Basis licentie Radioamateur
De basisvergunning
Inleiding
Voor verdere info verwijzen we graag naar de UBA site met de formele communicatie.
Behalen van een basisvergunning
Hieronder vind je de inhoud van de opleiding
Handboek
Het handboek, wat hoort bij deze opleiding en de bijhorende oefensite kan je vinden op de UBA site.
ON015N Handboek Basisvergunning NL
https://www.uba.be/nl/uba/uba-service-bureau
Bijlage en errata zijn te vinden op de moodle site van UBA:
Het bestaat uit twee documenten, die je hier kan downloaden:
Aanpak
De Basisvergunning voor Radioamateur kadert in een geheel van twee examens die toelating geven tot het gebruik van de frequentiebanden toegewezen aan de radioamateurdienst.
Alle toekomstige radioamateurs moeten tonen dat ze een zekere graad van bekwaamheid en kennis hebben als voorwaarde om een dergelijke radioamateur vergunning te kunnen krijgen.
De Basisvergunning is de instap licentie naar het radioamateurisme.
Ze is bedoeld om kandidaten op een boeiende maar eenvoudige manier kennis te laten maken met de hobby mits het bewijs te leveren van een minimum aan kennis en praktijk.
Dit programma specificeert de vereisten voor het eerste deel in de tweeledige structuur waarvan de Basisvergunning en de HAREC-Vergunning deel uitmaken.
Een kandidaat radioamateur hoeft niet noodzakelijk eerst een Basisvergunning te bezitten om toegelaten te worden tot het examen voor de HAREC-Vergunning.
De vereiste kennis voor het bekomen van beide vergunningen is zo dat ze in de grootst mogelijke mate overeenstemt met de vereisten voor equivalente vergunningen in andere landen, en dit in het kader van de CEPT.
Dit heeft als bedoeling de reciprociteit tussen verschillende landen te bekomen.
Het programma
Het programma geeft weer wat er dient gekend en welke ervaring er dient voorhanden te zijn om de Basisvergunning te kunnen verkrijgen.
Het programma staat er bovendien borg voor dat een minimumniveau van kennis en praktijk op het gebied van radiocommunicatie aanwezig is opdat een operator met een vergunning op een veilige manier en volgens de gangbare regels verantwoorde manier op de radioamateurbanden zou werken.
In het programma worden de belangrijkste studiepunten opgesomd onder Doelstellingen (rechter kolom in dit programmaboekje). [zie PDF versie].
De woorden "weten (of kennen)" en "begrijpen (of kunnen gebruiken)" worden gebruikt om verschillende niveaus van kennis aan te duiden.
Weten (ook kennen) betekent dat iets wordt herkend en meteen kan worden toegepast op een vraag of een situatie.
Het is niet nodig om het hoe en waarom ervan te kennen, noch de diepere achtergrond van de toepassing.
We gaan ervan uit dat de basisbegrippen en de achtergrond in de opleiding aan bod komen, al was het maar om het makkelijker te onthouden en de juistheid ervan te aanvaarden.
Deze aanvullende materie (het hoe en het waarom) is in elk geval geen examenstof.
Een voorbeeld hiervan is doelstelling 3b.1 waarbij de formule P=U x I gekend moet zijn, evenals wat de symbolen betekenen.
Er moet ook een berekening kunnen worden uitgevoerd waarbij aan de hand van twee gekende elementen de derde (onbekende) wordt berekend.
Een rekenmachine is daarbij niet nodig, op het examen zullen steeds makkelijke getallen worden gebruikt, en is de rekenmachine van de computer ter beschikking.
Een ander voorbeeld is doelstelling 1a.1.
De kandidaat moet weten dat het radioamateurisme geen commercieel karakter heeft, zonder het waarom hiervan te kennen.
Begrijpen (ook kunnen gebruiken) vereist dan weer wat meer gedetailleerde kennis van het onderwerp, inzien waarom iets zo is en inzien in hoeverre (waar en hoe) dit relevant en toepasbaar is.
Dit is doorgaans het punt waar een kandidaat situaties moet inschatten of een vaardigheid moet toepassen op een brede waaier van omstandigheden.
4b.6 heeft betrekking op over-modulatie, waarbij de kandidaat de oorzaak en het gevolg van dit fenomeen moet aanvoelen om in te zien dat de operator verantwoordelijk is om stappen te ondernemen om deze problemen te vermijden.
In doelstelling 9c.1, dat gaat over rondslingerende bedrading, kan de student in een aantal situaties komen, waarbij hij en in elk van deze gevallen de basisregel moet kunnen toepassen.
Hierbij is het nodig om de veiligheid te kunnen analyseren, waarvoor het nodig is te begrijpen hoe problemen ontstaan en welke risico's ermee gepaard gaan.
Het leren, de training
Aan de erkende radioamateurverenigingen wordt gevraagd gestructureerde cursussen te organiseren over de materie opgenomen in het programma.
Het volgen van de cursus is niet verplicht om deel te nemen aan de praktische of de theoretische proef.
De cursus dient zo opgevat dat bij het begin van de cursus geen voorkennis is vereist.
De cursus bestaat uit een reeks lessen en praktijkoefeningen die samen een totaal van minimum 10 u beslaan.
De organisatoren van deze cursussen dienen een cursusboek ter beschikking te stellen, dat alle punten van het programma bevat, met een duidelijke aanduiding van wat te weten is en wat te begrijpen is.
De cursus zal alle punten uit het programma in detail uitleggen en zal minstens 40 gedrukte A4 pagina's (als referentie: lettertype Times New Roman, grootte: 11) omvatten, en goedgekeurd worden door het BIPT.
De theoretische en praktische lessen worden gegeven door gelicentieerde radioamateurs, die houders zijn van de A-vergunning, en minstens 3 jaar een A- of B-vergunning hebben. De identiteit van de lesgevers wordt aan het BIPT opgegeven door de erkende verenigingen. (aangepast door BIPT op 9 juli 2004).
De erkende verenigingen zullen alle lessenreeksen minstens 1 maand op voorhand ter kennis brengen aan het BIPT, samen met het gedetailleerde lessenrooster.
De praktische proef
Op het einde van de lessenreeks zal een praktische proef worden ingericht.
Dit gebeurt in het kader van de lessenreeksen georganiseerd door de erkende radioamateurvereniging.
Tijdens de praktische proef, zoals verduidelijkt in hoofdstuk 8 van het programma, moet de kandidaat tonen dat hij een zender/ontvanger kan aansluiten en bedienen, alsook dat hij op een correcte manier contacten kan maken op de banden.
Voor het beoordelen van de praktische proef dienen minstens 3 erkende examinatoren aanwezig te zijn.
De lesgever(s) kan (kunnen) hiervan deel uitmaken.
Erkende examinatoren zijn radioamateurs met een A-vergunning die minstens gedurende 3 jaar een A- of B-vergunning hebben, en waarvan de identiteit is opgegeven en aanvaard door het BIPT. (aangepast door BIPT op 9 juli 2004).
De organisatoren van de praktische proef dienen ervoor te zorgen dat de nodige toestellen, antennes en apparatuur voorhanden zijn om de proeven uit te voeren.
De drie examinatoren zullen een attest tekenen waarbij ze verklaren dat de kandidaat in een praktische proef blijk gegeven heeft van voldoende praktische en operationele kennis om zonder gevaar en volgens de gangbare regels een radioamateurstation te bedienen.
Het slagen in een praktische test georganiseerd in hetzelfde kader door dezelfde verenigingen is een toelatingsvoorwaarde om de theoretische proef af te leggen bij het BIPT.
Er is geen beperking gesteld aan het aantal malen dat een kandidaat de praktische proef mag afleggen.
De theoretische proef
Er is een minimum leeftijd van 13 jaar voor het afleggen van de proeven.
Alleen een kandidaat die een attest kunnen voorleggen waaruit blijkt dat ze geslaagd zijn voor de praktische proef, worden toegelaten voor de theoretische proef die wordt georganiseerd door het BIPT.
De theoretische proef bestaat uit een reeks van 25 meerkeuzevragen, waarbij telkens vier mogelijke antwoorden worden gegeven. Deze vragen handelen alleen over punten opgenomen in het programma.
De kandidaat zal een zekere percentage van de vragen correct beantwoord hebben om te slagen.
Het UBA-handboek basisvergunning
Het handboek, wat hoort bij deze opleiding en de bijhorende oefensite kan je vinden op de UBA site.
ON015N Handboek Basisvergunning NL
Oefenvragen en materiaal
Buiten de formele moodle site van de UBA, kan u ook via deze site en op de volgende pagina's zowel de theorie als oefeningen terug vinden.
Veel studie genot!