นาฏศิลป์ไทย คือ ศิลปะแห่งการร่ายรําที่เป็นเอกลักษณ์ของไทย จากการสืบค้นประวัติ ความเป็นมาของนาฏศิลป์ไทย เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องและสัมพันธ์กับประวัติศาสตร์ไทย และ วัฒนธรรมไทย จากหลักฐานที่ยืนยันว่านาฏศิลป์มีมาช้านาน เช่นการสืบคนในหลักศิลาจารึกหลักที่ 4 สมัยกรุงสุโขทัย พบข้อความว่า “ระบํารําเต้นเล่นทุกวัน” แสดงให้เห็นว่าอย่างน้อยที่สุด นาฏศิลป์ ไทย มีอายุไม่น้อยกว่ายุคสุโขทัยขึ้นไป

1.จากการละเล่นของชาวบ้านในท้องถิ่น ซึ่งเป็นกิจกรรมเพื่อความบันเทิงและความรื่นเริง ของชาวบ้าน ภายหลังจากฤดูกาลเก็บเกี่ยวข้าวแล้ว ซึ่งไม่เพียงเฉพาะนาฏศิลป์ไทยเท่านั้น ที่มี ประวัติเช่นนี้ แต่นาฏศิลปทั่วโลกก็มีกําเนิดจากการเล่นพื้นเมืองหรือการละเล่นในท้องถิ่น เมื่อเกิดการละเล่นในทองถิ่น การขับร้องโต้ตอบกันระหว่างฝ่ายหญิงและฝ่ายชาย ก็เกิดพ่อเพลงและแม่เพลงขึ้น จึงเกิดแม่แบบหรือวิธีการที่พัฒนาสืบเนื่องต่อ ๆ กันไป

2. จากการพัฒนาการร้องรําในท้องถิ่นสู่นาฏศิลป์ในวังหลวง เมื่อเข้าสู่วังหลวงก็มีการ พัฒนารูปแบบให้งดงามยิ่งขึ้น มีหลักการ และระเบียบแบบแผน ประกอบกับพระมหากษัตริย์ไทย ยุคสุโขทัย อยุธยา และรัตนโกสินทร์ ทรงเป็นกวีและนักประพันธ์ ดังนั้นนาฏศิลป์รวมทั้งการ ดนตรีไทย จึงมีลักษณะงดงามและประณีต เพราะผู้แสดงกําลังแสดงต่อหน้าพระที่นั่ง และต่อหนา พระมหากษัตริยผู้ที่มีความสามรถในเชิงกวี ดนตรี และนาฏศิลป์เช่นกัน อาจกล่าวได้ว่ากษัตริย์แทบ ทุกพระองค์ทรงเปี่ยมล้นด้วยความสามารถด้านกวี ศิลปะอย่างแท้จริง บางองค์มีความสามารถด้าน ดนตรีเปนพิเศษ โดยเฉพาะยุครัตนโกสินทร์ พระมหากษัตริยไทยได้แสดงใหโลกได้ประจักษ์ถึง ความสามารถด้านนี้ กวีและศิลปะ เช่น รัชกาลที่ 2, รัชกาลที่ 6 และพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดช ทรงพระปรีชาสามารถด้านดนตรีจนเป็นที่ยอมรับของวงการดนตรีทั่วโลก

1. มีท่ารําอ่อนช้อย งดงาม และแสดงอารมณ์ ตามลักษณะที่แท้จริงของคนไทย ตลอดจนใช้ ลีลาการเคลื่อนไหวที่ดูสอดคล้องกัน

2. เครื่องแต่งกายจะแตกต่างกับชาติอื่น ๆ มีแบบอย่างของตนโดยเฉพาะ ขนาดยืดหยุ่นได้ ตามสมควร เครื่องแต่งกายบางประเภท เช่นเครื่องแต่งกายยืนเครื่อง การสวมใส่จะใช้ตรึงด้วยดาย แทนที่จะเย็บสําเร็จรูป เป็นต้น

3. มีเครื่องประกอบจังหวะหรือดนตรีประกอบการแสดง ซึ่งอาจมีแต่ทํานองหรือมีบทรอง ผสมอยู่

4. ถ้ามีคํารองหรือบทร้องจะเป็นคําประพันธ์ ส่วนมากแล้วมีลักษณะเป็นกลอนแปด สามารถนําไปร้องเพลงชั้นเดียว หรือสองชั้นได้ทุกเพลง คําร้องนี้ทําให้ผู้สอนหรือผู้รํากําหนดท่ารํา ไปตามบทร้อง