πλατωνικές ιδέες

Ο Πλάτωνας στην Πολιτεία του υποδεικνύει τους Πολιτικούς ως ιερείς της ειμαρμένης, σε μια Πόλη θρησκεία…

Η θρησκεία είναι το υποσυνείδητο του πολιτεύματος και φύλακας των χρημάτων ή πυρών (χρι, η ρίζα του πυρός)...

Η μεταφυσική του Πολιτεύματος _________

Η αντίληψη του παρόντος και το φλογιστόν** της αναπνοής > η πράνα των ινδουιστών…

Στην προσπάθειά μας να βάλουμε φρένο στην λαίλαπα του επιθυμητικού ή κατώτερου συγκεκριμένου νου στον πολιτισμό μας. Την οποία ο Σωκράτης υπέδειξε στην «σοφιστεία των επιστημονικών μετρήσεων» που γιγαντώνεται σαν νοητική ασθένεια μαζί με την οργάνωση της αμειβόμενης παιδείας στις πόλεις. Βλ. τις οικοδομικές μετρήσεις, τις γραμματολογικές μετρήσεις-αναθεωρήσεις στα φθογγόσημα, τα νομοθετικά μέτρα, όπως και τα κάθε είδους μέτρα που εισάγουν οι αφιλόσοφοι πολίτες γεννώντας διαρκώς νέες ημερήσιες επιστήμες. Έχει ως αποτέλεσμα την διαρκή αύξηση του βάρους των αλυσίδων που δένουν τον Προμηθέα του πολιτισμού στον τρισδιάστατο βράχο-νου της υλικής ουσίας.

Η μυθολογία έχει προσωποποιήσει λοιπόν τον ημερήσιο συγκεκριμένο νου του Περιφερικού Ν.Σ. στον άνεμο Βορέα των γεγονότων του βίου, που οδηγεί την Ωρείθυια επιστήμη κόρη της Πραξιθέας (< πράξις+θέα) του πολιτεύματος συζύγου του Ερεχθέα (< θέα της ροής του έχειν ή χώρου), στον βράχο της δίκης του Άδη- Σαρπηδόνα (στο μη περεταίρω της συμπίεσης του δημιουργικού φλογιστού)…

**Το φλογιστόν είναι η δημιουργική πύρινη ουσία των πυθαγορείων, συνάρτηση του καρδιαναπνευστικού ή αντιληπτικού ρυθμού

Στο άλλο νοητικό άκρο, υπάρχει ο ανώτερος αφαιρετικός τετρασδιάστατος νους του Κεντρικού Ν.Σ. προσωποποιημένος στον δυτικό άνεμο Ζέφυρο που φυσούσε-λατρευόταν κυρίως στην Λακωνική Πολιτεία… (πολλά γέλια)

Ο Πλάτωνας θαυμαστής της Λακωνικής Πολιτείας του ανώτερου αφαιρετικού νου επισημαίνει τα Καβείρια μυστήρια του θεού Ηφαίστου, δηλ. του ηφαιστειακού πυρός ή θείου φλογιστού των αλχημιστών. Παρατηρώντας πως ο ήχος εισερχόμενος στην κυκλοφορία του αίματος καταλήγει στο ήπαρ, όπου ως γνωστόν παράγεται η κίτρινη χολή, δηλ. το ορατό ηλιακό πεπτικό πυρ του στομάχου… Το ήπαρ είναι λοιπόν το εργαστήριο του Ηφαίστου δηλ. το σημείο ταλαιπωρίας του Προμηθέα των κεραυνών του Διός από όπου τους παραλαμβάνει ο αετός ή διπέταλος τρίτος οφθαλμός

Σημείωση: η μετεωρολογία των νεφών-παθών μας γεννά τους κεραυνούς

Με άλλα λόγια οι πυθαγόρειοι μαθητεύοντας στο άκουσμα των ήχων, αύξαναν το νοητικό πυρ στο συκώτι τους. Με αποτέλεσμα να αυξάνει δραματικά η πεπτική-νοητική τους θερμότητα με συνέπεια την ρευστοποίηση-υαλοποίηση της αίσθησης της αφής που επεκτεινόταν έτσι στο περιβάλλον αιθερονοητικό προγονικό σώμα των παθών, που μας περιβάλει σαν βάζο από σαρκοβόρα φαντάσματα (Κενταύρους), μια χωροχρονική μήτρα από διαδοχικά βάζα στην περιγραφή του Johann Becher…

Ελπίζω οι νοήμονες αναγνώστες να αντιλαμβάνονται τώρα κάπως καλύτερα γιατί είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη η λατρεία της σβάστικας θεάς Αθηνάς της Σοφίας, καθώς γεννά Ναζιστικές τυρρανίδες. Γιατί σαν υφαντική μήτρα γεννά και καταστρέφει γνέθοντας - ξεγνέθοντας, οδηγεί την κυκλική πλημμυρίδα-άμπωτι των 6 ζωδιακών αριστοτελικών πολιτευμάτων της ψυχικής Πολιτείας… Από την Βασιλεία-Αριστοκρατία-Δημοκρατία της άνοιξης και του θέρους των Θεών στην Τυραννία-Ολιγαρχία-Τιμοκρατία των Τιτάνων του φθινοπώρου και των πεινασμένων κολάσεων του χειμώνα

Ανάμεσα δηλ. στο ήπαρ της κίτρινης πύρινης χολής και τον σπλήνα της μαύρης χολής της γης που ανακυκλώνει την πύρινη ουσία…


Η Ακρόπολις, ο τόπος του κρανίου

Η είσοδος της συνείδησης στα κέντρα άνωθεν του διαφράγματος συνοδεύεται από οράματα Ναών-λωτών. Οι Ναοί αυτοί είναι οι αιθερικές κυανοτυπίες των 6 ημερών της δημιουργίας.

Η διδασκαλία που παρέχει μια επίσκεψη σε αυτούς τους Ναούς είναι απερίγραπτη, καθώς αποκαλύπτεται η σχέση των μερών του Ναού με τα φυσικά όργανα… Πρόκειται για το μυστήριο της εισόδου στον Ναό του ζώντος θεού.

Η συμμετρική διάταξη των οπών του κρανίου ανταποκρίνεται στην διαρρύθμιση των θυρών του Ναού. Οι δύο ρώθωνες είναι οι φύλακες δράκοι-αγγέλοι προφήτες του πρόναου που είναι το στόμα*. Η πολικότητα των δύο οφθαλμών ή εγκεφαλικών λοβών παρουσιάζεται στην διαμάχη της λογικής θεάς Αθηνάς προστάτιδας του πολιτεύματος, με τον Ποσειδώνα φύλακα του οράματος της αέναης πνευματικής εξέλιξης που κατατρέχει τον δύσμοιρο Οδυσσέα… Αυτόν που βαδίζει στην ευθεία μεσαία γραμμή προς την ωραία πύλη του τρίτου οφθαλμού όπου ιερουργεί η Ψυχή του.

εικ. Τα δύο ώτα σημαίνουν την βόρεια και την νότια έξοδο του Ναού, όπου τοποθετούνται ο Γραμματέας και ο Ταμίας... Η βόρεια έξοδος οδηγεί στους μακρινούς αστερισμούς, ενώ η νότια στην επίγεια υπηρεσία. Η ανατολική είσοδος είναι φραγμένη καθώς η πηγή του κρανίου κλείνει στο τέλος της παιδικής ηλικίας… (Οι βουδιστές θεωρούν ευλογία το να έχουν άρρενα απόγονο ώστε να ανοίξει και πάλιν με ένα κτύπημα την κορυφή του κρανίου κατά την στιγμή του θανάτου, οδηγώντας την ψυχή έξω από την φυσική δημιουργία)

Η εμφάνιση του Ναού στην καρδιά λαμβάνει το σχήμα πυραμίδας με τετράγωνη βάση όμοια με το πρότυπο της ινδουιστικής Μάνταλα των 4ων βουδών-Πυλών. Εδώ εμφανίζεται και η τέταρτη έξοδος με τον Ναό να σχίζεται κάθετα από Βορρά προς Νότο (όπως η πηγή του κρανίου) επιτρέποντας το ένδοξο όραμα των χαροποιών κατερχομένων βουδών-πλανητών του ηλιακού συτήματος στην οροφή του Ναού…

*Ακόμα πιο παράξενος είναι ο Ναός των Σεραφικών όφεων της ευθείας πνευματικής εξέλιξης. Εδώ το στόμα του όφεος είναι ένας Ναός-πύλη που οδηγεί στο άγνωστο…

Η τετρακτύς του Παρθενώνα. Ήτοι ο τετραπλός πόλεμος στην νοητική πύρινη τέταρτη διάσταση…

Τα θεολογούμενα της αριθμητικής των πυθαγορείων επανάφερε κακήν κακώς το φιλοσοφικό κίνημα των γερμανόφωνων φαινομενολόγων υπαρξιστών στις αρχές του 20ου αιώνα. Προσπαθώντας να ισορροπήσει ανάμεσα στον εμπειρισμό και τον ορθολογισμό, μας έδειξε την πύλη της φαντασίας και της μεταφυσικής.

Ο πιο υγιής ή ερωτικός από αυτούς ήταν ο ποιητής και θεολόγος Κίρκεργκωρ ο προάγγελος του κινήματος του υπαρξισμού, που θεμελίωσε θεωρητικά ο θανατολάγνος Χάιντεγκερ.

Αυτός γοητεύτηκε τόσο πολύ από την πύλη των πλατωνικών κατηγορημάτων του Είναι που προβάλουν από την πύλη (< Π+ύλη) του Χρόνου που ξέχασε να την περάσει…

Ο θαρραλέος ψυχοπαθολόγος Κ. Γιάσπερς μυήθηκε-εισήλθε παράνομα στον κόσμο των θεών, (πήρε δηλ. πολλά ναρκωτικά για να περάσει την πύλη), αλλά έτσι κατέστρεψε-έκαψε τον νοητικό του φορέα οπότε έπεσε στην ευλάβεια…

Ευτυχώς ο Ζ.Π. Σαρτρ χάρις στην νοητική του ευαισθησία και την αστρική ναυτία του στις λέξεις, κατάφερε να ανοίξει την πρώτη Πύλη, αλλά καθότι υλιστής τυφλώθηκε και στράφηκε στην πολιτική…

Συμπάσχοντας μαζί τους αντιληφθήκαμε πως οι αριθμοί δεν είναι ποσότητες αλλά ποιότητες… Έτσι παρακολουθήσαμε την πορεία από τον αρ. 1 του εμπειρισμού στον αρ. 2 του ορθολογισμού που εξετάζει την εμπειρία στο κάτοπτρο του νου, για να εισχωρήσουμε με την υπαρξιστική φαινομενολογία του φανταστικού, στην ποιητική λειτουργία, ιεροσύνη της 3-εγκέφαλης ανθρώπινης ύπαρξης.

Στον αρ. 4 που εισάγει στην αναζήτηση της σχέσης όντος και μη όντος προσπάθησαν να μας μυήσουν λοιπόν, αλλά δεν τα κατάφεραν επαρκώς...

Την πύλη της μύησης στην 4η νοητική διάσταση τελικά άνοιξε ο ίδιος ο θάνατος ή παγκόσμιος τεχνολογικός πόλεμος, που προμήνυσε η αγωνιώδης γραφή τους, γιατί η 4η αστρονοητική διάσταση είναι ένας ακατάπαυστος πόλεμος… όπως μας έχει υποδείξει ο Ηράκλειτος.

Ο Ζ.Π. Σαρτρ κατάφερε να αποτυπώσει στο έργο του όλη την τραγικότητα της υπαρξιστικής φιλοσοφίας, από τον «υπαρξισμό της σκέψης» (cogito) του Καρτέσιου, έως την ρομαντική γοητεία του θανάτου από τον διδάσκαλό του Χάιντεγκερ που κακοποίησε υπερβάλοντας την αντίληψη της πλατωνικής Φιλοσοφίας ως μελέτη θανάτου, που στην συνέχεια ο ναζισμός μετέτρεψε όπως και τον βουδισμό σε λατρέα θανάτου … Για να διατυπώσει τελικά στον "τοίχο" το αίτημα της αθανασίας στην ταύτιση της ψυχής με την εικόνα του αθάνατου τοπίου...

Οι πυθαγόρειες θέσεις του Ζ.Π. Σαρτρ που ουσιαστικά υπήρξε εν αγνοία του ένας θεωρητικός του κυβισμού-ιμπρεσιονισμού του Σεζάν που πρωτοδιατύπωσε την φύση του νοητικού μη όντος στην φράση: «ο άνθρωπος όταν κοιτά το τοπίο πρέπει να είναι απών», συνοψίζονται στις ακόλουθες γραμμές…

1. Αν όλα είναι Ένα δεν υπάρχει ο αρ. 2 στην φύση.

2. Ο αρ. 2 είσαι εσύ που την αντιλαμβάνεσαι καθώς κατοπτρίζεται στον εγκέφαλό σου.

3. Ενώ ο αρ. 3 είναι η ικανότητά σου να ιδεοποιείς, να φαντάζεσαι έχοντας επίγνωση ότι εσύ είσαι ταυτόχρονα η εικόνα και ο δημιουργός της. Αν φαντάζεσαι λ.χ. ένα κερί είσαι το κερί. Αν φανταστείς όμως την εικόνα που βλέπεις μπροστά σου θα πάθεις σοκ…

4. Το σοκ έρχεται από το γεγονός πως δεν μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου μέσα στην εικόνα που παρατηρείς (όπως έλεγε ο Σεζάν), γιατί ο παρατηρητής δεν μπορεί να είναι μέρος του συστήματος που παρατηρεί. Έτσι εμφανίζεται η ποιότητα του μηδενός 1+2+3+4=10=1+0 =1.

Επανέρχεται δηλ. η αρχική ενιαία κατάσταση στην ομηρική συνείδηση του Οδυσσέα ως μηδενός ή μη Όντος… (ο Ού-τις, Κανένας), μετά την τύφλωση του Γίγαντα Κύκλωπα του τοπίου…

Οι αρ. 3 και 4 περιγράφονται από τους Ουσπένσκυ-Γκουρτζίεφ ως πρώτο και δεύτερο υπαρξιακό σοκ ή διδάσκαλος και αντίπαλος... Ο ΄Ωρος και ο Σεθ της αιγυπτιακής μεταφυσικής...

εικ. Αυτές οι 4εις ποιότητες αποτυπώνονται στις 92 μετόπες του Παρθενώνα που σχηματίζουν το χρονικό έτος ή κίνηση-εμφάνιση της υλικής ουσίας.

Ο αρ. 47 και ο ζωδιακός του Σειρίου ?

Το στοιχείο Παλλάδιο με Ατομικό Αριθμό 46 βρέθηκε και ονομάστηκε το 1803 από τον Άγγλο W. Η. Wollaston προς τιμήν της Παλλάδας Αθηνάς (46 είναι οι κίονες του Ναού της οι οποίοι στηρίζουν τις 92 μετόπες της). Την ίδια ακριβώς εποχή που ο Λόρδος Έλγιν έκλεβε τα εναπομείναντα μέρη από την ζωοφόρο του Παρθενώνα…

Οι Άγγλοι ανήκουν στο ζώδιο του Κριού (το ζώδιο της θεάς Αθηνάς) όπου έχει νοητική έξαρση ο Ερμής των κλεπτών και του εμπορίου. Είναι χαρακτηριστικό λοιπόν πως το Παλλάδιο διατέθηκε στο εμπόριο από τον Wollaston χωρίς να ανακοινωθεί η ανακάλυψή του, ώστε να διαφυλάξει όσο μπορούσε περισσότερο το μονοπώλιο του !!!

Το μυστικό της παραγωγής του έγινε γνωστό μετά τον θάνατό του…

Το παλλάδιο θεωρείται ευγενές μέταλλο μαζί με το ρουθήνιο, το ρόδιο, το ιρίδιο, τον άργυρο, το όσμιο, το λευκόχρυσο και το χρυσό με την τιμή του να τίθεται σε διαπραγάτευση στις χρηματαγορές

Το πως συνδυάζονται όλα αυτά μόνον αλχημιστές και αστρολόγοι μαθηματικοί όπως ήταν και οι αρχιτέκτονες της Αγοράς του Παρθενώνα, έχουν την αναγκαία νοητική ευαισθησία ώστε να καταγράψουν τις συγκυρίες στους νευρώνες του εγκεφάλου τους …

(πολλά τα γέλια του Ουρανού, που έχει και αυτός έξαρση στον τρελοκαπελά Κριό-Ερμή της Αγγλίας).

Η κρυφή γοητεία του Παρθενώνα οφείλεται στον νοητικό Άργυρο, δηλ. τον αρ. 47 στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων. Ας σημειωθεί ότι τα ευγενή μέταλλα της 11ης ομάδας έχουν ως Ατομικούς Αριθμούς μόνον πρώτους Αριθμούς ήτοι : τον Χαλκό 29, Άργυρο 47 και τον Χρυσό 79…

Η βασική ιδιότητα ενός πυθαγόρειου Κύκλωπα πρώτου αριθμού (> η πρώτη γενιά των τέκνων του Ουρανού) είναι πως στην περίοδο του δεκαδικού τους υπολοίπου, ιεραρχούν με έναν μοναδικό τρόπο όλους τους προηγούμενους

Έτσι ο χρυσίζων Χαλκός 29=28+1 της Αφροδίτης έχει περίοδο πρώτης τάξης 28 ψηφίων οπότε συνδέεται με τον αστρικό σεληνιακό μήνα… και τις Πλειάδες που σέρνουν το άρμα της Θεάς Αφροδίτης

Ο ηλιακός Χρυσός 79=6*13+1 έχοντας περίοδο έκτης τάξης 13ων ψηφίων συνδέεται επίσης με τις 13 πανσελήνους

Ο Άργυρος 47=46+1 έχοντας κυκλική περίοδο πρώτης τάξης 46 ψηφίων συνδέεται με την Παλλάδα Αθηνά και την λατρεία του άστρου του Σειρίου.

Ο αρ. 47 εμφανίζεται στους διαιρέτες του 846 συνθετικού της σεληνιακής περιόδου 2/13=153.846…

Ο 846=666+180 (Αντιδιαμετρικός του Αντίχριστου 666 δηλ. ο Χριστός ?) όπως και ο ήλιος Αντίχριστος 666 (Άνθραξ > Άνθρωπος) έχει 12 διαιρέτες ζώδια. Η διαφορά τους είναι ότι στο μεν ζώδιο του Ζυγού που ζυγίζεται η κοινωνικότητα στον ηλιακό ζωδιακό αντιστοιχεί στον πρώτο αριθμό 37, 36ης τάξης με τριψήφια περίοδο (1/37=027) παραπέμπει πάλι στην σελήνη. Ενώ ο Ζυγός στον ζωδιακό του Σειρίου (846) είναι ο αρ. 47 με ενιαία κυκλική περίοδο 46 ψηφίων όσοι και οι 46 κίονες-στηρίγματα των 92 μετοπών της ζωοφόρου του Παρθενώνα, δηλ. των 92 εκ των 96 πετάλων του τρίτου οφθαλμού της Θεάς Αθηνάς (υπόφυσης)…

Το πως συνδέονται τα πυθαγόρεια μαθηματικά της λατρείας του δημιουργικού καλειδοσκοπικού Λόγου της συμμετρίας των κυκλικών περιόδων ή γονιδιακών λόγων με τις ακτίνες ή τετράγωνα του φωτός. Η μεν σοφή αρχαιότητα το διατυμπάνιζε με κάθε τρόπο ή δε αποβλακωμένη επιστήμη ακόμη δεν το έχει ανακαλύψει ή το κρύβει όπως ο Wollaston για να έχουν υπερκέρδη οι φαρμακοβιομηχανίες... Αφού ο "μεσαίωνας" βρίθει από περίαπτα μαγικά τετράγωνα, όπως και η Αγορά όταν ξέπεσαν τα Ελευσίνια μυστήρια του φωτός στους ελληνιστικούς χρόνους...

Ελπίζω πως όσοι έχουν πτυχίο Δημοτικού ώστε να μελετησουν λιγο τον Θεό Δία της Διαιρετότητας να το εννοήσουν…

Στην εικόνα η αρχιτεκτονική ιεραρχική αποτύπωση του Αργύρου > ασημένιου άστρου του Σειρίου...



1. Στις 14 ανατολικές αποτυπώνεται το «Ον» ή θέρος: η μαρτυρία-εμπειρισμός των Μονάδων-θεών της Γιγαντομαχίας. (οι Γίγαντες-Κύκλωπες είναι η προβολή του φυσικού τοπίου, των θείων προτύπων στην Ήρα-αύρα μας, η εντελέχεια του Αριστοτέλη) 2. Στις 14 δυτικές αποτυπώνεται το «μη Ον» ή Χειμών των Δεκάδων ψυχών (<ψύχω): πρόκειται για την Αμαζονομαχία ή κρίση των αυταπατών-πλανών του βίου μας από τις Ερινύες ή Αμαζόνες-ψυχές που ζητούν την δικαίωση στον Άρειο Πάγο, ή κάτω κόσμο της δικαιοσύνης του Σαρπηδόνα

3. Στις 32 νότιες μετόπες του Φθινοπώρου αποτυπώνεται το φιλοσοφικό «εν δυνάμει» οι Εκατοντάδες ή ψυχολογικές νοητικές τριπλότητες (βουδιστικά φαντάσματα) της Κενταυρομαχίας: Δηλ. η μάχη των αγαθών προθέσεων ή Λαπίθων (ιδεών) με τις τραυματικές εμπειρίες-πραγματώσεις τους κατά την παιδική ηλικία. Που καταλήγουν στην διαμόρφωση των ταχύτατων αρχετύπων που δυναστεύουν ως Κένταυροι ή ευλογούν ως Λαπίθες την ζωή των ενηλίκων…

4. Στις 32 βόρειες μετόπες της άνοιξης αποτυπώνεται το φιλοσοφικό «εν ενεργεία», ο Τρωικός πόλεμος των πυθαγόρειων χιλιάδων ή ρόλων που εκτελούμε στον ανθρώπινο βίο μας

Οι αριθμοί στις 4εις πλευρές του Παρθενώνα____________________________________

  • Στο πυθαγόρειο τρίγωνο (3,4,5): H ειμαρμένη 5 αντιστοιχεί στο κράτος δικαίου

  • Η φυλετική πρόνοια 3, στην θρησκεία,

  • O Εριχθόνιος της συνείδησης στον πολιτισμό 4

Η εξέλιξη της πόλις - πολιτισμού καταγράφεται στην αρχιτεκτονική της Ακρόπολις:

  • η σειρά των φυλών κατά την κλίμακα της αιθερικής τους πτώσης είναι: Έλλοπες-Κύκλωπες-Κένταυροι-Πελασγοί-Έλληνες ήτοι (Μονάδες-δεκάδες-εκατοντάδες-χιλιάδες...)

  • Οι αριθμοί 1έως 10 αναφέρονται στους Θεούς

  • Οι αριθμοί 10 έως 100 αναφέρονται στους πλανήτες

  • Οι αριθμοί 100 έως 1000 αναφέρονται στους ανθρώπους

  • Οι αριθμοί 1000 έως 10000 αναφέρονται στα γεγονότα.

    • Ο τετραψήφιος αριθμός που αποτελείται από τον αριθμό της ψυχής + τον νοητικό + τον ονειρικό + τον φυσικό αναφέρεται στα γεγονότα του βίου της προσωπικότητας μας. Όταν συγχωνευτούν οι τρείς κατώτεροι στον αριθμό της προσωπικότητας. Θα προκύψει τριψήφιος αριθμός, επειδή τότε πρωτοεμφανίζεται και ο αριθμός της Μονάδας του πνεύματος. Οι τρεις αριθμοί της: προσωπικότητας, ψυχής και πνεύματος δημιουργούν τον τριψήφιο αριθμό του ανθρώπου. 666. Κατόπιν με την συγχώνευση της ψυχής με την προσωπικότητα θα προκύψει ο διψήφιος αριθμός της μονάδας που παραπέμπει στην πλανητική θεότητα (Βούδα) στην οποία είναι αφιερωμένος ο Ναός. Ο Παρθενών με τους 46=10=1 κίονες-πέταλα είναι αφιερωμένη στην πνευματική Μονάδα

Οι δράκοντες Κένταυροι (century=εκατό) που κοσμούν την νότια πτέρυγα, οδηγούν την σκέψη μας στην Γεωμαντεία των κατευθύνσεων:

  • Ανατολή-Θεότητα-Μονάδες-Αέρας [ η γέννηση της Αθηνάς]

  • Δύση-Ψυχές-Δεκάδες-Ύδωρ [ ο κήπος των Εσπερίδων, με το δένδρο και το φίδι ]

  • Νότος-Κένταυροι (Νόηση)-Εκατοντάδες-Πυρ [ η μάχη Κενταύρων Λαπιθών ]

  • Βορράς- τα Γεγονότα της Προσωπικότητας-Χιλιάδες-Γη [ ο τρωικός πόλεμος ]

    • Παρόμοια στις κατευθύνσεις του ορίζοντα αντιστοιχούν και οι εναλλαγές των πολιτευμάτων:

  1. Χρυσή εποχή=Βασιλεία (ένας ανώτερος μυημένος). Η φυλή των ιερέων

  2. Ασημένια εποχή=Αριστοκρατία (η ιεραρχία των μυημένων). Η φυλή των πολεμιστών

  3. Χάλκινη εποχή=Δημοκρατία (η ομάδα των ζηλωτών). Η φυλή των δημιουργών

  4. Σιδηρά εποχή=Τυρρανία (οι αμύητοι). Η φυλή των εμπαθών υπηρετών

εικ. Αν έχεις γένια ολίγων ημερών και εισέρχεσαι στον ιερό τόπο του κρανίου σου παρατηρείς ότι ο περίβολος του Ναού είναι ανθισμένος… Ενώ στο εσωτερικό του η θεά Αθηνά θα σου υποδείξει το υπέροχο θέαμα που είναι το πλοίο-ψυχή στην γαλαζοπράσινη θάλασσα ενέργειας που είναι ο Θεός Ποσειδώνας. Στην βάση-δάπεδο του κρανίου θα παρατηρήσεις με δέος το μέγεθος του Εριχθόνιου όφι του πολιτεύματος (το φυλετικό ρεύμα της ζωής, Ηριδανό ποταμό ή ηλεκτρισμό των νεκρών)… Δεν είναι δύσκολο να συνδυάσεις την λατρεία των φιλάνθρωπων όφεων nagas με την Ακρόπολη. Οι όφεις nagas (βλ. ναγουαλισμός) έφεραν τον αγκυλωτό σταυρό επί της κεφαλής των, όπως η Αθηνά η θεά των όφεων στον μανδύα της (αιγίδα) και τον μαίανδρο του αγκυλωτού σταυρού. Ο ινδουιστικός Varuna - Ποσειδώνας είναι ο βασιλιάς των ερπετών nagas. Οπότε στην σχετική διαμάχη του Ποσειδώνα με την Αθηνά (στο δυτικό αέτωμα), έχουμε την αντικατάσταση μιας κατηγορίας δρακόντων (αλόγων του Ποσειδώνα) με την ελαία (το καβαλιστικό δένδρο της ζωής με το φίδι, την τετρακτίδα-σβάστικα). Το δένδρο της μετά τον κατακλυσμό εποχής της Αθηνάς και τον Εριχθόνιο όφι της συνείδησης του πολίτη.

Πόσους κίονες έχει ο Παρθενώνας ? Μια επίσκεψη στο ροδοσταυρικό Sri Yantra της Ακρόπολης-ψυχής Στην ιστορία της αρχιτεκτονικής αναφέρεται πως οι Έλληνες αφού μελέτησαν τους ναούς άλλων πολιτισμών προχώρησαν στην κατασκευή των δικών τους ώστε να στεγάσουν τους θεούς τους… Η εμπειρία από τους διαλογισμούς όμως δείχνει ότι η μελέτη των άλλων πολιτισμών δεν συμβαίνει σαν μια συνθετική ταξιδιωτική περιήγηση στον πλανήτη όπως κάνουν οι προτεστάντες αγγλοσάξωνες. Αλλά εξαιτίας των ταξιδιών της συνείδησης στα κοσμικά αιθερικά αρχεία της μνήμης, όπως έκαναν οι Έλληνες αναπαράγοντας τον πολιτισμό της Αφροδίτης, όχι την ωραιότητα όπως έκαναν οι Λατίνοι αλλά το κάλος... Στην θεοσοφία με τον όρο των 777 ενσαρκώσεων δηλώνεται η σπειροειδής του νήματος της ζωής που περιέρχεται τις επταπλότητες των πεδίων : Οι 7 Εκατοντάδες αφορούν τις ενσαρκώσεις-προσωπικότητες στους κλάδους των φυλετικών πολιτισμών. (Η Ήρα για να προστατέψει το δένδρο της ζωής με τα μόνιμα άτομα τοποθέτησε φύλακα τον άγρυπνο δράκο με τα εκατό κεφάλια, τον Λάδωνα). βλ. 1/13=076923=777*99

Οι 7 Δεκάδες αφορούν την διαβίωση στον Παράδεισο του νοητικού κόσμου (τον κήπο των Εσπερίδων θυγατέρων του Άτλαντα). Εδώ η θεά Δήμητρα (αιθερική Γαία) φυλάσσει στον ιερό κήπο της τα χρυσά μήλα (μόνιμα άτομα) της εμπειρίας από τους κλάδους των φυλετικών πολιτισμών.

Οι 7 Μονάδες αφορούν την πλανητική θέα από τον «θρόνο» του ιερού σημείου (Bindu) της Μονάδας μας στο κέντρο της Sri Yantra, την κατοικία της θεότητας. Από εδώ ελέγχεται η κατάσταση του αιτιατού σώματος (λωτού της ψυχής) σε ολόκληρο τον πλανητικό Γύρο των 7 φυλών

Ο Λευκοπόρφυρος μέγας Ναός που αναφέρει ο μυημένος Παλαμάς στον ολυμπιακό ύμνο είναι το αιθεροφυσικό μόνιμο άτομο. Ο αποφασιστικός έλεγχος των παθών του φυσικού φορέα δια της θελήσεως του ασκητή-αθλητή επιβραβεύεται με το όραμα της εισόδου στον Ναό, «εν παραστάσι»*, όπου ο ρομφαιοφόρος άγγελος σε υποδέχεται στην είσοδο ανάμεσα στους δύο κίονες…

*Τα είδη των αρχαιοελληνικών Ναών

1, 2. Ναός «εν παραστάσι»: Οι δύο μακροί τοίχοι του σηκού (κυρίως ναού) καθώς καταλήγουν στις στενές πλευρές σχηματίζουν δύο παραστάδες, ανάμεσα στις οποίες παρεμβάλλονται κίονες (από δύο ως έξι) 3. "Ναός πρόστυλος": Όταν σε ένα εν παραστάσι ναό αντικατασταθούν οι δύο πλευρικές παραστάδες με κίονες. Δηλαδή, μπροστά από το σηκό έχουμε μια απλή σειρά κιόνων. 4. "Ναός αμφιπρόστυλος": Όταν και οι δύο στενές πλευρές είναι διαμορφωμένες όπως στον πρόστυλο. 5. "Ναός εν παραστάσι περίπτερος": Όταν σε ένα ναό εν παραστάσι προστεθεί περιμετρικά κιονοστοιχία (πτερό). 5. "Ναός διπλός εν παραστάσι, περίπτερος": Όταν σε ένα ναό του οποίου και οι δύο στενές πλευρές είναι διαμορφωμένες εν παραστάσι, προστεθεί περιμετρικά και κιονοστοιχία (πτερό). στ. Ναός αμφιπρόστυλος περίπτερος: Όταν σε ένα αμφιπρόστυλο ναό προστεθεί περιμετρικά κιονοστοιχία (πτερό). 6. Ναός δίπτερος: Όταν υπάρχει περιμετρικά διπλή κιονοστοιχία. κλπ Σύμφωνα με τα παραπάνω ο φυσικός Παρθενώνας είναι περίπτερος αμφιπρόστυλος ναός με 46=4+6=10=1 κίονες στην εξωτερική κιονοστοιχία. Επομένως είναι αφιερωμένος στην πνευματική μονάδα…

εικ. «

Ο ροδοσταυρικός Ναός-λωτός είναι μια ζωντανή Ύπαρξη». Στις εσωτερικές διαστάσεις το πλήθος των πτερών* (κιονοστοιχιών) του Ναού αυξάνεται εκθετικά όπως και το πλήθος των πετάλων-κιόνων στον πολυπέταλο των 96=6Χ16 πετάλων της κεφαλής όταν υποδέχεται την ενέργεια από την Μεγάλη Άρκτο Ο αιθερικός Ναός ακολουθεί τελικά την δομή των τετράγωνων αριθμών (βλ. Μάνταλα) σχηματίζοντας τετράγωνα περιστύλια γύρω από το ιδιαίτερα ενεργό κέντρο που δέχεται την ενέργεια. *Οι οραματιστές αρχιτέκτονες ονομάζουν: πτερά-πέταλα ή κιονοστοιχίες ή οφθαλμούς στους τριγωνικούς κόμβους του χερουβικού αιθερικού πλέγματος που παρέχει το ικρίωμα της μορφής, Ακολουθώντας τα ενδυματολογικά πρότυπα των τριών βασιλείων της φύσης (βλ. τους οφθαλμούς στο πτέρωμα των παγωνιών και των πεταλούδων). Εξαπτέρυγα ονομάζονται ενίοτε τα Σεραφείμ. (σημ. τα πτηνά προέρχονται από τα ερπετά με τις τριγωνικές φολίδες… σαν αυτά που έρπουν μέσα στα μαγικά τετράγωνα) Η πυθαγόρεια αντίληψη των ιδεών-αριθμών ως υπεύθυνων για την παραγωγή των ρητών-ορατών μορφών, είναι ίδια με την "διαιρετότητα" του Ηράκλειτου. Δηλαδή της κοσμικής δημιουργικής νοητικής αρχής ή φιλοσοφικού Λόγου (συμμετρίας ή αναλογίας-κλάσματος), που δημιουργεί την καλειδοσκοπική οφιοειδή συμπεριφορά της περιόδου των δεκαδικών υπολοίπων. (βλ. dna, κβαντικοί κραδασμοί)

Η διδασκαλία για τα σπερματικά υπόλοιπα βρίσκεται στην πολιτεία του Πλάτωνα και επανέκαμψε στις μέρες μας δια μέσου του σουφισμού. Αναφερόμαστε στον γαμήλιο αριθμό της ευγονίας που όφειλαν να γνωρίζουν οι άρχοντες της Πολιτείας. Ο γαμήλιος ή ψυχικός αρ. είναι ο 1.000.000 που προσεγγίζεται στα τρία εξαψήφια υπόλοιπα ή όφεις του 7 και του 13. Δηλαδή της ηλιακής κυκλοφορίας του αίματος 1/7 =142857... και των σεληνιακών ωθήσεων προς το νευρικό και το ορμονικό μας σύστημα στο διπλό υπόλοιπο του 1/13 = 076923 = 777*99 και 2/13=153846, βλ. το αιθερικό δίχτυ με τα 153 ψάρια ( Ελένη (7), Κάστωρ (2/13) και Πολυδεύκης (1/13)

  • Στην Ακρόπολη λατρεύεται η ανώτερη έκφραση της διαλεκτικής πάλης των δύο όφεων της νοητικής δημιουργίας στα πρόσωπα της Αθηνάς και του Ποσειδώνα. Οι Ιδέες είναι μαθηματικά σημεία που έλκονται και απωθούνται σε έναν διαρκή πόλεμο που δημιουργεί την σύνθετη ζωή των αντι-κειμένων (ειδώλων). Δηλαδή των σύνθετων έμβιων μορφών που υπάρχουν επειδή δεν επιτρέπουν στα αντιτιθέμενα μέρη τους να έρθουν σε επαφή και να απλοποιηθούν. (βλ η εξίσωση) Γεγονός που θα τα μετέτρεπε σε απλά ψυχολογικά υπό-κείμενα ή αισθαντικά στοιχεία (γη, νερό, φωτιά, αέρας) Αυτό επιτυγχάνεται με την μεσολάβηση της δικαιοσύνης του άπειρου αιθέρα (3) λέγει ο Αναξίμανδρος. (βλ. Άδης και η λήθη της προσωπικότητας)

  • Πράγματι διαβάζουμε ότι ο Εμπεδοκλής όπως και ο Παρμενίδης, απορρίπτει τη γένεση και τη φθορά. Στη θέση τους χρησιμοποιεί δύο άλλες έννοιες που τις περιγράφει ως μείξη (γέννηση) και χωρισμό (φθορά) «αγέννητων στοιχείων». Κρατά το μηδέν έξω από τον κόσμο και ανάγει την γέννηση του κόσμου και τις κοσμικές μεταβολές σε τέσσερις θεμελιώδεις υποστάσεις, ισοδύναμες μεταξύ τους. Αυτές οι υποστάσεις, όμοιες με το εόν του Παρμενίδη είναι τα «ριζώματα», δηλαδή η γη (7), το νερό(6), η φωτιά(5) και ο αέρας(4). Τα ριζώματα (ιδέες), αντίθετα από τα φυσικά στοιχεία δεν χάνουν την ταυτότητά τους. Οι δε μεταξύ τους σχέσεις διέπονται από την επίδραση δύο κοσμικών δυνάμεων, που είναι επίσης αγέννητες και αιώνιες, της φιλότητας, (1) (έλξης και συνένωσης) και του νείκους, (2) (έχθρας διάσπασης και διάλυσης).

  • Μαζί με τον Θαλή και τον Αναξίμανδρο, ο Ίωνας φιλόσοφος Αναξιμένης δεν ασχολείται συστηματικά με την Ψυχή. Εντούτοις, διαπιστώνει μέσα από την θεωρία του γύρω από την αρχή του κόσμου , πως Ψυχή, πνοή ζωής-πηγή ζωής του ανθρώπου και της φύσης, είναι ο αέρας ως φυσικό στοιχείο. Έτσι η Γη δημιουργείται από τις συχνές μετατροπές του αέρα 4, σε νερό 6 και σε γη 7. Κατά συνέπεια όλα τα όντα επάνω στην γη, οφείλουν την ύπαρξη τους στον αέρα. Αυτός λοιπόν είναι η Ψυχή τους, η αιτία της Ύπαρξης και της ζωής τους. Σημ. προφανώς στον αέρα 4 (βλ. χρυσή τομή (ρίζα5-1)*(ρίζα5+1)=4) ο Αναξιμένης επισημαίνει την ανθρώπινη ιδεοπλασία. 6+7 = 13 = 1+3 = 4 (αέρας θεοσοφική αναγωγή) Την ικανότητα δηλαδή να εμφανίζει ως αντι-κείμενα τις ιδέες που ο νόμος της αιθερικής δικαιοσύνης επιτρέπει να υφίστανται. π.χ. Λέγεται ότι όταν ο Κολόμβος έφθασε με τα πλοία του στην Αμερική, οι ιθαγενείς ινδιάνοι, δεν μπορούσαν να δουν τα πλοία. Επειδή ως κοινωνία δεν είχαν βιώσει ποτέ την ιδέα του μεγάλου πλοίου. Επομένως για αυτούς δεν υπήρχε και το είδωλό του… Επαναλαμβάνοντας την γνωστή ιστορία του Βούδα για το μεγάλο πλοίο που έφθασε αλλά κανείς δεν είδε... (βλ. UFO)

  • Η Ακρόπολη ως γεωμετρική έκφραση αναφέρεται στον τρόπο προσέγγισης της μονάδας της θεότητας (46 κίονες = 4+6 =1). Δια μέσου του δράματος της ωρίμανσης της συνείδησης του πολίτη ή Εριχθονίου όφεος. Το οποίο δράμα είναι επανάληψη της αντίστοιχης γέννησης της σοφίας-Αθηνάς στον Ουρανό... Η γέννηση της θεάς Αθηνάς ή πεντάκτινου πνευματικού αστέρα, σημαίνει την γέννηση της ενόρασης στο μετωπιαίο κέντρο του κρανίου και αποτελεί τον κοινό στόχο για όλους τους πολίτες: «Ο φωτισμένος άνθρωπος γίνεται αντιληπτός όπως η πόλις επί του λόφου…» Ακρόπολις

εικ. H πόλη θρησκεία των 12 δήμων-φυλών ή ζωδίων…

  • Η Ακρόπολη είναι ένα μυητικό κέντρο με 12 δήμους-ζώδια ή κάστες (επαγγελμάτων) στον κύκλο που ορίζει.

  • Ο Κέκρωψ διένειμε την Αττική σε δώδεκα περιοχές, για να διαχειρίζεται καλύτερα τον πληθυσμό: Αφίδναι, Βραυρώνα, Δεκέλεια, Επάκρια, Ελευσίνα, Κεκροπία, Κηφισία, Κυθαιρός, Φάληρο, Σφαιττός, Τετράπολις, Θορικός.

  • Καταμετρώντας το πλήθος των κατοίκων-λίθων της υπολόγισε 20.000 άτομα. Δηλαδή τον 20εδρο αδάμαντα των 12 κορυφών, σε επίπεδο χιλιάδων (Πυθαγόρειων γεγονότων)

  • Η σχέση της θρησκείας με την οικονομία, τον αθλητισμό και την πολιτική παραμένει ασαφής στον πολιτισμό μας... Και ασφαλώς αυτό δεν είναι τυχαίο, καθώς οι έννοιες φαίνεται να αφορούν τα τρία τελευταία ζώδια (Αιγόκερως, Υδροχόος, Ιχθείς) όπου ολοκληρώνεται η ανάπτυξη της ομαδικής συνείδησης των τριών αστρολογικών σταυρών-τετραγώνων στον τόπο των ανώτερων κέντρων του κρανίου… Διαμορφώνοντας την παιδεία, για την κατανόηση του πυθαγορείου θεωρήματος.

  • Η πολιτική αντιστοιχεί προφανώς στην υποτείνουσα- ειμαρμένη, η θρησκεία στην πρόνοια και η ανθρώπινη βούληση-συνείδηση στον αθλητισμό-εκπαίδευση...

  • Η περίεργη δήλωση ότι ο Χριστός... σταυρώθηκε στην Ακρόπολη, τον νοητικό τόπο του κρανίου (Γολγοθά), δίπλα στον Ηριδανό -Ιορδάνη ποταμό, την εποχή του ...Ηρώδη (του Αττικού). Είναι αποκαλυπτική για την κοινή αντίληψη που υπήρχε στην ανατολική μεσόγειο για την συνθετική ακτίνα (2) της μηδενίζουσας θρησκείας-συνείδησης. Βλέπε την μηδενική πυθαγόρεια τριάδα:(0,2,2) που αποκτά υπόσταση στην δεύτερη παραγωγική τριάδα 2Χ(3,4,5)=(6,8,10) της προσωπικότητας ήτοι: (36+64=100), στην εξέλιξη του πολιτισμού ή ρεύματος ζωής των πλανητικών ενσαρκώσεων.

  • Κρατώντας αναλλοίωτο τον μεταφυσικό πυρήνα του δεκαδικού συστήματος αρίθμησης, που είναι ο ίδιος σε όλες τις θρησκείες. Έτσι οι εκατοντάδες-αιώνες-centuries ευρίσκονται στην Ακρόπολη με την μορφή των Κενταύρων, ενώ στην σκηνή της σταύρωσης του Χριστού συναντάμε τον ... Εκατόνταρχο άγιο Λογγίνο με την λόγχη-κέντρο. [(βλ. κέντρο,Κένταυρος, εκατό, Εκάτη, κάτω κόσμος, αιχμηρό κέντρο του τεκτονικού διαβήτη της δράσης (φαλλός -ομιλία)]. Την θανάτωση του τέκτονα διδασκάλου με τον κάθετο κανόνα-σταυρό και τον διαβήτη-λόγχη).

Τα μικρά και μεγάλα μυστήρια… της Ελευσίνας

Η θριαμβευτική είσοδος του όνου-Νου στην καρδία, όπου του δίνεται η δυνατότητα να σκέφτεται ο ίδιος από το να μεταφέρει ως όνος τις σκέψεις των άλλων, αποδίδεται συμβολικά με την Μαρία (ρίζα Μαρ=θάλασσα του πυρός=Ραμ ) επί του όνου-νου να μεταβαίνει για απογραφή στην Βηθλεέμ-Ελευσίνα (οίκο του σίτου και της μάχης)…Η γέννηση της νοητικής ατομικότητας ή αφύπνισης των αιθερικών πυρών του τρίτου οφθαλμού στην καρδία συνιστά την πρώτη μύηση-μάχη στο σπήλαιο της αναπνευστικής γέννησης της συνείδησης στον Λέοντα…

Αμέσως μετά ακολουθεί η δεύτερη μύηση της υπαπαντής-συνάντησης ή εισόδου στον πολιτειακό ποταμό της εκκλησίας ή συλλογικής φαντασίας. Πρόκειται για τον Ηριδανό ή Ιορδάνη ποταμό που πηγάζει από τις Πλειάδες- λευκογάλαζες περιστερές του αγίου πνεύματος (γλαυκού ή άκτιστου αιθερικού φωτός), σύμφωνα με το απόκρυφο σχόλιο του Ηροδότου για τον ποταμό της Ακρόπολης.

Πρόκειται για την πολικότητα Ταύρου-Σκορπιού που εμείς αντιλαμβανόμαστε ως ηλεκτρο-μαγνητισμό των νεκρών ή καλύτερα αιθέρα των κενταυρικών εμπαθών μας αισθήσεων, υπεύθυνο για την πλάνη (matrix) του υλικού κόσμου μας

Στον σκορπιό ελοχεύει η 9κέφαλη καβαλιστική Ύδρα, δηλ. η αρνητική έκφραση της ταραγμένης ψυχής μας ως δεκαδικό σύστημα της πυθαγόρειας ψυχολογικής αρίθμησης…

Όλες οι επόμενες μυήσεις είναι ανακεφαλαιώσεις και εμβαθύνσεις στην σημασία του δυαδισμού των αριθμών Ένα (Ον) και Δύο (μη Ον ή μηΔέ εν) που συνέβησαν στην διάρκεια της παιδκής ηλικίας της συνείδησης…

Η πρώτη μύηση-γέννηση στο σπήλαιο της αναπνευστικής παύσης που επιστατεί ο Θρόνος του Λέοντα, συνθέτει-επαναλαμβάνοντας τον εαυτό της 6 φορές ή μέρες 1,11,111,1111,11111,111111 … δημιουργώντας τον κόσμο των ανακλάσεων repunit- επαναλαμβανόμενων μονάδων ή μιμήσεων της προσωπικότητας. Που κυβερνούν οι πρώτοι αριθμοί ή αστρολογικοί πλανήτες (7- ήλιος, 13- σελήνη, με εξαψήφιο υπόλοιπο). Γι αυτό ο Ηρακλής φορά πάντα την λεοντή της Μονάδας του…

Η βάπττιση στην κατανόηση της ειμαρμένης (δράσης) ή μάχης των προγονικών εμπαθών φαντασμάτων ή Κενταύρων (ο Γονότυπος) με τους Λαπίθες (ο φαινότυπος) στις νότιες μετόπες του Παρθενώνα. Δηλώνει την άνδρωση της συνείδησης του πολίτη-οπλίτη που η Αθηνά (εκκλησία του Δήμου) διαφυλάσσει στην αύρα-ασπίδα της ως Εριχθόνιο όφι …

Ο Εριχθόνιος όφις είναι ο "άγνωστος στρατιώτης", σταυρωμένος όφις-βασιλεύς του πολιτεύματος που θα πεθάνει μαχόμενος με τους Ευμολπίδες ιερείς της Ελευσίνας δια την σωτηρία της πόλεως των Αθηνών…

Οι Ευμολπίδες αντιστοιχούν στις Αμαζόνες-Ερινύες, δηλ. τους εισαγγελείς της ειμαρμένης, με τις οποίες μάχεται ο Θησέας-Εριχθόνιος για να κερδίσει την Ιππολύτη μαζί με τον έλεγχο των ενστίκτων=Αμαζώνων…

Η Αμαζονομαχία κοσμεί τις δυτικές μετόπες.

Το κέρδος από όλες αυτές τις συνειδησιακές μάχες στο πλαίσιο της μόνιμης αναζήτησης ενός καλύτερου και δικαιότερου φυσικού πολιτεύματος οδηγούν αναπόφευκτα στην Γιγαντομαχία στις ανατολικές μετόπες του Παρθενώνα. Εκεί που γεννήθηκε η Θεά Αθηνά μαζί με τις ελπίδες μας για την ανατροπή της κοσμικής καταδίκης των ψυχών μας: Γιγάντων-Κυκλώπων της δεύτερης Ησιόδειας φυλής…

Ο σταυρός-ζυγός και τα μυστήρια της αυτοπαρατήρησης _________________________

Το ζώδιο σύμβολο της Παρθένου (m=ι,ι,ι) είναι τριπλό και μελετάται στην διάρκεια των τριών μηνών του φθινοπώρου. Καθώς ο Λέων-πυρ της συνείδησης που γεννήθηκε στην διάρκεια του θέρους (Θ, ρ < αιθήρ, ρώθων, θάρρος, θήρα, ραθυμία…) αντιλαμβάνεται την τριπλή φύση του στην διάρκεια του φθινοπώρου, αντιμετωπίζοντας το φαινόμενο της (Ύ)δρας δηλ. του κατοπτρικού διπλασιασμού των τριγωνικών σπινθήρων στο ζώδιο εκδήλωσης του Αγίου πνεύματος ...του Ζυγού-Σκορπιού

Το αντικείμενο της μελέτης μας είναι το γράμμα Υ των πυθαγορείων (Ύ-δρα) και το πυθαγόρειο θεώρημα, με τον Ζυγό-σταυρό ή γάμο να εστιάζει στην σημασία της καθετότητας της αυτοπαρατήρησης. Δηλαδή στον χωρισμό των εμπαθών (ράθυμων) ασύμμετρων τριγωνικών σπινθήρων του λέοντα σε δύο πολικά τριγωνικά μέρη, έως ότου επιτευχθεί η συμμετρία της αναγνώρισης της ισότητας των φύλων, ήτοι συναισθήματος και λογικής ή θρησκείας και κράτους δικαίου, ως τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος-πολιτεύματος (Καίσαρος-θεού)

  • Η σχέση της εκκλησιαστικής τράπεζας με την αντίστοιχη οικονομική προσεγγίζεται δια μέσου του εβραϊκού ζητήματος (της ιερατικής φυλής που υποχρεούται να θανατώσει την συνείδηση όταν ωριμάσει) στο ζώδιο του Αιγόκερω. Εκπληρώνοντας το Πυθαγόρειο Θεώρημα για την θυσία-εκμηδενισμό της καθέτου της ανθρώπινης συνείδησης. Παρόμοια ο Εριχθόνιος φονεύεται από τον Ποσειδώνα πολεμώντας τους Ευμολπίδες... ιερείς των Ελευσινίων. Η φύλαξη της κληρονομιάς ήταν πάντοτε το έργο του ιερατείου, σαν αντιπρόσωπου της θείας πρόνοιας, πλούτου-Πλούτωνα ή κόσμου των νεκρών στον οποίο οφείλουμε τα φαντάσματα (είδωλα) των προσωπικοτήτων μας μαζί με τον κόσμο μας… Είμαστε λοιπόν χρεωμένοι στο ταμείο των φυσικών ιδεών, του Πλούτωνα ή Άδη και οι αντιπρόσωποί του ζητούν τις οφειλές. Στην εποχή της οικονομικής κρίσης γίνεται αντιληπτή η φράση επί του τραπεζογραμματίου "In God we trust δηλ. Στον θεό που πιστεύουμε". Εφόσον η ανταλλακτική αξία του νομίσματος, είναι ισοδύναμη της πίστης των πολιτών στο μέλλον της Πολιτείας τους. Ενώ το χρέος ενός λαού είναι ανάλογο του πλήθους των παθών στα οποία είναι υπόδουλος... Οι κολάσεις ονομάζονται σήμερα "Χρηματιστηριακές Αγορές"

  • Η σχέση των αθλητικών μυητικών αγώνων με το ζώδιο του Υδροχόου, υποδεικνύεται στην θ ραψωδία του Ομήρου, «όπου ο Βασιλιάς Αλκίνοος διοργανώνει αθλητικούς αγώνες, αναγκάζοντας τον Οδυσσέα να αποκαλύψει τον εαυτό του στην ανακεφαλαιωτική εξομολόγηση των παθημάτων του: " Η ένταση χαλαρώνει κι αρχίζει ο χορός. Στη μέση ο Δημόδοκος τραγουδά το σκωπτικό τραγούδι του σακάτη Ήφαιστου, που έπιασε στο συζυγικό του κρεβάτι την όμορφη Αφροδίτη με τον Άρη και τους κατήγγειλε στους θεούς, εκείνοι όμως τον περιγέλασαν». Το δίχτυ βέβαια που χρησιμοποίησε ο Ήφαιστος για να πιάσει το παράνομο ζεύγος (αντιθετικών πυρών) είναι η δημιουργία του ανθρώπινου αιθερικού σώματος "ο αιών του Υδροχόου"… Κατά την διάρκεια των θρησκευτικών Ολυμπιακών αγώνων οι νικητές συμπληρώνουν τις ατελείς αιθερικές γραμμές του αδάμαντα της νοητικής μορφής τους. Καθώς το φυσικό σώμα υπάκουσε στην εσωτερική εικόνα της οραματισθείσης επίτευξης. Παρέχοντας την πρότυπη λύση για την άρση των δεινών της πόλης τους. Δοξάζοντας την υπόδειξη του Απόλλωνα για την διοργάνωση αγώνων που σώζουν την Πόλη... Τα αθλητικά στάδια έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην λήψη δικαστικών ή πολιτικών αποφάσεων καθώς στους αγώνες εκδηλώνεται η θεϊκή δικαιοσύνη.

  • Η πολιτική θέαση των πραγμάτων βρίσκεται στο ζώδιο των δύο ιχθύων (Αφροδίτης Έρωτος). Στον Όμηρο περιγράφεται μάλλον στο τελικό επεισόδιο του φόνου των μνηστήρων. Οι μνηστήρες – οι αποτυχημένες απόπειρες των παρελθουσών προσωπικοτήτων να ενσαρκώσουν τις αρετές – ταλαιπωρούν την υφάντρια της μοίρας Πηνελόπη και τον Τηλέμαχο στον κόσμο των αιτίων. Η Πολιτική πρακτική συνίσταται στην καταστροφή των αποτυχημένων σπερμάτων του μοιραίου από τον μυημένο βασιλέα με το τόξο της σκέψης. Ο Ηρακλής στο ζώδιο των ιχθύων φόνευσε επίσης τον Γηρυόνη της προσωπικότητας (ιδιοκτήτη των βοδιών ή ουσιών) με το τόξο του...

Η οικονομική κρίση και η θρησκεία______________________________

Η εμφάνιση της πόλις-κράτους ανέδειξε τον πειραματισμό για την δυνατότητα της ταύτισης του έθνους (ψυχής) με το κράτος (σώμα). Η αναλογία έθνους-κράτους είναι ίδια με εκείνη της ομιλίας (κράτους) του ενήλικα προς εκείνη της σκέψης του βρέφους που δεν είναι δυνατόν να μορφοποιηθεί και να εκφωνηθεί σε λογικές προτάσεις. Οπότε το έθνος-ψυχή ακολουθεί την τύχη της εθνικής θρησκείας ενώ το κράτος εκφράζει την βία του Ερμή (γλώσσας ή ομιλίας) που αλυσοδένει τον Προμηθέα-Λόγο στον Καύκασο της ύλης...

Σε μια κοινότητα επαγγελματιών πολιτών-οπλιτών, η εμπιστοσύνη θεμελιώνεται λογικά στο εμπόριο του χρήματος και της συνείδησης των σχέσεων που εποπτεύει η πίστη-σοφία της θρησκείας. Στην κορύφωση δηλ. του πολιτισμικού εμπορικού φαινομένου η θρησκεία είναι το ίδιο το πολίτευμα που λαμβάνει σάρκα και οστά στις καθημερινές συναλλαγές των πολιτών...

  • Η εμπειρία δείχνει ότι κατά την διάρκεια των συναλλαγών, ο ασκούμενος στην αυτοπαρατήρηση αποκτά σχετικά εύκολα πρόσβαση στην θέα των ταχύτατων Κενταύρων (νοητικών αρχετύπων) που ελέγχουν την ψυχολογία του. Στην σχέση δηλαδή που θεμελιώθηκε κατά την παιδική του ηλικία μεταξύ των ιδεών και των αρχετύπων-Κενταύρων ή ένστικτων βασιλείων της φύσης. (Οι 4 καβαλάρηδες-στοιχεία της αποκάλυψης)

    • Η λατρεία του πυρός σε μια υγιή κοινωνία ταυτίζεται με αυτήν του χρήματος. Όπως ο ζωδιακός των δήμων-επαγγελμάτων εγκαθίσταται γύρω από την ηλιακή ακρόπολη όπου φυλάσσεται ο χρυσός… της απελευθερωμένης (κερδισμένης, εκ της κερδίας-καρδίας) ουσίας των συνειδήσεων. (βλ. Εριχθόνιος= Ερμής χθόνιος) και τεκτονισμός. Στον καθεδρικό της Σαρτρ στα βιτρό απεικονίζονται οι εργατοτεχνίτες της πόλης, μιμούμενοι τις μετώπες του Παρθενώνα που υπέγραφαν οι τεχνίτες...

    • Το κράτος του δικαίου είναι λοιπόν απλά η μορφική έκφραση του Ναού της θρησκείας και οι όποιες δυσλειτουργίες είναι ενδεικτικές της αντίστοιχης θρησκευτικής απιστίας. Το γεγονός αυτό ήταν τόσο καθαρό στην συνείδηση των αρχαίων, που εξόριζαν αμέσως όποιον διέσπειρε καινά δαιμόνια αλλοιώνοντας την νοητική ακτίνα της πόλης ή όποιον δεν συμμετείχε ενεργά στην πολιτική (τον διαλογισμό υπέρ της πόλης).

    • Η διακοπή των αιθερικών δεσμών μεταξύ των πολιτών εμφανίζεται στην επιδερμίδα ως λεύκη, γι αυτό οι ασθενούντες από την συγκεκριμένη νόσο εξορίζονταν άμεσα από την πόλη…

    • Στις μέρες της οικονομικής κρίσης διαπιστώνουμε ότι οι οικονομικά ισχυροί λαοί του βορρά συμβαίνει να είναι Προτεστάντες, καθώς φρόντισαν έγκαιρα να εφαρμόσουν την προτεσταντική αυστηρότητα στην κρατική δομή… Σε αντίθεση με τον νότο όπου η έννοια του έθνους-κράτους είναι ακόμη δέσμια της μνήμης της χριστιανικής αυτοκρατορικής-θρησκείας, η οποία πολεμώντας την κρατική εξουσία (τον θεό Καίσαρα) οδήγησε σε διάλυση την αυτοκρατορία...

  • Το ζήτημα της πόλης-κράτους-θρησκείας κατανοείται μαζί με το φαινόμενο των κλάδων του πολιτισμού ή καταβύθισης της ομαδικής ψυχής στην κλίμακα των νοητικών κολάσεων του πυρός (βλ. Δάντης, Κάφκα), στην διάρκεια της οικονομικής και πολιτιστικής κρίσης...

    • Ο αιθέρας, ο μωαμεθανισμός και η τελολογική εποχή του υδροχόου…

    • Ο Νοστράδαμος πίστευε πως ο δυτικός πολιτισμός θα τελειώσει από τους πολέμους μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων.

    • Οι μωαμεθανοί κατηγορούν τις άλλες θρησκείες πως δεν εννόησαν την φύση των φιλοσοφικών στοιχείων και, μάλλον έχουν δίκιο… Αυτοαποκαλύπτονται ως λάτρεις του τέλους που έρχεται με την εμφάνιση του αιθερικού στοιχείου-προφήτη Μωάμεθ. Χαρακτηρίζουν τον Χριστό προφήτη του στοιχείου του θλιβερού αέρα της λογικής, που ακολούθησε την εκδήλωση του πύρινου στοιχείου με προφήτη τον Μωυσή των φιλοχρήματων Ιουδαίων (πυρ=χρήμα). Των τριών αυτών στοιχείων, προηγήθηκε το στοιχείο του ύδατος στον κατακλυσμό του προφήτη Νώε και, του γήινου στοιχείου με προφήτη τον Αδάμ…

    • Η παραδείσια κατοικία του Αδάμ ευρισκόταν στην περιοχή που εξεστράτευσε ο Αλέξανδρος, μεταξύ των 4ων ποταμών: Γάγγη-Νείλου-Τίγρη και Ευφράτη…

    • Όμως οι ορμητικοί νεοφώτιστοι μουσουλμάνοι, δεν πρόκυψαν ξαφνικά τον 7ο αιώνα. Οι καταβολές των ακραίων πεποιθήσεών τους ευρίσκονται στην Ατλαντίδα, όταν πρωτοεμφανίστηκαν οι Φοίνικες-Ιουδαίοι στην διάρκεια της 5ης Ατλαντίνης υποφυλής, που είναι η μητρική της Αρίας 5ης φυλής.

    • Τότε ξεκίνησε η νοητική ατομικοποίηση με την Σάρα - Ήρα να τεκνοποιεί σε πολύ προχωρημένη ηλικία τον Ισαάκ-Άρη από τον Αβραχάμ-Βράχμα-Δία.

    • Πράγματι ο νοητικός-ηλιακός ασκητικός θεός Άρης-Σίβας είναι ο ιδρυτής της ομώνυμης Αρίας φυλής… Η Βίβλος διηγείται πως οι προηγούμενες ριζικές φυλές της Ατλαντίδας υπό την σκέπη του σεληνιακού τοξότη Ισμαήλ αποχώρησαν στην έρημο της Αραβίας. Έτσι οι Άραβες αποκαλούνται Ισμαηλίτες και μάχονται μόνιμα με τους Εβραίους για τα πρωτοτόκια εφόσον ο Ισμαήλ γεννήθηκε πρώτος από την Άγαρ-Γη…

    • Στην συνέχεια αποδείχθηκε πως οι Φοίνικες παρότι μετέφεραν τα πύρινα ιερογλυφικά συμβολογράμματα των Ατλάντων Αιγυπτίων ιερέων στην μετά τον κατακλυσμό εποχή, που ξεκίνησε πριν πέντε χιλιετίες. Παρέμειναν υποχείρια του υλισμού και της συναισθηματικής πλεονεξίας των Ατλάντων. Δεν κατόρθωσαν δηλ. την νοητική ατομικοποίηση.

    • Η νοητική ατομικοποίηση ξεκίνησε επιτυχημένα από τους εξόριστους Ίωνες-Έλληνες στην ανατολή και την δύση, στο θαύμα του 6ου αιώνα ΠΧ. Όταν εκδηλώθηκε ταυτόχρονα ο ελληνοβουδισμός-πυθαγορισμός της Ελεατικής Σχολής, δηλ. η μαθηματική λατρεία των κανονικών στερεών ή φιλοσοφικών στοιχείων…

    • Η λατρεία του αιθερικού στοιχείου είναι τελολογική για τον πολιτισμό, όπως η άμμος-χρόνος των ερήμων είναι καταστροφική για τα κτίσματα... Ο αιθέρας εμφανίζεται στο τέλος της κυκλικής εναλλαγής των στοιχείων και αντιστοιχεί στην εποχή του υδροχόου (αιθερικό πεδίο). Πρόκειται για τους τακτικούς αιθερικούς κατακλυσμούς στους οποίους υπόκειται η γη στο τέλος του μεγάλου έτους των 26οοο ετών. Καθώς ανήκοντας στο ανοικτό σχήμα των Πλειάδων (7 ηλιακών συστημάτων) περιφέρεται γύρω από τους δακτύλιους της Αλκυόνης …

    • Ίσως μερικοί εκπλαγούν με την διαπίστωση πως ο ιδεοληπτικός πόλεμος με τους μωαμεθανούς είναι άλλη μια εκδήλωση της Αμαζονομαχίας.

    • Ας παρουσιάσουμε λοιπόν τα συγκριτικά στοιχεία.

    • 1. Κεντρικό θέμα της Αμαζονομαχίας όπως και του μουσουλμανισμού είναι η ανελευθερία των γυναικών, δηλ. το ζήτημα του πεσμένου αγγέλου της ελεύθερης βούλησης (Ιππολύτης < ελευθερώτριας των αλόγων-ενστίκτων)…

    • 2. Οι Αμαζόνες εγκαθίστανται στον Άρειο Πάγο, ενώ οι μουσουλμάνοι έρχονται στο κέντρο των πόλεων, επιζητώντας δικαιοσύνη στην καταδίκη του πολιτισμού… Παρόμοια με τις Βαλκυρίες-Αμαζόνες υπόσχονται την μεταφορά των νεκρών των ιερών πολέμων τους κατευθείαν στον παράδεισο...

3. Η Αμαζονομαχία ξεκινά στο ζώδιο της Παρθένου. Εφόσον εκεί εκδηλώνεται η δημιουργική πληθωριστική έκρηξη του αιθέρα (το έγκλημα του Κρόνου-Χρόνου). Η Αμαζονομαχία στην μυθολογία διαρκεί τους μήνες του φθινοπώρου. Για να τελεσιδικίσει με την κρίση των πεπραγμένων της ψυχής ενώπιον της Περσεφόνης στο ζώδιο του Άδη-υδροχόου (Άρειου Πάγου), στο οποίο ήδη εισήλθαμε.

    • Ο Φαραονισμός: Ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Μωυσής, ο Μωάμεθ και ο Χριστός-Διόνυσος_

    • Με τον όρο Φαραονισμό προσεγγίζουμε το τέλειο πολίτευμα όπου κυβερνά ο θείος μυημένος ηγέτης, ο Μεσσίας όπως ο Μωυσής, ο Μωάμεθ κλπ

    • Οι ομοιότητες μεταξύ των δύο προσώπων (Αλέξανδρου-Χριστού) έχουν επισημανθεί στον τρόπο της θεϊκής τους σύλληψης, (η Ολυμπιάδα ήταν ιέρεια του Διονύσου), της δράσης τους μεταξύ των 30 και του θανάτου τους στα 33 έτη και φυσικά της σοφίας τους. Αλλά το πιο σημαντικό είναι η ευκολία με την οποία εισχώρησε στην μυθολογία των λαών και έγινε θεμέλιος λίθος του αρχέτυπου των 33ων βαθμών του ελευθεροτεκτονισμού. Ακόμη και σε εκείνους που δεν τον γνώρισαν, όπως οι Μωαμεθανοί, οι Κινέζοι, οι Ιάπωνες. (Οι Μωαμεθανοί συγχέουν τον Αλέξανδρο με τον Μωυσή λόγω της σχέσης τους με τον τίτλο του Φαραώ… και την προσπάθεια να εισέλθουν στον Παράδεισο-Γη της επαγγελίας). Η "μυθολογική αλλοίωση" της ιστορικής μνήμης οδηγεί την σκέψη αρκετών μελετητών στην διαπίστωση ότι ο Χριστός είναι η εξιδανικευμένη αλλοίωση της ζωής του Αλέξανδρου... Επειδή η τελειοποιημένη νοητικά προσωπικότητα (βλ. Αλέξανδρος ή Αντίχριστος) συγχωνεύεται με την ψυχή (βλ. Χριστός) πριν ενωθεί με το Πνεύμα. Υπάρχει λοιπόν η ανάγκη για την κοινή αντιμετώπιση τους ως αντιπροσωπευτικού δείγματος των εργασιών της "εσωτερικής Σχολής" για εκείνη την περίοδο των 1000 (πυθαγόρειων) ετών... Ο Αλέξανδρος δεν ετοίμασε μόνον το κοινό έδαφος του πολιτισμού για την άνθιση της Γνωστικής θρησκειολογίας που κατέληξε με πολιτική απόφαση στον υποχρεωτικό Χριστιανικό μονοθεϊσμό της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Αλλά έδρασε καταλυτικά προκειμένου να αρχίσει το σημαντικότατο γεγονός της ενοποίησης των εθνοτήτων της ινδικής χερσονήσου με την αφύπνιση του οίκου των Μόρυα. Η ανατολική εξάπλωση του ελληνιστικού πολιτισμικού κύματος επέστρεψε χάρις στο θαλάσσιο αποικιοκρατικό εμπόριο των Ευρωπαίων, εμβολιάζοντας την δυτική κουλτούρα με την ζώσα μεταφυσική της Ανατολικής θεοσοφίας. Η βαθύτερη ιστορική αιτία των όποιων ομοιοτήτων θα πρέπει να αναζητηθεί στην αρχαία λατρεία του Διονύσου και του σταυρωμένου Ορφέα στην εποχή της Ατλαντίδας. Με τις μυθικές αντίστοιχες εκστρατείες-εποικισμούς του Διονύσου στην άπω ανατολή… και την μνήμη μιας παγκόσμιας θρησκείας στο παρελθόν από τον Ατλαντικό έως τον Ειρηνικό ωκεανό...

  • Στην Ακρόπολη συναντάμε τον μύθο του Εριχθονίου, ή ερμαφρόδιτης συνείδησης των Δίδυμων πολικοτήτων στο μόνιμο άτομο της θεοσοφίας

Η αναζήτηση του κήπου των εΣΠεΡίδων*, στο ζώδιο των Διδύμων είναι δαιδαλώδης όσο η σκέψη και απλή όσο η καθρεπτίζουσα σοφία της 2ης ακτίνας, (Λευκής βουδικής οικογένειας).

Η αλληγορία του δένδρου της ζωής με τον δράκο-φίδι και το μήλο της γνώσης του καλού και του κακού, είναι η γεωμετρική περιγραφή του μόνιμου ατόμου ή θεοσοφικού κοσμικού δόγματος.

εικ. Ο πυθαγόρειος Εμπεδοκλής έδωσε την γεωμετρική εικόνα του μόνιμου ατόμου περιγράφοντας την ενεργειακή πνευματική σφαίρα ως Σφαίρο (Σεφιρώθ), που υπό την επήρεια των δυνάμεων του άξονα της κοσμικής ανάγκης, ‘Ερωτα ή Νείκους, ξεδιπλώνει σταδιακά την πολλαπλή δομή του.

Οι κεντρικές ακτίνες αφού διέλθουν από τον άξονα-Νείκος του πολυδιάστατου μήλου (τοπολογικού τόρου), εξέρχονται από τον κατώτερο πόλο και, ακολουθώντας σπειροειδής τροχιές προς τον ανώτερο πόλο του άξονα διαμορφώνουν την επταπλή επιφάνεια των πεδίων του κοσμικού τόρου-μήλου. Επάνω σε αυτές τις 7 πρότυπες φυσαλίδες-επιφάνειες, οι πνευματικοί σπινθήρες επαναλαμβάνουν αδιάκοπα επιχειρώντας να επιτύχουν τις τέλειες αντίστοιχες σπειροειδείς τροχιές, δημιουργώντας την τεράστια ποικιλία των μορφών.

Η σύνθετη αυτή διαδικασία επιχειρήθηκε να περιγραφεί με το γεννητικό σύμβολο της μήτρας-οφθαλμού ή 666. Το 666 γνωστό και ως wajet (μάτι του Ώρου) είναι άθροισμα των τετραγώνων, (φώτων ή ακτίνων), των 7 πρώτων αριθμών: (2,3,5,7,11,13,17) ήτοι : 4+9+25+49+121+169+289=666. Το 666 δημιουργείται επίσης από την συμμετρική επίδραση των Διόσκουρων κύκλων που ισορροπούν στην γωνία της χρυσής τομής (ωραίας Ελένης) των 54 μοιρών, ήτοι 360+360-54=666

*Η λέξη εΣΠεΡία παραπέμπει στην δύση και τις δυτικές χώρες της Ευρώπης, (της ευρείας όρασης του συνθετικού τρίτου ματιού), παραμένοντας συνήθως δίχως ετυμολογία. Όμως τα σύμφωνα Σ,Π,Ρ είναι συστατικά της ΣΠείΡας που πλέκει το καλάθι-ΣΠυΡίδα μεταφοράς των ΣΠόΡων ή Ψ(ΠΣ)αΡιών. Το αιθερικό καλάθι που εκτός από Σπυρίδων ονομάζεται και Ελένη, είναι σύμβολο του αιθερικού σώματος, (Μανού: γεωργού ή ψαρά), που μεταφέρει τους σπόρους-ψάρια του κάρμα.

Έλλοπες-Ιχθύες ονομάζονται τα όντα της πρώτης ριζικής φυλής, που έλαβε υπόσταση στο κατώτερο νοητικό υποπεδίο των σπερμάτων…

Ο πολλαπλασιασμός των 5 άρτων (5,7,11,13,17) και των 2 ιχθύων (2,3) είναι η συνεισφορά του χριστιανισμού στην αιγυπτιακή θεογονία του 666…

Η γεωμετρική αλληγορία του 666 ως καβαλιστικό αιθερικό πρότυπο (μόνιμο άτομο), αναγνωρίζεται σε γενεσιουργούς μύθους όπως είναι το καλάθι-σπείρωμα εντός του οποίου αναπτύσσεται ο Εριχθόνιος όφις του πολιτεύματος. Το υδροχοϊκό αιθερικό καλάθι-σπυρίδα-ελένη εμπιστεύθηκε η θεά της Σοφίας στις κόρες-φυλές του Κέκροπα: Έρση, Άγλαυρο και Πάνδροσο, με την εντολή να μην το ανοίξουν. Όμως οι δύο κόρες-φυλές (η λεμούρια και η ατλαντίδα) άνοιξαν πρόωρα το αιθερικό καλάθι και είδαν το μαγικό ακτινικό φίδι της φαντασίας, οπότε αλλόφρονες από φόβο έπεσαν από την Ακρόπολη (τα κέντρα του κρανίου). Μόνο η συνετή (νοητική, άρια, Πάνδροσος υπάκουσε και επέζησε). Το ακτινικό φίδι της επιστήμης (2+3=5) εκτέθηκε και γεννήθηκε πρόωρα, οπότε ζήτησε προστασία στην ασπίδα-αύρα της θεάς Αθηνάς ότου ενηλικιώνεται πλέον μαζί με το πολίτευμα…

Όσοι έχουν εξοικειωθεί με τις σ(επτές) επταπλότητες ή θεοσοφικές Νύμφες-φυλές, φύλακες των κλάδων του πολιτισμού, αντιλαμβάνονται τις Εσπερίδες όπως ο Ησίοδος ως κόρες της Νύχτας. Αλλά και ως κόρες της Δικαιοσύνης (Θέμιδος) με τον αιθέρα Δία ή του ΦόΡΚυ (ΚΡυΦού) ή ως Πλειάδες-Ατλαντίδες κόρες του Άτλαντα. Ο αριθμός τους στα αρχαία κείμενα ποικίλει από δύο έως πέντε (όσες και οι εκδηλωμένες υποφυλές). Την εκδοχή των τεσσάρων Εσπερίδων ασπάζεται ο Απολλόδωρος ο Αθηναίος, ο οποίος μάλιστα αναφέρει και τα ονόματα των νυμφών αυτών: Αίγλη, Αρεθούσα, Ερύθεια και Εστία.

Η λειτουργική σύνθεση που επιχειρεί η 2η ακτίνα της συνείδησης στο ζώδιο των Διόσκουρων-Διδύμων εμφανίζεται στον μύθο της γέννησης τους μαζί με την Ελένη = το αιθερικό καλάθι, άθροισμα των 4ων πεδίων ή ακτίνων της προσωπικότητας 4+5+6+7=22=2+2. Πρόκειται για την σύνθεση των 22 ατραπών του καβαλιστικού δένδρου, στο κηρύκειο του Ερμή (βλ. 4η ακτίνα=2+2). Δηλ. την επίγνωση του αρ. 2 και της κατοπτρικής λειτουργίας των Διόσκουρων ροών της δημιουργίας (καθοδικής+ανοδικής: Λίλιθ+Εύας).

Παρόμοια είναι και η ελληνιστική αλληγορία για τον βιασμό της Ίσιδας-Εύας από τον άγγελο-δράκο «Αμναήλ» (αμνός=μονάς), που κατήλθε το καβαλιστικό δένδρο του Λόγου, διδάσκοντας στην Ίσιδα το μυστικό της αλχημείας. Η αλληγορία παρέμεινε στον χριστιανισμό ως ευαγγελισμός της θεοτόκου…

εικ. Στον ελευθεροτεκτονισμό οι άθλοι του Ηρακλή αντιστοιχούν στις περιφορές του Εταίρου εντός του ζωδιακού Ναού. Όταν παίρνει την εντολή να βρει τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων, ξεκινά την μυητική περιπέτεια των περιφορών στην ωσάν διπλή σκακιέρα τάπητα του κυρίως ναού.

Ο Ηρακλής συμβουλεύεται το Νηρέα (Β Επόπτη), τον θαλάσσιο σοφό, που προσπαθεί να τον παραπλανήσει με ασαφή λόγια, (το αστρικό πεδίο έχει ως πρώτη ύλη τον άπειρο αέρα ΑΖΩΘ). Υπάρχει η συνάντηση του Ηρακλή με το γίγαντα Ανταίο, γιο του Ποσειδώνα και της Γαίας: (η μάγια, τα ένστικτα πάθη, ο γήινος στύλος του τεκτονισμού), αλλά και με τον Βούσιρη: (βασιλέα της Αιγύπτου, Α Επόπτη, που τον εμπλέκει με τους νοητικούς νόμους). Ο μόνος που πραγματικά δίνει σαφείς πληροφορίες στον Ηρακλή είναι ο δεσμώτης στο βράχο Προμηθέας-Ήφαιστος: (η δέσμια πνευματική Μονάς, ο Σεβάσμιος:.).

Ο Ηρακλής βρίσκει τον Άτλαντα: (τον ουράνιο στύλο του τεκτονισμού), που κρατάει στις πλάτες του το βάρος του κόσμου, τον αντικαθιστά και ο Άτλας φέρνει στον Ηρακλή τα χρυσά μήλα, που φύλαγαν ένας δράκος και τρεις παρθένες (το πυθαγόρειο θεώρημα). Μεγάλη περιπέτεια…

Στο ζώδιο των Διδύμων συναντάμε το πάθος των περιπλανήσεων στην αναζήτηση της γνώσης, την έλξη των αντιθέτων, τη δυαδικότητα, την πλάνη και τα λάθη, αλλά και τη φιλευσπλαχνία του Προμηθέα. Ο Ηρακλής σηκώνει τα βάρη του κόσμου στις πλάτες του και προσεγγίζει τη γνώση στα μόνιμα άτομα ή μήλα, ενώ προσφέρει ανιδιοτελή υπηρεσία στην ανθρωπότητα.

Ο τεκτονικός μύθος θα κορυφωθεί στον τελετουργικό θάνατο του Εταίρου ως Διδασκάλου πλέον, από τους τρεις προδότες: Πιλάτο-Καϊάφα -Ιούδα που δεν είναι άλλοι από τους .: Σεβάσμιο .: Α και .:Β Επόπτη… !!!

Ο Εριχθόνιος έγινε βασιλιάς της Αθήνας. αφού εξόρισε από το θρόνο τον Αμφικτύονα.

Ουσιαστικά μας λέγουν ότι άλλαξε το ομώνυμο πολίτευμα. Καθώς η Αθήνα ήταν ώριμη να δημιουργήσει από τον δικό της ομφαλό των μυημένων (την φυσική Σχολή), τον ζωδιακό των 12 δήμων της. Εφάρμοσε δηλ. την μεταφυσική γνώση ισορροπώντας συνειδητά την πολιτική πρακτική με το θρήσκευμα...

  • Στην πιο σημαντική Αμφικτυονία, αυτή των Δελφών, που αποτελούσε μία ομοσπονδία δώδεκα φυλών της Κεντρικής Ελλάδας, ήταν οργανωμένοι στην μορφή ενός ζωδιακού: Οι Θεσσαλοί, οι Βοιωτοί (Θήβα), οι Δωριείς (Σπάρτη), οι Ίωνες (Αθήνα), οι Περραιβοί, οι Μάγνητες, οι Λοκροί (Οπούντιοι και Οζολοί), οι Οιταίοι, οι Αχαιοί, οι Φωκείς, οι Δόλοπες και οι Μαλιείς.

Ο μύθος του Κόδρου και οι ονειρευτές του Αιγαίου

Η ονειρική διδασκαλία επάνω στις φορές των αιθερικών γραμμών που ενώνουν τους Ναούς. Έρχεται να συμπληρώσει την άποψη του Εμπεδοκλή για τον ήλιο, ως φακό στον οποίο συγκλίνουν όλες οι αιθερικές γραμμές. Εδώ ο ήλιος είναι η αστρική πύλη της Δήλου.

Στην Δήλο βρίσκεται η κυκλική Ποσειδωνία της Ατλαντίδας, στο κέντρο των Κυκλάδων... Βυθισμένη μαζί με τους ιερείς της που λάμπουν μέσα στην ονειρική θάλασσα του Αγαίου, σαν δίσκος (σόλιος) με λαμπερές φακές. // βλ. το πινάκιον φακής, με το οποίο ο Ιακώβ=ήλιος, εξαγόρασε τα πρωτοτόκια από τον τριχωτό Ησαύ=σελήνη//...

Ο μύθος του Κόδρου είναι παραλλαγή του αιώνιου αλχημικού μύθου του Οιδίποδα ή ερμητικού υδράργυρου της συνείδησης που θυσιάστηκε για την σωτηρία της Πόλης. (Εδώ των Αθηνών). Με αποτέλεσμα ο υιός του Νηλέας (< η φαντασία) στην διεκδίκηση του θρόνου από τον μεγαλύτερο αδελφό του Μέδωνα (< μέδω=άρχω, η προσωπικότητα) να μεταναστεύσει με υπόδειξη του Δελφικού μαντείου στην Ιωνία και, να ιδρύσει την πολική Δωδεκάπολη γύρω από το Μαντείο των Σάρδεων. Δημιουργώντας το μεγάλο ισοσκελές τρίγωνο που δεσπόζει στην γεωδαισία των αιθερικών γραμμών του βόρειου Αγαίου. Ενώ στον νότο δημιουργείται ένα δεύτερο ισοσκελές με τον ναό του Άμμωνα Δία στην όαση της Σιούα στην Αίγυπτο. (Βλ. εικόνα)

Η μεταφυσική της θυσιαστικής ιστορίας του Κόδρου (τελευταίου βασιλέα των Αθηνών) κατά την επίθεση των Δωριέων-Ηρακλειδών της Πελοποννήσου. Δείχνει το πυρ της βάσης που αντιπροσωπεύει η Σπάρτη στην σπονδυλική στήλη της Ελλάδας. Που ξεκινά με κεφαλή τον Όλυμπο, περνά από τον ομφαλό των Δελφών για να καταλήξει από τα γεν. όργανα, (την ωραία Ελένη της Σπάρτης) στον κόκκυγα της πύλης του Άδη στο Ταίναρο…

Η αφύπνιση της μυσταγωγικής αιθερικής γραμμής Σπάρτης-Αθήνας (καρδιάς της Ελλάδας), δηλώνεται με τις απαγωγές της Ελένης από τον Θησέα στην Αθήνα και από τον Πάρη στην Τροία. Καθώς στην προέκταση της γραμμής Σπάρτης-Αθήνας βρίσκεται το Ίλιον της Τροίας, η Κων/λις και η Ταυρίδα στον Εύξεινο Πόντο… !!!

Οι αρχαίοι ναοί όπως μου υπέδειξε η ονειριkή ηνίοχος δασκάλα, χρησιμεύουν για την αφύπνιση των ονειρευτών-μαθητών στον νοητικό κόσμο του δικτύου των γενετικών αιθερικών γραμμών. Επιβεβαιώνοντας την γνωστή διαπίστωση που έκαναν ήδη από τον 19ο αιώνα οι Γάλλοι αρχαιολόγοι, για την αστρολογική σημασία των ομφαλών της Δήλου, των Δελφών και των Σάρδεων. Αυτοί επιβεβαίωσαν σταδιακά με την συστηματική μελέτη των νομισματικών παραστάσεων την αστρολογική θεμελίωση των ναών. Καθώς οι πόλεις που ανήκαν στην ίδια Αμφικτιονία εξέδιδαν νομίσματα με σύμβολα ενδεικτικά της ζωδιακής τους θέσης ως προς τον ομφαλό-Μαντείο, κέντρο της οικονομικής Ειμαρμένης της περιοχής τους.Θυμάμαι μια παλιότερη εργασία στην οποία είχα αναγνωρίσει με μεγάλη ευκολία τα 12 ζώδια στις ιστορίες 12 πόλεων γύρω από τον ομφαλό των Δελφών:1. Στην ανατολή έχουμε τους πρωτοπόρους Κριούς-Κεφαλλονίτες με τον μύθο του γενάρχη τους Κέφαλου που τον ερωτεύθηκε η Ηώ (Η αυγή που προηγείται της πορείας του ήλιου)2. Στο ζώδιο του Ταύρου την Ηλεία, την ιερή τοποθεσία των Ολυμπιακών αγώνων. Εδώ συναντάμε τον ιδρυτή τους Ιδαίο Ηρακλή και τους Κρήτες Κουρήτες, που μετέφεραν την λατρεία του Δία (Ζ+άνας) και τον πολιτισμό των Μινωικών ταυρομαχιών. 3. Το ιερό του Επικούρειου Απόλλωνα στα σύνορα Μεσσηνίας με την Ηλεία μπορεί να αποδοθεί στο ζώδιο των Διδύμων (Απόλλωνα-Αρτέμιδας), ως ένα λίθινο βιβλίο, μαζί με την ευρύτερη λατρεία των Διοσκούρων-Διδύμων στην Λακωνική.

4. Τους καρκίνους-Λακεδαιμόνιους που σπανίως έφευγαν από τον φωτισμένο οίκο τους στον Ταΰγετο της πλειάδας Ταϋγέτης, με την πύλη των ψυχών στο Ταίναρο.

5. Τους Λέοντες των "πολύχρυσων" Μυκηνών με τον περίφημο Αγαμέμνονα (ακάθαρτο ήλιο του λέοντα) με τον οποίον ξεκινά η αλχημική αλληγορία του καθαρτήριου κύκλου του τρωικού πολέμου... (βλ. επίσης πύλη των λεόντων, λιμήν λέοντος ο Πειραιάς).

6. Τους Παρθένους-Αθηναίους που δεν ανέχονται όπως οι Τιτάνες την βασιλεία των θεών, και λάτρευαν στην Ελευσίνα του φωτός την Γαία-Δήμητρα. Προσδιορίζοντας την Δημοκρατία των τεχνιτών του Ναού και των εργασιακών σχέσεων, ως γνήσιοι προλετάριοι παρθένοι. (Ο Ερμής-χθόνιος είναι κυβερνήτης του ζωδίου).

7.8. Τους Ζυγο-Σκορπιούς Βοιωτούς Φωκαείς και την σύγκρουση των δύο αδελφών, της προσωπικότητας με την ψυχή (Ετεοκλή-Πολυνείκη) στον τραγικό κύκλο "επτά επί Θήβας" του Οιδίποδα της συνείδησης.

9. Τους Κενταύρους συναντάμε στο ζώδιο του τοξότη στο Πήλιο όρος στην Μαγνησία...

10. Ο Όλυμπος ταυτίζεται με το "όρος" του Αιγόκερω και την πύλη της εξόδου των ψυχών στην ευθεία με τους Δελφούς (Καρδιά Ε) και το Ταίναρο...

11. Τους γλεντζέδες Κερκυραίους-Φαίακες ? Υδροχόους που βοηθούν τον Οδυσσέα να ανακεφαλαιώσει τα ταξίδια του για να θυμηθεί τον εαυτό του και να επιστρέψει στην Ιθάκη ...

Την τελική κάθαρση στην μυστηριακή Ιθάκη του 666, ήλιου των ιχθύων ...

Ο 12ος οίκος των ιχθύων περιλαμβάνει μέρος της Β. Ιθάκης και την Λευκάδα. Ενισχύοντας την άποψη ότι αυτή είναι η πατρίδα του Οδυσσέα...

Στην εικόνα ο τριγωνισμός των Μαντείων δείχνει την σύνθεση των δύο στο τρίτο, όπου σχηματίζεται το κηρυκειο του Ερμή στην σπονδυλική στήλη της Δωρικής Ελλάδας. Στην αποκάλυψη του Ιωάννη (< Ίωνας) η σπονδυλική στήλη μεταφέρεται στην δωδεκάπολη της Ιωνίας, με τις γνωστές 7 εκκλησίες-διπλά τσεκούρια (λαβρυς ή τσάκρα)... Ενώ θα πρέπει να φανταστούμε και άλλο ένα κηρυκειο: από την Σαμοθράκη στην Λήμνο, στην Δήλο, στην Κρήτη έως την Σιούα...

Η μεταφυσική της αρχαιότητας είναι απίστευτη. Συνέθεσε την ανθρώπινη ψυχολογία με την μυθολογία, αναπτύσσοντας πολιτεύματα σε νοητικά κέντρα-πόλεις που ανταποκρίθηκαν στους αστρολογικούς κυβερνήτες της ζωδιακής αμφικτιονίας των Δελφών σε μια αδιάσπαστη ενότητα.

Ο άξονας καρκίνου-αιγόκερω ταυτίζεται με την σπονδυλική στήλη της Ελλάδας. Η πύλη εισόδου του καρκίνου ευρίσκεται στο Ταίναρο της πλειάδας Ταϋγέτης και η αποθεωτική έξοδος των ψυχών στο όρος του Αιγόκερω τον Όλυμπο...

  • εικ. Η ακμή του οίκου του λέοντα ταυτίζεται με την γραμμή Δελφών-Δήλου όπου γεννήθηκε ο Απόλλων ... Και είναι τμήμα της μεγάλης διαμέτρου επί της οποίας ευρίσκονται η Ρώμη, η Δωδώνη, οι Δελφοί, ο ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο , η Δήλος (μέσον), η Ιερουσαλήμ. Η παρουσία τόσων ιερών τονίζει την σημασία του μεγάλου ζωδιακού της Δήλου... Με την Ρώμη, την Αθήνα και την Ιερουσαλήμ στην γραμμή Παρθένου - Ιχθύων του Χριστιανισμού.

Πανσέληνος στον Καρκίνο

Στο ζώδιο των Καρκίνων-Καβείρων (< οι Κάβουρες, Kabir=διδάσκαλος), είναι εφικτή η επαφή με την υψηλότερη ιεραρχία που επιβλέπει αόρατη από το κοσμικό αστρικό πεδίο την φυσική εξέλιξη. Η εικόνα που κατέγραψα στον ομαδικό διαλογισμό ήταν αυτή της πύρινης κυβικής Ακρόπολις.

Η εμφάνιση του συμβόλου αλληλεπίδρασε με όλες αυτές τις σκέψεις για τον κύβο:

Ότι είναι ο κυβικός θρόνος της Αθηνάς-Ίσιδας

Ότι είναι το άρμα της κεφαλής, Κύβης-Κυβέλης που το σέρνουν δύο λέοντες.

Ότι ο κύβος αυτός διπλασιάζεται στον διπλό κύβο του λευκού αιθερικού Ναού των ιδεών:

Οι 12 διαγώνιες των εδρών του κύβου δημιουργούν δύο αντίθετες τριγωνικές πυραμίδες που μάλλον αντιπροσωπεύουν τους 2 μαχόμενους λέοντες της αλχημείας. Ο κόκκινος λέων συμβολίζει την προσωπικότητα των φυσικών μας αισθήσεων που γεννούν οι στοιβάδες των ηλεκτρονίων. Μάχεται με τον πράσινο λέοντα των 7 αστέρων της ψυχής. Στην μάχη αυτή εμπλέκεται ο νους μας στο 2ο ζώδιο του ύδατος, τον σκορπιό. Αφορά την κατανόηση της κατάστασης των χωρίς ηλεκτρόνια ρευστών πυρήνων (η ψυχή κατά τον Δημόκριτο και τον Αριστοτέλη) στην οποία ευρίσκεται ο ήλιος μας, που παράγει φως μεταστοιχειώνοντας το μονοατομικό στοιχείο υδρογόνο σε διατομικό ήλιο. Γεγονός που δημιουργεί όλα τα ψυχικά στοιχεία της αλχημείας της πρώτης περιόδου του περιοδικού πίνακα ήτοι: την δέσμια μονάδα (άνθραξ), την μητέρα (οξυγόνο), τον υιό (άζωτο)…

Στην διάρκεια της μάχης των δύο λεόντων ακτινοβολεί η λευκή κυβική πόλις, η πρωτεύουσα των λαμπρών ιδεών που ενέπνευσε την αθηναϊκή δημοκρατία. Ο αυστηρός πράσινος λέων του νόμου, σύμβολο της πράσινης βουδικής οικογένειας του αέρα (βλ. νόμος του Σειρίου), καταβροχθίζει τις ηλεκτρονικές στοιβάδες των φυσικών αισθήσεων και απεγκλωβίζει την ενέργεια των φωτονίων (βλ. τον φωτοβόλο αιθέρα των αισθήσεων του ροδοσταυρισμού). Ο πράσινος λέων της ψυχής καταβροχθίζει την ισορροπία που έχει επιτύχει ο φυλετικός νους της προσωπικότητας-πολιτισμού. Τον κατώτερο νου -ερυθρό λέοντα- του πυρός των επιθυμιών, που συγκεκριμενοποιεί τις μορφές-ποσότητες . Εδώ χρειάζεται να θυμηθούμε ότι ο Παρθενών ανεγέρθηκε προς τιμήν της θεάς της ενόρασης για την νίκη επί του Μαντείου των Σάρδεων… Μιας νίκης που έφερε μεν τον χρυσό αιώνα του Περικλή αλλά ανέτρεψε την ισορροπία του αρχαιοελληνικού κόσμου, που βασιζόταν στην ισορροπία των δύο Μαντείων. Δελφών-Σάρδεων υπό την εποπτεία της Δήλου. Η ιστορική συνέχεια με τον (καρκίνο) Αλέξανδρο και τα UFO να εκστρατεύουν κατ εντολή του Άμμωνα Δία του ναού της Σίβα στην Ασία, θα πρέπει να αποδοθεί σε αντιστοιχία με την 3η μύηση κατά την οποία γνωστοποιούνται τα πνευματικά πυρά της Σαμπάλα-Καμπάλα… Πυρά που γέννησαν τις αυτοκρατορίες και τις μονοθεϊστικές θρησκείες (Χριστιανισμό-Μωαμεθανισμό).

Ο μυημένος Βιργίλιος διαβλέπει την καταγωγή της Ρώμης από τον Αινεία της Τροίας, στις αιτίες που έφεραν τον κατακλυσμό του Δαρδάνου/Ατλαντίδας: Ο Δάρδανος σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία ήταν γιός του Δία και της Ηλέκτρας (ηλεκτρισμού των αισθήσεων) κόρης του Άτλαντα, ο οποίος βρέθηκε στην Σαμοθράκη (των Καβείρων- η ζωδιακή ιεραρχία του καρκίνου) μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Ιασίωνα (< Ιησούς) και την αδελφή του Αρμονία (βλ. σύζυγος του Αδάμ-Κάδμου ή καβαλιστικού δένδρου) κατά την διάρκεια ενός κατακλυσμού στον οποίο βούλιαξε το μεγαλύτερο τμήμα του νησιού, που ήταν ενωμένο με την Θράκη (<θρησκεία του Ορφέα). Μας λέγουν δηλαδή ότι οι Κάβειροι (Χερουβείμ) επέβλεψαν την δημιουργία της ανθρωπότητας -ο Ερμής της νοητικής συνείδησης ήταν ο πρώτος υιός του Δία με τις ατλαντίδες υποφυλές-κόρες (βλ. Μαία)

Όσοι μπορούν ας αναλογιστούν την βαθύτερη αιτία της ίδρυσης της Κωνταντινούπολις στην πύλη της προποντίδας, στο ζώδιο του σκορπιού από τον νεοπλατωνικό φιλόσοφο Σώπατρο, (γεγονός που χρωμάτισε ανεξίτηλα με τα ζωδιακά χαρακτηριστικά του σκορπιού την χριστιανική θρησκεία). Η τελετή του "πολισμού" δηλαδή της θεμελίωσης - ιδρύσεως της Κωνσταντινούπολης από τον νεοπλατωνικό φιλόσοφο Σώπατρο ευνοούμενο του Μ.Κωνσταντίνου έλαβε χώρα στις 8 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 324 μ.χ. Συνδέοντας τον κατακλυσμό του Δαρδάνου και των υδάτων που ξεχύθηκαν από τον εύξεινο πόντο καταποντίζοντας το "Αιγαίο βουνό" των Κυκλάδων διαμορφώνοντας την σύγχρονη γεωγραφία των νησιών του Αιγαίου.

Μετά τον κατακλυσμό ιδρύθηκαν από τον αιθερικό Δράκο Αδάμ-Κάδμο οι πόλεις των Θηβών και του Ιλίου της Τροίας... με τον ίδιο ακριβώς τρόπο: (με την αγελάδα -ενεργή ακτίνα του βουδικού πεδίου- την Αρμονία και τον Εριχθόνιο). Δημιουργώντας δηλαδή την βασική πολικότητα Προσωπικότητας και Ψυχής για τον πολιτισμό μετα την Ατλαντίδα...

Φαίνεται ότι ο φυλετικός στόχος της Αρίας φυλής είναι η δεύτερη μύηση του ελέγχου της τυφλής συναισθηματικής δημιουργικής νοημοσύνης. Πρόκειται για την δημιουργική γραμμή των τιμωρημένων Τιτάνων ή των 18 σεληνιακών Πατέρων στην αντίθεση Παρθένου-Ιχθύων. Η γραμμή ενώνει την Ρώμη δια μέσου των Δελφών και της Δήλου με την Ιερουσαλήμ. Ο Μέγας Κωνσταντίνος επέλεξε συνειδητά την δημιουργία ενός εμβόλιμου ορθογωνίου τριγώνου Αθήνας-Κωνσταντινούπολις-Ιεροσολύμων ώστε να ελένξει την αιθερική ασυνείδητη δημιουργική γραμμή στο ζώδιο του σκορπιού).

Ένας στόχος που προκειμένου να επιτευχθεί επαναλαμβάνεται ως μεγάλη μάχη μεταξύ ψυχής και προσωπικότητας, κυκλικά μέσα στον χρόνο. Ο τελευταίος παγκόσμιος πόλεμος όπως και ο πιθανός επόμενος θα έχουν ως αιτία και πάλι την εικονολατρική συνείδηση των σημιτών-χριστιανών και την εικονοκλαστική των φανατικών μουσουλμάνων αρνητών του πολιτισμού...

Οι θεολόγοι μαθηματικοί έχουν αναγνωρίσει την αναπόφευκτη καταστροφική τελολογική λύση 666+222=888. Όμως υπάρχει και η 777+111=888. Η πρώτη λύση προτείνεται ως "αποκάλυψη" από την τάξη των μυημένων της 3ης μύησης ενώ η δεύτερη από την τάξη της 4ης μύησης, ως μια έξυπνη δράση. (βλ καθαρισμός της κόπρου των στάβλων του Αυγεία). Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε αρκετούς μυημένους της 4ης τάξης αλλά ελπίζουμε να τους αποκτήσουμε στην επερχόμενη εποχή του Υδροχόου, λίγο πριν εκδηλωθεί ο επόμενος αιθερικός κατακλυσμός ...

Ο Εριχθόνιος (Ερμής-Χθόνιος) ήταν άνθρωπος φίδι, στο μέσον δύο όφεων όπως ο Ηρακλής ή ο χάλκινος-νοητικός σταυρωμένος όφις του Ορφισμού-Χριστιανισμού... (μεταξύ των 2 ληστών ή 2 προφητών). Δηλαδή ένας μυημένος κυβερνήτης (Φαραώ) που η πνευματική του εξέλιξη στον κάτω κόσμο επέτρεπε την διαμεσολάβηση στην κρίση των ψυχών, ελευθερώνοντας τους πολίτες από τα επίγεια δεσμά των παθών.

Ως γονέας του Εριχθόνιου αναφέρεται ο Ήφαιστος-Προμηθέας, του οποίου το σπέρμα δέχτηκε η γη στην θέα της νεογέννητης Αθηνάς. (Η σχέση επινεφριδίων-ζυγού και εγκεφάλου-κριού). Σύμφωνα με το μύθο ο Εριχθόνιος γεννήθηκε ως φίδι. Η Αθηνά τον έκλεισε σε ένα καλάθι (το ωοειδές αιθερικό πλέγμα) και το εμπιστεύτηκε στις τρεις κόρες του Κέκροπα, Έρση, Πάνδροσο και Αγλαύρη, με την εντολή να μην το ανοίξουν. Ελένη λέγεται το καλάθι- των θυσιαστικών προσφορών στα ιερά...

Μόνο η Πάνδροσος υπάκουσε όμως τη θεά. Όταν οι άλλες δύο κοπέλες άνοιξαν το καλάθι αντίκρισαν ένα μωρό τυλιγμένο με δύο φίδια. Τρομοκρατημένες έπεσαν από τον βράχο της Ακρόπολης. (Οι δύο κόρες αντιπροσωπεύουν τα κατώτερα κέντρα της προσωπικότητας που κλείνουν). Το φίδι κρύφτηκε στην ασπίδα της Αθηνάς (αύρα του πνεύματος). Η θεά τον μεταμόρφωσε σε άνθρωπο, τον μεγάλωσε και τον δίδαξε πρώτο να ιππεύει άμαξα με τέσσερα άλογα ή 4 τροχούς, δηλαδή τον έλεγχο της τετραπλής ανθρώπινης προσωπικότητας. Έτσι χώρισε την Αθήνα σε τέσσερις φυλές: Ποσειδωνιάς, Αθηναΐς, Διάς και Ηφαιστιάς. (Ιερέων, στρατιωτικών, ελευθέρων εμπόρων και εργατοτεχνιτών). Η σχέση Εριχθονίου-Αθηνάς (Έρωτος- Ουράνιας Αφροδίτης) με τους Ευμολπίδες-Ποσειδώνιους ιερείς της Ελευσίνας οδήγησε στην παραγωγή της απίστευτης ποσότητας των μυημένων και για μεγάλο βάθος χρόνου... Υπεύθυνων για την διατήρηση της αρχαίας γνώσης στην μορφή των σύγχρονων επιστημών και θρησκειών. Με το πολίτευμα να είναι συνάρτηση του εκπαιδευτικού συστήματος, στην συνεχή αναζήτηση της άξιας ηγεσίας.

εικ. Οι αιθέρες του Ινδουισμού είναι οι κόρες του Κέκροπα-Κραναού (Κρόνου). Ενώ η όλη μυητική αναπνευστική διεργασία που γεννά τον Εριχθόνιο (Ερμή Χθόνιο) απεικονίζεται υπέροχα στον αμφορέα: Ο φτερωτός Βορέας είναι κοντός και στιβαρός με ζαρωμένο μέτωπο και λαιμό. Τα γένια του και τα μαλλιά του καταλήγουν σε μύτες. Αρπάζει την Ωρείθυια με ένα δυνατό κράτημα από τη μέση. Η Ωρείθυια φορά μακρύ χιτώνα, μανδύα, διάδημα, σκουλαρίκια και βραχιόλια (ένδειξη νοητικού πλούτου). Έχει στραμμένο το αριστερό χέρι προς την Έρση, που βρίσκεται στα αριστερά, και η οποία έρχεται να τη βοηθήσει. Δεξιά η Πάνδροσος απομακρύνεται γρήγορα, στρέφοντας μόνο το κεφάλι της προς τη σκηνή της αρπαγής. Στην πίσω πλευρά του αγγείου εικονίζεται μια τρίτη γυναικεία μορφή που απομακρύνεται προς τον Ερεχθέα, τον πατέρα της Ωρείθυιας. Την έχει όμως προλάβει η Άγραυλος, που με το χέρι στο γένι του Ερεχθέα (σκηνή ικεσίας) τον παρακαλάει να τρέξει να βοηθήσει την Ωρείθυια. Ανάμεσα στις γυναικείες μορφές εικονίζεται κι ο Κέκροπας, ο πατέρας της Έρσης, της Πανδρόσου και της Αγλαύρου. Η διακοπή της αναπνοής αναφέρεται ως θάνατος της Αγραύλου (συζ. του Άρη*) και της Έρσης (συζ. του Ερμή*) όταν άνοιξαν πρόωρα το αιθερικό καλάθι και είδαν τον Εριχθόνιο-Ερεχθέα της συνείδησης με τους δύο φύλακες όφεις… Η Ωρείθυια («η εν τω όρει ως μανιώδης τρέχουσα») είναι η κόρη του Εριχθόνιου-Ερεχθέα, δηλ. η μεταφυσική Επιστήμη… των μυητικών παύσεων της αναπνοής. *Ο Άρης και ο Ερμής είναι οι δύο απόκρυφοι εραστές της Αφροδίτης-Επιστήμης

Λέων αλώπηξ και βότρυς

Η τριάδα αμνός-λύκος-λέων αντικαθίσταται από την τριάδα λέων-αλώπηξ-βότρυς... Στην παραβολή αυτή του Αισώπου εμφανίζεται η αρνητική όψη της κρυσταλλωμένης προσωπικότητας ως γερασμένος λέων. Ο οποίος αντί να θηρεύει με το δίκαιον της ισχύος, παριστάνει τον ασθενή εντός σπηλαίου και τρώγει τους επισκέπτες που ενδιαφέρονται για την υγεία του. Δεν συμβαίνει όμως το αυτό και με την ερμητική αλώπεκα. Η οποία δεν εισέρχεται στο σπήλαιο γιατί παρατηρεί τα εισερχόμενα ίχνη των ζώων όχι όμως και τα εξερχόμενα … Αυτός ο πολύ σημαντικός μύθος αφορά την μαζική συνείδηση του Δήμου. Η οποία συμπεριφέρεται ως ο πανούργος βασιλεύς-ιερέας της Αιγύπτου, ο Φαραώ Βούσιρις*. Ο οποίος τρέφεται άκοπα με όλες τις αφελείς ένστικτες ζωικές μορφές συνείδησης που δεν έχουν αναπτύξει την ανεξάρτητη κριτική ικανότητα ή αυτοσυνείδηση του κερδώου-καρδιακού Ερμή. *Πρόκειται για αρνητική όψη της πνευματικής μας μονάδας που στην έλλειψη της ατομικής συνείδησης συμπεριφέρεται ως διάβολος-πρωτέας της φαντασίας... Ο Λέων του σπηλαίου είναι η αιθερική οντότητα του χώρου: «η αίθουσα = καίουσα» που σήμερα την αποκαλούν matrix… Το τέρας της αίθουσας είναι η πύρινη εξωστρεφής αιθερική φορά που δημιουργεί την πλάνη του τρισδιάστατου χώρου, που έχει σύμφωνα με τον Αναξίμανδρο την αντίθετη της κεντρομόλου φοράς του αέρα που δημιουργεί την σκέψη και την αφή... (Ο Λόγος που έγινε σάρκα) Επειδή σκεπτόμαστε=αναπνέουμε αέρα κατά τον Αριστοτέλη, δημιουργούμε μια νεφελώδη δύνη, (έναν Κένταυρο) κατά τον Ησίοδο, που αντιστοιχεί στο πλατωνικό 8εδρο ή σβούρα του Διονύσου...

Οι αντιθετικές φορές του 4εδρου=πυρός και του 8εδρου=αέρα σταθεροποιούνται στον γήινο κύβο (σβάστικα-σωβαστικα) της ηπείρου=απείρου γης των Αναξίμανδρου-Αναξιμένη.

Πρόκειται για μιά ευρέως διαδεδομένη άποψη σε όλη την Ασία...

Έτσι ο μαθητής του Αναξίμανδρου, Αναξιμένης, θα θεωρήσει ορθά πως για τον άνθρωπο η αιτία της δημιουργίας είναι ο αέρας της Κενταυρικής σκέψης και όχι ο άπειρος αιθέρας του διδασκάλου του. Καθώς ο αιθέρας με την άπειρη ταχύτητα κίνησης συνδέεται περισσότερο με το ακίνητο φυτικό βασίλειο (τις υπερχορδές της Αμπέλου ή βότρυ των ιδεών=ξύλων ή ξοάνων) της 3ης μέρας που προηγήθηκε της δημιουργίας των άστρων της 4ης μέρας !!! (βλ. παλαιά διαθήκη).

"Αντίθετα τα ζώα οφείλουν την κίνησή τους στον περιορισμό της αιθερικής φωτεινής ταχύτητας καθώς διαπερνά την Αριστοτελική Μερόπη, δηλ. τον ηλιακό οφθαλμό-άστρο"...

Ο Αίσωπος στον επόμενο μύθο: Αλεπού και βότρυς (το τσαμπί), θα μας δηλώσει ωμά πως η Αλεπού είναι μεν πιο πανούργα από το λιοντάρι αλλά παραμένει κατώτερη από τον Βότρυ: την αιθεροφυτική Διονυσιακή συνείδηση της αμπέλου*. Δηλαδή την αιθερική συλλογική μνήμη των επανενσαρκώσεων…

*Την εσωτερική σημασία του βότρυ διατηρεί ο ευαγγελιστής Ιωάννης : 'ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα'....

Η ερμητική Αλεπού ομοιάζει λοιπόν με τον πανούργο Οδυσσέα υιό του Σισύφου υιό του Ερμή (κατά μια εκδοχή), που έλυσε τον γρίφο του σπηλαίου είτε ως εκπορθητής του κάστρου της Τροίας είτε ως Ούτις (Κανένας) δραπέτης από το σπήλαιο του Κύκλωπα οφθαλμού. Αλλά παρέμεινε κατώτερος από τον Προμηθεϊκό Παλαμήδη τον εφευρέτη των γραμμάτων και του Πολιτισμού, για αυτό και φονεύθηκε εκ "λάθους" από τον υιό του από την μάγισσα Κίρκη Τηλέγονο…

Η χρυσή τομή και ο πλανήτης_______________________________________________

Το σημείο της χρυσής τομής τοποθετείται επί του πλανητικού χάρτη στην Αραβία στην τοποθεσία της Μέκκας στον κυβικό λίθο του Κααβά... Η επόμενη παρατήρηση αφορά την αντίληψη του χρόνου ανατολικά και δυτικά του σημείου. Με τους ανατολικούς να μην αντιλαμβάνονται τον χρόνο καθώς ως μοιρολάτρες αναμένουν σε ονειρώδη κατάσταση την θεία χάρη, ενώ οι δυτικοί από την εποχή της αναγέννησης σχεδιάζουν το παρόν και το μέλλον των πράξεων τους. Στην ανατολή κυριαρχεί η οικογένεια, με την χθόνια υποκειμενική σοφία του αίματος-πνεύματος. Στην δύση η επιστήμη της αντικειμενικότητας, με την ανάπτυξη των επικοινωνιών του νευρικού συστήματος, οδήγησε στον συγκεντρωτικό έλεγχο του κράτους δικαίου. Επαναλαμβάνοντας την υπόδειξη του Κρίτωνα "... πατρὸς καὶ τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων τιμιώτερόν ἐστιν πατρίς."

Έχουμε λοιπόν τις παραδοσιακές ανατολικές θρησκείες και τον αναπτυσσόμενο κρατικό δυτικό πολιτισμό. Ενώ στην ενδιάμεση ζώνη της χρυσής τομής της καταστροφικής αλλά μυητικής ωραίας Ελένης της ανατολικής μεσογείου διαμορφώνονται οι συνθήκες

για την ανάπτυξη της συνείδησης του δεύτερου προσώπου ή της μέσης οδού... Ας σημειωθεί ότι στις μέρες μας ο Νείλος της ζωής έχει μετατοπισθεί πλέον στην διώρυγα του Σουέζ.

Η πλανητική διάνοια εκδηλώνεται λοιπόν από τις ανατολικές λατρείες του πρώτου προσώπου της θεότητας, έως το Ουμανιστικό πρότυπο του δυτικού πολιτισμού όπου αποκαλύπτεται το τρίτο πρόσωπο του θεάνθρωπου στην περιοχή της χρυσής τομής... Δημιουργώντας πολιτεύματα που κυμαίνονται, από τις ανατολικές θρησκευτικές ή αθεϊστικές προσωπολατρικές τυραννίες, έως τους κυβερνήτες-υπαλλήλους των κρατικών δυτικών δημοκρατιών. (βλ. Το Βέλγιο χωρίς κυβέρνηση για έναν ολόκληρο χρόνο)

Η λατρεία του άμορφου πρώτου προσώπου της θεότητας έχει οδηγήσει στην διαπάλη μεταξύ εικονοκλαστών και εικονολατρών.

Η περίοδος της εικονομαχίας στο Βυζάντιο αναδείκνυε νικήτρια την εικονοκλασία ή την εικονολατρία ανάλογα με την διαδοχή των ανατολικών ή των δυτικών δυναστειών στον αυτοκρατορικό θρόνο…

Οι ορθόδοξοι χριστιανοί φίλοι του αναχωρητισμού όπως και οι σουνίτες*-ορθόδοξοι μουσουλμάνοι είναι εικονοκλάστες και αδιαφορούν για την κληρονομική διαδοχή. Αντίθετα με τους καθολικούς χριστιανούς και τους διαλλακτικούς σιίτες μουσουλμάνους που υποστηρίζουν την πνευματική ανάπτυξη εντός του πολιτισμού των τεχνών και των επιστημών…

*Οι σουνίτες δεν δέχονται αλλαγές στην ισλαμική νομοθεσία και σε σταθερές τελετές και μορφές λατρείας. Απορρίπτουν την εικονολατρία και την αγιοποίηση των ευσεβών ιμάμηδων και διαδόχων. Αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα των μουσουλμάνων ανά τον κόσμο. Οι πρώτοι κατηγορούν τους σιίτες για προδοσία του Ισλάμ κατά τη διάρκεια της εισβολής των βαρβάρων στη Βαγδάτη και την πυρπόλησή της. Όπως ακριβώς και οι ορθόδοξοι κατηγορούν τους καθολικούς για τις σταυροφορίες και την άλωση της Κωνσταντινούπολης που οδήγησε στην τελική πτώση της στους Τούρκους.

Η διαπάλη που υποβόσκει σε όλες τις πνευματικές προσπάθειες φαίνεται ότι αντανακλά την βασική πολικότητα ήλιου-αίματος-περιττών αριθμών και σελήνης-νοητικής εξέλιξης-άρτιων αριθμών. Η αντιπαλότητα συμβιβάζεται κατά την νοητική μύηση όταν ο Νους αποκαλύπτει την υποκρισία των δύο ακραίων απόψεων, δηλαδή της τυπολατρίας των ιερέων-Φαρισαίων που νομίζουν ότι γνωρίζουν το θέλημα Του. Και της πανουργίας των γραμματέων - επιστημόνων που παγιδεύονται διαρκώς στα ατελή είδωλα των θεωριών τους. Η αρχή της θέλησης ισχυρίζεται ότι ο Νους είναι στην γη (όπως και η νεοπλατωνικής έμπνευσης αίρεση του Αρείου) ενώ η μορφή ως εγκυμονούσα σελήνη εύχεται να γεννηθεί δια των επιστημών…

Ο Φαραονισμός είναι η εκδήλωση του θεανθρώπου ως κυβερνήτη-Μεσσία, μεσολαβητή των προσευχών ή προσδοκιών, στις διάφορες εκφάνσεις των υστερήσεων είτε του θεού είτε του ανθρώπου. Καταγράφεται στο ιστορικό ορθογώνιο τρίγωνο με υποτείνουσα την Αίγυπτο του νεκρού Όσιρη με την Αφρική ως ήπειρο-Άδη με όλο τον πλούτο των ζωικών σπερμάτων. Τις κάθετες πλευρές του Ισραήλ ως φύλακα-συλλέκτη του παγκόσμιου πλούτου (Ασίας)... και της Ελλάδας (Ευρώπης) ως θεματοφύλακα της αναδυόμενης παγκόσμιας συνείδησης. Το τέταρτο πρόσωπο του Σεθ της αιγυπτιακής μυθολογίας, θα πρέπει να αναζητηθεί στην χαοτική σχέση των Μουσουλμανικών πεποιθήσεων με τις παλιότερες θρησκείες, εφόσον κατέχουν τον θρόνο του Φαραώ της Αιγύπτου... Επαναπροσδιορίζοντας την προφητεία του Νοστράδαμου για την διαμάχη Χριστιανών-Μουσουλμάνων σαν επανάληψη αυτής του Ώρου με τον Σεθ.

O λωτός της Ευρώπης...

Στην εικόνα της παν-γαίας αποδίδονται τα μέρη του ανθρώπινου σώματος στις ηπειρωτικές πλάκες. Σε μια απόπειρα να εννοήσουμε τις μετακινήσεις των ινδοευρωπαϊκών φυλών προς και από την Ευρώπη/λαιμό … Η Ευρώπη λαμβάνοντας το όνομά της από τον σχετικό μύθο της απαγωγής της Φοινικικής πριγκίπισσας (βλ. και απαγωγή της Περσεφόνης) από τον ταύρο Δία προσδιορίζεται στον λαιμό του πλανητικού πνεύματος… ως σημιτική ευρώπη ereb=εσπερία (το έρεβος είναι συναφής έννοια που παραπέμπει επίσης στον Άδη της περιοχής του καβαλιστικού λαιμού). Έως τώρα λοιπόν από τους διαλογισμούς μας στον άνθρωπο-πλανήτη έχουμε αντιληφθεί την Αφρική (<η άνευ ψύχους) ως ηλιακή κοιλία, την Νότια Αμερική που αποσπάστηκε από την ένωση με την αφρικανική ήπειρο ως κέντρο της βάσης (Άνδεις) με τον κόκκυγα στην γη του πυρός... Την βόρειο Αμερική των πανεπιστημίων που αποσπάστηκε από την Ευρώπη ως νοητικό Θώρακα. Και την Ευρώπη ως λαιμό-ισθμό κεφαλής-θώρακος που υποδέχεται τις ενέργειες των κέντρων του μεγάλου σώματος της Ασίας. Σύμφωνα με την απόκρυφη πλατωνική θεώρηση του Τίμαιου για την θηλυκή σοφία του δέρματος του ισθμού/λαιμού, εδώ βρίσκεται φυλακισμένη η Δέσποινα/Περσεφόνη (Δέσποινα είναι αναγραμματισμός του Ποσειδών = απρόσωπη ενόραση, όπως και η Ευρώπη=Ευρεία όραση) γνωστή και ως «λωτός της ψυχής» ή αλχημικό άλας.

Σε αυτόν τον χάρτη η Ασία δεν φαίνεται να αντιστοιχεί σε κάποιο συγκεκριμένο μέρος του σώματος ενώ υποδέχεται την κεφαλή, υποήπειρο της Ινδίας, που έχει αποσπασθεί από την πολική περιοχή και πιέζει τώρα την Ασία δημιουργώντας την ανύψωση των Ιμαλαϊων.

Το όνομα Ασία φαίνεται ότι προέρχεται από την ακκαδική λέξη asu=ανατολή, πρόδρομη γλώσσα των Σουμερίων, Βαβυλωνίων, Σημιτών. Όμως υπάρχει πληθώρα ομόηχων λέξεων: άσσος ή άσος/μονάς, άσσον-άσιον (εγγύς), άσσιος (προκόλπιος) που παραπέμπουν στην εγγύτητα της μήτρας της αιθερικής μονάδας…

Έτσι θα θεωρήσουμε την ασιατική ήπειρο ως εκδήλωση της αιθερικής γης της επαγγελίας, όπως την θεωρούν άλλωστε οι Σημιτικής προέλευσης λαοί της μεσοποταμίας το κοράνι και η παλαιά διαθήκη…

εικ. Η Ευρώπη και ο υπό διαμόρφωση πλανητικός πεντάκτινος Η ιδέα που επιχειρούμε να θεμελιώσουμε είναι ενός πεντάκτινου επάνω στην παν-γαία των 5 ηπείρων. Με τις διαγώνιες των 5 κορυφών του πενταγώνου να σχετίζονται με τις βίαιες και τις ειρηνικές μετακινήσεις των φυλών… Ένα πεντάγωνο δομείται από 3 τρίγωνα που θα πρέπει να αντιστοιχούν στις 3 φυλές που εξελίσσονται στον πλανήτη. Η Ευρώπη βρίσκεται στον λαιμό του πεντάκτινου πλανητικού ανθρώπου ηγούμενη του τριγώνου της Αρίας φυλής. Προσφέρει τον αιθέρα της ομιλίας (ουντανα) μαζί με την βαθμιαία αναγνώριση της αγγλικής ως παγκόσμιας πολυσυλλεκτικής γλώσσας…

Ο αιθέρας (πρανα) αποδίδεται γενικά στην εισπνεόμενη ή εφελκυόμενη ενέργεια της ζωτικότητας που γίνεται πραγματικά αντιληπτή στην διάρκεια των μυήσεων της συνείδησης καθώς ο χρόνος/ύλη αποκαλύπτει τα μυστικά του. (σημ. Ο Αριστοτέλης ήταν ο πρώτος που διατύπωσε με σαφήνεια την θέση ότι ο χρόνος είναι ύλη/χρώμα, πυρ δια τριβής).

Η «πρανική μύηση» λαμβάνει χώρα κατά την διάρκεια της αναπνευστικής παύσης με την είσοδο της συνείδησης στο «αιώνιο παρόν» Dasein, που αντιστοιχεί στην οριζόντια γραμμή του θώρακα και των ανοιγμένων χεριών. (σημ. Είναι η οριζόντια γραμμή που ενώνει την σφαίρα της αυστηρότητας του Άρη και του ελέους Δία στον καβαλιστικό Αδάμ-Κάδμο). Η γραμμή αυτή σε πλανητικό επίπεδο αντιστοιχεί στην νοητική γραμμή του θώρακα των ερευνητικών κέντρων της Β. Αμερικής που δίνει την πρωτοπορία στην δημιουργικότητα εκτεινόμενος δια μέσου της βόρειας Ευρώπης στην μεγάλη βόρεια ινδοευρωπαϊκή μεταναστευτική γραμμή από την Ρωσία και την Κίνα.

Το τρίγωνο της κεφαλής της πλανητικής πεντάλφα είναι το πιο δραστήριο και εύκολα αναγνωρίσιμο, καθώς αντιστοιχεί στην νοητική εκδήλωση του Άριου ευρωπαϊκού πολιτισμού και γλώσσας (αιθέρας ουντανα). Την συνέχεια αναλαμβάνει το δεύτερο ή Ατλάντιο τρίγωνο με την διαγώνιο από το δεξί πέλμα προς το αριστερό χέρι που περνά από τα γεννητικά όργανα. Έτσι φαίνεται να αντιστοιχεί με την διέγερση των φυλετικών σπερμάτων των ατλάντιων επιθυμιών και των νοητικών εφέσεων που μελετώνται στην ενορατική σφαίρα της αυστηρότητας του Άρη. (Tο αριστερό χέρι). Μια εργασία δηλαδή για τα εργαστήρια των επιταχυντών των σωματιδίων/υλικών σπερμάτων και της γενετικής στην οριζόντια γραμμή των πανεπιστημίων του θώρακα…

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι η Άρια φυλή προσφέρει την βίαιη Δίινη ώθηση (αιθέρας απανα) της πρώτης πεπτικής οκτάβας που μετατρέπεται στην γλώσσα του πολιτισμού (αιθέρας ουντανα). Αλλά είναι η ατλάντια φυλή της Ασίας που φέρει την ευθύνη της μέριμνας για την ανάπτυξη της πλανητικής αναπνευστικής ακτάβας… Έχει γίνει ήδη αποδέκτης των ατομικών εκρήξεων «μυήσεων» του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, με την Κίνα να αφυπνίζεται επιτέλους και να αναλαμβάνει τον ηγετικό της ρόλο στην περιοχή. (βλ. κατάκτηση του Θιβέτ. < Θήβαι ο μυητικός τύμβος)

Η πεντάλφα θα συμπληρωθεί με την τρίτη διατροφική οκτάβα των εντυπώσεων στο τρίγωνο της εκπνοής, όταν ολοκληρωθεί ο πλανητικός διαλογισμός του πεντάκτινου. Η εκπνοή της γείωσης ξεκινά με την γραμμή από την σφαίρα του ελέους (Δία) προς το πέλμα της εκκίνησης και έχει προφανώς αποδέκτη την Λεμούρια εναρκτήρια τρίτη φυλή στην αφρικανική κοιτίδα της ανθρωπότητας, που κρύβει όμως ένα τρομακτικό μυστικό. Αυτό της συνειδητοποίησης της σκοτεινής υλιστικής βούλησης ή μαγείας των πεσμένων Μονάδων μας στην περιοχή της Αφρικής-Αιγύπτου όπου ξεκίνησε η δουλεία* των Ζωικών νοητικών Μορφών. (βλ. τα μυθολογούμενα για τον Βριάρεω). Μιας εξέλιξης που προηγήθηκε του παρόντος ηλιακού συστήματος και επέφερε την εξορία της αιθερικής Γαίας στην ειμαρμένη-καταδίκη ενός τρωγω-εξελισσόμενου ηλιακού συστήματος στομάχου-πλανητικών εντέρων…

* Και ελάλησεν ο Θεός πάντας τους λόγους τούτους, λέγων. Εγώ ειμι Κύριος ο Θεός σου ο εξαγαγών σε εκ γης Αιγύπτου, εξ οίκου δουλείας. ουκ έσονταί σοι θεοί έτεροι προ προσώπου μου. ου ποιήσεις σεαυτω είδωλον…

Επινομίς (προσθήκη στον Νόμο)____________________________________________________

Ο βουδισμός-Ζεν όπως και ο Πλάτωνας είχαν αντιληφθεί ότι η υλική ουσία έχει νοητική φύση. Ο Πλωτίνος μάλιστα αρνήθηκε εντελώς την υλική υπόσταση του κόσμου, θεωρώντας την ύλη ως έκφραση της ψυχής... Έτσι ήταν όλοι τους πολύ προσεκτικοί με τους επιστήμονες και τους αξιωματικούς Νόμους που διαμόρφωναν την "πραγματικότητα" της Πολιτείας τους.

Εμείς ήδη έχουμε επισημάνει την παραδοξότητα… των υποσωματιδίων του ατόμου που κάνουν την χάρη να εμφανίζονται ανταποκρινόμενες στις επιστημονικές παρατηρήσεις των πρωτοπόρων-νομοθετών της φυσικής !... ή τους μακρινούς πλανήτες όπως ο Ποσειδώνας που προσδιορίζουν την θέση τους στον ουράνιο θόλο κατά πως ο κοινός νους ανταποκρίνεται στην νεοεμφανιζόμενη ποιότητα της αφαίρεσης.

Αυτά περιγράφονται στην μυθολογία. Με τον Δία (αιθέρα) να τοποθετεί κάθε κατάκτηση του φυλετικού νου ως αστερισμό-δείκτη στον ουράνιο θόλο, κατατρώγοντας την σκοτεινή υλοενέργεια. Με τα δίδυμα φώτα του φυσικού ήλιου Απόλλωνα και της σελήνης Αρτέμιδας, να είναι δημιουργήματα του φυλετικών νοητικών επικαλύψεων της εποχής της Δήλου (Λεμουρίας). Βοηθώντας μας έτσι να εννοήσουμε τον εαυτό μας μαζί με το σύμπαν και τους Θεούς… Ότι δηλαδή η Πολιτεία γεννά τους Θεούς-Πλανήτες ή Νόμους τους οποίους οφείλει να σέβεται εάν επιθυμεί κάποια στιγμή να καταργηθεί το φαινόμενο της πίστης θρησκείας-υποσυνειδήτου και να κυβερνηθεί από μυημένους ιερείς Επιστήμονες με επίγνωση της Ειμαρμένης… Καθώς η άγνοια των ανθρώπων τους οδηγεί αναπόφευκτα στο ζωικό βασίλειο του ενστίκτου, καταδικασμένους από τον κοσμικό αιθέρα - Δία σε μορφές μυρμηγκιών, δελφινιών κλπ...

  • Γαία = ο Σφαίρος

  • Ουρανός = Ο 1ος αιθέρας της φυλετικής μνήμης (άστρα)

  • Οι 12 Τιτάνες = ο 2ος αιθέρας των αισθήσεων ο ζωδιακός της καρδίας

  • Ο Κρόνος (ο σατανάς) = Ο εκπεσών 3ος αναπαραγωγικός αιθέρας με τα γεν.όργ, του Ουρανού

  • Ο Δίας και οι θεοί πλανήτες = Ο 4ος πεπτικός αιθέρας και το ηλιακό σύστημα των εντέρων

Ο ήλιος του πολιτεύματος

Η ιδέα του ήλιου ...ως φακού στο κέντρο του αιθερικού Σφαίρου, δηλαδή ως μέτρου του πυρός της φυλετικής σκεπτομορφής μήτρας - matrix επανεμφανίζεται επί των ημερών μας, επαναλαμβάνοντας την θεώρηση του Πλωτίνου περί της ανυπαρξίας της ύλης. Με την ψυχή να δημιουργεί εξ αιτίας της πλάνης της (Η Σοφία των Γνωστικών) τον ύλικό αιθέρα των αισθήσεων από τον νοητικό κατοπτρισμό της αιθερικής ουσίας… Σύμφωνα με την ιδέα του Εμπεδοκλή ο ήλιος δρα ως φακός για τις ενέργειες που παράγονται από την πεπτική και αναπαραγωγική διαδικασία εντός του αιθερικού ιστού της πόλης. Είναι έκφραση του συλλογικού φυλετικού ασυνείδητου ως ηλιακού πλέγματος που ελέγχει την μεταβολική λειτουργία του πολιτισμού και ελέγχεται με την σειρά του από τον μετωπιαίο λοβό (666) πράκτορα του νόμου της Ειμαρμένης. Η πτώση του κραδασμόυ της δόνησης του φωτός, επέφερε τον χωρισμό της μορφής σε φύλα και την δημιουργία του στομάχου-ήλιου του πλανητικού πεπτικού συστήματος την μακρινή εποχή της Δήλου-Λεμουρίας… Τότε που γεννήθηκε το δίδυμο ήλιου-σελήνης (Απόλλων-Άρτεμις)

Η απόπειρα για την κατανόηση από τον ανθρώπινο σεληνιακό νου, της λειτουργίας του ήλιου (ως φαντασίας, φάος-φως) περιγράφεται στην μυθολογία στο ατυχές επισόδειο του Φαέθωνος... Όμως ήταν ο μυημένος Μόζαρτ εκείνος που διαπραγματεύτηκε με "μεγάλη τέχνη" το όλο θέμα του παραπλανημένου σεληνιακού νου της συνείδησης, (Ταμίνο) φανερώνοντας στην όπερα ο Μαγεμένος Αυλός την φύση των Ελευσινίων μυστηρίων. Δηλαδή την "έλευση" του φωτός της συνείδησης στο ηλιακό πλέγμα (κοινό νου - Παπαγκένο), ελευθερώνοντας τον παθητικό ανθρώπινο σεληνιακό νου στο κεφάλι, κάστρο των αισθήσεων, κατοικία της νεράιδας βασίλισσας της νύχτας... Χάρις στην ηρωική έξοδο της ερωτικής λειτουργίας από τον έλεγχο του ηλιακού πλέγματος (προσωπικότητας) στην Ακρόπολη της ηλιακής ψυχής (Σαράστρο)

Η φαλλική λατρεία ως πολιτειακή επιστήμη που μετρά την ταχύτητα του φωτός…

Ακούγεται σαν παραδοξολογία, αλλά καθώς συντίθεται το παζλ των αντιλήψεων που είχαν οι αρχαίοι σχετικά με την κίνηση του φωτεινού αιθέρα, που συγκεντρώνεται στον ήλιο- φακό επάνω στον άξονα συμμετρίας (Νείκος) του σφαίρου ή αύρας ή μόνιμου ατόμου της πυθαγόρειας θεοσοφίας . Αρχίζουμε να εννοούμε πως δυστυχώς εμείς ζούμε στον επιστημονικό μεσαίωνα και είμαστε τα κορόιδα της ιστορίας…

Ο Αϊνστάιν ως γνωστόν ουδέποτε εισήλθε σε άλλο εργαστήριο πέραν του αστρολογικού του ωροσκοπίου. Ήταν Ιχθύς εργατικός, με Άρη στον αιγόκερω. Έίχε ισχυρές θέσεις για νοητική εργασία: ο Δίας του στον υδροχόο σε αντίθεση με τον Ουρανό, γείωνε διαρκώς πρωτοποριακές ιδέες, (ο Ερμής στον Κριό).

Στο βιβλίο του για τα όνειρα, ερμήνευσε εν αγνοία του την έννοια του πολυόματου Άργους.

Έγραφε λοιπόν πως καθώς έτρεχε στην φαντασία του με την ταχύτητα του φωτός αισθανόταν να πολλαπλασιάζεται στο πλήθος των παρατηρητών που συναντούσε. Δηλαδή το πολυόματο Άργος ή αιθερικό δίκτυο, (ένα χερουβείμ), πριν συνθλιβεί στο αδιαπέραστο τείχος του ορίζοντα των γεγονότων…

Όπως είδαμε στην προηγούμενη αναφορά μας, το τείχος των Γεγονότων του βίου είναι οι πυθαγόρειες Χιλιάδες. Ενώ ο΄Αργος ή πολυόματη Αγορά είναι μια κλασσική αναφορά στην ψυχολογία της Αγοραφοβίας ή τρόμο του Γίγαντα Κύκλωπα.

Αυτές είναι λοιπόν περιγραφές των Ησιόδειων φυλών… !!!

Μάλιστα πριν λίγα χρόνια όταν είχε διαρρεύσει η πληροφορία πως σε μετάφραση αραβικού κειμένου του Αριστοτέλη βρέθηκε ο αρ. 3οο.οοο για την ταχύτητα του φωτός όλοι αναρωτιόμασταν για το τι είδους φάρσα ήταν αυτή…

3οο.οοο =3Χ1οΧ1οοοο. Ήτοι το τριπλάσιο μέγεθος-όριο του μήκους ως προς το πλάτος του κυλινδρικού κόσμου (αύρας) του Αναξίμανδρου, Χ τον Κύκλωπα Άργο (10) που σχηματίζουν οι Έλληνες παρατηρητές (1οοοο)…

Τέτοιες καταγραφές συμβαίνουν στην διάρκεια διαλογισμών, όπου η ομαδική συνείδηση εμφανίζεται ως χερουβικό δίκτυο οφθαλμών (Άργος=Αγορά), πριν η ατομική συνείδηση διαφύγει στην 4η διάσταση των υφάνσεων του δικτύου, πληρώνοντας πρώτα το καρμικό αντίτιμο των γεγονότων (πυθαγ. Χιλιάδων) σε πλανητική υπηρεσία… Διαφορετικά η φαντασία συνθλίβεται στον τείχο της καθημερινής μέριμνας και δεν διαφεύγει κανενός η φαντασία πουθενά… Όσοι δεν είναι εξοικειωμένοι με τον ομαδικό διαλογισμό αντιλαμβάνομαι πως θα τους είναι δύσκολο να εννοήσουν τα γραφόμενα… Ο φαλλός (< φάω-λάμπω) είναι λοιπόν ενας επιταχυντής του φωτός που δια μέσου του κηρυκείου, της σπονδυλικής στήλης οδηγείται στην παρεγκεφαλίδα και από εκεί διατρυπά την αύρα στον τρίτο οφθαλμό… Στον διαλογισμό η διαδικασία αυτή επιστατείται από έναν τοτεμικό φύλακα με μορφή ανερχόμενων κυκλώπειων κεφαλών Φαραώ.... Με τον όφι της ερωτικής φαντασίας να εξέρχεται νικηφόρος από τον μετωπιαίο οφθαλμό… Σχετικοί είναι οι μύθοι για το σπήλαιο του Κύκλωπα και την απόδραση του Οδυσσέα ή την έξοδο των ισραηλιτών από την Αίγυπτο, γη της δουλείας ή την απόδραση της Ελένης και του Μενέλαου από την Αίγυπτο… Η εμπλοκή των οραμάτων στον Αιγυπτιακό πολιτισμό δείχνει πως η διοχέτευση της ερωτικής ενέργειας ακολουθεί είτε παγιωμένα φυλετικά στάδια εξέλιξης από την εποχή της Ατλαντίδας είτε αφορά την συνύφανση του γήινου αιθερικού δικτύου με άλλες πλανητικές θεοσοφικές διατάξεις όπως του Ερμή, του Ουρανού, της Αφροδίτης … Θα κλείσουμε την αναφορά μας στον επιστημονικό μεσαίωνα που ζούμε, καθώς διαπιστώνουμε πως εξαιτίας του matrix ο ήλιος φαίνεται να λάμπει εκεί μακριά, ενώ στην πραγματικότητα είναι αγκυρωμένος στο σημείο συναρμογής της αιθερικής ροής στον ομφαλό μας: (η Δήλος)…

Το πολίτευμα ως κάστρο της Δαντικής κόλασης, πύργος της Καφκικής βαβέλ...________

Ασφαλώς είναι ιδιαίτερα δύσκολο να συνδυάσει ο νους μας έννοιες τόσο διαφορετικές όπως ο ηλεκτρισμός και η …γλώσσα, στα πλαίσια της κατανόησης του ηλιακού αιθέρα

Πιστεύω όμως ότι ο διαλογισμός ως η ικανότητα να μετέχουμε στην ομαδική ύπαρξη του αιθερικού ιστού (της αμπέλου-Χριστού του ευαγγελίου) που είναι το κρίσιμο σημείο για αυτή την κατανόηση, έχει προσεγγιστεί αρκετά...

Πιο συγκεκριμένα οι έννοιες της πολιτικής και της θρησκείας συνδέονται σε αυτήν της εκκλησίας του Δήμου, που αθροίζονται με δύο διαφορετικούς αριθμολογικούς ή αστρολογικούς τρόπους προσφέροντας δύο διαφορετικά αποτελέσματα: Λχ στα σημερινά γεγονότα του μουσουλμανικού κόσμου η πολιτική (1) αθροίζεται με την θρησκεία (2) και τον πολιτισμό (3), 1+2+3=6 επιφέροντας τον όλεθρο-πόλεμο του Άρη (6), εκφραστή του φυσικού ήλιου (ερυθρού- σιδήρου του αίματος)

Όταν ο νοητικός στόχος είναι η σύνδεση πρώτα της εκπολιτισμένης προσωπικότητας του αρ. 3 με την θρησκεία συνείδηση του αρ. 2 στην συνθετική λειτουργία του 2+3=5 Δηλ. την θέα στα όνειρα του δημιουργικού χεριού - πεντάκτινου (αιθέρα-ηλεκτρισμού-γλώσσας) η νοητική ΥΓΕΙΑ των πυθαγορείων, που επιτρέπει την αντίληψη των σχέσεων μεταξύ ορατών και αοράτων χάρις στην συνθετική σπείρα-ενόραση της χρυσής τομής

Κατόπιν από το κέντρο του πεντάκτινου προβάλει ακίνδυνα η ενεργητική ακτίνα της ενόρασης (ο Εριχθόνειος) ως ηλιακός εξάκτινος της πανσελήνου (ο πράσινος-λευκός λέων της αλχημείας με τους 7 αστέρες), που κατατρώγει τον ήλιο-Άρη, λέοντα του φυσικού φανατισμού-οργής των εκδηλωμένων αγελαίων ομαδοποιήσεων του μεταβλητού αστρολογικού σταυρού

Η κατανόηση του αιθέρα-πρανα (αντίχειρα) συμβαίνει μόνον σε όσους προσεύχονται στον Παρθενώνα του πολιτεύματος, αντιλαμβανόμενοι δηλαδή την ομαδική συνείδηση σε μια πόλη-θρησκεία. Σε όσους δηλαδή ενώνουν την κοινή λογική και καλή θέληση του αντίχειρα (1,2 εικ.) δημιουργώντας κύκλους με τις άλλες 12 φάλαγγες-ζώδια, δήμους των υπολοίπων δακτύλων. εικ. (Όπως συνηθίζουν να μετρούν στις προσευχές τους οι καλόγεροι)

Τα γράμματα Μ,Ν (13,14) της μήνης-σελήνης των φαλάγγων του αντίχειρα-Αφροδίτης της λογικής και της θέλησης, ευρίσκονται στο μέσον της αλφαβήτου. Κατά παράδοξο τρόπο ο κινέζικος ζωδιακός που σχετίζεται με τους πιό αργούς (δωδεκαετείς) νοητικούς αιθερικούς κύκλους του βασικού αστρολογικού σταυρού που φαίνεται να ελέγχει ο πλανήτης Δίας, αντιστοιχεί στον δυτικό ζωδιακό των 12 ηλιακών μηνών, με τη διαφορά ότι οι ενάρξεις των αντιστοιχούντων ζωδιακών σημείων γίνονται στο μέσον τους (βλ πνευματική μεσότητα. Η μετάβαση από τον ένα αστρολογικό σταυρό στον άλλο γίνεται στο μέσον. βλ. επίσης τις έννοιες των αρχαιοελληνικών αστρολογικών κλήρων ή μεσοδιαστημάτων). Δηλαδή η έναρξη λαμβάνει χώρα στις 5 ή 6 του μηνός και όχι στις 21 ή 22.

εικ. Για την πληροφόρηση η οποία λείπει, χαρακτηριστικό της μη κατανόησης της φύσης των ουράνιων κύκλων και υποκύκλων της χρυσής τομής, από τις περισσότερες σχετικές μελέτες αναφέρουμε ότι:

Κριός είναι ο Δράκος, Ταύρος το Φίδι, Δίδυμοι το Άλογο, Καρκίνος το Πρόβατο, Λέων ο Πίθηκος, Παρθένος ο Πετεινός, Ζυγός ο Σκύλος, Σκορπιός ο Χοίρος, Τοξότης ο Ποντικός, Αιγόκερως ο Βούβαλος, Υδροχόος ο Τίγρης και Ιχθείς ο Λαγός

Αυτές οι συνδέσεις όμως ανάμεσα στο ανατολικό και το δυτικό ωροσκόπιο όπως και στα ημισφαίρια του εγκεφάλου μας (βλ Διόσκουροι όφεις ή σεληνιακοί δεσμοί κεφαλή και ουρά δράκου της καρμικής αστρολογίας) συμβαίνουν μόνον σε όσους αντιλαμβάνονται κατά την πρανική αιθερική κατανόηση των διαλογιζομένων, την κλίμακα του πυρός των κολάσεων στην πόλη-πολιτισμό. Που λειτουργεί ως ένα διαρκές δικαστήριο για την επιθυμητική μας φύση. " Ελπίζοντας σε μια τελική απόδοση της δικαιοσύνης στην συνεδρία του Αρίου πάγου υπό την αιγίδα της θεάς Αθηνάς με τις Ερινύες να μετατρέπονται σε Ευμενίδες... (βλ. την τριλογία Ορέστεια του Αισχύλου)

Επαναλαμβάνουμε την κλίμακα των κολάσεων του Δάντη σε μια προσπάθεια να εμπεδοθεί στην συνειδησή μας η αντίληψη του μυημένου Ηρόδοτου για τον ηλεκτρισμό του Ηριδανού, ποταμού των νεκρών στα πόδια του Ορίωνα-παρεγκεφαλίδας. Ότι δηλαδή ο ηλεκτρισμός, ως η επαφή μας με τον κόσμο των ηλεκτρομαγνητικών φαντασμάτων (φυλετικών προσωπικοτήτων), θα γίνεται ολοένα εντονώτερη όσο βαθαίνουν οι κύκλοι της νοητικής κόλασης (κόσμου του πυρός) που εκφράζονται στα στάδια του πολιτισμού μας.

  1. Στον πρώτο ή σεληνιακό κύκλο της Δαντικής κόλασης, η εκκλησία της θρησκείας-Δήμου (ομαδική συνείδηση) σχετίζεται με την έννοια της βαπτίσεως στον ηλεκτρικό ποταμό Ηριδανό-Ιορδάνη (των νεκρών) της φυλετικής γλώσσας, που διαφυλάσσει η μεγάλη σεληνιακή ιέρεια Περσεφόνη. Με τις έννοιες-λέξεις να σταθεροποιούν το αιθερικό πλέγμα (matrix) της φυλετικής σκεπτομορφής

  2. Στον δεύτερο κύκλο του Ερμή, οι αβάπτιστοι, δηλαδή οι ειδωλολάτρες της μορφικής ύπαρξης αναγκαστικά υποπίπτουν στο αμάρτημα της λαγνείας, καθώς είναι ο μοναδικός τρόπος της φυσικής μορφής για να συνδεθεί με τον αιθερικό ιστό, στο ιερό λεγόμενο κέντρο. Πρόκειται για την κόλαση του Ερμή που ερωτοτροπεί διαρκώς στο γόνιμο έδαφος των χρήσεων-χρημάτων του πολιτισμού και όχι στο άγονο έδαφος της αλχημείας με την νύμφη Σαλμακίδα του διαλογισμού-φιλοσοφίας, που τον μετατρέπει σε δικέφαλο Ιανό της αυτοπαρατήρησης…

  3. Ακολουθεί η κόλαση της λαιμαργίας ή καταναλωτισμού της νοητικής Αφροδίτης που επιχειρεί την άλλη μάταιη επαφή... της καταβρόχθισης του αιθερικού ιστού σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ενσωματώσει τα είδωλα-αντικείμενα των ιδεών, κόμβους του αιθερικού ιστού, ως προϊόντα του υλικού πολιτισμού. Θυμίζοντας την ευαγγελική ρήση: "τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ;"

  4. Σαν συνέπεια και αυτής της αποτυχημένης προσπάθειας για σύνδεση με τον ιστό, ο νους των επιθυμιών στρέφεται στην εμφανή λειτουργία του χρήματος-πυρός ως μέτρου ανάλυσης των υλικών-ιδεών ή αντικειμένων, στις χρηστικές συναλλαγές που αναφέρει ο Ηράκλειτος. Εισερχόμενος ούτως στο κολασμένο περιβάλλον του ηλιακού χρηματιστηρίου των αξιών. Αρχίζει να παίζει ζάρια... παγιδευόμενος στον ατέλειωτο κύκλο των καθημερινών ισοτιμιών της προσφοράς και της ζήτησης που επιφέρουν οι πλανητικές πύρινες όψεις περιφερόμενες γύρω από την ηλιακή βαρύτητα του ψυχολογικού φυλετκού εγώ.

  5. Ο Αριστοτέλης μας ειδοποιεί, ότι όταν επικρατεί η λογική υποχωρεί ο τυχαίος παράγων. Με την οικονομική δραστηριότητα να βασίζεται λοιπόν στις τυφλές δυνάμεις της πλεονεξίας και του τζόγου. Η άγνοια των πραγματικών αναγκών και της προϊστορίας των φυλετικών χρεών, παθών η προπατορικών αμαρτημάτων, οδηγεί αναπόφευκτα στην πανουργία της κεφαλαιοκρατικής συσώρευσης και τους πολέμους της αναδιανομής-σφαγής του ... υλικού-ψυχικού πλούτου. Εδώ στην κόλαση του τρόμου του Άρη επέρχεται η θέα του άλλου ως εχθρού, (η φράση: η κόλαση είναι ο άλλος, δηλώνει την απώλεια της ψυχής). Ολοκληρώνοντας τον ασυνείδητο κύκλο του προαύλιου του κάστρου της κόλασης-πολιτισμού του πυρός. (βλ ο πόλεμος έξω από τα τείχη του κάστρου της Τροίας)

  6. Η Κενταυρική είσοδος στο Ίλιον κάστρο-κράτος της Δαντικής κόλασης ισοδυναμεί με την οργάνωση-εμφάνιση της συνείδησης του κράτους-δικαίου. Που ξεκινά με την έξαρση της γραφειοκρατίας των σχέσεων του αιθέρα Δία, όπου τα αξιώματα-γραφεία ως κόμβοι του αιθερικού δικτύου δεν έχουν επίγνωση του λειτουργήματος που επιτελούν, θυμίζοντας το στάδιο των σπινθήρων-εντόμων που οργανώνονται σε ενστικτώδεις κυψέλες. (βλ. το στάδιο των Κενταύρων-λανθασμένων αρχετύπων της ψυχολογίας μας και την Κενταυρική είσοδο των Αχαιών στο Ίλιον της Τροίας). Πρόκειται για την παιδική ηλικία στην οργάνωση του κρατικού μηχανισμού

  7. Η εμφάνιση του (Κρ)άτους ως (Κρ)όνου ή ως (Κρ)ίσης της δικαιοσύνης σχετίζεται ασφαλώς με την βίαιη επιβολή του Νου-Νόμου στο φυσικό πεδίο. Το Χρ του πυρός εκδηλώνεται Κάτω ως Κρ ή βίαιος γραμμικός Χρόνος-Κρόνος. (Κρ)υσταλλοποιώντας τον κοινωνικό ιστό και αυξάνοντας ττην ροή του ηλεκτρισμού στην επιφάνεια των δομημένων κανονικών (κρ)υστάλλων, στερεών. Αφυπνίζεται δηλαδή η σχέση της συνείδησης του ηλεκτρισμού-γλώσσας-σκέψης με τις φυσικές ηλεκτρικές αισθήσεις. Ο "μεγάλος φυλετικός αδελφός 666" παρακολουθεί πλέον όλες τις συναλλαγές...

  8. Η επιβληθείσα ζωδιακή τάξη των κανονικών στερεών στον κοινωνικό ιστό υποχρεώνει τώρα σε εκδήλωση την ουράνια τάξη των 10 ουράνιων επαγγελμάτων ή αγγελικών δημιουργικών δυνάμεων του διπλού πεντάκτινου της χρυσής τομής. Οι ενέργειες των οποίων οικοδομούν το θαύμα του Παρθενώνα και οργανώνουν την πόλη σε 12 δήμους-ζώδια επαγγελματικών συντεχνιών ή την Αμφικτυονία αντιστοίχου αριθμού 10 ή 12 πόλεων. Όπως συνέβη με τις αμφικτυονίες της Δήλου, των Δελφών και των πόλεων της μικράς Ασίας. Όμως σε μεγάλη κλίμακα η επίγνωση του συνολικού σχεδιασμού των αντιστοιχειών της χρυσής τομής στην κρατική δομή, καταρέει γρήγορα από την δαιμόνια φύση των εφέσεων των μυημένων που μεταβάλονται σε απατεώνες των συνανθρώπων τους… στον Δαντικό κύκλο των 10 βαράθρων-αριθμών του Ουρανού

  9. Ακολουθεί η δημόσια έκθεση-προδοσία των μυστηρίων (Διοσκούρων όφεων) που ελέγχει ο Ποσειδώνας της αντίληψης της σφαίρας της ειμαρμένης. Η ευαίσθηστη ισσοροπία της αλληλεξάρτησης των επίγειων με τις ουράνιες ιδεατές πολιτείες είναι δυνατόν να διατηρηθεί μόνον από Μεσσίες ή ενσαρκωμένους θεούς-βασιλείς (Φαραώ). Το δικαστήριο του Άριου πάγου αποτελεί ανάμνηση της ταυτόχρονης λειτουργίας του δικαίου ανάμεσα στις επίγειες και τις νοητές πόλεις των αόρατων κόσμων όπου συνεδριάζει ο Σαρπηδώνας. Έτσι, ο πολιτισμός και οι μορφές του παγιδεύονται και διαλύονται αργά, στο όραμα της παγωμένης λίμνης του Δάντη, υπό το βλέμμα της Εκάτης. Ο κύκλος των ευκαιριών που προσφέρει ο πολιτισμός κλείνει υποχρεωτικά καθώς η δημόσια αποκάλυψη της νοητικής πλάνης των αισθήσεων αναγκάζει σε απόσυρση τον φυλετικό ποταμό της ζωής. Για να ξεκινήσει από το σημείο της ελάχιστης μαζικής κατανόησης, ο επόμενος ποταμός-πολιτισμός παρακλάδι του μοναδιαίου ωκεάνιου ρεύματος των νεκρών.

Στις ημέρες μας, η νοήμων ανθρωπότητα ευρίσκεται ενώπιον του γνωστού μύθου της πολιτειακής-θρησκευτικής κρίσης μεταξύ του Ποσειδώνα των φυλετικών κύκλων και της Αθηνάς-Βούδα του συνειδητού πολιτεύματος… Αν επικρατήσει η Αθηνά θα ξεκινήσει ένας μυητικός πολιτισμικός κύκλος ιδρύοντας μυστηριακές σχολές και δημόσια μαντεία...

Ο Δίας, ο Κρόνος και η ερμητική κατανόηση του ηλεκτρισμού ΙΑΩ

Όμως ας επανέλθουμε στο πολιτισμικό στάδιο του κύκλου του Δία που προσδιόρισε η προκλητική ματιά του Κάφκα, η οποία παραλληλίζει τους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς με φωλιές εντόμων, αναγκάζοντας μας να κάνουμε εξίσου προκλητικές παρατηρήσεις για την αλήθεια που επιχειρεί να εκφράσει… Σύμφωνα με τον Πλάτωνα και τον εξηκονταετή κύκλο της ανατολικής αστρολογίας, τις σεληνιακές νοητικές ενέργειες των 5 στοιχείων (τάτβας) από την ανάστροφη κίνηση της μοίρας Ατρόπου των μεγάλων εξωτερικών πλανητών, διαχειρίζεται ο Δίας στην δωδεκαετή περιφορά του. Η ανάστροφη κίνηση προφανώς δεν αναφέρεται στην φυσική τροχιά τους αλλά στο ότι η ενέργειά τους γίνεται αντιληπτή κατά την νοητική ανάμνηση της επεξεργασίας των συμβάντων που αντιστρέφει την φορά της γραμμικής χρονικής τους εκδήλωσης (της Λάχεσις)…

Δίας (εκ του διαλύω). Ο Δίας των μυγών (Βάαλ των Φοινίκων) αναφέρεται στην επίγνωση του ρόλου των εντόμων ως φυσικών χρηματιστών. Ότι είναι αυτά που διαλύουν τις μορφές, επιταχύνοντας με την ενζυμική τους δράση την διαδικασία της αποσύνθεσης σε άλλα χρήσιμα συστατικά για την φυσική εξέλιξη. Το γεγονός ότι κεντούν την αύρα τα τοποθετεί στην τάξη των Κενταύρων. Το γεγονός ότι κατοικούν εντός του εδάφους τα ανάγει σε φύλακες των αρχείων, βιβλιοθηκάριους των σπερμάτων της φύσης. Η ικανότητά τους να αντικαθιστούν τμήματα του dna με τη χρήση κάποιου φορέα συνήθως πλασμιδίου ή ιού τα καθιστά πράκτορες του κάρμα…

Παρόμοια οι γραφειοκράτες είναι φανερό ότι κεντούν ως έντομα κατά την απόδοση του νόμου.

Η συνείδηση που αφυπνίζεται στην παρατήρηση των γεγονότων συμπεριφέρεται ως έντομο… Αυτή είναι η άποψη του Κάφκα αλλά και η εμπειρία από την αφύπνιση των δυνάμεων που υποστηρίζουν την συνειδητή φαντασία… Ο ανθρωπολόγος Καστανέντα μάλιστα αναφέρει ότι σύμφωνα με τους σαμάνους ο οραματιστής που εισέρχεται τυχαία και απρόσκλητος στους λεπτοφυείς κόσμους γίνεται αντιληπτός εκεί ως έντομο… Ενώ από την ινδουιστική θεωρία των τσάκρας μαθαίνουμε ότι το πρώτο κέντρο, της βάσης, συμπεριφέρεται ως μύρμηγκας, το δεύτερο της αισθητήριας γεύσης ως μέλισσα και το τρίτο της όρασης ως νυχτοπεταλούδα… Αξίζει εδώ να αναφέρουμε τους Μυρμιδόνες τους συντρόφους-πολεμιστές του Αχιλλέα συμβόλου των γενν.οργάνων στην ομηρική μυθολογία και τις μεταμορφώσεις του πιθήκου-νου των ενστίκτων σε έντομο, όποτε χρειαζόταν να ερευνήσει ή να μεταφέρει κάποιο μήνυμα στον κύκλο των μύθων "του ταξιδιού στην δύση"

Το κράτος και η βία των εντόμων είναι τα όργανα της δικαιοσύνης του αιθέρα Δία, με τους γραφειοκράτες να αποδίδουν την δικαιοσύνη κεντώντας ως έντομα. Ο σκορπίος το μοναδικό ζώδιο έντομο και ο Κένταυρος-τοξότης σχετίζονται με την αφύπνιση της ενεργού ακτίνας του βουδικού πεδίου της ενόρασης. Ο Κένταυρος-τοξότης μεταβάλοντας την λίμπιντο δια του εκπολιτισμού της, την μεταφέρει στο κέντρο του λαιμού, κεντώντας τον ταύρο-λαιμό του ηλεκτρισμού-αιθέρα, αφυπνίζοντας την ευρεία όραση Ευρώπη ή ενόραση. Πρόκειται για την Μιθραϊκή παράδοση της λατρείας του θυσιασμένου ταύρου (Ερμή-Βούδα) που παραμένει ζωντανή στις μέρες μας στις ταυρομαχίες η κρυμμένη στον αθλητισμό των ολυμπιακών αγώνων. Τους αγώνες που θεμελίωσε ο Ηρακλής μεταφέροντας τους αντίστοιχους λατρευτικούς αγώνες των ταύρων από την κρήτη. Στον αλχημικό μύθο το δοχείο σχήματος ταύρου μεταμορφώνεται σέ μελίσσι-ενόραση (βλ. ο χάλκινος ταύρος-τάφος της Πασιφάης-Δανάης και η χρυσή βροχή-σπέρμα του Δία-Ποσειδώνα ως ταύρου που την γονιμοποίησε) η συνείδηση τελικά μεταμορφώνεται σε εργατική μέλισσα... (σύμβολο του πεδίου της ενόρασης)

Ο Δίας (αιθέρας-απανα) διαχειρίζεται την εκρηκτική (με αστραπές και πορδές) γονιμοποιό φυγόκεντρο δύναμη που οδηγεί σπειροειδώς από το κέντρο των γενν. οργάνων προς την περιφέρεια του αξεπέραστου Κρόνιου δακτύλιου της αύρας μας (αιθέρα-βυανα). Ενεργοποιώντας έτσι την σκέψη-ομιλία (αιθέρα ουντανα του λαιμού-κεφαλής) που την αναγκάζει σε κεντρομόλο επαναφορά οδηγώντας την στον ομφάλιο λίθο της Δελφικής μήτρας-κοιλίας, υφαίνοντας έτσι το άτομο του νοητικού φορέα μαζί με την υπόσταση του κόσμου μας (αιθέρας σαμανα, σαμας=φυσικός ήλιος). Εδώ έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ότι η κίνηση διαγράφει το σχήμα του οκτώ τον αριθμό του κερδώου Ερμή. Το τριπλό σύμβολο του οποίου (σελήνη-ήλιος-σταυρός) αναπαριστά την διπλή φορά της κίνησης της συνειδητής φαντασίας των καθημερινών περιφορών τύπου οκτώ που διαγράφει ο ασκούμενος στην αυτοπαρατήρηση. Συγκεκριμένα στο κέντρο του οκτώ ευρίσκεται η καρδιία-κερδία ως ηλιακός συγκεντρωτικός φακός που αντιστρέφει την φορά της κίνησης. Στο ορθό και αντιστραμμένο σύμβολο του Ερμή, η σελήνη και ο σταυρός, που είναι τα συνθετικά των συμβόλων των Δία, Κρόνου, όταν η σελήνη-φαντασία ευρίσκεται επάνω από τον σταυρό των στοιχείων, κυριαρχεί η ενθουσιώδης έφεση του Δία, ενώ στο αντεστραμμένο σύμβολο του Ερμή κυριαρχεί η Κρόνια νουθεσία-τιμωρία της φαντασίας από τα 4 στοιχεία. Το οκτώ λοπόν είναι ο αριθμός του Ερμή, του οποίου οι δύο οφιοειδείς τροχιές συμπληρώνουν το νοητικό μόνιμο άτομο… Θυμίζοντας την διήγηση των δύο αετών (αιθέρων) που άφησε ο Δίας προς αντίθετες κατευθύνσεις για να συναντηθούν τελικά στον ομφάλιο λίθο των Δελφών. Λίθο για τον οποίο λέγεται ότι είναι ο ίδιος ο σπαργανωμένος λίθος που κατάπιε ο Κρόνος γεννώντας εμετικά το παρόν ηλιακό σύστημα των εντέρων...

Ο Ερμής είναι τέκνο της πλειάδας Μαίας του υποατομικού κόσμου των νεκρών… στον λαιμό του Αδάμ-Κάδμου. Και με ιδιαίτερα χαρακτηριστικό τρόπο μας δηλώνει ότι ο ηλεκτρισμός οδηγεί την πορεία του πολιτισμού όπως ο ίδιος είναι ψυχαγωγός ή ψυχοπομπός. Ήδη κάποιοι στοχαστές έχουν αντιληφθεί ότι το ίντερνετ είναι δημιουργημα και έκφραση του δημοκρατικού πολιτεύματος. Αλλά διστάζουν ακόμη να διατυπώσουν την προχωρημένη θέση του Κάφκα για την σχέση που υποχρεωτικά υφίσταται ανάμεσα στα στάδια του πολιτισμού, κάστρου της Δαντικής κόλασης του νοητικού πυρός, πύργου της καφκικής βαβέλ και τα πολιτεύματα σε σχέση με τον έλεγχο που ασκούμε στο ηλεκτρομαγνητικό πρότυπο που μας προμηθεύει ο υποατομικός κόσμος των φαντασμάτων των φυλετικών μας προσωπικοτήτων, δια της ομιλίας … Μια σχέση που γνωρίζουν τα έντομα που ως γνωστόν έλκονται προς τον θάνατο που φέρνει το φως και ο ηλεκτρομαγνητισμός των καλωδίων.

Η απελευθέρωση των Κυκλώπων…

Η έννοια του Κυκλώπειου τρίτου οφθαλμού η κύστης του ιχθύος, σχετίζεται με τις μυήσεις ή ενοράσεις μιας ενιαίας (μη νοητικής, δυϊστικής) πραγματικότητας

Οι Κύκλωπες εμφανίζονται στη Θεογονία και είναι 3 (Βρόντης, Άργης, Αστερόπης) από τα 18 παιδιά του Ουρανού και της Γαίας (βλ. τους 18 σεληνιακούς πατέρες της θεοσοφίας).. Οι υπόλοιποι είναι οι 12 Τιτάνες (ο ζωδιακός-δωδεκάεδρο) και οι 3 Εκατόγχειρες (το νήμα της ζωής)… Φυλακίζονται στα Τάρταρα (η καβαλιστική άβυσσος με τον λωτό της ψυχής κάτω από την πνευματική τριάδα) από τον Ουρανό. Ακολούθως, ο Κρόνος-χρόνος και οι Τιτάνες τους απελευθερώνουν, για να τους βοηθήσουν στην πτώση του Ουρανού, ώστε να λάβει υπόσταση η δημιουργία. Αλλά όταν έρχονται στην εξουσία τους φυλακίζουν και πάλι στα Τάρταρα της λήθης. Τέλος, ο Ζεύς και οι Ολύμπιοι (οι πλανητικές σφαίρες) τους απελευθερώνουν και πάλι και με τη βοήθειά τους κατανικούν τους Τιτάνες στην Τιτανομαχία, χάρη στα πολεμικά όπλα (τον κεραυνό, την βροντή και άλλα) που κατασκεύασαν υπό την επίβλεψη του Ήφαιστου μέσα στην Αίτνα (η συμβολή των μυημένων ανθρώπων). Όταν ο Ζεύς έρχεται στην εξουσία, βάζοντας δηλαδή σε τάξη τον φυσικό αιθέρα, τους αναθέτει την φύλαξη των Τιτάνων στα Τάρταρα και αυτοί ως ανταπόδοση του χαρίζουν τον κεραυνό και την βροντή, έκτοτε σήματα κατατεθέν του Δία. Στην Άρτεμη-Σελήνη χάρισαν το κυνηγετικό τόξο (της ενόρασης). Ο επόμενος εξελικτικός κύκλος της αντικατάστασης του ενστικτώδη αιθέρα Δία από τον υιό του Απόλλωνα (της συνείδησης του Ε), ξεκινά με τον θάνατο των Κυκλώπων από τον Απόλλωνα για να εκδικηθεί τον Δία για τον θάνατο του Ασκληπιού. Χάρη στις ιατρικές ιαματικές ικανότητές του ο Ασκληπιός, γιος του Απόλλωνα, είχε επαναφέρει στην ζωή πολλούς νεκρούς και γιαυτό ο Δίας για τιμωρία τον σκότωσε δια κεραυνοβολισμού. Εφόσον διατάρασσε τη δικαιοσύνη του φυσικού κόσμου. Η απελευθέρωση-θάνατος των Κυκλώπων-ενοράσεων από τον Απόλωνα μετά τον Θάνατο του υιού του Ασκληπιού, αναφέρεται από την χριστιανική θεολογία ως η μόνιμη αλλαγή που επέφερε στο πνεύμα του ανθρώπου η θυσία του Χριστού-Ασκληπιού (Χριστός=ο αριθμημένος, ο έχων το μέτρο του πυρός). Χάρις στην οποία οι Τιτάνες (οι 12 ζωδιακές δημιουργικές ιεραρχίες) είναι πλέον προσιτές στον κοινό νου των εμπορευομένων (τις ιδέες) δημοτών της εκκλησίας Στην εποχή μας οι Κύκλωπες-τρίτοι οφθαλμοί, φύλακες των κόσμων, έχουν καταπέσει από την πρόοδο της φυσικής επιστημονικής θεολογίας. Υπενθυμίζουμε ότι οι τέσσερεις σφαίρες του τετραπλού εικοσάεδρου (τετραπλού δένδρου των 4ων φιλοσοφικών στοιχείων) τέμνονται σε τρεις κύστεις ή κυκλώπειους οφθαλμούς-ψυχές. Έτσι αποκαλύπτεται και πάλι το αριθμητικό μοντέλο των δημιουργικών τρίτων οφθαλμών κρυμμένο πίσω από τις νύξεις για τον 666 και τον 153…

Ένας τριγωνικός αριθμός ορίζει το πλήθος των γραμμών που ενώνουν τις κορυφές στον αστέρα της αμέσως επόμενης τάξης. Λχ οι 20 κορυφές του πενταγωνικού δωδεκάεδρου ενώνονται με τις 190 γραμμές που ορίζει ο τριγωνικός αριθμός 19. Όταν αναφερόμαστε λοπόν στον τριγ. αρ. (ν) υποδεικνύουμε το πολύγωνο-αστέρα με (ν+1) κορυφές

Σεληνιακός κύκλος, ονομάζεται η περίοδος των 235 συνοδικών μηνών της Σελήνης, η οποία και είναι ίση προς 19 περίπου τροπικά έτη των 365,25 ημερών. Η περίοδος αυτή ονομάζεται επίσης Κύκλος του Μέτωνος προς τιμή του Μέτωνος που την ανακάλυψε.

Ο αρ. 153 σε δεύτερη περιφορά 153+360 = 513 = 19*27, θυμίζει αυτόν τον κύκλο της επανόδου του ηλιακού με τον κύκλο των σεληνιακών δεσμών κάθε 19 έτη. Το 27 είναι ημέρες του σεληνιακού αστρονομικού μήνα.

Όμως συμβαίνει κι άλλη σύμπτωση. Το άθροισμα των διαιρετών του 153, είναι {1 + 3 + 9 + 17 + 51 + 153 = 234 } όσοι περίπου και οι συνοδικοί μήνες. Ακόμη το γινόμενο των διαιρετών του 153 είναι 1 * 3 * 9 * 17 * 51 = 23409, όταν 234/09 = 26 =2*13 (13, η σελήνη)

Ενώ η τετραγωνική ρίζα του 153 (δηλαδή 12.369), είναι το ποσό των πανσελήνων μέσα σε ένα χρόνο.

Αυτές οι παράδοξες αριθμητικές συμπτώσεις αποδεικνύουν απλά ότι οι αριθμοί που σχετίζονται με την κύστη ιχθύος 666 ή (Φ) είναι οι ιδέες που λαμβάνουν υπόσταση… στις καλειδοσκοπικές συμμετρίες του σεληνιακού κατοπτρικού αιθέρα 153=9*17 (Ήφαιστου των εγκάτων της κοίλης Γαίας) που συνδέει τον ηλιακό (7) με τον σεληνιακό πόλο (13) του αιθερικού πλέγματος

Θυμίζουμε τον στερεομετρικό τύπο του Euler Α+2 = K+E (Ακμές + 2)=(Κορυφές + Έδρες) για τα πολικά κανονικά στερεά, στοιχεία ή αισθήσεις :

Κύβος, οκτάεδρο (12+2)=(8+6)=14=2*7

Εικοσάεδρο, δωδεκάεδρο (30+2)=(20+12)=32 (τα 10 Σεφιρώθ (σφαίρες) + οι 22 ατραποί στο καβαλιστικό δένδρο)

Οι υποστιβάδες s,p,d,f και οι τριγωνικοί αριθμοί της πυθαγόρειας τετρακτίδας Η πυρηνική φυσική από τα μέσα του 20ου αιώνα έχοντας διαπιστώσει τις συμμετρίες των πλατωνικών στερεών στην δόμηση των σωματιδίων και υποσωματιδίων του ατόμου, έχει απομυθοποιήσει τον θεολογικό μυστικισμό για το κοσμικό πυρ ή Λόγο.

Μάλιστα η τετρακτύς του Πυθαγόρα έχει τέτοια εξόφθαλμη ομοιότητα με την διάταξη του συστήματος των κουάρκς, που απορείς με την επικρατούσα σιγή των επαϊόντων. Δυστυχώς βιώνουμε έναν σύγχρονο μεσαίωνα. Όπως και τότε το ώριμο κίνημα των ευρωπαίων αλχημιστών δεν μπόρεσε να ριζώσει στις συνειδήσεις των ανθρώπων αλλά μόνο στην απληστία τους για τον χρυσό. Με αποτέλεσμα η μυστική γνώση να εκπέσει σε απλή χημική επιστήμη.

Παρόμοια σήμερα η απίστευτη άγνοια για την αρχαιοελληνική γραμματεία των 5 φιλοσοφικών στοιχείων, συναγωνίζεται εκείνη των Βουδιστών και των θεοσόφων που αδυνατούν να επικοινωνήσουν και τις στοιχειωδέστερες αρχές για την φύση των 5 βουδικών οικογενειών ή φιλοσοφικών στοιχείων.

Η αδυναμία αυτή είναι φανερή στην ειλικρινή διαπιστωτική στάση του Δαλάι Λάμα: ότι ο Βουδισμός οφείλει να εναρμονιστεί με τις επιταγές της επιστήμης, όπως και το ότι το θιβέτ θα έπρεπε να είχε ανοίξει τις πύλες του στην δυτική επιστήμη, πολύ πριν εξαναγκαστεί να το κάνει η Κίνα με την βίαιη διαμεσολάβηση της. Διότι στην πραγματικότητα η επιστήμη δεν είναι τίποτα άλλο από την θρησκεία της αστικής τάξης. Δηλαδή του μεγάλου πλήθους που αναζητά την γνώση, που κρατά ζηλότυπα το φεουδαρχικό φαρισαϊκό ιερατείο του Βουδισμού… Θυμίζοντας την αντίστοιχη κατάσταση στην μεσαιωνική Δύση με τον Πάπα να μονοπωλεί την αυθεντία επί της επίγειας γνώσης.

Την άποψη αυτή για την ανάγκη άμεση επαφής του νοήμονα κοινού ανθρώπου με την θεότητα έχει εκφράσει εδώ και πολλούς αιώνες με καθοριστικό τρόπο, η πολύτιμη αστρολογική κουλτούρα των Αράβων, που διαφύλαξαν την αρχαιοελληνική έννοια της πόλις-θρησκείας. (Βλ. ο ζωδιακός των δήμων-επαγγελμάτων με κέντρο την Ακρόπολη της θεότητας). Η αράβικη αστρολογία είναι η επιστήμη του εμπορίου των καθημερινών σχέσεων. Δηλαδή το χρηματιστήριο του πολλαπλασιασμού των επαγγελματικών (συνειδητών) σχέσεων στις αστικές περιοχές που οδηγεί αναπόφευκτα στην παγκοσμιοποίηση ή πλανητική εξισορροπημένη συνείδηση των αναγκών (Ειμαρμένης)… Κατά παράδοξο τρόπο η Μέκκα είναι τοποθετημένη στην χρυσή τομή του πλανητικού χάρτη. Ενώ το ίδιο πνεύμα της αρχαιοελληνικής επιστήμης των σχέσεων που διέδωσαν στην Ευρώπη φαίνεται να αντιστοιχεί στην σύγχρονη ανάπτυξη του ίντερνετ, ως προϊόντος του δημοκρατικού πολιτεύματος των ΗΠΑ για την εξάπλωση του εμπορίου και της επιστημονικής γνώσης στο ευρύ κοινό.

Η μεγάλη μάζα της ανθρωπότητας συγκεντρώνεται τους τελευταίους αιώνες στις πόλεις καθώς πλησιάζει η υδροχοϊκή εποχή του ηλεκτρικού πλανήτη Ουρανού κυριαρχούμενη από την επιθυμία για τα ηλεκτρικά τεχνολογικά αντικείμενα , και σαν εκρηκτικό ηφαίστειο ωθεί την ανάπτυξη των επιστημών του υλικού πολιτισμού. Ο Διάβολος του πολιτισμού, ο αντεστραμμένος θεός των εγκάτων είναι όμως ο φωτοδότης Ήφαιστος επιστάτης της ψυχολογικής αλχημείας ή εκλέπτυνσης των επιθυμιών (δαιμονίων)… Είναι ζήτημα χρόνου λοιπόν να γεφυρώσει το χάσμα της γνώσης που πρόσφεραν οι φυσικές επιστήμες με τον νοητικό ενορατικό αποκρυφισμό που υπέδειξε η εργασία των Ληντμπήτερ και Μπέζαντ, επαναλαμβάνοντας την εργασία των ατομικών φιλοσόφων ( Λεύκιππου, Εμπεδοκλή, Δημόκριτου κλπ) αποστάζοντας τα θολά αστρικά νερά της ηθικιστικής φαρισαϊκής θεολογίας στους αθάνωρες των σωματιδιακών επιταχυντών… υλικών ή ψυχικών, το ίδιο είναι.

Ίσως στο εγγύς μέλλον να εκπλαγούμε ευχάριστα καθώς θα ανακαλύπτουμε δια μέσου του φυσικού ηλεκτρισμού ή φυσικού αιθέρα την κβαντική σήραγγα των ακτίνων. Ότι τα 7 πεδία εκτός από την οριζόντια ιεραρχική τους ταξινόμηση διαθέτουν και μια επταδική κάθετη (ο πεντάκτινος της χρυσής τομής και οι δύο ρίζες της) που αποκαλύπτεται στην επταδική φύση της συνείδησης. Ή ενός Ερμή-Βούδα υπό την σκέπη 7 όφεων...

Ο Έλλην-Προμηθέας του φωτός…

Φαίνεται πως επί των ημερών μας επαναλαμβάνεται ο κύκλος των γεγονότων του τέλους του 19ου αιώνα. Το 1893 ο Τρικούπης κήρυξε πτώχευση. Ακολούθησε ο ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897 με αφορμή την επιθυμία της Κρήτης να ενωθεί με την Ελλάδα. Ο «ακήρυχτος» πόλεμος όπως τον χαρακτήρισε η τότε ελληνική κυβέρνηση και η αντιπολίτευση, στην ουσία "οθωμανική εισβολή" κατέληξε σε ήττα της Ελλάδας. Ακολούθησε η σωτήρια παρέμβαση των μεγάλων δυνάμεων και η υποβολή της Ελλάδας σε διεθνή οικονομικό έλεγχο ύστερα από απαίτηση της Γερμανίας. Παρ΄όλα αυτά ο τελικός απολογισμός υπήρξε επιτυχής για τους νεοέλληνες…

Στο παρασκήνιο των γεγονότων υπήρξε μεγάλη έξαρση του εθνικού θυμικού για την ανωτερότητα του Γένους των Ελλήνων, σε μια διάχυτη ατμόσφαιρα μυθομανίας από την οποία παρασύρθηκε μέχρι και ο Παλαμάς…

Έτσι επί των ημερών μας παρατηρούμε την εμφάνιση «θυμικών» κοινωνικοπολιτικών μορφωμάτων όπως της «Χρυσής Αυγής» και της «Συνέλευσης των Ελλήνων», βασισμένων στο προσωποπαγές σύστημα του υπεράνθρωπου της φασιστικής οργάνωσης. Να ακροβατούν εκμεταλλευόμενοι τον «Διαφωτισμό», δηλ. την αποκάλυψη της αρχαιοελληνικής γραμματείας στην απαίδευτη να την υποδεχθεί κοινωνία μας.

Από την μια πλευρά υπάρχει η «διαλογιστική» των υγειών ελευθεροτεκτόνων όπως κορυφώθηκε στην περίπτωση του εθνικού μας ποιητή Κ. Παλαμά. Από την άλλη καθώς δεν υπήρχε, ούτε υπάρχει μια ολοκληρωμένη εθνική προσωπικότητα, (παιδεία και κράτος δικαίου). Η οικονομική πανουργία των ενστίκτων αναλαμβάνει να δημιουργήσει τυραννικά καθεστώτα ακροβατώντας στους κυματισμούς της εθνικής θυμικής αυταπάτης…

//Τα περί κατοχής διαστημικής τεχνολογίας από τον Α. Σώρρα, αφορούν την ενεργοποίηση από την ψυχική συνείδηση των μυητικών διαδικασιών για τον αλχημικό έλεγχο της ύλης. Μόνο που αυτό προϋποθέτει την επίγνωση της δράσης της συνείδησης επί των εκρηκτικών αντιδράσεων-μεταστοιχειώσεων του Υδραργύρου, δηλ. τις διαβόητες κλοπές των όπλων των θεών από τον Ερμή… Βλ. UFO-Βιμάνας ή τσάκρα: τρίποδες-οφθαλμοί-θρόνοι των θεών, κατασκευάσματα των τριγωνισμών του πυρός, του Κάβειρου Ηφαίστου-Ερμή ή Λόγου)... Με την μυθομανία της κατοχής εξωγήινης τεχνολογίας από τις ΗΠΑ σε έξαρση, κατέρρευσε στο πρόσφατο παρελθόν, το Σοβιετικό καθεστώς, καθώς κατασπατάλησε τους πόρους του, αναζητώντας την μυθική υπερτεχνολογία του πολέμου των άστρων… βλ. Τιτανομαχία//

Κανένας λαός ως Δύσμοιρος Οδυσσέας δεν διαφεύγει από τους μοιραίους ποσειδώνιους κυματισμούς της θυμαπάτης των ενστίκτων. Μάλιστα ο Όμηρος υποστήριζε καθαρά πως πίσω από τα ιστορικά γεγονότα υπάρχει η διαπάλη των αθάνατων θεϊκών ενστίκτων ή φιλοσοφικών στοιχείων-ριζωμάτων …

Η ειδοποιός διαφορά του έθνους μας από τα άλλα ευρίσκεται στην φυλετική μνήμη, πως στο απώτατο παρελθόν συμμετείχαμε συνειδητά ως απόγονοι του Ηρακλέους, ελευθερωτή του Προμηθέα (ή εγκλωβισμένου πνεύματος) στην δημιουργική διαπάλη των φιλοσοφικών στοιχείων, δηλ. την «Τιτανομαχία» του υποατομικού κόσμου…

Έτσι σαν έθνος έχουμε την δυνατότητα να αποκαλύψουμε και πάλι την φύση αυτού του Συμποσίου της μαθητείας-συνεργασίας, στην λάμψη της αντιφατικής αλλά ζώσας Θρησκείας - Πολιτείας μας…

Ο Διάβολος των αντιστροφών... και ο Όνος Σεθ, Υδροχόος.

Καθώς το πλανητικό φυλετικό πνεύμα εισέρχεται στον αιθεροφυσικό κραδασμό του Υδροχόου μας δίνεται η ευκαιρία να εξετάσουμε την ύλη σαν μια νοητική-ψυχική εκδήλωση. Έχοντας δηλαδή επίγνωση του γεγονότος πως πρόκειται για την «πλάνη» ενός οράματος στο οποίο έχει εμπλακεί η ψυχή μας. Όπως συνέχεια επαναλαμβάνει ο νεοπλατωνικός Πλωτίνος και επισημαίνει με έμφαση ο Βραχμανισμός : «μην το ξεχνάς ακόμα και αν σε κυνηγούν 100 δολοφόνοι»…

Το ζώδιο του Υδροχόου στην αιγυπτιακή μυθολογία ταυτίζεται με τον «όνο» Σεθ, την κοσμική αρχή του Δακτυλίου Χάους που γεννά σε κάθετη κατεύθυνση τον Δακτύλιο Κόσμο της συνείδησης (αδιαπέραστο δακτύλιο ή πρωταρχικό κακό). Ο οποίος με την σειρά του ανακλά και εστιάζει τις ενέργειες του Χάους (λχ ενός νεφελώματος) προς το κέντρο του κύκλου, που όταν ωριμάσει (ως ηλιακό άστρο) εκρήγνυται και δημιουργεί τον τρίτο δακτύλιο (ένα ηλιακό σύστημα) κάθετο προς τους δύο προηγούμενους…

Στο κυβικό μοντέλο του χώρου οι 7 ακτίνες (3 ακμές και 4 διαγώνιες) εκ της κορυφής του κύβου, εκπορεύονται αφού δημιουργήσουν τον Κεντρικό Πνευματικό Ήλιο στο Κοσμικό επίπεδο στα πρωταρχικά μόνιμα άτομα των πρώτων υποπεδίων των πεδίων, επαναλαμβάνοντας την διαδικασία των 3ων δακτυλίων ή σταυρών στο εσωτερικό τους.

(Σημ. Τα μόνιμα άτομα της θεοσοφίας ή σπειροειδή μήλα των εσπερίδων είναι τα κανονικά στερεά με την συμμετρία των 3ων αξόνων)

Αυτή την απλή δημιουργική διαδικασία μιμείται η φαινομενικά χαοτική μας προσωπικότητα σωρεύοντας γύρω από την δίνη της βαρύτητας του στομάχου (κατώτερου ηλιακού εγώ) την νεφελώδη ουσία της εμπειρίας, υπό την Κρόνια ηθική επιστασία του δακτυλίου της συνείδησης που ολοκληρώνει το έργο της στο 10ο ζώδιο του Αιγόκερω. Τότε η ουσία της προσωπικότητας γίνεται «καρδιακή», ραδιενεργή και ακτινοβόλα καθώς οργανώνεται στον άξονα ζενίθ-ναδίρ (βλ. μεσουράνημα-αιγόκερως).

Μετά το 10 =1 της πεπτικής λειτουργίας του ηλιακού συστήματος ακολουθεί το 11=2 του Υδροχόου. Οπότε ο ζωδιακός δακτύλιος της ψυχικής ουσίας δεχόμενος την νοητική κρούση της προσωπικότητας αντιδρά και διαχωρίζεται από αυτήν λαμβάνοντας κάθετη διάταξη υιοθετώντας τον άξονα ανατολής-δύσης του ωροσκόπου (διδασκάλου της αναπνοής στο 9γραμμα). Αυξάνοντας έτι περεταίρω την πίεση των ζωδιακά οργανωμένων μερών στο κέντρο του κύκλου (η βάση της σπονδυλικής στήλης, θεμέλιος λίθος του ναού). Κατόπιν είναι ζήτημα αναμονής ώστε να παρουσιαστεί η ευκαιρία της ευθυγράμμισης με την φυλετική υπηρεσία προς το νήμα της ζωής (η Κλωθώ), που υπακούει στον τρίτο κάθετο δακτύλιο του παρορμητικού σταυρού των μακρινών αστερισμών*… Τότε στην « πυθαγόρεια σταύρωση» ο αιθερικός Ναός σχίζεται και η ψυχή αντικρύζει τις βουδικές δυνάμεις των 5 κοσμικών στοιχείων… Η μέγιστη τιμή της σύνθλιψης σύμφωνα με το ευαγγέλιο λαμβάνεται την στιγμή της προδοσίας στον κήπο της Γεσθημανή (ελαιοτριβείου), «όταν ο Πέτρος κόβει με το μαχαίρι το αυτί (ο αιθήρ) του υπηρέτη Μάλχου…(νύξη για την αφύπνιση του καθαρτήριου πυρός)». Το κοσμογονικό σύμβολο των «τριών δακτυλίων ή σταυρών στον τόπο του κρανίου Γολγοθά» το συναντάμε και στον ναό της Ακρόπολης, γνωστό επίσης ως τόπο του κρανίου. Εφόσον εδώ γεννήθηκε από το σχισμένο κρανίο του Δία η Θεονόα… που αργότερα μονομάχησε με τον Ποσειδώνα των υδάτων του φυλετικού ρεύματος. Από το ΆΚΡο της ΑΚΡόπολης του ΚΡΑνίου ξεχύνεται ο όφις-ποταμός του απόκρυφου πυρός της ζωής που καθαρίζει τις αμαρτίες… Ο μυημένος Ηρόδοτος αναφερόμενος στον ποταμό Ηριδανό που ξεκινά από την Ακρόπολη τον υποδεικνύει ως αυτόν που παρέχει τον «ηλεκτρισμό» …

(*Ο ουράνιος Ιορδάνης-Ηριδανός ξεκινά από τα πόδια του κυνηγού Ωρίωνα και οδηγεί στον κόσμο των νεκρών …του νότιου ημισφαίριου, ενώ η ζώνη του σε κάθετη διεύθυνση δείχνει τον Σείριο…)

Σε αυτό το γεωμετρικό μοντέλο της κίνησης σημείου υπό την επίδραση 3ων δυνάμεων-δακτυλίων της υδροδυναμικής του Bernoulli κρύβεται η απάντηση στο θέμα του κακού ή την διπλή φύση του Διαβόλου άλλοτε ως Σατανά και άλλοτε ως Εωσφόρου της συνείδησης. Το μοντέλο αυτό εξηγεί τις μεταπτώσεις του Σφαίρου του Εμπεδοκλή (Μόνιμου Ατόμου της θεοσοφίας) στα 4 στοιχεία ή κανονικά στερεά (Μόνιμα Άτομα κατά μήκος του άξονα της σπονδυλικής στήλης) καθώς η σφαιρική συμμετρία καταρρέει σε αξονική όταν εμφανίζεται ο δημιουργικός άξονας της συμμετρίας του Νείκους ή μίσους της διαπάλης Θεών και Τιτάνων της ελληνοβουδιστικής θεογονίας. (βλ. την πολικότητα θερινών και χειμερινών ζωδίων).

Όσοι έχουν μελετήσει τα λεγόμενα των: Θαλή, Αναξίμανδρου και Αναξιμένη για την καταγωγή του κόσμου από τα στοιχεία των κοσμικών υδάτων της φαντασίας, αιθέρα ή στροβιλισμού του αέρα αναγνωρίζουν εύκολα το παραπάνω αιθερικό μοντέλο, των μεταμορφώσεων του Όνου-Νου (Σεθ)

Η Πολιτική των φαρμακών και η θρησκεία των καθαρμάτων

Η έννοια των καθαρμάτων ή αποδιοπομπαίων χοίρων ή τράγων έρχεται μέσα από μια πολύ βαθιά κατανόηση των νόμων που διέπουν την ειμαρμένη. Αζαζέλ ή αποδιοπομπαίος τράγος είναι ο άγγελος που αναλαμβάνει μέσα στην αγαθότητά του να βοηθήσει προσφέροντας ελεύθερο χρόνο ή εκπαίδευση, λαμβάνοντας ένα μεγάλο μέρος των κοσμικών οφειλών των ψυχών ώστε να μπορέσουν να αναπτυχθούν νοητικά. Ένας τέτοιος είναι ο Προμηθέας που μας προσέφερε τον πολιτισμό και τα γράμματα εκεί που η φύση πρόβλεπε για μας την ζωική άγνοια…

Υπάρχουν αναφορές λχ για τα Πλυντήρια ή Θεοφάνια και την μυστηριώδη βάπτιση-φανέρωση της ψυχής του πολίτη στην εκκλησία του Δήμου. Πρόκειται δηλ. για την τελετή ενηλικίωσης και της εισόδου στα κοινά… Όμως τι κοινά ήταν αυτά όπου η ψήφος επιτρεπόταν μόνο σε μυημένους και ισοδυναμούσε με επίκληση στην θεότητα προστάτιδα της πόλις ?

Τα αρχαία πλυντήρια μας έρχονται συγκαλυμμένα στην χριστιανική βάπτιση στον Ιορδάνη ή καλύτερα στον αναγραμματισμένο Ηριδανό της Ακρόπολις… Που σύμφωνα με τον Ηρόδοτο παρείχε τον ηλεκτρισμό των περιστερών του αγίου πνεύματος δηλ. των Πλειάδων !!!

Στην αρχαιότητα το πολιτειακό και το θρησκευτικό ζήτημα ήταν ένα και το αυτό. Έτσι δεν υπήρχε κανένα είδος ανεξιθρησκείας αλλά θεωρείτο αυτονόητο πως όποιος δεν σεβόταν την ζώσα θεότητα προστάτιδα της πόλεως έπρεπε να απομακρύνεται αμέσως…

Χειρότερη μοίρα επιφύλασσαν στους πολιτικούς που τους θεωρούσαν ιερείς της ειμαρμένης και τους χρησιμοποιούσαν ως εξιλαστήρια καθάρματα… Οι περισσότεροι σοφοί-πολιτικοί και ευεργέτες στην αρχαία Αθήνα πέθαναν εξόριστοι….

Με αυτή την έννοια αποδιοπομπαίος μπορεί να θεωρηθεί ο Χριστός-Μεσσίας ως «ο αίρων την αμαρτία του κόσμου»…

Ο Ηριδανός ποταμός των πεσμένων ψυχών είναι ο καθαρτήριος ποταμός του υδροχόου. Αυτός καθαρίζει την σωρευμένη κόπρο του Αυγεία δηλ. του Δήμου…. Ο Ηριδανός οφιοειδής ποτάμιος αστερισμός ξεκινά από τα πόδια του Ορίωνα (Ταύρος λαιμός) για να καταλήξει μέσα απο την υδρία του Υδροχόου στον Φορμαλώ των Ιχθύων (πέλματα) Έτσι στην κλασική αρχαία Ελλάδα (περ. 500 π.Χ.) η ηλιακή ανατολή του Φομαλώ των Ιχθύων «το στόμα του νότιου ψαριού» εορταζόταν στον ναό της Δήμητρας στην Ελευσίνα. Οι «Φομαλώ, Αχερνάρ και Κάνωπος» είναι οι «τρεις πυρσοί» στο Καθαρτήριο του Δάντη, που συμβόλιζαν την Πίστη, την Ελπίδα και τη Φιλανθρωπία.ον προβληματισμό για την προσέγγιση της μεταφυσικής διάστασης της πολιτικής και του πεπρωμένου των εθνών, προωθούν οι ακόλουθες παρατηρήσεις: Α) Στις ιστορίες του Ηροδότου υπάρχει η διήγηση για τον Πέρση βασιλέα που αποτάθηκε απορημένος στο μαντείο των Δελφών προκειμένου να λάβει μια εξήγηση για τα δυσοίωνα όνειρα που τον ταλαιπωρούσαν, ενώ ο ίδιος είχε κάνει τόσα καλά στον λαό του…

Η απάντηση του Μαντείου είναι ενδεικτική της αντίληψης των ενορατικών για την ειμαρμένη των εθνών: «Ο λαός σου έχει τιμωρηθεί για λάθη που διέπραξε με 400 έτη δυστυχίας… Με τα καλά έργα σου ελάφρυνες το φορτίο του λαού σου, έτσι αύξησες τον χρόνο της τιμωρίας του στα 800 έτη !»

Β) Ο Δρ. Γεράρδιος Ανκώς (Παπύς) αναφέρει την παράδοξη πληροφορία ότι η Γη έχει δημιουργηθεί από την σύμπηξη 4-5 άλλων πλανητών που αντιλαμβανόμαστε μάλλον ως τεκτονικές πλάκες… Η νύξη είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα καθώς είναι γνωστό πως τα βαρέα στοιχεία όπως ο σίδηρος του γήινου πυρήνα δεν είναι δυνατόν να παρασκευαστούν στο ηλιακό μας σύστημα… Έτσι η ύλη-ψυχή και οι γονιδιακές πληροφορίες έρχονται στην Γη ως «κύμα ψυχών» από τους μακρινούς αστερισμούς (βλ. πυθαγόρεια Κλωθώ ή θεοσοφικό νήμα της ζωής), όπως και από την σεληνιακή άλυσο, δηλ. την προηγούμενη γη-σελήνη. Βέβαια αυτό συνέβη σε ένα πολύ μακρινό παρελθόν όμως οι αιτίες γι αυτά που συμβαίνουν σήμερα αποτελούν συνέχεια των εξελίξεων σε 7 ηλιακά συστήματα… ή στις 7 περιόδους του καβαλιστικού πίνακα των στοιχείων.

Γ) Στην αντίληψη του Πλάτωνα η ίδια η πόλις είναι μια συλλογική ψυχή. Οι τάξεις των πολιτών αντιστοιχούν στα μέρη της ψυχής. Η αντίληψη είναι ίδια με εκείνη των Ινδών Βραχμάνων: Ο χωρισμός της Κοινωνίας σε 4 κάστες-τάξεις είναι απόηχος του χωρισμού ή εκδήλωσης των 4ων στοιχείων από τον ενιαίο αιθέρα. Πρόκειται δηλαδή για την αντιστοιχία προς τις ρίζες φυλές της θεοσοφίας. Η κάστα των ιερέων-φιλοσόφων αποτελεί εκδήλωση της πρώτης ρίζας φυλής, η δεύτερη των πολεμιστών φυλάκων της συνείδησης, η τρίτη των δημιουργικών νοημόνων πολιτών και η τέταρτη των δούλων ή εργατών των παθών της εμπειρίας που υπηρετούν τις προαναφερθείσες … (οι επόμενες 3 επαναλαμβάνουν τα αντίστοιχα μαθήματα των προηγουμένων)

Δ) Η διαπάλη είναι η αιτία της δημιουργίας σύμφωνα με τον Ηράκλειτο: « Ο πόλεμος είναι ο πατέρας πάντων». Φράση που υποδεικνύει την συνεχιζόμενη Τιτανομαχία στον Ουρανό: την σύγκρουση Θεών (asura < asu=θεια πνοή, ahura του Ζωροαστρισμού) και Τιτάνων (sura <ηλιακοί θεοί) στην βουδιστική μαντάλα της δημιουργίας ανάμεσα στο ζώδιο του Λέοντα ή λόγου και το ζώδιο των υλικών φώτων (ηλιακών άστρων) της γήινης Παρθένου (το πεδίο της αντίδρασης-προδοσίας των Τιτανίδων Μονάδων μας… βλ. τα σχετικά με την προδοσία του Ιούδα ή λέοντα της μορφής). Ο κόσμος εμφανίστηκε με το έγκλημα της αποκοπής των γεν. οργάνων του Ουρανού από τον Κρόνο-Χρόνο. (Υπάρχουν ισχυρές αστρονομικές ενδείξεις ότι η μεγάλη έκρηξη συνέβη στο ζώδιο της Παρθένου)

Ε) Η πάλη των τάξεων στον Μαρξισμό εκφράζει τον νόμο της πείνας-πόνου ή οικονομίας της κόλασης=κοιλίας του μυθολογικού γενάρχη Ταντάλου (Μανού) της πρώτης ρίζας φυλής. Αποτελεί λοιπόν τον μακρινό απόηχο της Τιτανομαχίας και της αέναης πάλης των στοιχείων στον Εμπεδοκλή.

Στ) Η απεμπλοκή από τον αμείλικτο νόμο της οικονομίας της κόλασης ή κοιλίας της Ειμαρμένης ήταν γνωστή στους Πυθαγόρειους. Η λύση είναι η αποδοχή της Ειμαρμένης και η λύτρωση δια μέσου της αναγωγής των εμπόλεμων μερών ή στοιχείων στην κοινή φύση τους, αυτήν του πυρός-λόγου, που είναι η «θεία Πρόνοια=πυρ+νους». Η αναγωγή επιτυγχάνεται δια του πυθαγορείου θεωρήματος στην αστρολογική γεωμετρία των 3ων σταυρών του κύβου που μας έγινε ιδιαίτερα γνωστή ως «η σταύρωση». Η ιερή αυτή πόλις (κυβική Ιερουσαλήμ, μια βουδική πόλις στην αιθερική παραδείσια γη) αποτελεί το όραμα των μυημένων που διατηρεί ακέραιη την ελπίδα για απόδοση της δικαιοσύνης προς στην κατατρεγμένη ανθρωπότητα. Ο Μακαρισμός για τους δεδιωγμένους ένεκεν δικαιοσύνης αφορά τον Άρειο πάγο, δηλ. την καβαλιστική σφαίρα του Άρη, όπου αποδίδεται η κοσμική δικαιοσύνη στα μέρη της ψυχής. Η σταύρωση (φώτιση) και η ανάσταση (απαλλαγή από τα δεσμά της αιτιώδους μορφής <Ιούδα*» του φωτός) αποτελούν λοιπόν την αποκάλυψη της φύσης των ορθογωνίων τριγώνων του κοσμικού πυρός που είναι ο Χριστός, ( Χρι=πυρ. βλ. I.N.R.I. Ignis Natura Renovatur Integra < Αέναη αναγέννηση της φύσης δια του πυρός)

*

Η Ποσειδώνια φιγούρα του κρεμασμένου Ιούδα (12 του ταρώ) συνδέει την σκέψη, 8η σφαίρα του Ερμή με την 5η σφαίρα του Άρη (απόδοσης δικαιοσύνης). Την θέση του Ιούδα στην στρογγυλή τράπεζα των 150 θέσεων (μοιρών του περωμένου) του Αρθούρου κατέλαβε ο ιππότης Γκάλαχαντ, οπότε και εμφανίστηκε το δισκοπότηρο (αιτιώδες σώμα) στο κέντρο της τραπέζης...

Οι τριγωνικοί αρ. και η ακολουθία Fibonacci(του αγίου πνεύματος).

Μια προσέγγιση στο SriYantra της Ακρόπολις…

Στην διάρκεια του ζωδίου του ταύρου κυριαρχεί η χρυσή βουδική οικογένεια της γης η επονομαζόμενη της «ισοψυχίας» -ισορροπίας-συμμετρίας… Έχει ως σύμβολο την εξάλφα των αντιθέτων τριγώνων.

Με την διαπλοκή δύο αντιθέτων τριγωνικών σχηματισμών αποδίδονται οι κραδασμοί των 3ων στοιχείων:

1. Ύδωρ: Δύο αντιθέτου φοράς τρίγωνα ενωμένα στην κορυφή τους. (ένα κύπελο)

2. Αήρ: Δύο αντιθέτου φοράς τρίγωνα ενωμένα στην βάση τους. (ένα καρό)

3. Γη: Δύο αντιθέτου φοράς τρίγωνα ενωμένα στο κέντρο τους ως εξάλφα

Πυρ. Στην περίπτωση του πυρός δεν υπάρχει αντίθεση. Τα δύο τρίγωνα έχουν φορά προς τα άνω.

Προφανώς το σύμβολο της σβάστικα ενσωματωμένο στην εξάλφα υποδεικνύει την κυκλική μεταπτωτική κίνηση των γεωμετρικών συμβόλων ή κραδασμών των στοιχείων από και προς την κατάσταση του αιθέρα… Στην ζωδιακή έκφραση των 4ων στοιχείων η κυκλική μετάπτωση συντελείται 3 φορές στην διάρκεια του έτους.

Στον διαλογισμό της πανσελήνου μας υποδείχθηκε για μελέτη το σύμβολο του Sriyantra, που είναι η MήTPα* όλων των yantras. Γιατί όλοι οι άλλοι σχηματισμοί yantras απορρέουν από αυτή.

*«ΤΡαΜ είναι το μάνΤΡαΜ της γης»

Το Sri Yantra λέγεται ότι αντιπροσωπεύει το κοσμικό Όρος Μερού ή Όλυμπο, την κατοικία των θεών-στοιχείων στο κέντρο του σύμπαντος. Είναι μια αναπαράσταση του Μακρόκοσμου και του ανθρώπινου Μικρόκοσμου της σπονδυλικής στήλης, εφόσον καθένα από τα τμήματά του αντιστοιχεί σε κάποιο τσάκρα-κραδασμό της στήλης ή πυθαγόρειας χορδής…

Το Sri Yantra είναι σύμπλεγμα εννέα τριγώνων, που περιβάλλονται από δύο κύκλους 16 και 8 πετάλων λωτού και ένα τετράγωνο πλαίσιο, που ονομάζεται "Ακρόπολη της γης".

Το σύμπλεγμα των εννέα τριγώνων γύρω από το Bindu (το κεντρικό σημείο της Yantra) αποτελείται από την υπέρθεση πέντε καθοδικών τριγώνων, που αντιπροσωπεύουν την δραστήρια Shakti (η θηλυκή αρχή του ύδατος των συν+κινήσεων) και τέσσερα ανοδικά τρίγωνα, που αντιπροσωπεύουν τον Σίβα (η αρσενική αρχή του πυρός). Η σύμπλεξη των 9 τριγώνων σχηματίζει 43 μικρότερα τρίγωνα (14+10+10+8+1) που σχετίζονται με συγκεκριμένα επίπεδα της ύπαρξης.

Η πνευματική πορεία του ανθρώπου εξελίσσεται από την ζωή στο περιθώριο της υλικής Ακρόπολης* έως την τελική φώτιση στο κέντρο του Sri Yantra. Το πνευματικό ταξίδι λαμβάνεται ως ένα προσκύνημα στο οποίο κάθε βήμα είναι μια ανάβαση προς τον κεντρικό στόχο, μια κίνηση πέρα από την περιορισμένη ύπαρξη. Η διαδρομή χαρτογραφείται στα στάδια (14+10+10+8+1), καθώς απορρίπτονται τα κελύφη του πυρός από το εξωτερικό προς το ιερό σημείο Bindu στο κέντρο. *Ο τίτλος «Ευτυχώς που έκλεψαν τα αρχαία» δηλώνει ακριβώς την αποκάλυψη της Σοφίας εντός του περιστυλίου των πετάλων...

Όμορφη και παράξενη πατρίδα

ω σαν αυτή που μου `λαχε δεν είδα

Ρίχνει να πιάσει ψάρια πιάνει φτ/έρωτα

στήνει στην γη καράβι κήπο στα νερά

κλαίει φιλεί το χώμα ξενιτεύεται

μένει στους πέντε δρόμους αντρειεύεται

Όμορφη και παράξενη πατρίδα

ω σαν αυτή που μου `λαχε δεν είδα

Κάνει να πάρει πέτρα την επαρατά

κάνει να τη σκαλίσει βγάνει θάματα

μπαίνει σ’ ένα βαρκάκι πιάνει ωκεανούς

ξεσηκωμούς γυρεύει θέλει τύρρανους

Θρησκεία και οικονομία _________________________________

Όσοι επιχειρούν μια οικονομική ανάλυση στην εποχή των ελληνιστικών χρόνων, δεν θα πρέπει να λησμονούν πως τότε η οικονομική και η θρησκευτική αντίληψη ήταν ταυτισμένες στις δύο όψεις του νομίσματος... Καθώς η οικονομική και η θρησκευτική πίστη είναι ένα και το αυτό.... Το βλέπουμε σήμερα στον επιτυχημένο προτεσταντικό καπιταλισμό των ΗΠΑ-Γερμανίας-Αγγλίας και την αποτυχία του μοντέλου στον καθολικό και ορθόδοξο κόσμο.... Οπότε αντί για στατιστικές οικονομικές αλχημείες και αφελείς γενικόλογες παρατήρησεις περι εμπορίου είναι καλύτερα να σχολούμαστε με τις ψυχολογικές αλχημείες ή υποσυνείδητους νόμους που καθορίζουν τις διάφορες εθνικές ζωδιακές ψυχολογίες ή θρησκείες. Λχ οι Εβραίοι λατρεύουν το χρήμα ή πυρ (Χρ η ρίζα του πυρός.), οπότε κρύβονται πίσω από τον προτεσταντισμό των τραπεζών-ιερών τους.... Οι υπόλοιποι χριστιανοί λατρεύουν τον Αέρα-σκέψη του εμπορίου Ερμή και τις επιστήμες που συνεπάγεται.... Ενώ οι Άραβες-μωαμεθανοί λατρεύουν τον ασταθή και καταστροφικό αιθέρα των ερήμων... χτίζοντας παλατια στην άμμο...

O ομφάλιος λώρος, ένας σωλήνας μήκους 60cm με αιμοφόρα αγγεία δια του οποίου γίνονται οι ανταλλαγές ουσιών μεταξύ μητέρας-εμβρύου είναι το φυσιολογικό αντίστοιχο του αιθερικού νήματος της ζωής.

Η απλή παρατήρηση της εμβρυϊκής ανάπτυξης βεβαιώνει πως εντός της ωοειδούς κοιλίας ανακεφαλαιώνονται τα στάδια της ζωικής εξέλιξης, έως ότου ληφθεί η τρέχουσα φυλετική μορφή.

Μετά την έξοδο από την μήτρα και την αποκοπή του λώρου ακολουθεί νέος διαχωρισμός των αιθερικών ωοειδών μητέρας-βρέφους που ολοκληρώνεται με τον αποθηλασμό και τον τραυματικό ψυχολογικό οιδιπόδειο διαχωρισμό. Ακολουθεί η αναζήτηση της μήτρας στην νέα σύζυγο-μητέρα και η συνέχιση του εξελικτικού δράματος στο ορφικό ωό ή μόνιμο άτομο…

Ο Σοφοκλής περιγράφει στον μύθο του Οιδίποδα την πρώτη και την δεύτερη μύηση ως κατανόηση της λειτουργίας των κελυφών του αιθερικού ωού. Έτσι η Ιώδης μητέρα (Ήρα) Ιοκάστη-Επικάστη συνιστά το κέλυφος (αδιαπέραστο ιώδη δακτύλιο) χάρις στον οποίο γεννιέται η νοητική μορφή (ενόραση) του Οιδίποδα. Ενώ η συνεύρεση του Οιδίποδα με την Ιοκάστη συμβολίζει την ανάπτυξη του αιθερικού-νοητικού ωοειδούς. Τα 5 τέκνα είναι οι επι μέρους πολικότητες της αιθερικής ροής. Ο Ετεοκλής και ο Πολυνείκης αντιστοιχούν στο εκρηκτικό ζεύγος των Διδύμων όφεων: Πρανά-Απανά που μάχονται στις 7 πύλες των Θηβών, δηλ. του αιθερικού σώματος, ενώ η Αντιγόνη σημαίνει τον αιθέρα Ουντανά της κεφαλής-ομιλίας με την Ισμήνη να σημαίνει τον αιθέρα Σαμανά, ήλιο της προσωπικότητας. Ο Πατέρας και ταυτόχρονα αδελφός τους, Οιδίπους Τύραννος, είναι ο περιβάλλον κρόνιος αιθέρας Βυανά… Η κρίση του ελληνικού χρέους αντιστοιχεί στο επεισόδιο όπου ο Οιδίπους, μετά από 7 έτη λιμού, πηγαίνει στο χρηματοοικονομικό Μαντείο (των Βρυξελλών) για να μάθει πως είναι ο φονιάς του πατέρα του (του κράτους-Λάιου)… Το αντιθετικό ζεύγος Πατέρα-Υιού, Λάιου-Οιδίποδα (Κράτους*-Έθνους ή προσωπικότητας-ψυχής ή μορφής-άμορφου) αντιπροσωπεύεται στην διαδοχή άρτιων και περιττών αριθμών.

*Όταν το έθνος-κράτος τείνει να ταυτιστεί σημαίνει την ανάγκη για εργασία στο νοητικό πεδίο της ατομικοποίησης (πεδία 1,3,5,7), που όταν ωριμάζει επιζητεί και πάλι την ένταξη σε μια αμφικτιονία-ψυχή (πεδία 2,4,6)…

Αυτό που συμβαίνει λοιπόν στην όμορφη και παράξενη πατρίδα μας, είναι πως πραγματώνει πάντα πρώτη τα ποιοτικά μεταμορφωτικά άλματα του πολιτισμού σε θρησκευτική κουλτούρα, εφόσον εδώ ευρίσκεται η δηλωμένη Απολλώνια πύλη… της Δήλου, στο μέσον της απόστασης Ρώμης (η μητέρα της Ευρώπης) με την Ιερουσαλήμ (επίγονο του χαμένου ασιατικού αιθερικού παραδείσου).

Η Ελλάς αναλαμβάνει πλέον τον ρόλο του αιθέρα «ουντανά» της ομιλίας-Αντιγόνης που συνδιαλέγεται (όπως ο κ. Βαρουφάκης) με τον Κρέοντα (ο κ. Σόιμπλε) του νόμου των αγορών.

Η ομιλία είναι το νήμα της ζωής που καλείται ορθά νήμα του πολιτισμού, διασυνδέοντας το ωοειδές της μορφής με το φυλετικό εστιακό αιθερικό κέντρο (φυσικό ήλιο, τράπεζα 666) πύλη προς τον αστρικό κόσμο των φαντασμάτων-προσωπικοτήτων που διατρέφονται στην φυσική εμπειρία…

εικ. Ο Λωτός - Σβάστικα Η Ελλάς στους κλασσικούς χρόνους καθ-ιέρωσε τον δημόσιο χαρακτήρα των μυήσεων !!! Διασφάλισε δηλαδή σε κοινή θέα το όραμα του δισκοπότηρου της θείας οικονομίας ή ειμαρμένης του αιτιώδους ηλιακού σώματος που οργανώνει την οικονομία των Μαντείων-Τραπεζών (< τετράπεζα=4 πόδια είναι η ζωοδότρια σβάστικα) των ζωδιακών Αμφικτιονιών-ομφαλών…

Ενώ η βία της κρατικής δικαιοσύνης (ο Δίας-Κρόνος) εκπαίδευε τους πολίτες στην αντίληψη του νοητικού φωτός δια του Ερμητικού εμπορίου της συνείδησης. Μεταφέροντας την εσωτερική δομή μιας φιλοσοφικής πλανητικής σχολής (μιας βουδικής οικογένειας) στο πεδίο της φυσικής εκδήλωσης. Όπως λ.χ. συνέβη με την εκδήλωση της πολικότητας των Διόσκουρων πολιτευμάτων της Αθήνας (Ερμής) και της Σπάρτης (Άρης-Σίβας)…

Στην οποία κάποια ιδρύματα ιστορικών μελετών διαβλέπουν την συνεχιζόμενη διαπάλη μεταξύ της τάξης των Γραφέων-φραγέων, γραφειοκρατών (Ερμής) και των Οπλιτών-πολιτών στρατοκρατών (Άρης) των Αιγυπτιακών δυναστειών που συνεχίζεται επί των ημερών μας με τις γραφειοκρατικές ερευνητικές υπηρεσίες των Η.Π.Α (Δίδυμοι) και την στρατοκρατική τάξη της Ρωσίας (Υδροχόος)…

Η μεγάλη Ελληνική Σχολή έπαυσε να είναι φυσικά ορατή με την διακοπή των εργασιών στα χρηματοοικονομικά Μαντεία και την απαγόρευση της τελέσεως των Ελευσίνιων μυστηρίων. Όμως η μεγάλη διασπορά της ελληνιστικής-καβαλιστικής, πυθαγόρειας παιδείας στον χριστιανικό και τον αραβικό κόσμο, επανάκαμψε δια του ιουδαϊκο-ελευθεροτεκτονικού κινήματος των Ναϊτών ιπποτών με την μεγάλη οικονομική επιφάνεια στην Αγγλία…

Στους νεότερους χρόνους η Ελληνική (< αναγραμ. Ενήλικη, με διπλό νοητικό λ) πλανητική καρδία έδωσε υπόσταση στο πρώτο ευρωπαϊκό εθνικό κράτος στο μέσον της επερχόμενης κατάρρευσης των παλαιότερων και των νεότερων αποικιοκρατικών αυτοκρατοριών-αμφικτιονιών*.

Συνέβαλε στην προστασία από την εκρηκτική είσοδο και τις ακραίες εκφράσεις της 7ης ιώδους ακτίνας του θανάτου (βλ. εθνικοσοσιαλισμός-κομμουνισμός) που εμφανίστηκε πρόωρα εξαιτίας της βίας των παγκοσμίων πολέμων. Ενώ τώρα καλείται να γίνει η πρώτη πατρίδα όπου θα λάβει χώρα η συνδιαλλαγή μεταξύ των αστρολόγων-οικονομολόγων και των νοητικών κυρίων Λιπίκα της οικονομίας του Κάρμα !!!

Οι Λίπικα στην θεοσοφία είναι άγγελοι-γραφείς υψηλής τάξης που εγγράφουν όλα τα γεγονότα στην κοσμική μνήμη, στα λεγόμενα Ακασικά αρχεία. Η ιδέα των Λίπικα προέρχεται από την ινδουιστική μυθολογία, όμως η συγκριτική ελληνιστική θεοσοφία έχει αναγνωρίσει τους 42=6Χ7 κυρίους-δικαστές του Νόμου που επικουρούν την εργασία του Άγιου Σκύλου ή Ανούβη… Την προσωποποίηση δηλ. του νόμου του Σειρίου ή Ερμάνουβη, που επιστατεί ως άγρυπνος σκύλος (κύω-κύνας) την μήτρα του 7 της εξέλιξης…

Ο πολιτειακός μύθος του Χιράμ-Αβίφ και ο ζωδιακός Ναός της Δημοκρατίας

Ο Φοινικικός μύθος του Χιράμ της Τύρου είναι από τους πιο δυσνόητους μύθους καθώς σχετίζεται με το κτίσιμο του αιθερικού ναού της μαθηματικής μαγείας του βασιλιά Σολομώντα (Σολομωνική) και το πώς ξεγέλασε την βασίλισσα του Σαββά (Κρόνου ?), Βαλκίδα-Βαλκυρία*, για αυτό και τιμωρήθηκαν οι απόγονοι τέκτονες του Ναού. Μεταξύ αυτών και ο Χριστός, ενώ ο Ναός κατασκευάζεται και καταστρέφεται διαρκώς…

Ο μύθος κυκλοφορεί σε διάφορες παραλλαγές και ανανεώνεται συνεχώς, όπως ο αντίστοιχος μύθος της ωραίας Ελένης (πολεμικής Κυθέρειας Αφροδίτης, ηλιακής Βαλκυρίας < Κυρίας των σφαγμένων) του κάστρου της νοητικής κόλασης Ιλίου, της νοητικής ελευθερίας… Που αλώθηκε από την πανουργία του Οδυσσέα, γι αυτό και τιμωρήθηκε από τον Ποσειδώνα. Όμως η ιδέα (Δούρειος ίππος) ήταν της Αθηνάς οπότε η διαμάχη αφορά την εξέλιξη του πολιτεύματος από Ποσειδώνιο σε Αθηναϊκό…!!! Στον Ναό της Ακρόπολης…

*Η Βαλκίς είναι η ενέργεια (Σάκτι) του Βάαλ (ήλιου). Η περεταίρω συσχέτιση της ηλιακής ρίζας Βηλ-Βελ-bul με τον Βούλ-καν, Ήφαιστο ή Κάιν (Τουμπαλκάιν=Τύμβος+Βαλ+Κάιν=θυσιασμένος χερουβικός ταύρος) στην Π.Δ. Δείχνει τα εσωτερικά πυρά της ύλης, την ενέργεια των ατόμων και την διάπασή τους στο ηλιακό άστρο, την κάθετη διχοτόμηση των πύρινων τριγωνικών σπινθήρων…

Όντας ο κυρίαρχος μύθος των Τεκτόνων-δομητών των Ναών της αρχαιοελληνικής Δημοκρατίας, αλλά και των σύγχρονων ελευθεροτεκτόνων-πατέρων του Αμερικανικού έθνους όπως και του νεοελληνικού κράτους-έθνους, παραμένει ιδιαίτερα ζωτικός. Χαρακτηριστική είναι η επανατοποθέτηση του μύθου στην βραβευμένη ταινία «Ζέζεμπελ» του 1938, που διαπραγματεύεται τον αμερικάνικο εμφύλιο πόλεμο, αλλά και όλους τους εμφυλίους, σε σχέση με τον μύθο της προδομένης αλλά αδάμαστης Βαλκυρίας Ιεζάβελ-Ζέζεμπελ… της ερωτικής ελευθερίας (Αμαζόνας της συναισθηματικής νοημοσύνης ή Μεντιουμισμού)

Τοποθετώντας λοιπόν τον μύθο στην βάσανο της συγκριτικής θρησκειολογίας ανακαλύψαμε τον εμφύλιο των καθέτων πλευρών, τους Διόσκουρους του πυθαγορείου θεωρήματος:

Τον μεταλλουργό Ήφαιστο-Τουλμπακάϊν, τον Κέδρο της καταστροφικής πρώτης ακτίνας*, τον υιό της χήρας Χιράμ, τον αμπελώνα-αιθέρα, την Ιεζάβελ-Λίλιθ και τον προφήτη Ηλία, την προδοσία και την τελετουργική σταύρωση του διδασκάλου ΧΡιστού-ΧιΡάμ με τον ορθογώνιο κανόνα-σταυρό και την αιχμή του διαβήτη (λόγχη του Εκατόνταρχου-Κένταυρου Λογγίνου ή Δούρειου Ίππου)…

Ο Βασιλεύς της Τύρου ΧιΡάΜ (< ΧΡ το πυρ της Μητρός) εφοδίασε με κέδρους (< αναγραμ. κέρδος=καρδία) και άλλα υλικά τους Βασιλείς ή καβαλιστικές σφαίρες: Δαυίδ (η Γη) και Σολομώντα (η Σελήνη) για την ανέγερση του Ερμαφρόδιτου αιθερικού Ναού. (Η τετράδα των σεφιρώθ 7,8,9,10). Έτσι γίνεται φανερό πως οι Εβραίοι εγκολπώθηκαν και εξέλιξαν την μεταφυσική του Βάαλ-Δία των Φοινίκων

*Η πλέον αλλόκοτη ιστορική πληροφορία αφορά την καταστροφή του προστατευτικού τείχους της Τύρου επί της νησίδος στις ακτές του Λιβάνου, από τον πολιορκητή Αλέξανδρο με την βοήθεια πύρινων ακτίνων που εκτοξεύτηκαν από UFO !!! (αν κατανούμε ορθά το κείμενο του Αρριανού)

Η Ιεζάβελ-Λίλιθ πριγκίπισσα της Τύρου και της Σιδώνας, κόρη του Βασιλέως αυτών Εθβαάλ Α΄ και αργότερα σύζυγος του Βασιλέως του Ισραήλ Αχαάβ είχε ανατραφεί στην λατρεία του φυγόκεντρου αιθέρα Βαάλ-Δία των Φοινίκων και της Αστάρτης-Αφροδίτης. Έτσι υπήρξε δεινή διώκτρια του Ιουδαίου Προφήτη Ηλία (λάτρη του Ιεχωβά-κεντρομόλου Κρόνου) οπόταν και θεωρήθηκε υπεύθυνη από τον πανούργο Τοξότη-προφήτη Ηλία για τον θάνατο του Ναβουθαί (του αμπελώνα του αιθέρα).

Η επικράτηση του Κρονίου-Ιουδαϊσμού έναντι του Δίινου-Ελληνισμού ήταν μια αναπόφευκτη ιστορική εξέλιξη εξαιτίας της αστρολογικής εισόδου στην περιοριστική εποχή των Ιχθύων. Όμως ο ιεραρχικός Δίας επανακάμπτει την εποχή του Υδροχόου οπόταν χρειάζεται να αποκαλυφθεί η φύση της αιθερικής ροής που άλλοτε επεκτείνεται (Δίας) και άλλοτε περιορίζει (Κρόνος)…

Ο Ζυγός, ο πρώτος αρ. 37. είναι υπεύθυνος για την οργάνωση της τριπλής ψυχής σε 111=3Χ37 ενσαρκώσεις. Την φύση της εργασίας του ηλιακού αγγέλου (Κοσμικής Μήτρας-Ψυχής ή Χοίρου-Δέλφακα ΧιΡάΜ ) αναλύει ο μύθος του Ερυμάνθιου χοίρου για τον αναίμακτο έλεγχο των ενστίκτων ή Αμαζόνων...

Η Αμαζονομαχία-Μεντιουμισμός σχετίζεται με την Κενταυρομαχία ή ιερό γάμο. Όπου η ανδρική αρχή ο (σπειροειδής σπερματικός γραφέας-Ερμής ) καλείται να γίνει ένα με την επίγεια Αφροδίτη των ενστίκτων (βλ. Κίρκη=Circle, ο κυκλικός κραδασμός της ύλης) στον αιθερικό Ερμαφρόδιτο ή νοητικό Ναό. Οπόταν ο Οδυσσέας-Ερμής με το σπειροειδές κηρύκειο ξεγελά την Κίρκη-κύκλο και διαφεύγει από την Αιαία-ύλη…

Ερμής=το ήπαρ, οι ορμονικές-νοητικές λειτουργίες

Αφροδίτη=η σπλήνα, η καθαρτήρια αιματική λειτουργία...

Η Ιππολύτη ή Ιπποδάμεια είναι η συναισθηματική νοημοσύνη που ελέγχει τα ένστικτα-ίππους. Αυτήν απήγαγε-πόθησε ο Ατλάντιος Θησέας και παλαιότερα ο Υπερβόρειος Μήρτιλος, με αποτέλεσμα να επιδράμουν οι Αμαζόνες κατά των Αθηνών και να εγκατασταθούν στον Άρειο Πάγο της τέταρτης μύησης... (Η 4η μύηση αφορά τον δεύτερο θάνατο και την κρίση των γονιδίων-ενστίκτων ή παλαιών ενσαρκώσεων του κύκλου των 108 ασυνείδητων ενσαρκώσεων ή των 111 συνειδητών… Τα χειμερινά ζώδια: 111,222,333,666 αφορούν την πνευματική εξέλιξη της συνείδησης) που ξεκινούν στον Ζυγό, ή αρ. 37. που είναι υπεύθυνος για την οργάνωση της τριπλής ψυχής σε 111 ή 3Χ37 ενσαρκώσεις.

Η Αμαζονομαχία-Μεντιουμισμός ξεκινά στην Παρθένο και λήγει στον Τοξότη-Δισκοπότηρο ή Αθάνωρα της μήτρας-Αρτέμιδος από τον Ιωσήφ-Τοξότη της ονειρικής συνείδησης… που ολοκληρώνεται όταν ταυτίζεται με τον αδελφό του Λύκο-Βενιαμίν των ιχθύων

Την δύσκολη εποχή που διανύουμε αυξάνονται οι ευκαιρίες για την κατανόηση, της Πλατωνικής Πολιτείας- Ψυχής, καθώς η πίεση της ανάγκης, οδηγεί σε εκδήλωση όλες τις νοητικές-ακτινικές εκφράσεις της συνείδησης

Σύμφωνα λοιπόν με την απλή θεοσοφική επταδική προσέγγιση της Νοητικής-Ψυχικής εκδήλωσης που πρότεινε ο νέο-θεοσοφιστής Douglas Baker (1922-2011). Υπάρχουν 7 είδη πολιτειακής συνείδησης που εκφράζονται ατελώς στον ρου του ανθρώπινου πολιτισμού…

Οι 7 υποακτίνες της εθνικής συνείδησης

θα μπορούσαν να καταταχθούν στις παρακάτω κατηγορίες που καταλαμβάνουν ως κομματικές οργανώσεις τα έδρανα του κοινοβουλίου, ενώπιον της αγίας τριάδας της προεδρίας της βουλής… Αποδίδοντας ατελώς τα 7 πνεύματα ενώπιον του θρόνου του θεού:

1. Φασισμός (η βία της θέλησης. Ανταποκρίνεται η μαζική συνείδηση. «Χρυσή Αυγή»)

2. Δημοκρατία* (η συνθετική ανεκτικότητα της λογικής πειθαρχίας. Ομαδική συνείδηση «ΝΔ» )

3. Σοσιαλισμός (η δημιουργική συνείδηση-συλλογικότητα της εργατικής τάξης «ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ»)

4. Φαραονισμός (Πόλις-Κράτος , η αυτοδιοίκηση. Χρηστική συνείδηση. «Η ΤΕΛΕΙΑ». Η Δημαρχία: Στυλίδας-Θεσσαλονίκης-Μαραθώνα…(Εδώ ο δήμαρχος έχει μουμιοποιηθεί ήδη !)) Στο μέσον των 7 η μορφή ταυτίζεται με την ψυχή...

5. Ολιγαρχία (η αριστεία των επιστημόνων-φιλοσόφων. Ατομική συνείδηση. «Το Ποτάμι»)

6. Θεοκρατία (η αριστοκρατία των ιερέων. Η σωτηριολογική συνείδηση «ΛΑΟΣ»)

7. Κομμουνισμός (η οργάνωση, της ομαδικής ή της ολοκληρωτικής μαζικής συνείδησης, δικτατορίας του προλεταριάτου. «ΚΚΕ» )

*Προς αποφυγή παρεξηγήσεων η Δημοκρατία της 2ης ακτίνας είναι μια ιδανική κατάσταση που εμφανίζεται μόνο στην «Νεφελοκοκκυγία»των αγγέλων Συλφίδων του αέρα... Στον φυσικό κόσμο νοείται ως είδος καπιταλιστικής Τυραννίας, δικτατορίας των «ρητόρων» Μέσων.Μαζικής.Ενημέρωσης. Όσο για την θετική έκφραση της πρώτης ακτίνας εμφανίζεται μόνον στον Όλυμπο όπου κυβερνά ο κραταιός Δίας…

Έτσι το μόρφωμα της Χρυσής αυγής, που έχει καταχραστεί το όνομα του ροδοσταυρικού τάγματος της Golden Down… (Είναι γνωστό πως η δομή της βασίζεται σε καταστατικό φασιστικής μασονικής στοάς). Προέκυψε ως καρικατούρα της μαζικής φυλετικής συνείδησης (πατριωτισμού).

Η είσοδος του Πλούτωνα στο ζώδιο της μαζικής συνείδησης (όχλου-πλήθους) του καρκίνου έφερε στο φως τα ολοκληρωτικά καθεστώτα του παγκοσμίου πολέμου (φασισμό-κομμουνισμό). Σήμερα έναν αιώνα μετά με την είσοδο του Πλούτωνα στον αντίποδα του Αιγόκερω τα φασιστικά κινήματα επανακάμπτουν…

Τώρα όμως στο περιβάλλον της «αυστηρής φαινομενολογίας* του Αιγόκερω» και του Επιστάτη-Κρόνου της προσωπικότητας, η θυμική έκφραση του όχλου δεν ευνοείται…

*Ο όρος φαινομενολογία αποδίδεται με τον ευαγγελικό όρο για την σιγή του νου ως οπή της βελόνης, ως Πτωχεία του πνεύματος: «Εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών» (βλ. Σαμπάλα - <αναγρ. Όλυμπος), δηλ. το πλατωνικό ¨ορθώς παιδεραστείν" της φιλοσοφίας...

Το Χρήμα και η κερδώα ερμητική συνείδηση. (Χρ είναι η ρίζα του πυρός)

Η κερδία-καρδιά είναι το σημείο που ο Ηράκλειτος υπονοεί ότι γίνεται η εξαγορά του κόσμου μας από το πυρ. Στο τέλος όλες οι μορφές φυσικές και νοητές αναλυμένες σε πύρινες χρηματικές μονάδες, αποτιμώνται και ανταλλάσσονται… Ορίζεται δηλαδή η ελάχιστη νομισματική μονάδα του πυρός που είναι η κοινή συνείδηση των πολιτών. (Η δραχμή <δράττω, η φούχτα, η παλάμη του Βούδα). Η ελάχιστη μονάδα (νόμισμα) της ανθρώπινης αντιληπτικότητας είναι το 1/30 του δευτερολέπτου...

Στα χρόνια της οικονομικής κρίσης μας δίνεται η ευκαιρία να αντιμετωπίσουμε το ταμπού, που καλύπτει την σχέση οικονομίας και θρησκείας: Κάποιοι οικονομολόγοι καταφέρνουν να ψελλίσουν πως οι Προτεστάντες της βόρειας Ευρώπης κάνουν καλύτερη οικονομική διαχείριση από τους Καθολικούς-Ορθόδοξους της νότιας Ευρώπης. Ενώ στην αντίθετη κατεύθυνση πολλοί περισσότεροι αντιλαμβάνονται πως η οικονομική Μαρξιστική αντίληψη, ακολουθείται από οπαδούς με θρησκευτική ευλάβεια…

Είναι παραπάνω από προφανές πως οι θρησκείες με ασκητικές τάσεις έχοντας διαβολοποιήσει την έννοια του χρήματος και του πολιτισμού, οδήγησαν τον πραγματιστικό νου της καθημερινότητας στην αντίληψη πως η θρησκεία είναι ένα εργαλείο ύπνωσης της λαϊκής εργατικής τάξης, που την καθιστά υποχείριο της περιουσίας των μοναστηριών και της αριστοκρατίας

Όσοι αποτολμούν να ερευνήσουν το έδαφος μεταξύ των δύο οχυρωμένων θέσεων: της θεοκρατικής αντίληψης για το προπατορικό αμάρτημα του οποίου αποπληρώνουμε την οφειλή με οικονομική δυστυχία και, της οικονομικής μαρξιστικής σκέψης που δείχνει απλά την ταξική εκμετάλλευση. Ανακαλύπτουν την πλήρη έλλειψη εννοιολογικών εργαλείων, που θα εκκινούσε έναν στοιχειώδη διάλογο. Την έλλειψη επιχειρεί απεγνωσμένα να καλύψει η κοινωνική ψυχολογία.

Έτσι η αντιπαράθεση μετατράπηκε σε ένα πεδίο έντονου προβληματισμού τον 20ο αιώνα, ώστε να μάθουμε αν οι υπάρχουσες ερμηνείες είναι ψυχολογικής ή κοινωνιολογικής υφής, μια μελέτη με δραματικές προεκτάσεις.

Η υλιστική φιλοσοφία τοποθετεί την Ψυχολογία έξω από τις θεμελιώδεις επιστήμες: 1. Μαθηματικά, 2.Αστρονομία, 3. Φυσική, 4. Χημεία, 5. Βιολογία, 6. Κοινωνιολογία, 7. Κοινωνική ηθική ή επιστήμες της νόησης, αρνούμενη την επιστημονικότητα του κλάδου. Ισχυριζόμενη πως η βιολογία του εγκεφάλου δίνοντας χημική ερμηνεία στις σκέψεις και τα ψυχολογικά φαινόμενα συνηγορεί στην απόρριψη της ψυχολογίας

Η επανάσταση στον κλάδο της ψυχολογίας ήρθε όταν ανακαλύφθηκαν οι συλλογικές νοητικές δομές (βλ. μνήμες του συλλογικού ασυνείδητου), οδηγώντας στην υπόθεση ενός αιθερικού διάμεσου ή έστω κάποιου ενεργειακού υπόβαθρου μετάδοσης των πληροφοριών από τον όχλο στο άτομο και τούμπλαλιν.

Έτσι διαχωρίστηκε το ψυχοφυσιολογικό από το ομαδικό ή ψυχοκοινωνιολογικό. Που δεν είναι κάτι διαφορετικό από την μελέτη της σχέσης μεταξύ του φυλετικού γονότυπου που ορίζει την ατομική μορφή και τις φαινοτυπικές μεταλλάξεις της εξαιτίας των αναπτυσσόμενων συμπεριφορών, που την εμπλουτίζουν και τον εξελίσσουν (τον συλλογικό γονότυπο).

Φάνηκε δηλαδή πως υπάρχει μια φυλετική ενεργειακή Οντότητα περισσοτέρων διαστάσεων εντός της οποίας είμαστε και κινούμαστε…

Με την εξέλιξη της τεχνολογίας στην μέτρηση των ενεργειακών πεδίων τις τελευταίες δεκαετίες η κατάσταση έχει αλλάξει ριζικά. Η οικονομική θεωρία του Μαρξ για την υπεραξία, την καπιταλιστική συσσώρευση που οδηγεί σε αναπόφευκτες οικονομικές πληθωριστικές κρίσεις και ανακατανομή του κεφαλαίου έχουν γίνει μετρήσιμες ποσότητες. Στατιστικά δελτία εξάπλωσης του άγχους και του συναισθηματικού πληθωριστικού καρκίνου (απληστίας), που πηγάζει από την ανισσοροπία του ενεργειακού πεδίου, που διασφαλίζει την συλλογική κοινωνική υγεία μαζί με εκείνη της φυσικής μορφής, ευρίσκονται σε καθημερινή ιατρική χρήση…

Η συλλογική ενεργειακή δομή της πόλης στις αρχαίες κουλτούρες αναγνωριζόταν λχ. ως θεά Αθηνά, μια ερμητική-βουδική προστατευτική θεότητα (5 διαστάσεων) που της παρεχόταν η αρμόζουσα λατρεία. Δηλαδή υπήρχε η ενόραση και η επίγνωση της σχέσης μεταξύ του τρισδιάστατου μορφικού και του πολυδιάστατου άμορφου πεδίου της Πόλης. Ενώ με τις τελούμενες θυσιαστικές ιερουργίες διατηρείτο η υγεία, δηλ. αποφευγόντουσαν οι σωρευτικές περιδινήσεις της ενέργειας… (οι κεφαλαιοκρατικές μαρξιστικές σωρεύσεις)

Αντιλαμβανόμαστε πλέον πως το χρήμα αντιστοιχεί στην κυκλοφορία του αίματος, υποδοχέα των εντυπώσεων και των επιθυμητικών αναγκών που ζητούν εκπλήρωση. Έτσι το τραπεζικό σύστημα και το θησαυροφυλάκιο δεν είναι κάτι άλλο, από την αγία τετράπεζα=τετράποδη ή σβάστικα (ένας σεραφικός όφις Νagas) φύλακας του χρυσού στην συλλογική καρδία-κερδία.

Ο χρυσός της πόλης φυλασσόταν ως ένδυμα του χρυσελεφάντινου αγάλματος της θεότητας.

Το εμπόριο, τα πολιτιστικά και μυστηριακά δρώμενα γύρω από τον Ναό-καρδιά διατηρούν την πόλη σε ζωή, αποδίδοντας την υπεραξία-κέρδος: «στην κυριολεξία το ενεργειακό περιεχόμενο της εργασίας των πολιτών» στο ευρύτερο σύστημα διαχείρισης της ενέργειας, στην τοπική Αμφικτιονία-Ζωδιακό των Πόλεων-Κρατών.

Εδώ οι σύγχρονοι κακοδαίμονες βλέπουν την οικογένεια των Ρόσκιλντ –Ροκφέλερ και τον εβραϊκό δάκτυλο. (Ο Μαρξ ήταν εβραίος).

Αυτό είναι το κρίσιμο σημείο της κατανόησης μας, από το οποίο εξαρτάται στην κυριολεξία η επιβίωσή μας. Το εβραϊκό έθνος είναι ο κληρονόμος της απόκρυφης αστρολογικής επίγνωσης του βαβυλωνιακού ιερατείου, που δημιούργησε το τραπεζικό σύστημα εξυπηρέτησης των αστρολογικών ενεργειακών ροών του πλανητικού κάρμα και, άρχισε τις δανειοδοτήσεις προς πολίτες και έθνη προκειμένου να επιταχύνει την νοητική εξέλιξη… (Λ.χ, λέγεται πως οι περσικοί πόλεμοι ξεκίνησαν όταν οι Έλληνες αρνήθηκαν να αποπληρώσουν τα χρέη τους προς τους Πέρσες ηγεμόνες της Βαβυλώνας).

Το φοινικικό έθνος-καρδιά από το οποίο ξεκίνησε η άρια νοητική φυλή (βλ. εξάπλωση των Φοινίκων-Ελλήνων στον μύθο του Αρκάδα Περσέα και της πριγκίπισσας των φοινίκων Ανδρομέδας ή τον Αδάμ-Κάδμο των Θηβών), είναι υπόλογο για την λειτουργία της πλανητικής καρδιακής-νοητικής τράπεζας… Ενδεικτικό της υπεραναπτυγμένης καρδιακής-νοητικής λειτουργίας είναι το γεγονός, πως οι εβραίοι-φοίνικες έχουν λάβει το 1/3 από τα βραβεία Νομπέλ, που απονεμήθηκαν έως σήμερα...

Δυστυχώς η όλη μελέτη της σχέσης μεταξύ οικονομίας και θρησκείας, δηλ. της εξυπηρέτησης του κοσμικού πλανητικού ενεργειακού χρέους, που δημιουργεί ο γραμμικός αντιληπτικός χρόνος (βλ. προπατορικό αμάρτημα ή αποκοπή των γ.ο. του Ουρανού απο τον Κρόνο-χρόνο) και ξεπληρώνεται από την ανθρωπότητα με την εργασία της και την τραγωδία του ζωικού βασιλείου, ευρίσκεται υπό καθεστώς κακοδαιμονίας, των ευαίσθητων πρωτοπόρων της σκέψης που όμως αγνοούν την θεία φύση.

Όσοι είναι ικανοί να αντιληφθούν και να επεκτείνουν το αστρολογικό σκεπτικό για την κυκλοφορία της ενέργειας στο ηλιακό μας πλανητικό σύστημα, μελετώντας την ανθρώπινη ψυχολογία. Συνεισφέρουν το μέγιστο δυνατόν για την κατανόηση της κυκλοφορίας του χρήματος που εξελίσσεται μαζί με τον πολιτισμό.

Ξεκινώντας από την απλή μαρξιστική θεωρία της υπεραξίας της ανθρώπινης εργασίας (αλχημικό μέταλλο). Για να μεταλλαχθεί σε υπεραξία των περίπλοκων άυλων ανθρώπινων σχέσεων, όπως είναι η πνευματική περιουσία των ιδεών και η μεσολαβητική χρηματιστηριακή υπεραξία.

Με αυτόν τον τρόπο στην αιματική-αιθερική κυκλοφορία της πόλης εισέρχονται ποιότητες πέραν από αυτή του υλικού μόχθου, δηλαδή της πεπτικής οκτάβας...

Το τραπεζικό σύστημα αντιστοιχεί πλέον στο 9γραμμα ή 9πέταλο λωτό της νοητικής ψυχής που υποδέχεται την αναπνοή των ιδεών των πολιτών. Έτσι η χονδρειδής συνείδηση της εργασίας στον χωρόχρονο των 4ων διαστάσεων επεκτείνεται διαρκώς και κορυφώνεται στο όραμα του θρόνου -λωτού ενός λευκού Βούδα της 8ης μύησης-διάστασης του ηλιακού μας συστήματος. Τα πέταλα του οποίου δέχονται ενέργειες από μακρινούς αστερισμούς και ανοιγοκλείνοντας καθορίζουν τις χρηματιστηριακές τιμές…

Πολλοί οικονομολόγοι μελετώντας τις χρηματιστηριακές καμπύλες αντιλήφθηκαν τις πλανητικές συναστρίες και τις πλανητικές γωνίες, πίσω από τα ωροσκόπια των εισαγμένων εταιρειών. Αλλά και την σημασία της μετακίνησης των μεγάλων εξωτερικών πλανητών που εποπτεύουν την οικονομική μοίρα. Οι υπερευαίθητοι διανοητές αντιλαμβάνονται εδώ και δεκαετίες τις εκπομπές των δακτυλίων του Κρόνου και του δορυφόρου του Μίμα, (βλ. αδιαπέραστος κυκλικός δακτύλιος του κάρμα) προς την Σελήνη μας (Εστιακό Κέντρο-Εκάτη) που διαμοιράζει την ενέργεια στον υποσεληνιαίο Δαντικό κόσμο μας, στον δεύτερο κύκλο του άπειρου οκτώ. Αυτή την εποχή της κάλι γιούγκα, αναφέρει η ανατολική παράδοση διαμένουμε στην 6η κόλαση, κάτω από την παραδείσια αιθερική γήινη επιφάνεια: Η Δαντική κόλαση του Ερμή-Αφροδίτης, είναι η κόλαση της λαιμαργίας-απληστίας, δηλ. του νοητικού-εμπράγματου καταναλωτισμού... Στον βαθμό που ο υλικός πολιτισμός με την εξάπλωση της διαλογιστικής παιδείας, αναγνωρίζει τις αιθερικές ροές και τις δαιμονιώδεις σωρευτικές δύνες, μεταβάλλεται σε πνευματική κουλτούρα.

Από την πρόοδο της παιδείας στον έλεγχο του ηλεκτρομαγνητικού φαινομένου της σκέψης, εξαρτάται η αντιληπτική μονάδα (νόμισμα) και κατά συνέπεια οι εργασίες του τραπεζικού συστήματος και το είδος του πολιτεύματος...

Όσοι μελετούν το ζωδιακό 9γραμμα και την ηλιακή κυκλοφορία του αίματος 1/7=142857, αντιλαμβάνονται την σημασία των μυητικών σοκ που εισέρχονται στα ελλείποντα σημεία: 3,6,9.

Ο Πλάτωνας στην "Πολιτεία" ταυτίζει τον γαμήλιο αριθμό της ευγονίας-ευτυχίας της πόλης με τον σεληνιακό Λόγο 1/13=076923. (Σε αυτόν εμφανίζονται οι μυητικοί αρ, 3,6,9).

Ο αρ. 3 αντιστοιχεί στο εμπόριο-ανάπτυξη των ιδεών. Ο αρ. 6 στα παράδοξα χρηματιστηριακά προϊόντα που ονομάστηκαν "συγχωροχάρτια¨ καθώς δηλώνουν την ικανότητα οραματισμού του κάρμα-αμαρτίας, αλλά και την μεταφυσική δικαιοδοσία-ισχύ της πόλης να το αναιρεί. Ενώ ο αρ. 9 είναι το σημείο όπου όλοι αναγνωρίζουν το τέλος της ατομικής ιδιοκτησίας στο κοινόν της πνευματικής Σχολής που είναι η ουσία της Πολιτείας. Παράλληλα λέγει ο Πλάτωνας το πολίτευμα έχει εξελιχθεί από Τυρρανία του όχλου, σε Δημοκρατία των πολιτών, σε Αριστοκρατία των μυημένων και Βασιλεία του θεού επί της Γης...

Η κρίση: Πολλαπλασιασμός και Προβολή

Τα δύο τελευταία αλχημικά στάδια ονομάζονται πολ/μός και προβολή και αντιστοιχούν στα ζώδια του Υδροχόου και των Ιχθύων.

Στο δέκατο ζώδιο του Αιγόκερω συμπληρώνεται η εξέλιξη της τετρακτύος (τεσσάρων στοιχείων) της προσωπικότητας.

Έτσι δίνεται η ευκαιρία της καθόδου στον νοητικό Άδη των Κενταύρων-Εκατοντάδων (ενεργειακών φασμάτων, ταχύτατων νεφελών) όπου δίδεται η δυνατότητα της εποπτείας των εργασιών στον μεγαλύτερο κύκλο των Ψυχών-Δεκάδων και των Μονάδων-θεών.

Την έννοια του πολλαπλασιασμού ερευνά η Αραβική Αστρολογία.

Τα 12 ζώδια της ονομάζονται όπλα και έχουν αξία ανάλογη με το άνοιγμα (πολλαπλασιασμό) της ψυχής προς τους άλλους.

Το ζώδιο (όπλο) με το μικρότερο άνοιγμα-βολής στην ομαδική συνείδηση είναι ο καρκίνος (σουγιάς) και το μεγαλύτερο ο Τοξότης (τόξο). Τα ζώδια χωρίζονται σε 3εις τετράδες (σταυρούς) εμπειρίας. Η πρώτη τετράδα περιλαμβάνει όπλα ή επαγγέλματα αυτοαπασχολουμένων. Η δεύτερη τετράδα επαγγέλματα εποπτών, από εργοδηγούς (Δίδυμοι) έως ιδιοκτήτες αλυσίδας καταστημάτων (Ζυγός) και η τρίτη τετράδα περιλαμβάνει επαγγέλματα με αφηρημένο περιεχόμενο (υψηλόβαθμους στρατιωτικούς, καλλιτέχνες, καθηγητές, συγγραφείς, αρχιερείς, πολιτικούς κλπ) που συναντάς μόνο σε μεγαλουπόλεις.

Ο καρκίνος αναφέρεται σε κλειστές οικογένειες 5-10 ατόμων απομονωμένων στο ύπαιθρο, ενώ ο Τοξότης σε άτομα που στοχεύουν στην διασημότητα εντός μεγαλουπόλεων με εκατομμύρια κατοίκους…

Η μετεμψύχωση στον ζωδιακό κύκλο σχετίζεται με την ικανότητα της ψυχής να διαχειριστεί μεγάλο όγκο πληροφοριών που προκύπτουν από το πλήθος των σχέσεων. Ξεκινά από μια απλή ενσάρκωση σε μια οικογένεια στο ύπαιθρο (καρκίνος) για να καταλήξει σε μια πολύβουη πόλη στην τελευταία ζωδιακή τετράδα (Λέων-Αιγόκερως-Υδροχόος-Τοξότης) με όπλα (σπαθί-ακόντιο-σφεντόνα-τόξο) καθώς προσεγγίζεται η εκατοστή ενσάρκωση**.

Η βολή του όπλου δηλώνει την βουλητική-βλητική οργανωτική ικανότητα της σκέψης (Ερμής<έρμα<άθροισμα) βλ. Τηλέμαχος-Τηλέγονος τα τέκνα του πανούργου τοξοβόλου Οδυσσέα της τηλεπάθειας-σκέψης…

Η αραβική αστρολογία είναι απότοκο της πλατωνικής Πολιτείας-ψυχής. Πρόκειται για την οργάνωση της πόλις-ψυχής σε 10 ή 12 ή 20 Δήμους-Επαγγέλματα (12 ή 20 είναι οι κορυφές-έδρες στο 12εδρο-20εδρο γύρω από τον άξονα συμμετρίας του Νείκους (Καρκίνος-Αιγόκερως) της σπονδυλικής στήλης που σχηματίζεται στο 10ο σημείο-ζώδιο του Αιγόκερω (το κοσμικό γόνυ-γωνία της ανάγκης)...

Υπάρχουν λοιπόν τρεις ηλιακές πόλεις. Η φυσική πόλις όπου κατοικούν οι προσωπικότητες, η πόλις της αναμονής των ψυχών ανάμεσα στις ενσαρκώσεις και η ουράνια πόλις των Μονάδων που μαθητεύουν προβάλλοντας τους εαυτούς τους ενώπιος ενωπίω ενός ιδιαίτερα εξελιγμένου Χερουβικού Όντος (Βούδδα). Σε επίγνωση αυτού του εσωτερικού γεγονότος εγκαθίσταται επί λόφου η Ακρόπολις με το άγαλμα της θεότητας ώστε να είναι ορατό από όλους τους Δήμους…

**Για να εννοήσουμε το ζήτημα του έρματος (βαρύτητας της σωρευμένης εμπειρίας), θα φέρουμε το παράδειγμα της ραδιενέργειας (ακτινοβολίας) και της διάσπασης του ατόμου-προσωπικότητας που συμβαίνει αυτόματα στα υπερουράνια άτομα του περιοδικού πίνακα των στοιχείων καθώς προσεγγίζουν τον οριακό αριθμό 100 (ενσαρκώσεων στον επταδικό πίνακα)…

Πρόκειται για την αλχημική μεταβολή της ποσότητας (ύλης) σε ποιότητα (φως-ενέργεια)...που λαμβάνει χώρα στα κρίσιμα σημεία της μεταλλικής μέσης οδού του περιοδικού πίνακα των στοιχείων. Στην μέση μεταλλική οδό συμπληρώνονται οι στιβάδες των ηλεκτρονίων-σκεπτονίων με εμπειρίες. Ελέγχεται η ισορροπία (προσωπικότητας-ψυχής) που διασφαλίζει και ανατρέπει κατά τακτά διαστήματα την σταθερότητα του τοπίου που αντιλαμβανόμαστε.

Οι Βουδιστές ονομάζουν αυτή την ιδιότητα (ισοψυχία) και λέγουν ότι την διδάσκει η χρυσή οικογένεια των Βουδών της γης...

Για να προσεγγίσουμε κάπως το θέμα θε πρέπει να θυμηθούμε την ιστορία των Σοδόμων όπου ο άγγελος ρώτησε πόσοι άνθρωποι έχουν συνείδηση στην πόλη-ψυχή ώστε να μην καταστραφεί... Στην πραγματικότητα τα Σόδομα και τα Γόμορρα ήταν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που νομίζει ο κόσμος... Είχαν φθάσει στο κρίσιμο σημείο-μάζα της μετατροπής της υλικής εμπειρίας της προσωπικότητας σε ψυχική συνείδηση (έξοδο στο αστρικό, αορατότητα : φασματική ενεργειακή μετατροπή σε Κένταυρο-επιθυμητικό δαίμονα)... Το όραμα της πύρινης βροχής των Σοδόμων απαντάται μόνον στην αφυπνισμένη συνείδηση (βλ. Δανάη-φέρετρο-γέννηση του Περσέα, αλλά και τον 4ο Δαντικό κύκλο του Δία: φέρετρα και πύρινη βροχή)Τα άτομα της ύλης με μεγάλο Ατομικό Αριθμό τείνουν να αυτοδιασπώνται. Γιαυτό και τα φυσικά στοιχεία του περιοδικού πίνακα σταματούν στο 98.Όλα τα άλλα είναι τεχνητά... Παρόμοια η ψυχή όταν φθάνει την 100η ενσάρκωση=προσωπικότητα στον κύκλο των 108 ζωών που ελέγχει η ψυχή οδηγείται στην κρίση (διάσπαση σε απλούστερα μέρη).............. Στην κρίση μπορεί να οδηγηθεί μια πόλις πρόωρα αν επιτύχει μια κρίσιμη μάζα μυημένων (μάζα σχάσης) που πολλοί πιστεύουν πως σχετίζεται με την κυβική ρίζα του πληθυσμού... (βλ. διπλασιασμός του κύβου)

Ο υφαντής-τέκτων Ιππότης Λογγίνος ή Κένταυρος Νέσσος (<νήθω),

κεντά-υφαίνει ή κτίζει τον ναό της νοητικής αύρας…

Σε μια σκηνή του πρώτου μέρους της ταινίας matrix, ακούγεται η ερμητική υπόδειξη του Μορφέα καθώς εκπαιδεύει τον μαθητή του : _ «καλά τώρα πιστεύεις πως αυτό που αναπνέεις είναι αέρας ?»…

Στην αναπνευστική οκτάβα επιτελείται η πέψη-καύση των σκέψεων σε δύο μέρη: εισπνοή ή πυρπόληση και εκπνοή ή απόσταξη. Όπως ακριβώς στα δύο μέρη της πεπτικής οκτάβας συντελείται η οξείδωση των τροφών στο στομάχι και η πέψη τους στα έντερα. Ενώ όταν ξεκινά η οκτάβα των οραματικών εντυπώσεων στον ηλιακό στόμαχο της υπόφυσης, καθώς στάζει η επινεφρίνη σαν χολή, ομιλούμε για 4 είδη πεπτικών πολέμων: Τρωικό, Κενταύρων, Αμαζόνων και Γιγάντων, στις ωσάν έντερα περιελίξεις του εγκεφάλου μας...

Η εισπνοή αντιστοιχεί στην αρπαγή της Ελένης, της Ιππολύτης ή των Λαπιθίδων και η εκπνοή στην επιστροφή του 15ου εωσφορικού γράμματος (ξ=ξύλο ή ιδέα) ξοάνου οίκοθεν. βλ. τον διπλασιασμό της γραμματοσειράς των 24ων γραμμάτων στον διπλό λωτό του τρίτου οφθαλμού στην δίκη του Αρείου πάγου, όπου ο άρπαγας Βορέας οδήγησε την θυγατέρα του πολιτεύματος, Επιστήμη ή Ωρείθυια…

Η Γιγαντομαχία αφορά την ανέλιξη της πνευματικής οκτάβας, αλλά αυτό είναι έργο της Σχολής του Σειρίου στην οποία ανήκουν οι Μονάδες μας…

Η αλχημεία ονομάζει τις δύο αυτές φάσεις: solve et coagula, δηλ. καύση και απόσταξη ή οξειδοαναγωγή...

Οι οποίες συνεχίζονται μέχρι να παραχθεί το άλας της Σοφίας: η λευκή φιλοσοφική λίθος.

Θα σου δώσω λίθο λευκή λέγει ο ευαγγελιστής στην αποκάλυψη, που θα έχει επάνω της γραμμένο ένα νέο όνομα…

Το μεγάλο αυτό αλχημικό έργο στο πολιτειακό επίπεδο ολοκληρώνεται με την κατασκευή του Ναού στο άκρο της πόλεως, με ολέθρια αποτελέσματα… Καθώς πρέπει να καταστραφεί και να ανοικοδομηθεί εντός τριών ημερών στον Άδηλο νοητικό κόσμο. Είναι κρίμα που η ιδέα αποδίδεται στην πολλαπλή κατασκευή του Ναού του Σολομώντα, όταν οι Έλληνες είναι οι πρώτοι που ολοκλήρωσαν το μεγάλο πολιτειακό έργο...

Όπως ελάχιστα κατανοείται η αλχημεία ως νοητική οξειδοαναγωγή ή επιτευξη της χρυσής τομής σε 4 μεταλλικά βήματα (ολοκλήρωσης των ηλεκτρονικών στιβάδων της φυλετικής μας σκέψης). Άλλο τόσο δεν νοούνται οι 4εις πόλεμοι που έχουν ξεσπάσει στις 4εις πλευρές του Ναού.

Η ενηλικίωση του Εριχθόνιου 'οφεος στην λάμψη της ελληνικής φυλής ολοκληρώνεται στους έπαναληπτικούς σταυρικούς-σατυρικούς του θανάτους. Δηλ. σε 3εις μυήσεις στους ειδητικούς αριθμούς των πυθαγόρειων τριάδων που πληρώνουν τον λόγο=πυρ των στιβάδων του περιοδικού πίνακα ή αιθερικού Ναού: πυθαγόρειες ορθοτομήσεις του λόγου την αληθείας. Με τον Ναό να ανακατσκευάζεται διαρκώς όπως και όντως συμβαίνει...

Με την ανακατασκευή του Ναού του Παρθενώνα μετά την καταστροφή του κατά τους Μηδικούς πολέμους, ξεκίνησε ο πελοποννησιακός πόλεμος. Δεν πρόκειται για αυτοκαταστροφική διχόνοια του ελληνικού έθνους όπως λανθασμένα νομίζουν οι ανόητοι αμύητοι ιστορικοί συκοφάντες του Αλκιβιάδη, μεγάλου διδασκάλου, Διονύσου της ελληνικής Σχολής. Αλλά για την πολική λειτουργία της άδη-λης εθνικής μας νοήσεως (της Δελφικής ιδέας των Ε) ή Πρόνοιας που καταστρέφει συστηματικά τον κατώτερο εθνικό εγωισμό. .

Την εξήγηση προσεγγίζει ο καθηγητής Λιαντίνης όταν λέγει πως τον Ναό τον αποδόμησαν φυσικά χωρίς να τον πειράξουν, οι νοητικοί Σπαρτιάτες στο τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου, λέγοντας στους Αθηναίους ότι κατασπατάλησαν τα χρήματα των Ελλήνων για να οικοδομήσουν-φανερώσουν μέσα στην αλαζονεία τους κάτι που όλοι γνώριζαν. Εφόσον τα Ελευσίνια-Καβείρια μυστήρια της οικοδόμησης ήταν τότε Δημόσια…

Όταν το μεγάλο επίτευγμα της Αθηναίκής Δημοκρατίας επί επωνύμου άρχοντος Ευκλείδου περνά απαρατήρητο. Δηλ. η παγίωση της γλώσσας των 17 συμφώνων-κιόνων, στις μεγάλες πλευρές του Ναού της Σοφίας και των 7 φωνηέντων ή ακτίνων στα κενά της ανατολικής οκτάβας του Ναού ...

Την υδροχοϊκή αλχημική φάση του «πολλαπλασιασμού» του μεγάλου έργου της Ελληνικής ιδέας επιτέλεσε ο Μεσσίας που λέγεται Αλέξανδρος. Ενώ αναμένεται η τελική φάση της ιχθυακής «προβολής» της πίσω στον Σείριο, όταν η μεγάλη Ελληνική Σχολή θα ανοίξει την υποθαλάσσια πυραμίδα της Δήλου ή Αγαίου-όρους…

Περί Κενταύρων, Γιγάντων, Θεών και των λοιπών Αρχετύπων που μάχονται επί των ονύχων του πυρός…

Αρχέτυπα ονομάζονται οι πρωτογενείς μορφές, που αφού συμπλήρωσαν την κοσμική περιφορά τους μετατράπηκαν σε Φύλακες... Υπάρχουν τέλειοι ουράνιοι φύλακες και ατελείς γήινοι φύλακες...

Το να περιγράψεις κάποιες από αυτές τις Αρχετυπικές Οντότητες σημαίνει πως κοιτάς από την μαγική πύλη της απόκρυφης ζωολογίας ή κίνησης ανάμεσα στις διαστάσεις που είναι ταυτόχρονα και η πύλη του φρενοκομείου…

Λ.χ. πόσοι από εμάς διανοούνται ότι η γάτα έχει την ικανότητα να μας διδάξει το συνειδητό ονείρεμα στις 4εις διαστάσεις? Και πως ο θεραπευτικός σκύλος μας μπορεί να μας ειδοποιήσει για την απόκρυφη δράση πολλών αιτιωδών οντοτήτων στην αύρα μας που ευθύνονται για πλήθος άσχημων γεγονότων που θα μας συμβούν ?...

Στην αρχαία Ελλάδα ήταν αρκετά ανοιχτόμυαλοι για να αναγνωρίζουν τις εσωτερικές σημασίες των ζωικών μορφών των Αιγυπτιακών θεοτήτων... Αν και απαγορευόταν η αναφορά στα μυστήρια, εν τούτοις αυτό δεν εμπόδιζε την έντεχνη δημόσια έκθεση τους στα θεατρικά έργα ή την συστημική τους απεικόνιση στις μετόπες του Παρθενώνα: Ανατολικά οι Γίγαντες και οι Θεοί, Βόρεια οι Κένταυροι, Δυτικά οι Αμαζόνες και οι Εσπερίδες, Νότια οι Τρώες…Την τακτική αυτή κρατά υποχρεωτικά η μεταβατική φύση του πολιτισμού, που από την μια πλευρά διαδίδει τις πιο τρελές εμπειρίες και θεωρητικές απόψεις με ταινίες επιστημονικής-μυθολογικής φαντασίας και διαρροές για την παρουσία των UfO ενώ επίσημα αρνείται τα πάντα.Θα πρέπει να αντιληφθούμε τις δυνάμεις της φυσικής με ψυχολογικούς-μορφολογικούς όρους πλανητικών βασιλείων ή αιθερικών περιοχών, αν θέλουμε να εννοήσουμε την οραματική μυθολογία και τις περιγραφές της.Σύμφωνα με την εσωτερική αστρολογία-κοσμογονία η ανθρωπότητα κατοικεί στην μέση γη που σήμερα ονομάζουμε ηλεκτρομαγνητισμό…

Πρόκειται για μια σταθερή νησίδα σχετικής ηρεμίας στο τρισδιάστατο σημείο της επαφής των τετρασδιάστατων σφαιρών των στοιχείων ή υποατομικών δυνάμεων ή φορών θα έλεγε ο Πλάτωνας.

// Βαρυτική= κεντρομόλος κυκλική, αήρ. Ισχυρή πυρηνική= φυγόκεντρος, πυρ. Ασθενής πυρηνική= συνδετική, ύδωρ //.

Οι αθάνατες τριπλές πνευματικές Μονάδες μας είναι Φύλακες θρόνοι της πρώτης ριζικής φυλής. Τις ονομάζουν θρόνους γιατί στους οραματισμούς εμφανίζονται ένθρονες, αλλά εξόριστες και απομονωμένες στα διαστημικά Τάρταρα έξω από τον γραμμικό χρόνο να επιβλέπουν από απόσταση την τοτεμική πλανητική σπειροειδή άλυσο της φυλετικής εξέλιξης.

Κάποιοι θεόσοφοι τις τοποθετούν σε σχέση με την τρισδιάστατη πραγματικότητα, στην ραδιενεργή ζώνη Van Allen.

Η ηλικία τους υπολογίζεται παρόμοια με την δική μας μετρώντας με μονάδα την περιφορά γύρω από τον ήλιο. Μόνο που εδώ η περιφορά λογίζεται γύρω από τον κεντρικό πνευματικό ήλιο στο νοητικό πεδίο (στην κατεύθυνση της Μεγάλης Άρκτου).

Παρόμοια η δεύτερη φυλή των Ψυχών ή Ησιόδειων Γιγάντων –Κυκλώπων είναι υποδεκαπλάσια σε διάρκεια και υπολογίζεται με τις περιφορές του ηλιακού συστήματος γύρω από το άστρο της Πλειάδας Αλκυόνης, που περιφέρεται με την σειρά της γύρω από τον εν λόγω κεντρικό ήλιο…

Η Ησιόδεια φυλή των Ελλόπων Μονάδων μας γεννήθηκε με κάποια δημιουργική φορά (κεντρομόλο -φυγόκεντρο-σπειροειδή). Έτσι οι Μονάδες όταν ελευθερώνονται από την πλανητική τους υπηρεσία επιστρέφουν στις αντίστοιχες φιλοσοφικές Σχολές ή βουδικές-ολυμπιακές οικογένειες ακτινών ή στοιχείων από τις οποίες προήλθαν

(Οι Σχολές περιγράφονται από τους φιλοσόφους άλλοτε σαν Ουτοπικές Πολιτείες, όπως αυτή που ήθελε να ιδρύσει ο Πλάτων ή ο Τομας Μορ, και άλλοτε ως ιπτάμενες νήσοι όπως ο Όμηρος την νήσο των Φαιάκων, ή ο Τζόναθαν Σουίφτ την ιπτάμενη νήσο των επιστημών.

Σήμερα θα τις αποκαλούσαμε ιπτάμενες νήσους ναούς- UFO, που προσομοιώνουν τις λειτουργίες των μεγάλων άστρων χάρις στην Παρουσία ιδιαίτερα εξελιγμένων Οντοτήτων επ αυτών βλ. Κύκλωψ, Κίρκη, Αλκίνοος, κλπ).

Το άνοιγμα της Πύλης της ανθρώπινης συνείδησης προς τις διαστάσεις του ασυνειδήτου πνευματικού σκότους ( σκοτεινής ή ανεκδήλωτης ενέργειας) γίνεται πάντα από την πλευρά της εσωτερικής Σχολής ή χάριτος του θεού: «κρούετε και ανοιχθήσεται» λέγει ο ευαγγελιστής, ενώ ο Κομφούκιος υπενθυμίζει πως ο «δρόμος προς τα έξω περνάει από την πόρτα».

Αυτές είναι παραινέσεις προς ανεγκέφαλους που αγνοούν την θέση της καρδιακής θύρας. Έτσι ματαιοπονούν κτυπώντας άδικα το κεφάλι τους στα τείχη της Τροίας, δηλ. της προσωπικότητάς τους…

Στον μύθο του Ηρός ο Πλάτωνας παρουσιάζει τα Αρχέτυπα ως υφαντές ενός τάπητα που υφαίνεται ταυτόχρονα και από τις δύο άκρες του. Πρόκειται για το νήμα της Κλωθούς των μακρινών αστερισμών (Μεγάλης Άρκτου), που εισερχόμενο στο ηλιακό σύστημα της αύρας μας ακολουθεί δύο αντίθετες φορές. Της Λάχεσης των πλησιέστερων στον ήλιο πλανητών και των μεγάλων εξωτερικών πλανητών της Ατρόπου (Κρόνου). Υπάρχει λοιπόν η κεντρομόλος υφαντική των πεσμένων Τιτάνων, δηλ. του Κρόνου ή κοσμικού πρίγκιπα του αέρα, με φορά από την περιφέρεια ή αδιαπέραστο δακτύλιο προς το μορφικό κέντρο και, η φυγόκεντρος του Άρη-Δία, με φορά από το γενετήσιο κέντρο προς την περιφέρεια της αύρας.

Στα σημεία της συνάντησής τους λαμβανουν χώρα οξύτατες συγκρούσεις- φωτισμοί που αποκαλύπτουν την φύση του Ηφαίστου, της Σελήνης και του Ερμή.

Η εξωστρεφής υφαντική των νοητικών παθών είναι Δίινη-Κενταυρική, ενώ η εσωστρεφής είναι Κρόνεια-Γιγαντική

Η Κενταυρική υφαντική περιγράφεται λίαν επιτυχώς από την φροϋδική ψυχανάλυση για την τραυματική-οιδιπόδεια ύφανση του χαρακτήρα. Δηλαδή ως ύφανση του επαναλαμβανόμενου τραυματικού οιδιπόδειου μοτίβου…

Η Τιτανική υφαντική αφορά παρόμοια το μοτίβο του αποχωρισμού ή τιμωρίας της Μονάδας μας από την μητρική Σχολή. (Βλ. ΤιΜωΡία= ΜήΤΡα). Στο γλωσσολογικό κλειδί πρόκειται για την επιλογή του πνευματικού μας σπινθήρα να εμπλακεί στην δημιουργία προσφέροντας μια ερμηνεία των 22 κοσμογονικών συμβόλων σε ένα Αλφάβητο…

Έτσι θα παραμένει εγκλωβισμένος έως ότου η Κενταυρική οιδιπόδεια υφαντική της ομιλίας μας ταυτιστεί με την συμβολογραφική του Προμηθέα !!!

Ο ναός ή αιτιώδες σώμα της ψυχής, δηλ. το Στόουνχεντζ και η ακυβέρνητη Πολιτεία…

Το άρθρο είναι μια συρραφή από σκέψεις και διαλογισμούς επάνω σε οράματα αιθερικών ναών, που συμπλήρωσαν την όποια κατανόηση έχω στην Πλατωνική Πολιτεία ή Ψυχή.

Στο δένδρο-μπαστούνι του Ασκληπιού είναι τυλιγμένο το φίδι της Υγείας ή γνώσης του καλού και του κακού. Ήδη και μόνο από το σύμβολο οι μελετητές της αστρολογίας μπορούν να αναγνωρίσουν τον Δράκο-άξονα των σεληνιακών δεσμών.Το καλό σχετίζεται με ότι δείχνει στο μέλλον ο βόρειος ή ανατέλλων δεσμός της φυλετικής συνείδησης, προκειμένου να συμπληρώσει τις παραλείψεις ή να διορθώσει τις εμμονές του παρελθόντος στον νότιο ή δύοντα φυλετικό δεσμό…Ότι το φίδι του Ασκληπιού είναι ο κοσμογονικός Έρως-Αντέρως στις ρίζες της χρυσής τομής μας το αποκάλυψε ο Γνωστικισμός-Χριστιανισμός των Οφιτών. Εξωστρεφής Αντίχριστος-Εωσφόρος ή Κάστωρ όταν πέφτει: (1+√5)/2. Ένδοξος Χριστός-Πολυδεύκης όταν επιστρέφει ως κεντρομόλος δύναμις: (1-√5)/2… ή μήπως ανάποδα εφόσον ο Πολυδεύκης εξέρχεται για να διασώσει τον Κάστορα ?.Αυτό είναι κάτι που το μαθαίνει κανείς μόνον την στιγμή που μυείται στα θεία πάθη της ερωτικής σταύρωσης, δηλ. της Απολλώνειας ανόδου του πυρός στον άξονα συμμετρίας-αρετής της αύρας του. Εφόσον στον νοητικό κόσμο ή αιθερικό Ναό μπορείς να εισέλθεις είτε ως χερουβικό πολυόματο θυσιασμένο πρόβατο: Χριστός ή Χιράμ από το ανατολικό σημείο, είτε ως Προδότης-Κάστωρ από τις άλλες 3εις πύλες του ορίζοντα… Είτε από το νότιο σημείο του Ιούδα (πυρ της επιθυμίας), είτε από το βόρειο σημείο της γήινης βούλησης του Καϊάφα (η βούληση των ενστίκτων πίστεων), είτε από το δυτικό υδάτινο σημείο του αναποφάσιστου Πόντιου Πιλάτου (η κατοπτρική νόηση). Σημασία έχει να βρεθείς στον Ναό, εκεί η τηλεπαθητική ταύτιση σου επιτρέπει να βιώσεις όλους τους ρόλους…

Η ελευθεροτέκτονας Α.Μπέιλι αφού συστηματοποίησε την ελληνική μυθολογία ή εσωτερική αστρολογία ή πυθαγόρεια αριθμολογία των ακτινών ή τριγωνικών αριθμών (βλ. τετρακτύς 1+2+3+4=10) προτείνοντας ιεραρχικούς=αγγελικούς και εσωτερικούς=νοητικούς ζωδιακούς κυβερνήτες, συμπληρώνοντας τους παραδοσιακούς ένστικτους κυβερνήτες της εξωτερικής αστρολογίας. Βλ. τον πίνακα της εικόνας.

Μας άφησε μετέωρους λέγοντας πως η γνώση της σχέσης ακτινών και γενέθλιου ωροσκοπίου είναι άγνωστη και επικίνδυνη.

Βέβαια με όλον τον σεβασμό που τις οφείλουμε καθώς μας ξύπνησε από τον ύπνο της άγνοιας σχετικά με τον ελληνοβουδισμό της πυθαγόρειας αριθμολογικής-ψυχολογικής ανάγνωσης των πλανητών-θεών της μυθολογίας μας ή Παλαιάς Διαθήκης. Δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε το γεγονός πως σε πολλά σημεία η στάση της είναι αυτή της αλεπούς, που ότι δεν φτάνει η κατανόησή της τα κάνει κρεμαστάρια-απαγορεύσεις…

Γιατί ο νόμος του πεντάκτινου ή του εξάκτινου, δηλ. η διαίρεση του κύκλου σε 5 ή 6 ζώνες με βάση τον άξονα Βόρειου δεσμού (κεφαλής δράκου ή υπόφυσης) και Νότιου δεσμού (ουράς δράκου ή βασικού κέντρου), όπως φαίνεται στην εικόνα. Αποκαλύπτει αμέσως τις ενεργές ακτίνες-πλανήτες (βλ. ιεραρχικοί και εσωτερικοί κυβερνήτες) στο γενέθλιο ωροσκόπιο. Δηλαδή σε πιο πεδίο επιρροής ευρίσκεται ο κάθε πλανήτης υποδεικνύοντας τις κατοικίες-ακτίνες των θεών κατά μήκος του Ολύμπου της σπονδυλικής μας στήλης. Πράγμα που διατυμπανίζουν εδώ και πολύ καιρό οι μελετητές της εσωτερικής αστρολογίας.

Καμιά απαγόρευση δεν υπάρχει λοιπόν πέραν από την ίδια την άγνοια. Η νοητική φωτιά είναι πάντα επικίνδυνη για τους απειθάρχητους και ο πολιτισμός μας ήδη φλέγεται…

Η πολύτιμη νεοπλατωνική εργασία της λοιπόν είναι ελλιπής ως προς το πλήθος των αστρολογικών μαθηματικών στοιχείων που δίνει ο Πλάτωνας στα βιβλία της Πολιτείας.

Ο Πλάτωνας όπως ο ευαγγελιστής και ο Δάντης-Όμηρος δεν αναφέρονται σε καμμιά περίπτωση σε μια ατομική ψυχή. Αλλά σε μια ομαδική Πολιτεία-Ψυχή (Ιερουσαλήμ ή καστροπολιτεία-Τροία). Η ψυχή μας είναι ένα σύστημα δύο και αργότερα τριών Πολιτειών που υφίστανται ταυτόχρονα σε παράλληλες διαστάσεις.

Η πύλη του βόρειου δεσμού αφορά την επίγεια κολασμένη Πολιτεία-ενσάρκωση, ενώ η πύλη του ωροσκόπου οδηγεί στην νοητική Πολιτεία ή καθαρτήριο του Δάντη. Η Πολιτεία των Ουρανών ανοίγει από το καθαρτήριο…

Ο διαλογισμός στην Πολιτεία των Έψιλον της ελληνικής Σοφίας, είναι πολιτική πράξη και όχι θεωρητικός στοχασμός έλεγε ο φίλος μου ο Αρίωνας. (Χαίρομαι που ο πρόεδρος Μακρόν ως νέος Περικλής με την γυναίκα του Ασπασία το έχει καταλάβει και προωθεί την αρχαιοελληνική ιδέα).

Αυτό είναι εντελώς φανερό στην ιδέα του πολιτειακού Μεσσία-Μέσου ή Εριχθόνιου όφι (βασιλέα-Χριστού=μυημένου) των Αθηνών…

Η αναφορά του τίτλου στο κυκλικό Στόουνχεντζ που είναι δομημένο επάνω στην συμμετρία του 12έδρου-20έδρου των 30 ακμών δηλ. της ζωδιακής ζώνης του 12 και του αρ. των 19 ετών του Μετονικού κύκλου των σεληνιακών δεσμών στην εκλειπτική. Γίνεται για να δηλώσει το εσωτερικό γεγονός πως μια επίσκεψη του νου στο αιτιώδες σώμα ή λωτό της ψυχής στον ανώτερο νοητικό κόσμο (βλ. καρδιακό 12πέταλο λωτό = 9+3 κλειστά κεντρικά πέταλα). Παρουσιάζεται ως είσοδος σε ένα κυκλικό Ναό ή τσάκρα=τροχό της ειμαρμένης, τύπου Στόουνχεντζ. Με την έκπληκτη συνείδηση του Πολίτη να παρατηρεί την συμμετοχή της στην μυστηριώδη οικοδόμηση του Πολιτειακού Ναού. Που δεν είναι κάτι άλλο από την συμμετοχή μας στο πολιτειακό γίγνεσθαι σε παρόντα χρόνο.Η ανοικοδόμηση του νοητικού ναού ή επανελλήνιση του πλανήτη έχει ξεκινήσει με τους Ολυμπιακούς αγώνες. Δυστυχώς ό λύχνος της Αγγλικής δημοκρατίας των σπορ απέτυχε παταγωδώς να εννοήσει την Απολλώνεια δήλωση. Πως για να σώσεις την Πόλη πρέπει να τελέσεις ολυμπιακούς αγώνες. Τέτοιους αγώνες τελούν μόνον Έλληνες-Φύλακες στο πνεύμα. Ας αρκεστούν λοιπόν στον ιστορικό ρόλο τους ως Ινδοεβραίοι Βραχμάνοι ιερείς του Αβραχάμ-Βράχμα, οργανωτές της παγκόσμιας ασφαλιστικής τράπεζας ή οικονομίας του δισκοπότηρου και ας αφήσουν το ερωτικό-διδακτικό μέρος των Φυλάκων στους Έλληνες και τις νοητικές αποικίες τους... Έχασαν την ευκαιρία τους. Τα μάρμαρα θα επιστραφούν...Η εργασία της νοητικής Σχολής των Ε, σκοπό έχει να οδηγήσει το μεγάλο πλήθος της νοήμονας ανθρωπότητας στον Άδηλο κόσμο της Αιγύπτου (Δηλ την επίγνωση της πλανητικής αλύσου ή σύμπηξης των πλανητών που μας είναι τώρα γνωστοί ως ήπειροι ή τεκτονικές πλάκες).

Κατά την επίσκεψη στον Ναό αντιλαμβάνεσαι πως τα πρόσωπα των πολιτικών αποτελούν απλές μάσκες για τα φυλετικά αρχέτυπα και καταλαμβάνουν δια μέσου αυτών τις θέσεις τους ενεργοποιώντας τις αιθερικές γραμμές του εθνικού ωροσκόπιου στο δάπεδο του Ναού…

Τα πολιτικά πρόσωπα είναι απλά πιόνια που υπακούν στις εντολές που δίνουν οι διαλογιζόμενοι πολίτες στο ωσάν σκακιέρα φλεγόμενο έδαφος του Ηφαίστου (η πρώτη ακτίνα της πολιτικής). Εκεί αντιλαμβανόμαστε πως οι εισερχόμενοι στον ναό λειτουργούν ως Προφήτες που κινούν τα πιόνια στην σκακιέρα. Έτσι δεν ωφελεί να επικρίνουμε τους πολιτικούς αλλά να οικτίρουμε τους εαυτούς μας για την μοιραία δράση των Αρχετύπων που επαναλαμβάνουν απλώς την προηγούμενη παρτίδα, εφόσον η πολιτειακή μας παρεμβατική συνείδηση, δηλαδή η Παρουσία του Ηρακλείτειου παίκτη στον αιθερικό ναό της Αρτέμιδος είναι ανύπαρκτη…

Οι Γίγαντες και η άρρητη ανθυφαιρετική απολίθωση των μορφών…

Για τον Πλάτωνα η έννοια της πυρώδους ανθυφαίρεσης (Λόγου της διαιρετικής σύγκρισης των μεγεθών) είναι θεμελιώδης. Η κοσμοθεωρία του είναι ανθυφαιρετική και πιστεύει ότι καθετί στη φύση δημιουργείται και εξελίσσεται με ανθυφαιρετική διαδικασία. Η ζωή, ο θάνατος, η κοσμογονία, οι φιλοσοφικές ιδέες και έννοιες όλα διαρθρώνονται με βάση την ανθυφαίρεση, δηλ. τον Λόγο. Αν το αποτέλεσμα της διαιρετικής ανθυφαίρεσης είναι ρητός αριθμός τότε επανέρχεται άμεσα με την χρήση του κοινού φυλετικού νου (δεκαδικής Νύμφης) στην Λογοϊκη ψυχή του κόσμου. Αν είναι άρρητος-χαοτικός αριθμός αυξάνεται η κρυμμένη ηφαιστειακή (πυρηνική) θερμότητα-κραδασμός της ύλης.

Σε αυτή την θεώρηση η Εωσφορική πεσμένη άρρητη ψυχή-σκέψη στο ζώδιο του Ταύρου, επανέρχεται στην αρχική της δόξα στο ζώδιο του Ζυγού μόλις αποκαλυφθεί ο Γνώμονας στην διάρκεια της φώτισης (τετραγώνου). Καθώς οι άρρητοι που υψώνονται στην κατάλληλη δύναμη-διάσταση γίνονται και πάλι ρητοί, δηλ. νοητοί...

Η λογική του άρθρου που ακολουθεί βασίζεται στην νεοπλατωνική Δαντική θεώρηση των ανθυφαιρετικών κολάσεων. Σύμφωνα με αυτή δεν υπάρχει αντικειμενική ύλη, αλλά είναι η εγωπαθής κεντρομόλος νοητική κατάσταση που κλιμακώνει την τριβή των αιθερικών πνοών στην σφαιρική μας αύρα. Δημιουργώντας την αυξανόμενη καταδιωκτική ψευδαίσθηση (κάρμα) της πραγματικότητας του εξωτερικού κόσμου. Που γίνεται αντιληπτός δια των ψυχολογικών δυνάμεων ή διαστάσεων που γεννά ο Λόγος των αισθήσεων.

Στο αιγυπτιακό υπόδειγμα του οφθαλμού του Ώρου: ½=οσμή>Ιχθύες, ¼=Όραση>Παρθένος, 1/8=Σκέψη>Ταύρος, 1/16=Ακοή>Καρκίνος, 1/32=γεύση>Υδροχόος και 1/64=Αφή>Ζυγός

Σε αυτή την κατάταξη ο πιο λεπτός αιθέρας είναι ο καρδιακός απτικός αιθέρας της συνείδησης (πρανά ή αέρας-Αφροδίτη στον Ζυγό) και ο πιο χονδροειδής ο γήινος αιθέρας της οσμής (απανά ή Διομήδης=Δίας. Ο μυθολογικός Άβδηρος της πορνείας των αλόγων αισθήσεων του Διομήδη=Εγώ στον Κριό και τους Ιχθύες)

Μπορεί να προσέξει κανείς πως οι λόγοι: Οσμή/Γεύση=Όραση/Ακοή=Σκέψη Χ Σκέψη=1/64 (Καρδιακή Αφή) δηλ. Ταυροακαθάψια… ή Ζύγισμα της Ψυχής

Η ανθυφαίρεση σχετίζεται με την έννοια του θήλεος ως φιλοσοφικού γνώμονα όπως δίδεται από τον Ήρωνα τον Αλεξανδρέα. Ως εκείνο το οποίο προστιθέμενο σε οτιδήποτε (αριθμό ή σχήμα) καθιστά το όλο όμοιο προς αυτό στο οποίο προστίθεται. (Προκύπτει έτσι η καβαλιστική αυτοομοιότητα των fractals).

Στην καθημερινότητα σημαίνει την δράση των 10 ζωδιακών επαγγελμάτων ή Δαντικών απατεώνων στην κόλαση του Ουρανού, που επιχειρούν με γνώμονα το καλό της Πόλις-Ψυχής. Δηλ. επιχειρούν να προσθέσουν τον «Γνώμονα» που θα μετατρέψει την άρρητη ποσότητα σε ρητή-νοητή επιλύοντας την ψυχική ή Πολιτεική δυσλειτουργία

Ο φαινομενικός κόσμος κορυφώνει την βία, δηλ. την Κρόνια κεντρομόλο ισχύ του, διαλύοντας την μορφή στην παγωμένη λίμνη της προδοσίας- ακινησίας στην Δαντική κόλαση του Πλούτωνα. Εκεί ο νους-ψυχή υποχρεώνεται να αντιληφθεί την ναρκισσιστική φύση του ως δημιουργικού κατοπτρικού αιθέρα…

Σε αυτό το πλαίσιο αναφοράς ο ορατός ήλιος είναι δημιούργημα του «Άλλου», δηλ. του φυγόκεντρου Κρονίδη αιθέρα Δία. Αφού το γραμμικό μέτρο της σκέψης, δηλ. η ταχύτητα του Κρόνιου φωτός (3Χ), μη διαπερνώντας τους πυρήνες των υλικών ατόμων (οι Τιτανίδες Μονάδες μας) δημιουργεί με τις σκιές τους όγκους, συνιστώντας την φυλακή της προαναφερθείσας εγωπάθειας.

Αυτό βεβαιώνουν όσοι έχουν αγαθά συναισθήματα, αφού βλέπουν άλλα χρώματα, βλέπουν αγγέλους και στοιχειακά να κατεβαίνουν από τα δένδρα ή να ζουν μέσα στους βράχους, το νερό και πολύ περισσότερα φαινόμενα στον ουρανό…

Η μυθολογία αναφέρει πολλές ανθυφαιρέσεις δηλ. αιθερικούς-νοητικούς κατακλυσμούς κατά τους οποίους εξολοθρεύονται διάφορα είδη για τις αμαρτίες-αποτυχίες τους, με «Γνώμονα» την εξυπηρέτηση της κοσμικής ανάγκης για επάνοδο στην Ενόραση=όραση του Ενός. (βλ. εικόνα)

Στον μεγάλο τελευταίο κατακλυσμό τα φύλα διαχωρίστηκαν, όπως οι αισθήσεις από τα αισθήματα. Μαζί εμφανίστηκε ο ηλιακός στόμαχος με την πλανητική λειτουργία των εντέρων…

Η πεπτική λειτουργία στις έμβιες μορφές κατοπτρίζει το τρωγωεξελισσόμενο ηλιακό μας σύστημα. Εφόσον προηγουμένως τα είδη τρεφόντουσαν από την πρόνοια των φώτων της φαντασίας 7 ηλιακών συστημάτων αντί του ενός που αντιλαμβανόμαστε τώρα…

Η πείνα ο πόνος και ο ύπνος δημιουργήθηκαν μετά από τον αιθερικό κατακλυσμό που διαχώρισε το αστρικό πεδίο (την φαντασία) από το φυσικό πεδίο των σταθερών μορφών

Οπωσδήποτε είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατον να χαρτογραφήσει κανείς την νοητική πραγματικότητα μέσα από τις μυθολογικές νύξεις. Πάντως οι πληροφορίες υπάρχουν και εναπόκειται στην ενορατική ικανότητα του καθενός μας να λύσει συναρμολογώντας το παγκόσμιο μυθολογικό παζλ, για τους πονηρούς Γίγαντες των αισθήσεων και των νεφελών-Κενταύρων ή επιθυμητικών σκεπτομορφών στην αύρα μας.

Η μυθολογική απολίθωση των μορφών από την Μέδουσα του ηλιακού φωτός είναι η τιμωρία μας για την ασέβεια που δείχνουμε απέναντι στην Ήρα (αύρα) και τις Νηριίδες Νύμφες (ιδέες). Έτσι για να ελευθερωθεί η πολιτειακή Ανδρομέδα (η ψυχή) έχουμε πολλούς γρίφους να λύσουμε…