จากการศึกษาตำนานวัดศรีดอนคำ วัดไฮสร้อย พงศาวดารฉบับของล้านนาเชียงแสนและการเล่าสืบต่อกันมาจึงแน่ใจว่า เขตตำบลหัวทุ่ง โดยเฉพาะบ้านแม่ลองเป็นเส้นทางเดินทัพผ่านกิ่วฤาษีที่จะไปเหนือหรือลงใต้สู่เมืองหลวงสุโขทัย อยุธยาและกรุงเทพ ฯ ผู้คนที่กวาดต้อนทั้งชาวลานนา แม้กระทั่งชาวพม่าเชื้อสายกระเหรี่ยงก็มาตั้งถิ่นฐาน เช่น บ้านค้างตะนะ บ้านแม่รัง บ้านแม่ลอง บ้านนาตุ้ม (2 หมู่) บ้านนาอุ่นน่อง บ้านหัวทุ่ง (เดิมคือบ้านนาหมาโก้ง) บ้านแม่จอก บ้านเค็ม บ้านไผ่ล้อมและบ้านนามน รวม 11 หมู่บ้าน รวมเป็นตำบล เมื่อปี 2540 กำนันคนแรก ชื่อแคว่นวงศ์ ภีระ เป็นคนจากลำปาง กำนันคนที่ 2 ชื่อแคว่นอ้าย บ้านนามน คนที่ 3 ชื่อกำนันปัญญา จำปาแก้ว ได้รับพระราชทานนามว่า “ ขุนนิคม ศิระเขต” เป็นช่วงการเปลี่ยนแปลงในปี 2475 ซึ่ง อำเภอลองก็ได้ เปลี่ยนจากอำเภอเมืองลอง จังหวัดลำปาง มาเป็นอำเภอลอง จังหวัดแพร่ ตั้งแต่บัดนี้ กำนันคนที่ 4 คือแคว่นปั๋น คือ นายอินปั๋น เอ้ยวัน ต่อมาเปลี่ยนนามสกุล เป็นกำนันอินปั๋น ศิริสานสุวรรณ กำนันคนที่ 5 คือกำนันอ้าย สุภาแก้ว กำนันคนที่ 6 คือกำนันเขียน ต่อตัน ช่วงนี้มีหมู่บ้านเพิ่มขึ้นเป็น 17 หมู่บ้านการบริหารงานในรูปแบบสภาตำบลประสบปัญหายุ่งยาก งบประมาณไม่เพียงพอที่จะกระจายลงสู่หมู่ที่มีจำนวนมาก จึงคิดแยกเป็น 2 ตำบล โดยพิจารณาหารือตกลงแยกออกไป 8 หมู่บ้านเป็น ตำบลบ่อเหล็กลอง ตั้งแต่ บ้านนาตุ้ม 2 หมู่ บ้านทุ่งเจริญ บ้านแม่ลอง บ้านแม่แขม -หนองแดง บ้านค้างตะนะ บ้านต้นม่วง และบ้านแม่รัง ซึ่งการแยกตำบลสำเร็จเมื่อตำบล ได้กำนันคนที่ 7 คือนายสมทรง เป็กกันใจ ปี 2532 ปัจจุบันตำบลหัวทุ่ง มี 9 หมู่บ้าน คือ บ้านไผ่ล้อม หมู่ที่ 1 บ้านนามน หมู่ที่ 2 บ้านหัวทุ่ง หมู่ที่ 3 บ้านแม่จอก หมู่ที่ 4 บ้านเค็ม หมู่ที่ 5 บ้านนาอุ่นน่อง หมู่ที่ 6 – 7 บ้านเชตวัน หมู่ที่ 8 และ บ้านไผ่ล้อมพัฒนา หมู่ที่ 9 การบริหารรูปแบบองค์กรท้องถิ่นได้รับการยกฐานะจากสภาตำบลหัวทุ่ง เป็นองค์การบริหารส่วนตำบลหัวทุ่ง เมื่อวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2540