textos para traducir en 2º bachillerato
INDICE DE TEXTOS:
1. Adivinanza (la teja).
2. Adivinanza (el espejo).
3. Catón no pierde el humor ante un encontronazo. (Cicerón, De orat. 69).
4. ¿Salinator satisfecho por haber perdido Tarento? (Cic. De senect. 4, 11).
5. Una espartana impasible ante la muerte en combate de su hijo. (Cic. Tus
6. El apetito: una variable en función de la actividad. (Cic. Tuscul.V,34)
7. Está por descubrir el arte del olvido (Cic. De fin. II, 33, 104)
8. Condición de cortesano: aguantar y dar gracias.(Séneca, de ira, II,33).
9. Impiedad castigada. (Cic. De nat. Deorum, II, 3,7)
10.Diágoras se burla de los que creen en la divina Providencia. (Cic. De nat.deorum, II, 37,89).
11. Aquiles inmortalizado gracias a Homero. (Cic. Pro Arch.X, 24).
12. El turismo no cura la depresión mental (Séneca, Epist. 28, 1).
13. El pintor Zeuxis, insatisfecho de su obra.(Plinio el mayor, xxxv,10,66).
14. Humor de Augusto ante la matanza de un inocente por Herodes.(Macrobio, II, 4, 11)
15. Humorismo de Cicerón. (Macrobio, Sat II, 3, 3-67).
16.Astucia de dos esclavos para salvar a su ama. (Séneca, de benef. III, 23)
17.Augusto recibe una respuesta inesperada (Quintil., Institutio Orat. VI)
18. Donde las dan las toman (Cic. De oratore, II,276)
19. Algunas preguntas tienen difícil respuesta (Cic. De natura deorum I,22)
20. Micipsa comenta a sus hijos la importancia de la amistad.(Salustio Crispo, De bello Iugurthino, 10)
1.Adivinanza (la teja)
Gleba mihi corpus, vires mihi praestitit ignis;
De terra nascor, sedes est semper in alto;
Rore perfundor, sed me cito deserit umor.
2. Adivinanza (el espejo)
Specto si spectas:oculis tu, non ego vero
Cerno oculis: nulli nam mihi sunt oculi.
Quod si vis, sine voce loquar: nam vox tibi.
3. Catón no pierde el humor ante un encontronazo
Cum Cato percussus esset ab eo qui arcam ferebat, cum ille postea diceret “Cave”, rogavit num quid aliud ferret nisi arcam (Cicerón, De orat. 69,270)
4. ¿Salinator satisfecho por haber perdido Tarento?
Q. Fabius Maximus Salinatori, qui amisso Tarento fuerat in arce, glorianti atque ita dicenti: “Mea opera, Q. Fabi, Tarentum recepisti”.-Certe, inquit ridens, nam nisi tu amisisses, numquam recepissem”.(Cicerón, De senectute, 4, 11)
5 .Una espartana impasible ante la muerte en combate de su hijo.
Lacaena, cum filium in proelium misisset et interfectum audisset. “Idcirco, inquit, genueram, ut esset qui pro patria mortem non dubitaret occumbere” (Cicerón, Tusc. I, 43, 102)
6. El apetito: una variable en función de la actividad.
Darius in fuga cum aquam turbidam et cadaveribus inquinatam bibisset, negavit numquam se bibisse iucundius.
7. Está por descubrir el arte del olvido
Themistocles, cum ei Simonides artem memoriae polliceretur: “Oblivionis, inquit, mallem; nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo”. (Cicerón, De fin. II,33, 104)
8. Condición del cortesano: aguantar y dar gracias.
Notissima vox est eius qui in cultu regum consuerat. Cum illum quidam interrogaret quomodo rarissimam rem in aula consecutus esset senectutem: “Iniurias, inquit, accipiendo et gratias agendo”. (Séneca, de ira, II, 33).
9. Impiedad castigada.
P. Claudius Pulcher bello Punico primo per iocum deos irridens, cum cavea liberati pulli non pascerentur, mergi eos in aquam iussit, ut biberent, quoniam esse nollent. Qui risus, classe devicta, multas ipsi lacrimas, magnam populo Romano cladem attulit…Itaque Claudius a populo condemnatus est. (Cicerón, de nat. Deor. II, 3, 7).
10. Diágoras se burla de los que creen en la divina Providencia.
Diagoras, cum Samothraciam venisset atque ei quidam amicus dixisset: “Tu, qui, deos putas humana neglegere, nonne animadvertis ex tot tabulis, quam multi votis vim tempestatis effugerint in portumque pervenerint?”. “Ita fit, inquit; illi enim nusquam picti sunt qui naufragio fecerunt in marique perierunt” . (Cicerón, de nat. deo. III, 37, 89).
11. Aquiles inmortalizado gracias a Homero.
Alexander, cum in Sigeo ad Achillis tumulum adstitisset: “O fortunate, inquit, adulescens, qui tuae virtutis Homerum praeconem inveneris!” Et vere, nam, nisi Ilias illa exstitisset, idem tumulus, qui corpus eius contexerat, nomen etiam obruisset (Cicerón, pro Arch. X, 24).
12. El turismo no cura la depresión mental
Admiraris quasi rem novam quod peregrinatione tam longa et tot locorum varietatibus non discussisti tristitiam gravitatemque mentis?. Animum debes mutare, non caelum. Licet vastum traieceris mare, licet, ut ait Vergilius noster, “terraeque urbesque recedant”: sequentur te, quocumque perveneris, vitia. (Séneca, Epist.28,1)
13. El pintor Zeuxis, insatisfecho de su obra.
Zeuxis puerum uvas ferentem pinxerat, ad quas cum advolassent aves, iratus: “Uvas, inquit, melius pinxi quam puerum; nam si et hoc consummassem, aves timere debuerant” (Plinio el mayor XXXV, 10, 66).
14. Humor de Augusto ante la matanza de un inocente por Herodes.
Augustus, cum audisset inter pueros quos in Syria Herodes, rex Iudaeorum, intra bimatum iussit interfici, filium quoque eius occisum: “Mallem, ait, Herodis porcus esse quam filius” (Macrobio, II,4,11)
15. Humorismo de Cicerón.
15.1 Matrona quaedam iuniorem se, quam erat, simulans, dictitabat se triginta tantum annos habere; cui Cicero: “Verum est, inquit; nam hoc viginti annos audio”. (Macrobio, Sat. II, 3, 3-67).
15.2 Cicero dicax erat et facetiarum amans, adeo ut ab inimicis solitus sit appellari scurra consularis. Cum Lentulum, generum suum, exiguae staturae hominem, vidisset longo gladio accintum: Quis, inquit, generum deum ad gladium adligavit?.
15.3 Caesar, altero consule mortuo die decembris ultima, Caninium consulem hora septima, in reliquam diei partem renunciaverat: quem, quum plerique irent salutatum de more: “Festinemus, inquit Cicero, priusquam abeat magistratu”. De eodem Caninio scripsit Cicero: “Fuit mirifica vigilantia Caninius, qui toto suo consulate somnum non viderit” (Macrobio, Sat. II, 3, 3-67).
16. Astucia de dos esclavos para salvar a su ama.
Cum obsideretur Grumentum et iam ad summam desperationem ventum esset, duo servi ad hostem transfugerunt. Deinde, urbe capta, cum victor atroci animo omnia vastaret, per nota itinera ad domum in qua servierant cucurrerunt dominamque suam ante se agree coeperunt. Quaerentibus quaenam esset: “Dominam, aiunt, et quidem crudelissimam ad supplicium ducimus”. Eductam deinde extra muros summa cura celaverunt, donec hostilis ira consideret. (Séneca, de benef. III, 23, 2-3).
17. Augusto recibe una respuesta inesperada
Eques Romanus, ad quem in spectaculis bibentem eum misisset Augustus qui ei diceret: “Ego, si prandere volo, domum eo”. “Tu enim, inquit, non times ne locum perdas”. Quintilianus, Institutio Oratoria, IV,3,63
18.Donde las dan las toman
(Nasica) cum ad poetam Ennium venisset, eique ab ostio quaerenti Ennium ancilla dixisset domi non esse, Nasica sensit illam domini iussu dixisse, et illum intus esse. Paucis post diebus cum ad Nasicam venisset Ennius et eum a ianua quaereret, exclamat Nasica (se) domi non esse. Tum Ennius: Quid? Ego non cognosco vocem, inquit, tuam?” Hic Nasica: “Homo es impudens. Ego cum te quaererem, ancillae tuae credidi te domi non ese, tu mihi non credis ipsi?”. (Cic. De oratore, II, 276)
19. Algunas preguntas tienen difícil respuesta
Roges me quid aut quale sit deus: auctore utar Simonide, de quo cum quaesivisset hoc idem tyrannus Hiero, deliberandi (causa) sibi unum diem postulavit. Cum idem ex eo postridie quareret, biduum petivit; cum saepius duplicaret numerum dierum admiransque Hiero requireret cur ita faceret: “Quia quanto diutius considero, inquit, tanto mihi res videtur obscurior” (Cicerón, De natura deorum, I. 22-60).
20. Micipsa comenta a sus hijos la importancia de la amistad.
Non exercitus neque thesauri praesidia regni sunt, verum amici, quos neque armis cogere neque auro parare queas: officio et fide pariuntur. Quis autem amicior quam frater fratri?. Aut quem alienum fidum invenies, si tuis hostis fueris? Equidem ego bobis regnum trado firmum si boni eritis, sin mali, imbecillum. Nam concordia parvae res crescunt, discordia maximae dilabuntur. (Salustio Crispo, De bello Iugurthino,10)