Gouden Geit

De legende van de Gouden Geit

Bierloz was vroeger een leengoed, verplicht te waken over de bescherming van de vesting van Logne. In het begin van de 13e eeuw bestond er een slottoren waarin een oude ridder woonde, vader van een dochter, zijn enig kind, met een zeldzame schoonheid.

Martha, zo heette het meisje, luisterde graag naar het geminnekoos van haar vele bewonderaars; er was maar één die haar hart stal. Het was de jonge Alard, een van de schildknapen van Valeran, hertog van Luxemburg, voogd van de abdij van Stavelot, verblijfhoudend op het kasteel van Logne.

Alard, geliefd door iedereen, was vooral verbonden aan het hof van de hertogin, die de liefde van jonge mensen kende en haar toeliet.

Ze waren aan de vooravond van hun bruiloft, toen Martha op het kasteel van Logne kwam. Haar stralende schoonheid maakte een zo sterke indruk op de hertog dat de stem van rede en van eer al snel tot zwijgen werd gebracht.

Een belangrijke reden dwong de hertogin plotseling te vertrekken naar haar landgoed La Roche. De hertog ontdeed zich van Alard door hem weg te sturen naar de burcht van Poilvache, dichtbij Dinant. Martha, ontrouw aan haar beloften en ondankbaar tegenover haar weldoenster, liet zich verleiden door de bekoring van het goud. Ze was onverzadigbaar. Alard stierf van liefdesverdriet; maar de verraadster was er niet door bewogen. Zij troostte zich voor het verlies van haar verloofde, voor haar oneer en openbare verachting, door zich te bedekken met juwelen en uitbundige sieraden. Onbeschaamd en begerig werd ze het voorwerp van algemene afschuw.

Op een dag zonder dat we kunnen raden waarom of hoe, werd haar dode lichaam bedekt met goude kettingen, gevonden in de onderaardse gang dat de naam “van de gouden geit” draagt. Sinds deze gebeurtenis ziet men van tijd tot tijd, maar vooral aan de vooravond van grote feestelijkheden, een vanwege de stralende sieraden die haar bedekken, blinkende geit door de onderaardse gewelven lopen. Als men haar op het juiste moment bij haar staart kan grijpen, zou ze volgens de legende, gedwongen zijn de plaats te wijzen waar de schat van Martha verborgen ligt.