11 oktober 2022    

Het was gisteren een drukke dag. De auto moest naar de garage voor de jaarlijkse onderhoudsbeurt en zijn eerste APK. Nadat alles goed bevonden was konden we even na het middaguur vertrekken naar het Sauerland om een vervolg te geven aan de wandeltocht in het Rothaargebergte. Tijdens de rit zat het venijn niet in de staart maar al snel in het begin. We zullen er niet te veel over schrijven.

We kwamen toch nog ruim op tijd in Latrop, onze “thuisbasis” voor de komende wandeldagen, en hadden nog even de tijd om het dorp ( of buurtschap) te verkennen. 

Om 07:00 u loopt de wekker af; Tiny staat als eerste op. Een uurtje later kunnen we ontbijten, we zijn de eersten. We moeten een beetje op tijd zijn, want we gaan met de wandelbus van Latrop naar Schmallenberg. Als het goed is hebben we daar aansluiting op de lijnbus naar de bushalte Nordhang. We hebben geluk, dus komen we volgens planning op de bushalte aan de voet van de Kahler Asten. De beklimming, die we 3 weken geleden ook deden, verloopt voorspoedig. Het is nu drukker op de berg. Veel wandelaars, niet alleen senioren, maar ook gezinnen met kinderen.

We volgen de markering en komen bij het hotel-restaurant. Er is ook een weerstation. We aanschouwen het gebouw, maar gaan niet naar binnen. Vanaf dit punt hebben we fenomenale uitzichten. Het pad voert ons verder naar de Lennequelle.

Een klein jongetje amuseert zich in het kleine stroompje dat hier ontspringt. We volgen het dalende pad en komen na een kilometer op een vlakke helling. Links zien we een idyllisch gelegen huisje. Langs de helling tussen bomen. Iets verder ligt het plaatsje Neuastenberg waar we onder een lekker schijnend zonnetje aan voorbij lopen. 

We passeren een blotevoetenpad en komen in het dorpje Langewiese. Het is er rustig. Na enkele haakse bochten verlaten we het plaatsje weer over een geasfalteerd paadje. Links ligt een mooie rustplaats met een grote schuilhut. Én een schitterend uitzicht over het dal. Een paar honderd meter verder verlaten we het asfaltpad en begeven we ons over een smal paadje langs dichte begroeiing. We gaan omlaag en komen vlak bij een haarspeldbocht van een verkeersweg. Er zijn hier veel splitsingen, wij krijgen de ongunstigste! We moeten een zeer steil pad omhoog. Het pad maakt een haakse bocht naar links die Jack als eerste neemt, Tiny klimt iets langzamer. Jack wacht om de hoek en ziet een mountainbiker komen. Jack waarschuwt hem om de bocht voorzichtig te nemen, immers Tiny kom er nog aan. Gelukkig gaat alles goed.

Na de klim heeft Tiny toch nog de energie om enkele stenen op een “Steinmänchen” te leggen. We pauzeren even om bij te tanken. Daarna gaan we weer verder en komen we weer op een open vlakte. We komen bij de Hoheleyer Hof. Hier is een groot terras, het is er druk. Wij besluiten om door te lopen. Bij een splitsing van paden komen we bij een grote kei.

Er staan een 3-tal plaatsnamen op en de vermelding “Schnadezug 2003 Gericht Oberkirchen”. Vermoedelijk heeft het iets te maken met een historische wandeling ( of processie?) langs grensgebieden. We lopen nu immers op een grenspad. Verder wandelend komen langs een gigantische stapel boomstammen, men is volop aan het “kappen”. Als we ons weer in een bos begeven komen we bij een plek die aangeduid staat als Heidenstock.

Hier was een offerplaats van Heidens Sachsen. Volgens een legende werden op deze plek in een hevige strijd de laatste Saksische volgelingen van Wodan ( een mythologische oppergod) gedood. Dit conform een staat van beleg dat was uitgevaardigd door Karel de Grote in het jaar 782. Hierin was vastgelegd dat het beoefenen van heidense gebruiken op straffe van de dood was verboden.

Even verder splitst de Rothaarsteig zich, in een dal variant en de kam-variant. 

Wij nemen de laatste, omdat we bij de Kühhude een pauze gepland hebben en over de hangbrug willen. Echter als we bij een parkeerplaats komen zien we geen verwijzing naar een terras. We lopen even een zijweg in, maar niks. Jammer.

Teleurgesteld gaan we verder en komen bij een modern kunstwerk, een skulptuur. We zien een groot rotsblok omgeven door dikke boomstammen. Van hier uit volgen we een vlonderpad en staan dan voor de hangbrug. Twee weken geleden was hij niet toegankelijk vanwege onderhoudswerkzaamheden, maar nu mogen we er wel overheen. Al is dat niet noodzakelijk, want je kunt er gewoon aan voorbij lopen.

Maar zo’n hangbrug levert natuurlijk leuke foto’s op.

Na een korte pauze bij de hangbrug lopen we eerst verder langs de helling, waarna we een zijpad omhoog nemen met geverfde wortels. We komen weer op de kam en volgen het brede pad naar Zinses Eck. 

Op deze plek verlaten we de route over de kam en dalen door het bos af naar het dal. Het pad is op enkele plaatsen bezaaid met takken. Uiteindelijk bereiken we na 280 mtr in hoogte te zijn gedaald en ruim 3 km verder het dorpje Latrop. Latrop ligt op de dal-variant van de Rothaarsteig. We verblijven hier in het hotel Hanses Bräutigam. Een fijn familiehotel waar een gemoedelijke sfeer hangt met vriendelijk personeel. En een uitstekende keuken!   Voor het avondeten kan men kiezen uit 2 hoofdmenu’s. Tiny ging gisteren voor de traditionele schnitzel, Jack daarentegen koos voor de hertenragout. Vandaag gaan we beiden voor forel, een van de lievelingsgerechten van kleinzoon Sten. Heerlijk.

Meer foto's:

Lees verder   Latrop - Rhein Weser Turm