ΣΚΕΨΕΙΣ

Τα παιδιά σήμερα μεγαλώνουν χωρίς όρια, μεγαλώνουν με τρόπο, που τα κάνει ανίκανα να αντιμετωπίσουν τον πραγματικό κόσμο.Οι γονείς το κάνουν αυτό για λόγους καθαρά ιδιοτελείς, έστω και αν δεν το συνειδητοποιούν απόλυτα.

Χρησιμοποιώντας την κτητικότητα και τον υπερπροστατευτισμό τις γενικεύσεις και την αποχή από το πρόβλημα (το μεταθέτουν στο σχολείο, στον αθλητισμό, στην κοινωνία κλπ) προσπαθούν να κρατήσουν τα παιδιά για τον εαυτό τους. Εκπληρώνουν τις υλικές επιθυμίες των παιδιών τα χρεώνουν με αυτές και τα κρατούν επιμελώς αν και ασυνείδητα μακριά από την πραγματικότητα και με την ευθύνη που έχει να προσαρμοστείς σε αυτή. Έτσι, ο νέος βρίσκεται σε μια τραγική αναπηρία, η οποία θα του στοιχίσει στη ζωή του.

Θα ζήσει άσχημα. Γιατί οι πιο καίριες ανάγκες σχέσης, δεν θα ικανοποιηθούν, γιατί αν πλησιάζει κάποιον με τη διάθεση να έχει αυτό που θέλει, αδιαφορώντας για τις ανάγκες του άλλου- και μάλιστα όταν και ο άλλος κάνει το ίδιο- οι σχέσεις είναι καταδικασμένες.

Αντί να προσαρμοστούμε εμείς στην πραγματικότητα απαιτούμε να προσαρμοστεί η πραγματικότητα σε εμάς. Αυτή τη σύγχυση και αυτό τον πανικό βιώνουν σήμερα οι νέοι και τον εκφράζουν με βία εσωστρεφή (κατάθλιψη, παθητικότητα, ΤV, σχολική αποτυχία, εθισμοί κα) η εξωστρεφή. Οι περισσότεροι όταν δεν πάει κάτι καλά στη ζωή μας, ζητάμε κάπου έξω από εμάς τον «εχθρό». Αλλά ο «εχθρός» δεν είναι έξω από εμάς.

Το τραγικό είναι ότι οι έφηβοι δεν γνωρίζουν με ποιον είναι οργισμένοι. Είναι οργισμένοι κυρίως με τους γονείς τους, με το οικογενειακό τους περιβάλλον, γιατί εκεί κρίνεται η δυνατότητα τους να είναι αυθύπαρκτα άτομα και αυτή την ευθύνη και οργή την επεκτείνουν σε όλους όσους αντιπροσωπέυουν τον ενήλικο κόσμο.

Αν ο νέος μέσα στο σπίτι έχει αναπτύξει μια υγιή προσωπικότητα, τότε οι οποιεσδήποτε αρνητικές εξωτερικές συνθήκες δεν θα τον καταβάλλουν.

Δυστυχώς έχουμε εμπεδώσει οτι "χρόνος είναι χρήμα" και αυτό είναι καταστρεπτικό ενώ "χρόνος, είναι σχέση". Σχέση όχι μόνο με τα άτομα αλλά και με την ύλη, με την δουλειά μας, την μάθηση και ότι άλλο μας βοηθάει να εξελιχθούμε μαθαίνοντας μέσα από αυτό που σχετιζόμαστε το ποιοί πραγματικά είμαστε.

Ευάγγελος Κουρεντζής