16 mei 2018 Hoogezand

Bert Westerkamp winnaar in het Vooranker te Hoogezand.

Een prachtige lentedag. Zo eentje die de wereld er schitterend doet uitzien. Eigenlijk weer voor een fietstocht of wandelen dan wel een boek lezen in het zonnetje. En toch heeft niemand spijt van zijn inschrijving voor het GoudLeven toernooi op de woensdag tussen Hemelvaartsdag en Pinksteren.

Er is immers tussen de ronden door genoeg tijd om even te genieten van het mooie weer. Enkelen 'genieten' zelfs dubbel, want zij steken er eentje op. Binnen was het lekker koel. De tafels stonden al klaar (het frappeert elke keer weer hoe gastvrij de verzorgingstehuizen zijn), we konden gelijk beginnen met het klaarzetten van de borden, stukken en klokken. We hadden weer veertien deelnemers, het magische getal van de GoudLeven cyclus omdat dit aantal deelnemers het meeste voorkomt. Geen delegatie uit Delfzijl deze keer, maar wel het weerzien met Huub, Bert en John die een aantal toernooien aan zich voorbij hadden moeten laten gaan. Bert vertelde de openingstheorie zo veel mogelijk te vermijden hetgeen hem echter niet hinderde in het verzamelen van punten.

Zijn enige puntendeling kwam uit de partij tegen mij in een gesloten stelling met ongelijke lopers waarin breken voor beide spelers onverantwoord was. Na afloop legde Bert nog uit dat ik de winst gemist had. Hij had op de damevleugel een grafzet gedaan. Ik was echter volledig geoccupeerd met de verwikkelingen op de koningsvleugel en had niet eens gekeken naar zijn zet. Jan Schut handhaafde zich de hele dag in de kop, in de laatste twee ronden met zijn specialiteit 'het beetnemen van zijn tegen standers'. Eerst werd Ger Bos gefopt en in de laatste ronde 'vergat' ik de dubbele aanval met Lc2. Een onopvallend damezetje luidde dat in en tijdens het dubben over het vervolg was ik die dreiging glad vergeten. Seniorenschaak in optima forma.

Tijdens de laatste ronde hield de activiteitencommissie het ons bekende kegelspel op een uitneembaar parcours op tafelhoogte. Twee jaar geleden was het spel al ind e ochtend klaar gezet en hadden wij een rondje gekegeld (winnaar, hij en ik wisten het nog: Jan Schut)

In verband met de lente had mijn echtgenote voor elke speler een bakje tomaatjes ingekocht en was er verder slechts de fles wijn als 1e prijs. Het werd echt Jan zijn dag toen bleek dat Bert geen wijn drinkt en het ook niet uitschenkt voor anderen. Het werden tomaatjes voor Bert en de fles wijn voor Jan. Er zijn weer een hele serie boeiende partijen gespeeld, waarbij met name het duel tussen John en Huub door een man of zes nog uitgebreid geanalyseerd werd. Tijdens de geanimeerde analyse werd in ieder geval duidelijk dat de stelling veel te ingewikkeld was om in de laatste fase van een rapidpartij te kunnen doorgronden.

Theo Mooijman