door Theo Mooijman
Het bleek niet mogelijk om een datum te vinden voor de traditionele afsluiting van het GoudLeven schaakjaar in het Jannes van der Wal Denksportcentum in Groningen. Derhalve gaat de editie 2023 de boeken in als 2024 (1), in de verwachting dat wij aan het einde van het jaar nog een keer welkom zijn. Met achttien inschrijvers zaten wij nog niet aan het maximum. Net als in 2022 moesten twee spelers zich wegens griep/verkoudheid afmelden, waardoor wij op zestien deelnemers uitkwamen.
Inderdaad wijs geworden door de ervaring uit de vorige toernooi in het Denksportcentrum hadden wij zes klokken meegenomen uit Veendam en ook nog een set reserve batterijen. De ingeschakelde 'huisklokken' deden het ook, dus geen problemen op dat front.
Vooraf had ik wel wat zorgen. Lange tijd bleef het aantal aanmeldingen laag, om na een herhaalde oproep omhoog te schieten. En dan was er nog het weer. Welke code zouden sneeuw en de kans op gladheid in onze contreien opleveren. Met code oranje zou ik afgelasten. Gelukkig was het juist op onze woensdag rustig weer, geen neerslag tot laat in de middag en alle hoofdwegen vrij van sneeuw. Alleen de Stadjers die op de fiets kwamen moesten op wegen met klinkerbestrating goed oppassen.
Wij beginnen in Groningen altijd om tien uur, om de files van de avondspits te ontlopen. Door kortere tijd te nemen voor de rondewisseling en voor de lunch, konden wij om half vier al afsluiten en wellicht neerslag bij de terugreis vermijden.
Jan van Os heeft er weer een toernooizege bij. Ik ben de tel kwijt, zou hij het zelf nog weten? In ieder geval won hij in 2022 dit toernooi ook. Toen op weerstandpunten, nu met een halfje voorsprong. Jan heeft een gedegen openingsrepertoire, verdeelt zijn tijd goed en houdt immer het hoofd koel. Een mooie basis voor succesvol optreden.
De verwachte paringen voor de tweede ronde werden op zijn kop gezet door een onverwachte nul (een nederlaag zou ik het niet willen noemen) van Huub van Helvoort tegen Piet Jongejan. In een volkomen gewonnen stelling ging hij door zijn vlag. Het uitspelen van zo'n stelling kost hoe dan ook tijd en in toernooien zonder increment kan dat een lastige factor worden. Met alleen een paard tegen loper en een serie vrijpionnen, kreeg zwart het punt omdat er mat potentieel aanwezig was. Door de witte loper was helpmat mogelijk. Jan van Os doceerde dat alleen in het eindspel paard tegen dame helpmat niet mogelijk is en dan het resultaat remise was geweest. De vraag was, zou Huub na dit 'zwitsers gambiet' (zo wordt een nederlaag van een favoriet in de eerste ronde betiteld) er nog een inhaalrace van kunnen maken. Dat lukte niet door in de vierde ronde een nederlaag in een op enig moment gewonnen stelling te lijden.
Jan van Os ging met een vol punt voorsprong de laatste ronde in, terwijl zijn naaste concurrenten Pieter Doller en Johan Zwanepol tegen elkaar speelden. Ik had de sportieve plicht het Jan nog moeilijk te maken. Met wit bleef Jan in een Siciliaan gemakkelijk overeind en kon daarna het halfje en de toernooiwinst laten bijschrijven. Boudewijn Hoogeboom speelde zeer onderhoudende partijen (omdat zijn partijen meestal lang duren, is daar kennis van te nemen) en verder moet de score van Jan Groothof niet onvermeld blijven. Johan Zwanepol had nog wat prijsjes aangeleverd, uit te delen aan vooraf vastgestelde nummers in de eindstand. Aldus kwam deze prijsuitreiking tot stand:
Jan van Os (winnaar, fles wijn), Boudewijn Hoogeboom (hoogste score ratinggroep II, druiven), Remko Bosscher (hoogste score ratinggroep III, leverworst), Pieter Doller, Huub van Helvoort en Lucas Claushuis ieder een schaakboek.
De stand aan kop: punten
1 Jan van Os 4½
2 Pieter Doller 4
3 Boudewijn Hoogeboom 3½
4 Theo Mooijman 3
5 Johan Zwanepol 3
6 Jan Groothof 3
7 Huub van Helvoort 3
(16 deelnemers)