19 september 2012
De laatste dag van onze najaars vakantie. De weersvoorspellingen zijn niet allemaal eenduidig, maar we vertrouwen er op dat het droog zal blijven. Om 10:00 u zijn we in Dongen waar we de auto op het Wilhelminaplein parkeren.
Dan lopen we naar het vertrekpunt. Onderweg zien we een echtpaar die schijnbaar ook aan een wandeltocht bezig zijn. Al gauw zitten wij ook weer op de route en komen we bij een fietsbrug waar we het Wilhelminakanaal moeten oversteken. Hier zien we het zelfde echtpaar weer, zij hebben hier een pauze ingelast.
Het is een mooie brug die men hier gerealiseerd heeft. Aan de overzijde volgen we het kanaal in oostelijke richting totdat we bij een volgende brug komen. We moeten weer terug naar de andere kant van het kanaal.
Aan de overzijde wordt het klimmen: we moeten over de vangrail om vervolgens via een smal hellend paadje naar beneden te gaan. Zoiets hebben we al eens eerder meegemaakt.
Beneden loopt ons (gras-)pad langs een sloot. Een beetje saai, maar gelukkig is dit pad niet langer dan zo’n 1½ km. Bij een smalle asfaltweg gaan we linksaf. Dit weggetje komt uit op een bredere weg die we naar rechts volgen naar het buurtschap Uiterste Stuiver. In het buurtschap is de verkeerssituatie enigszins gewijzigd, en dus ook de route zoals die beschreven staat in ons boekje. Maar we vinden zonder problemen de goede weg. We komen bij De Moerse Hoeve, waar we een kleine pauze inlassen. Ze hebben hier lekkere koffie! Even later komt het eerder vermelde echtpaar ook binnenlopen.
We blijven hier niet zo lang, en vervolgen de route naar het Galgeneind, een bos dat eigendom is van Natuurmonumenten. Tot nog toe is het lekker weer, we hebben wel een enkel druppeltje gevoeld maar de regen zette niet door. Dan staan we voor een wildrooster en doet zich een probleem voor. Achter het rooster ligt een kudde Schotse Hooglanders met vervaarlijke horens. Hoe nu verder? Tiny heeft het er niet op, de beesten liggen midden op het pad. We moeten toch verder en besluiten in een grote boog om de dieren heen te lopen. We gaan door het klaphek en lopen door de struiken en over krakende takken. Gelukkig blijven de beesten liggen, stel je voor!
Enfin, we komen weer op het pad en gaan verder.
Rechts van ons loopt een grote schaapskudde. Dan gaat we links het bos in, Galgeneind. Het pad slingert ( en Tiny ook) zich een weg tussen de bomen tot dat we bij een klaphekje komen waar we het “gevaarlijke” gebied verlaten. Tussen weilanden en akkers gaat het verder richting dorpje De Moer..
Dit plaatsje laten we links liggen, wij gaan verder door het landgoed Huis ter Heide. We lopen weer een stuk door een bos waarna we links van ons een golfterrein zien liggen. Dit golfpark blijkt bij de Efteling te horen. Iets verder komen we in een gebied waar enkele mooie buitenhuisjes liggen, grote panden, midden in een natuurgebied. Bij de Duiksehoef komen we op een brede mullerige zandweg. Dit loopt niet zo fijn. Hier moeten we ergens linksaf maar we vinden het juiste pad niet. We lopen weer terug en zien het echtpaar enigszins verbaasd kijken. Dan lopen zij terug en lopen een open veld hier waar schijnbaar een tijdje terug bomen gerooid zijn
Er staat nog één boom, en daar staan inderdaad rood-witte tekens op. Ja, die konden we echt niet zien. De dame en heer zwaaien nog vriendelijk naar ons en lopen verder.
Via een mooi pad tussen beuken komen we bij de Efteling. We horen diverse attracties en het kind komt weer boven in ons. Het blijft toch een leuk en mooi attractiepark.
Lees verder Efteling - Nieuwkuijk