door Theo Mooijman
Hij had een aantal malen een aanmelding voor een GoudLeven toernooi moeten intrekken, doch op woensdag 27 augustus 2025 lukte het eindelijk en dan ook nog bij het pareltje in onze cyclus, het toernooi in een rijdende stoomtrein. Dries Koster, speler van de Spasski's en organisator van de periodieke gehouden gezelligheidstoernooitjes (in dat opzicht een jonger zusje van GoudLeven) in proeflokaal Hooghoudt van Maarten Roorda, deed mee en was meteen favoriet op basis van ELO rating. Hij won met een 100% score. Niet geheel zonder veine gaf hij meteen toe, want tegen Boudewijn Hoogeboom had hij enige tijd verloren gestaan.
Het toernooi was hem uitstekend bevallen en hij verzekerde mij dat hij vaker aan een GoudLeven toernooi zal deelnemen. Er was trouwens nog een nieuwe deelnemer aanwezig, Martin Goedhart van schaakclub Haren. Hij was op Denken onder Stoom attent gemaakt door Harry Gielen. Harry woont al geruime tijd in Den Haag/Ypenburg en is dus geen regelmatige Goudleven deelnemer meer. Maar de lokroep (of moeten wij lokfluit zeggen?) van de stoomtrein is nu en dan te sterk. Harry is inmiddels ook landelijk bekend (in de schaakwereld) als maker van fotorapportages en zo kwam het dat op de website “Schaaksite” al een kort verslag met een uitgebreide fotorapportrage was verschenen voordat ik aan dit verslag kan beginnen.
Voor deze 11e editie van “Denken onder Stoom” konden wij ons verheugen op prachtig weer. Niet de bloedhitte van vorige jaar, maar het zonnige weer waarvoor men naar Frankrijk op vakantie gaat.
Degenen die er vorig jaar bij waren, brachten de bermbranden in herinnering die geblust moesten worden alvorens de trein verder mocht rijden en voor een enorme vertraging zorgde. Niets van dit alles deze keer, maar er was toch op de 2e rit naar Stadskanaal tijd in te halen. En grote reizigers groep van de Stichting Zonnebloem reed mee tot Veendam om aldaar met een jaren tachtig bus van de GADO naar het busmuseum in Hoogezand gebracht te worden.
Het ontschepen (helaas is er naar mijn weten geen spoorse term voor) van zo'n gezelschap duurt wat langer en dan ontstaat er een beetje vertraging. Machinist Marco besloot deze vertraging 'er uit te rijden' en dat is nu juist iets dat in onze gereserveerde wagon enige consequenties heeft. Met name de speeltafels die op de assen van het rijtuig staan hebben dan nog meer last van de trillingen en zonder correcties tussendoor zouden vele stukken van het bord af wandelen en op de grond terecht komen.
Nog even terug naar de GADO bus. Die kwam uit de serie 3600, destijds de eerste automaten die bij de GADO gingen rijden. De vrijwillige chauffeur van het busmuseum zal zeker geen vrijwilliger bij milieudefensie zijn want al de tijd dat hij moest wachten op het inladen (mag ik dat zo zeggen?) van het Zonnebloem gezelschap en het voltooien daarvan, liet hij de motor stationair draaien. De kleine speelweide naast het station stond blauw van de stinkende dieseldampen, daarbij vergeleken rook het op het perron nabij de stoomloc naar de parfumafdeling van de Beijenkorf.
De STAR heeft drie locomotieven serie 52 waarvan er één in de DDR staat wordt gehouden. Dat wil zeggen dat het geheel er uit ziet als een roestbak. Technisch is natuurlijk alles op orde, maar qua uiterlijk is het even wennen. Onze andere twee 52'ers zitten keurig in de zwarte verf, maar daar was in de DDR tijd geen geld voor. Verf is en was duur. Deze loc hebben wij ook niet in dezelfde rijrichting staan. Onze andere stoomlocs staan met de voorzijde richting Veendam, deze staat met de voorzijde richting Stadskanaal. Omdat de STAR niet over een werkende draaischijf beschikt, staan de locs altijd in dezelfde rijrichting. Voor de retourrit wordt dan met de kolentender voorop gereden, de tender heeft de daarvoor verplichte lampen. Spoorjuridisch is het dan ook gewoon vooruitrijden.
Op de heenreis konden wij nog even een glimp opvangen van de 'Dieverdoatsie' die in het Stadskanaal wachtte op de 31 reizigers, die in Bareveld uit de trein waren gestapt om het tweede deel van hun reis met deze historische boot af te leggen.
Om het STAR verhaal te completeren: Bas moest in zijn eentje de gehele horeca in Stadskanaal verzorgen en het gelukte hem om iedereen tijdig van een lunch te voorzien, waarvoor ik hem na afloop privé nog even hulde bracht. De gastvrijheid van de STAR was zoals altijd weer 'top', zelfs de speelzaal in het museum voor de 5e ronde hoeven wij niet zelf in te richten, dan wel in oorspronkelijke opstelling terug te zetten.
Voordat wij gaan kijken naar het rondeverloop nog even vermelding van plan B voor Roland en Carl. Zij zouden mogelijk nog niet aanwezig zijn op het moment van indelen. Om de altijd lastig in te voeren wijzigingen te vermijden, hadden wij als plan A de heren tegen elkaar ingedeeld, met als plan B het achterlaten van een schaakset met klok zodat zij op hun gemakje ergens onder een parasol twee onderlinge partijen konden spelen, waarna de uitslagen na terugkeer van de trein in de lunchpauze in de stand zouden worden verwerkt. Plan B bleek niet nodig. Bij het afroepen van de paringen bij de opstap van het rijtuig stonden zij keurig paraat.
Tot nu toe hebben we altijd Zwitsers gespeeld in één groep. Dat heeft voor- en nadelen. In de eerste ronde (in casu: 1-12, 13-2, 3-14 enzovoorts) zijn verrassingen vrijwel uitgesloten. Ik zit er al een tijdje aan te denken om bij een groot aantal deelnemers als proef een keer in twee rating groepen te spelen. Deze keer echter nog niet en na een eerste ronde volgens verwachting konden in de tweede ronde de handschoenen uit. Dries won van Boudewijn (na zoals hiervoor geschreven, verloren gestaan te hebben), Carl klopte Fons, Harry won van Rudy en een remise viel te noteren bij Jaap tegen Ger. In ronde drie won Dries van Harry en Jaap van Carl. Ger en Thale bleven in het goede spoor met overwinningen. In ronde 4 was het de beurt van Ger om Dries uit te dagen, zij het zonder succes. Jaap (winst op Thale) en Carl (winst op Rudy) bleven goed volgen. Fons viel door een tweede nederlaag (nu tegen Boudewijn) terug. Voor het ingaan van de laatste ronde was de stand: Dries 4, Jaap 3½, Harry, Carl en Boudewijn 3
In de laatste ronde konden de koplopers tegen elkaar ingedeeld worden: Dries met wit tegen Jaap en Carl met wit tegen Harry. In beide partijen trok wit aan het langste eind. Daar waar een tweede plaats wenkte (een voorsprong van een halfje WP) verloor Boudewijn met wit tegen Thale.
Na een applaus voor de organisatie (Piet Jongejan en de schrijver dezes) alsmede voor Boudewijn als webmaster van de GoudLeven website, kon begonnen worden aan het uitreiken van de prijsjes in natura. Die waren er voor de winnaar, de nummer laatst (in het Nederlands taalgebied 'de rode lantaarn', in het Engelse 'the wooden spoon') en drie ratinggroep winnaars. Dries en Carl kozen ieder een bakje druiven, Roland de fles wijn ('ik dacht dat jij niet dronk' riep nog iemand), John de doosjes kaasrolletjes en Wil de boterkoek.
Eindstand van het 71e GoudLeven toernooi:
Foto's: Harry Gielen.
Voor meer foto's ga naar:
www.flickr.com/photos/harrygielen/albums/72177720328645802/