Dłużyce

DŁUŻYCE - gmina Ścinawa

Kościół parafialny pod wezwaniem Chrystusa Króla (wcześniej Matki Bożej Różańcowej)

Według niektórych opracowań dłużycki kościół pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej był po raz pierwszy wzmiankowany już w roku 1209. Zdecydowana jednak większość publikacji oraz opracowań historycznych wskazuje na powstanie tutejsze świątyni dopiero w drugiej połowie wieku XV. Wiadomo, że kościół został zniszczony w dniu 4 października 1634 roku przez wojska cesarskie w czasie wojny trzydziestoletniej, odbudowy na własny koszt podjął się w 166 roku Balzer Seyffert von Uchtritz, ówczesny właściciel Dłużyc. Po jego śmierci dzieło odbudowy kontynuował jego syn Balthasar Ernst von Uchtritz. Prace ostatecznie zakończono dopiero w 1704 roku. Obecny kościół parafialny pod wezwaniem Chrystus Króla jest zorientowaną, budowlą murowaną z kamieni i cegły, na założeniach gotyckich. Jest to obiekt jednonawowy z wyodrębnionym węższym i prostokątnym prezbiterium zakończonym trójbocznie. Na osi fasady zachodniej znajduje się masywna, czworoboczna przykryta skromnym, namiotowym dachem, przewyższająca o około 1,5 metra połać dachu części nawowej świątyni. Od strony północnej do prezbiterium na całe długości przylega obszerna zakrystia. Otwory okienne są o wykroju ostrołukowym. Obiekt jest wzmocniony licznymi, dwustopniowymi przyporami. Całość przykryta jest dwuspadowymi dachami ceramicznymi. Świątynia był przebudowana w połowie XVIII wieku i restaurowana w XIX wieku. Nad nawą zachował się drewniany strop z malowanym w drugiej połowie XVII wieku plafonem przedstawiającym scenę Zesłania Ducha Świętego. W murach kościoła zachowało się kilka ciekawych obrazów oraz płyt nagrobnych i epitafiów z których wyróżnia się całopostaciowy nagrobek hrabiny Niebelschütz (zmarłej w 1730 roku). Po poważnych uszkodzeniach w trakcie działań wojennych w 1945 roku świątynię odbudowano w 1957 roku.