Rapocin

RAPOCIN - gmina Głogów

Kościół pod wezwaniem świętego Wawrzyńca

Pierwsza wzmianka o kościele pod wezwaniem świętego Wawrzyńca pochodzi z 1297 roku (Rapozin). Proboszczem w tym czasie był niejaki Gottfridus. Parafia Rapocin pod wezwaniem świętego Wawrzyńca należała od najdawniejszych czasów do archidiakonatu głogowskiego (jednego z czterech na Śląsku). Od 1307 roku do sekularyzacji (1810 roku) Rapocin należał do zakonu klarysek w Głogowie. Obecna postać kościoła pochodzi z przełomu XIV i XV wieku. Do dziś zachowały się w nim gotyckie okna, portale oraz blendy zdobiące prezbiterium. Kościół zbudowany jest z cegieł o układzie gotyckim. Jest to jednonawowa budowla z wieżą od zachodu, na której wisiał dzwon pochodzący z 1498 roku i prostokątnym prezbiterium od wschodu, do którego przylega od północy zakrystia (z 1896 roku), od południa kaplica, a do nawy kruchta wejściowa. Prezbiterium i zakrystia nakryte są sklepieniami kolebkowymi, natomiast nawa stropem. Obiekt kościelny na przestrzeni wieków był remontowany i odnawiany. Największe remonty miały miejsce w 1791 i 1849 roku. W 1901 roku rzeźbiarz głogowski Jäkel wykonał ołtarze i ambonę, a firma Schlag i synowie dostarczyła organy. W czasie ostatniej wojny kościół został spalony. Odbudowany w latach 1967-1968 służył parafianom do 1988 roku, kiedy to ksiądz Aleksander Walkowiak, ówczesny proboszcz, odprawił ostatnią noworoczną mszę. W wyniku skażenia środowiska, począwszy od 1985 roku, wieś stopniowo wysiedlano. Na miejscu Rapocina pozostał tylko zespół kościelny, w którego skład wchodzi niewielki cmentarz, otoczony XVI-wiecznym murem.