τριάς
Ένας χρήσιμος πίνακας διαλεκτικής TRIAMAZIKAMNO
Περί της διαλεκτικής προσαρμογής των πυθαγορείων ...
Η λέξη διαλεκτική στην αρχαιότητα σήμαινε την τέχνη για την διεξαγωγή της λογικής αμφισβήτησης ώστε να προσεγγίζεται η αλήθεια μέσω της σύγκρουσης των αντιθέτων απόψεων, όπως συμβαίνει στους πλατωνικούς διαλόγους.
Ο Πλάτωνας θεωρεί την διαλεκτική επιστήμη ως είδος εγκυμοσύνης ή προσαρμογής της μαθηματικής άπειρης διάνοιας στην φυσική πραγματικότητα των ατόμων της ύλης (ακεραίων αριθμών) .
Λχ στο πεδίο των μαθηματικών ιδεών η τετραγωνική ρίζα του αρ. 2 (ονομάζεται και αριθμός του Πυθαγόρα επειδή σχετιζεται με το πυθαγόρειο θεώρημα), είναι άρρητος αριθμός με άπειρα δεκαδικά ψηφία.
Όμως στην πράξη σχεδιάζοντας την διαγωνιο ενός τετραγώνου πλευράς 1 με άμμο. Δεν είναι ένας άπειρος αριθμός ψηφίων καθώς ο αριθμός των κόκκων της άμμου (τα άτομα της ύλης) μεταξύ των δύο άκρων της γραμμής είναι μετρήσιμα. Έτσι οι ανατολικοί πυθαγόρειοι Βαβυλώνιοι ιερείς όπως αργότερα και ο Αρχιμήδης έμεναν ικανοποιημένοι προσεγγίζοντας 6 δεκαδικά ψηφία στην περίοδο του λόγου δύο αριθμών. Καθώς πίστευαν πως η δημιουργία συνεβη σε 6 μέρες !!! Έτσι υπολόγιζαν την τ.ρ. του 2 στο εξηνταδικό σύστημα αρίθμησης 1+24/60+51/3600+10/216000 = 305470/216000 = 1,41421
Ας προσέξει ο αναγνωστης πως 216000=216 x1000 όπου 216=6x6x6 είναι η ηλιακή ψυχή και 1000 είναι το γεγονός εκφρασμένο στον τρισδιαστατο θεαtρικό χωρο της Χιλιάδας (ο ογκος) 10x10x10
Παρόμοια ο Αρχιμήδης υπολόγισε τον υπερβατικό αρ. π στον Λογο 22/7=3,142857 αρκούμενος σε προσέγγιση μόλις 2 δεκαδικών ψηφίων ενώ γνωριζε πολύ περισσότερα για τον π =3,14159…
Το γιατί επέμενε στην «λανθασμένη» προσέγγιση εξηγείται εύκολα καθώς προσάρμοσε την υπερβατική ιδέα ακολουθώντας την πλατωνική διαλεκτική για τον π ή αριθμό του πνεύματος στην ηλιακή εβδομάδα 1/7=142857. Εφόσον το πνεύμα αντιστοιχεί στην κυκλοφορία του αίματος.
Την πλατωνική ιδέα κρυμμενη στο βιβλίο της Πολιτειας διεδωσε στην εποχή μας ο σουφισμός του χορευτή Γκουρτζίεφ …
Μάλιστα οι Αιγύπτιοι μαθηματικοί ιερείς διαβλέποντας στον π το τριαδικό πνεύμα έλεγαν πως είναι ο 3 αδιαφορώντας για τα δεκαδικά του ψηφία. Σαν να έλεγαν δηλ. πως υπάρχει μόνον ο τριαδικός νόμος του θείου γένους αδιαφορώντας για τα άλλα ησιόδεια γενη.
Μια παρόμοια νύξη κανει η κ. Μπλαβάτσκυ στην Μυστική Δοξασία για την ανθρωπογενεση … Ο π=3,14159 σημαίνει τριγωνο, σημείο, τετραγωνο, σημείο, πεντάγωνο (το πενταγωνο είναι ο άνθρωπος το 9 είναι ο Ερμαφρόδιτος του Νταβίντσι)
Ο Πορφύριος τον 3ο αιώνα συστηματοποίησε σε 6 εννεάδες (< εν+νοείν) τα έργα του νεοπλατωνικού διδασκάλου του Πλωτίνου. O οποίος είχε καταφέρει να συνθέσει την σοφία των ελληνιστικών χρόνων, δηλ. τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη μαζί με όλους τους προσωκρατικούς στοχαστές με τις θρησκευτικές δοξασίες των λαών της ανατολικής μεσογείου. Εφόσον ζούσε στο πολυπολιτισμικό περιβάλλον της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας…Ο Πορφύριος μαθητεύοντας στην σκέψη του Πλωτίνου αντιλήφθηκε πως η Ψυχή-Περσεφόνη ή Φερσεφόνη κατά τον Πλάτωνα, είναι η «φερόμενη γνώση» που εξελίσσεται ελεύθερα μαζί με τον κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο. Οδηγήθηκε λοιπόν στο να δημιουργήσει την διαγραμματική επιστήμη της Πληροφορικής όπως την αντίκρυσε να ξεδιπλώνεται μαζί με τα πέταλα του λωτού της ψυχής του στο 9γραμμα της Φερσεφόνης… Ενώ παράλληλα συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη της Λογικής που θεμελίωσαν οι αριστοτελικοί…Αυτό που οραματίζεται η τεχνολογική εποχή μας για κυβερνητικές αυτό-εξελισσόμενες μηχανές τύπου matrix και, η μεταφυσική το ονομάζει χερουβικό μόνιμο άτομο ή σβάστικα ή αγία τράπεζα (τετράποδη των πλατωνικών στοιχείων). Είναι η ωμή πραγματικότητα της Ψυχής για τον Πλωτίνο. Μια διαρκώς μεταβαλλόμενη διαμορφωτική δύναμη, ποιητική αιτία του αισθητού κόσμου που κοσμεί και διοικεί όλο το Σύμπαν σύμφωνα με το αιώνιο νοητικό πρότυπο του Νοητικού Αρχιτέκτονα. Ο Αρχιτέκτων Νους είναι το δεύτερο πρόσωπο της πλωτινικής θεολογίας μετά το Αγαθό του Πλάτωνα. Είναι σύνθεση της αριστοτελικής Ενδελέχειας και του πλατωνικού νοητού κόσμου των Ιδεών. Μεταλαμβάνει την υπερβατική λάμψη και την σοφία του Ενός Παρμενίδειου Όντος. Είναι άφθαρτος, αμετάβλητος και αυτο-προσδιοριζόμενος Νους.Ο Πορφύριος λοιπόν έκανε την αυτονόητη εργασία οποιουδήποτε θεοσοφιστή μαθητή που ακούει τις σκόρπιες διδασκαλίες της κ. Μπλαβάτσκυ...
Με αυτή την έννοια η κ. Μπέιλι είναι επανενσάρκωση του Πορφυρίου που προσπαθεί να βάλει σε τάξη τον χείμαρρο των έργων της θεοσοφίας…
Αποφάσισε να οργανώσει τις διδασκαλίες στο μαθηματικό πυθαγόρειο δενδροειδές (καβαλιστικό) μοντέλο των τριγωνικών αριθμών όπως είναι η τετρακτύς ή το 20εδρο και οι λοιποί αστέρες* των κανονικών στερεών.
Κατόπιν ο Πορφύριος υποχρέωσε τον Δάσκαλό του να γράψει και για τα θέματα που έλλειπαν από τους συγκριτικούς καταλόγους του !!!
*Το 20εδρο σε επίπεδη προβολή αντιστοιχεί σε πολυγωνικό αστέρα 12 κορυφών με τις 12Χ11/2 =66 γραμμές του 11ου τριγωνικού αριθμού ήτοι 1+2+3+4+5+6+7+8+9+10+11=66=3Χ22. Δηλαδή των 11 Σφαιρών και των 22 ατραπών του καβαλιστικού δένδρου…
Έτσι στον σχολαστικισμό του μεσαίωνα οι Ευρωπαίοι φιλόσοφοι αλχημιστές τα αποκαλούσαν «Πορφυρικά»…
Στο Πορφυρικό δένδρο που παραθέτω παρουσιάζεται η ταύτιση των 3ων ανώτερων σφαιρών της μεσαίας καβαλιστικής στήλης (ο κορμός του δένδρου) με την τριπλή διάκριση του Πλωτίνου σε: Ένα, Νου, Ψυχή…
Τα πορφυρικά δένδρα είναι τμήματα του αναπτυγμένου 4πλού καβαλιστικού δένδρου. Αναπτύσσονται ακολουθώντας την αριστοτελική διαλεκτική λογική των αντιθέτων στηλών, για την αναζήτηση της μεσότητας ή μεσαίας στήλης της συνείδησης, σεβόμενα τις ιδέες των πλατωνικών στοιχείων ή πυθαγόρειων αριθμών.
Το φανερό τους πλεονέκτημα είναι πως με μια ματιά ο σπουδαστής μπορεί να αντιμετωπίσει λογικά τα δύσκολα προβλήματα σχετικά με το αιθερικό και το αστρικό ή κινητικό σώμα.
Εφόσον όπως παρατηρούμε στο κατώτερο μέρος του δενδροειδούς διαγράμματος, ανάμεσα στον Άνθρωπο και το σεληνιακό Ζώο του αστρικού πεδίου παρεμβάλλονται δύο (άγνωστες) σφαίρες από το δένδρο των Κλιφώθ (αστρικών κελυφών). Στο οποίο συμμετάσχει ο Άνθρωπος, εφόσον όπως λέγει η κ. Μπλαβάτσκυ επαναλαμβάνοντας τον Πλάτωνα και τους Βουδιστές. "Δυστυχώς ευρίσκεται κάτω από την 8η σφαίρα του Ερμή", με αποτέλεσμα να έχει εγκλωβιστεί στην Κρόνια ταχύτητα του φωτός της φυλετικής γενετήσιας φαντασίας του…
Οι δύο άγνωστες σφαίρες που σημειώνω με την μαύρη και την λευκή έλλειψη στις δύο ακραίες στήλες του καβαλιστικού δένδρου. Στον πορφυρικό πίνακα φέρουν τα ονόματα: Λογικό και Άλογο αντιστοιχώντας στα πόδια του ΑΔΑΜ-ΚΑΔΜΟΥ εφόσον η 10η σφαίρα είναι οι πατούσες. Πρόκειται για τα ζώδια του τοξότη και του αιγόκερω των οποίων οι λειτουργίες αποκαλύπτονται στον νοητικό κόσμο μετά την 2η μύηση: (η μεγάλη μάχη για την Ελένη, δηλ. τον έλεγχο του ονειρικού σώματος) στον σκορπιό…
Στα δύο αυτά ζώδια λαμβάνει χώρα το ξεδίπλωμα του συνόλου των 9 πετάλων του 9γράμματος
Από την πορεία των πραγμάτων έως τώρα αντιλαμβάνομαι πως αυτή είναι η διδασκαλία του ηλιακού αγγέλου στο ζώδιο του Τοξότη…