Wołów kościół św. Karola Boromeusza

WOŁÓW - gmina Wołów

Kościół pod wezwaniem świętego Karola Boromeusza

Kościół parafialny świętego Karola Boromeusza i klasztor karmelitów - murowany zespół kościelno-klasztony pochodzą z lat 1712-1722. Zespół został odbudowany po spaleniu w 1781 roku. W partii klasztornej uległ częściowej rozbiórce w 1810 roku. Od południa wznosi się gmach kościoła przyklasztornego pod wezwaniem świętego Karola Boromeusza. Obecnie jest tu parafia rzymsko katolicka. Nawa kościoła jest niższa od prezbiterium, z kaplicami prostokątnymi przy chórze. Główna fasada jest barokowa, dwukondygnacyjna, zwieńczona jest trójkątnym szczytem; partia dolna opilastrowana. Na osi środkowej barokowy portal z pilastrami po bokach. Nad portalem okno zamknięte półokrągło, a w bocznych polach, między pilastrami, nisze muszlowe z rzeźbami. W zwieńczeniu portalu trójkątny fronton o linii załamanej, falistej. Południowa elewacja zwieńczona gzymsem, okna półokrągło zamknięte. Wnętrze jednonawowe o wydatnie wysuniętych z lica pilastrach, z wnękami na ołtarze boczne, z gzymsowaniem, przykryte zostało sklepieniem kolebkowym z lunetami. Prostokątne okna zamknięte półokrągło W prezbiterium arkadowe otwory do kaplic. Od północy do kościoła przylega budynek klasztorny. Zbudowany jest on na planie wydłużonego prostokąta, dwukondygnacjowy, o dachem dwuspadowym. Wnętrza sklepione krzyżowo. Elewacja dwukondygnacjowa o oknach w opaskach tynkowych. Barokowy portal o profilowanym otworze wejściowym z kluczem pośrodku. Powyżej złamane gzymsowanie z niszą muszlową oraz rzeźba Madonny, wsparta na konsolach. Elewacja północna klasztoru, dwukondygnacjowa jest podzielona pionowymi pasami w tynku i prostokątnymi oknami.