Al eeuwen een vertrouwd beeld.
Wonderlijk in zijn grootte en verhouding tot onze Aarde.
Een innige band.
In het verleden dichter bij de aarde gestaan. Mogelijk daardoor reuzegroei veroorzaakt.
Volgens beeldvorming ooit onderdeel geweest van de aarde en daar als zwaarste deel uit losgekomen.
Zodoende de huidige stille oceaan als plaats van vertrek.
Volgens een aantal bronnen geeft de maan een vreemde resonantie op het moment dat je voorwerpen er op laat vallen. Een uren doorgaande trilling.
Als een klankkast.
Er zijn uiterst vreemde structuren ontdekt op de maan.
Enkele voorbeelden:
De maan bevat veel zilver en mogelijk kwik.
".....De instrumenten ontdekten relatief grote hoeveelheden lichte materialen, zoals natrium, kwik en mogelijk zelfs zilver. Zo'n 20 procent van het materiaal bleek te bestaan uit methaan, ammoniak, CO2 en andere vluchtige materialen.
Het zilver op de maan zou in zeer kleine deeltjes zijn, niet in een vorm voor mijnbouw. Het vele kwik was een onprettige verrassing voor de onderzoekers. De giftigheid van kwik is een minpunt voor menselijke expedities.
De materialen zijn waarschijnlijk op de maan beland door kometen en asteroïden, ...."
Pagina is in opbouw Winter 2009
-