Uden - Odiliapeel

4 januari 2013

De feestdagen zijn alweer voorbij. Het weer was in zijn geheel niet in feeststemming: veel regen en donkere dagen, de zon liet zich amper zien. En de weergoden hebben voor vandaag een geheel bewolkte dag voorspeld. Maar het zou droog blijven, en misschien zou het zonnetje wel tevoorschijn komen. Voor ons een goede reden om een stukje te gaan lopen.

We rijden naar Uden waar we de auto vlakbij het busstation parkeren. Van hier is het een kort stukje met de bus naar het ecoduct waar we de route oppakken. Al pratend lopen we bijna verkeerd, en dan is het maar goed dat Tiny alert is. Achter het ecoduct moeten we via een smal pad omlaag en komen we op een breed zandpad dat ons door de Maashorst leidt. De Maashorst is een natuurgebied dat nog in ontwikkeling is, in de toekomst moeten er wilde zwijnen en edelherten gaan leven. Maar zover is het nog niet, er moet nog veel gebeuren.

Na zo’n 20 minuten zien we iets bijzonders, een beeldje van een klein kaboutervrouwke. Grappig, denken we, en gaan verder.

Maar verder lopend passeren we nog meer kabouters. Daar willen we dus wel het fijne van weten. We komen bij het bezoekerscentrum van natuurcentrum Slabroek en besluiten hier een kop koffie te drinken. En meteen weten we het antwoord: de kabouters maken deel uit van een kabouterpad, uitgezet voor de kleintjes die hier een feestje kunnen vieren. Leuk idee.

Na de pauze gaan we verder.

We verlaten de verharde weg en staan dan opeens voor een “heuvel” die beklommen moet worden. Dat is geen probleem. Als we boven staan ontvouwt zich een mooi landschap voor ons.

Dit zijn de Slabroekse Bergen. Het is net alsof we door een “kom” van heideveld lopen, omgeven door heuvels die begroeid zijn met bomen. Er zijn mooie wandelpaden, maar ook aan fietsers is gedacht. Er loopt een mooi geasfalteerd fietspad door het gebied. Als we dit werkelijk fraaie landschap verlaten komen we in open akkergebied. Maar niet voor lang. Een kwartiertje later bevinden we ons alweer in een bos waar we over slingerende paadjes lopen. Geen wonder dat Uden in 2008 de titel groenste stad van Europa heeft gewonnen, althans volgens ons routeboekje.

De stad is omgeven met veel groen, en heeft qua natuur veel te bieden. Uiteindelijk bereiken we bij een paar chique panden een drukke verkeersweg, die we bij verkeerslichten oversteken. We bevinden ons nu weer tussen grote landerijen, en het valt weer op dat de mensen hier veel paarden houden. Dan zien we opeens twee hertjes in de verte, al rennend en springend haasten ze zich om weer snel in de bosjes te komen. Een leuk gezicht. Deze dieren laten zich immers overdag niet gauw zien. Bij de theetuin “Bij ons” blijkt niet veel activiteit te zijn, dus laten wij het ook maar zo. Wij gaan verder en komen op een dijk waar vroeger een spoorlijn overheen liep. Van het spoor zien we niets meer, er is nu een wandelpad, maar op sommige plekken langs de dijk zien we activiteiten die duiden op het ecologisch belang van dit gebied. Er worden waterplassen aangelegd, en struiken gepland.

Als we de dijk verlaten worden we geconfronteerd met de hedendaagse realiteit: we naderen de militaire luchtbasis Volkel. Een van de bases in Nederland waar F16’s staan. Grote borden waarschuwen voor het betreden van het vliegveld, wat natuurlijk voor gewone wandelaars bijna onmogelijk is. En er wordt melding gemaakt dat er zonder pardon geschoten mag worden. Dat maakt wel indruk, en dan te bedenken dat wij als belastingbetalers dit hele complex financieren! Maar dat is natuurlijk te cynisch gedacht.

We zien veel gebouwen, natuurlijk grotendeels gecamoufleerd met struiken en gras. En dan worden we nog verrast door een landende F16.

Het valt op dat het toestel met een grote snelheid landt, en dat hij toch minder lawaai veroorzaakt dan je zou verwachten. In een grote boog lopen we om het vliegveld heen. Het laatste gedeelte van de route is minder aangenaam, waaronder een lang stuk langs een drukke verkeersweg. Zo bereiken we Odiliapeel waar we de bus terug nemen naar Uden. En het weer van vandaag? Helaas kwamen de voorspellingen niet uit.

Op zijn Limburgs gezegd: ’t waas enne miezerige daag……….en de zòn haet zich neet laote zeen!

Meer foto's:

Lees verder  Odiliapeel - Handel