżnia się całopostaciowa płyta Christopha von Nostitz zmarłego w 1585 roku. W wieży dzwonnicy zachował się ciekawy zabytek ludwisarstwa - spiżowy dzwon z 1503 roku. Na terenie przykościelnym znajduje się stary, zabytkowy, cmentarz, sięgający czasów budowy świątyni.