16 november 2016 Groningen

Goud Leven toernooi in Groningen: winst voor Fons van Hamond

door Theo Mooijman

Traditiegetrouw werd het laatste toernooi in het kalenderjaar gehouden in het Denksportcentrum Jannes van der Wal in Groningen, op 16 november 2016.

Het toernooi zal de geschiedenis ingaan als het laatste toernooi met vrij parkeren in de Oosterparkwijk. Hoe dat straks moet? Ik weet het niet, want een stevig parkeertarief zal de deelnemers van buiten de stad toch gaan afschrikken. De stadjers zelf kunnen met de fiets of de bus komen, daar ligt het probleem niet.

Ook dit jaar een grote deelname, dicht tegen het maximum van 22 aan. We hadden ons weer gezellig rond de bar genesteld, dit jaar met Ria Rus als onze gastvrouw. Zoals bekend zijn Judith Valkenburg en Bert van der Marel naar Leiden verhuisd. Onze Goud Leven cyclus raakte zo ook twee regelmatige deelnemers kwijt. Gelukkig komen er ook steeds weer nieuwe mensen bij, vooral door mond-op-mond reclame, zoals bekend de beste aanbeveling. Deze keer was Martin Vos nieuw in ons gezelschap. Helaas moesten wij Henk van Hof missen. Zijn echtgenote mailde mij dat Henk inmiddels te ziek en te zwak is om te komen, hetgeen hem heel erg speet. Wij dragen al enige jaren kennis van zijn ziekte, die hem een enkele maal belette om deel te nemen.

Het deelnemersveld kende slechts één grote favoriet, Fons. Maar met een stuk of wat spelers die daar niet al te veel onder zitten, is het geen race 'met twee vingers in de neus' om die uitdrukking maar eens van stal te halen. In zijn gedegen, maar toch ook elegante stijl haalde hij eerst vier uit vier om in de laatste ronde, tegen Menno Keizer wat moeizaam tot remise komen. Daarmede was de buit binnen. Ik speelde zelf mee en heb dus geen andere partijen gezien. Na een start van drie uit drie, brak een flagrante onnauwkeurigheid mij op tegen Fons. Hoewel ik zelf op de fileerplaat lag, was het toch mooi te zien hoe hij op deugdelijke wijze elke vorm van tegen dreigingen direct neutraliseerde. In de laatste ronde won ik, door een vergissing, een pion van Huub. Kennelijk was ik daardoor verrast en minder op mijn qui-vive, want ik wist die pion niet te gelde te maken. Met een prachtig kwaliteitsoffer brak Huub mijn stelling open. Mijn torens en loper werkten niet samen, terwijl de witte stukken dat wel deden.

Huub deed goede zaken want hij haalde daardoor niet alleen vier wedstrijd-punten maar pakte ook wat SB punten mee. De grote verrassing was Piet Jongejan, die derde werd. In het onderlinge duel, in ronde drie, wist hij van Huub te winnen. Maar er was er nog één: Lucas Claushuis scoorde 2 ½ punt, bewijs van een gestage vooruitgang. Nu nog stoppen met noteren in de laatste vijf minuten, want dat blijft anders punten kosten.

Zoals bekend, is er een fles wijn voor de winnaar en is het wat betreft de andere prijsjes altijd even afwachten. Voor nummer twee was er een snoepkaasje en de nog resterende prijs had ik tevoren gereserveerd voor Johan Zwanepol.

Johan was een dag tevoren toegetreden tot het gilde der tachtigers, zo was mij toegefluisterd. Alle reden dus om een tweede fles wijn aan te schaffen en die hem aan te bieden. Voor alle deelnemers en voor Ria was er, ook al een traditie, een kleine chocoladeletter. Het lukte mij niet vijf maal een letter 'R' aan te schaffen en dus moest ik uitwijken naar de eerste letter van de achternaam.

Het seizoen zit er nu weer op. Eind januari ga ik de locaties aanschrijven en dan hoop ik in maart weer te starten met het eerste toernooi van 2017.