Komdu

Heitrofi, heitrofi,

hrópa ég á þig;

það eru álög,

sem ástin lagði á mig.

--

Komdu, ég skal brosa

í bláu augun þín

gleði, sem aldrei

að eilífu dvín

Komdu, ég skal kyssa í þig

karmennsku og þor,

hreystina og fegurðina

og frelsisins vor.

Komdu, ég skal gráta í þig

göfgi og trú

og hugsun þinni byggja

upp í himininn brú.

Komdu, ég skal glaðvekja

guðseðlið þitt

og fá þér að leikfangi

fjöreggið mitt

--

Ég skal lifa á beinum

af borðinu hjá þér

og húsið þitt sópa

með hárvendi af mér

Ekki skal það kvelja þig

skóhljóðið mitt;

ég skal ganga berfætt

um blessað húsið þitt.

Ég skal þerra líkama þinn

með líninu því,

er ég dansaði saklaust

og sælust í.

Ég skal hlusta og vaka

við höfðalagið þitt

og vekja þig, ef þig dreymir illa,-

veslings dýrið mitt.

--

Rándýr, forna rándýr, -

fyrirgefðu mér.....

Viltu að ég sofi

í sænginni hjá þér?

Komdu, ég skal orna þér

við eldinn minn.

Leggðu ennið að hjarta mér

og horfðu inn -

Svona vertu nú rólegur,

vinurinn minn.

Er hann ekki notarlegur

ylurinn?

Þíðir hann ekki

ísgerfið þitt?

--Logaðu,logaðu,

litla hjartað mitt!

Ljóð eftir Davíð Stefánsson