Lubiąż kościół św.Walentego

LUBIĄŻ - gmina Wołów

Kościół pod wezwaniem świętego Walentego

Kościół usytuowany na niewielkim wzgórzu nad Odrą w północnej części Lubiąża. Wzniesiony został przypuszczalnie w końcu XII wieku i pełnił prawdopodobnie funkcję kościoła parafialnego osady targowej aż do połowy XVII wieku. Brak jest o nim wiadomości i dopiero w okresie rządów opata A. Freibergera zostaje powiększony o 30 łokci oraz otrzymuje wieżę. Budowlę obecną rozpoczęto w 1734 roku, a ukończono w 1749 roku. Autor projektu kościoła jest nieznany, wiemy jedynie, że pracami przy wieży kierował Wolfgang Hubert. Jest to budowla jednonawowa, założona na wydłużonym prostokącie, ujęta rzędami bocznych kaplic i empor ponad nimi, zamknięta od zachodu półkolistą absydą, a od wschodu zaakcentowana dostawioną wieżą o wklęsłej linii ścian. Pilastry ustawione na wysokich cokołach dzielą zewnętrzną bryłę nakrytą wysokim czterospadowym dachem. Wieża o narożnikach ujętych parami pilastrów podzielona jest bogato profilowanymi gzymsami na trzy kondygnacje i zwieńczona niewielkim, kopulastym hełmem. Sklepienie nieckowe nakrywa wnętrze naw, kaplice zaś i empory posiadają sklepienia żaglaste. Poszczególne przęsła akcentują pary ukośnie ustawionych pilastrów, podtrzymujących bogato profilowane belwanie. Jedynie absydę wydzielono parą kulisowo ustawionych kolumn kompozytowych, wspierających odcinki silnie wysuniętego belkowania. Malowidła z 1743 roku pędzla Ignacego Axtera - ucznia K. F. Bentuma, pokrywają całą powierzchnię sklepień. Kompozycja w absydzie przedstawia apoteozę patrona kościoła - świętego Walentego. Na sklepieniu nawy symbol Trójcy Świętej na tle obłoków, otoczony scenami ze Starego Testamentu, poniżej postacie Ojców Kościoła. Całości wyposażenia wnętrz dopełniają ołtarze pochodzące z połowy XVIII wieku, a wśród nich ołtarz główny z obrazami K. Filipa Bentuma i rzeźbami F. Józefa Mangoldta z 1765 roku oraz wykonana przez tego ostatniego bogato rzeźbiona ambona.