27 september 2023
’s Morgens bij het busstation speelt zich elke ochtend hetzelfde af. We zien aan de overkant het jonge meisje met haar lange haren en een brilletje. Ze heeft een boek in haar handen, maar kijkt altijd naar rechts of haar maatje ( of is het haar vriendje?) nog niet komt. Ja hoor, na enkele minuten komt hij aangesjokt, een beetje voorover gebogen en een redelijk grote schooltas op zijn rug. Hij is groter dan haar. Zodra hij naast haar plaats heeft genomen begint ze te kwetteren. Hij blijft rustig, af en toe geeft hij haar antwoord. Een leuk stel, we gaan ze missen. Misschien gaan ze ons morgen ook missen, want vanavond zijn we weer thuis, mits alles goed gaat.
We stappen in Waspik uit de bus en lopen dan naar Waspik-Zuid. Een kleine kilometer.
Bij het kunstwerk zitten we weer op de route. We volgen de weg een kort stukje en gaan dan rechtsaf over het Kronkelpad, een fietspad langs een sloot. Links achter de sloot ligt een klein bos. Op het eind daarvan zien we een ophaalbrug.
Het blijkt dat op deze fraaie plek een theetuin ligt, pal aan het water. Maar nu is hij gesloten, de brug is omhoog.
Wij blijven het fietspad volgen en kruisen onderweg een asfaltweg. Verder lopend maakt het pad een bocht naar links, we lopen over de Dongedijk. Rechts van ons ligt de Donge in een rustige groene omgeving. We volgen het pad tot aan een brug waar we de Donge oversteken. Aan de overzijde gaan we weer rechts, we maken dus een lus.
Jack ziet hij in de verte een aantal ooievaars in het veld. We proberen een foto te maken. Waarbij de rechterschouder van Tiny als statief fungeert.
Het pad maakt een flauwe bocht naar links, en hier staat een bank tussen enkele netels. Een beetje scheef, maar we gaan toch even zitten. Terwijl we wat eten genieten we van het mooie uitzicht over de Donge die hier rustig tussen de bomen stroomt.
Na een kwartiertje gaan we weer verder. Het pad maakt weer een kleine lus. Dan zien we enkele fietsers die hun rijwiel tegen een boom geplaatst hebben. Ze zijn noten aan het rapen. Die periode begint nu. We blijven de Donge volgen en dan komen de fietsers vriendelijk groetend langs ons. “Je hebt mensen die wandelen langs de Rijn, of langs de Mosel. Maar de Donge is ook mooi”, roept één van hen. Zeker, hier is het óók fijn wandelen. We naderen het plaatsje Raamsdonk. De Sint Bavokerk torent hoog boven het dorp uit.
In Raamsdonk gaan we bij een plein rechtsaf en volgen de Stationsstraat en Molenstraat. Er liggen mooie ( en ook historische) woningen. Op het einde van de Molenstraat gaan we rechtsaf en lopen we onder een autoweg door.
We staan nu plotseling voor de Lambertuskerk. Een kerk met een bijzonder verhaal. De kerk stamt uit de 13e eeuw, en werd gesticht door de bisschop van Luik. Oorspronkelijk was het een katholieke kerk, later werd ze gebruikt voor protestantse diensten. Tijdens de Elisabethsvloed bleef het gebouw gespaard, maar het dorp Raamsdonk verging grotendeels en werd zuidelijker op een “hogere” plek herbouwd. De kerk stond eenzaam buiten het dorp. Toen de snelweg werd aangelegd tussen het dorp en de kerk lag ze helemaal geïsoleerd.
Tegenwoordig worden er geen erediensten meer gedaan, het gebouw is nu een evenementenlocatie.
Via een drukke weg wandelen we verder naar Raamsdonksveer. Hier komen we op bekend terrein. We wandelen langs het busstation en via het hotel waar we verbleven naar een plein met een kiosk. Hier staat een leuk beeld van een straatmuzikant.
Via de haven, waar enkele kleine plezierboten liggen, komen we op een slanke brug voor fietsers en voetgangers. Deze brug over de Donge verbindt Raamsdonksveer met Geertruidenberg.
In het vestingstandje wandelen we via de leuke Brandestraat naar de Markt. We zien kinderen die kinderpostzegels proberen te verkopen.
Op de Markt staat vlakbij de kerk een beeld van Sint Gertrudis, het eindpunt van het Biesboschpad. Als afsluiting nemen we plaats op een terras en eten een kleinigheid. Het belooft een gezellig weekend te worden in Geertruidenberg, want kermislui zijn bezig om hun attributen op te bouwen. Voor ons terras staat al een gedeelte van de Break Dance.
We besluiten om terug te lopen naar Raamsdonksveer waar onze auto nog staat. Onderweg ziet Jack nog een leuk tafereeltje in een dakgoot.
Dat moet natuurlijk op de foto.
Voordat we naar huis gaan rijden we eerst naar Etten-Leur, naar Evelien, Ivo en Yara. Altijd leuk en gezellig.
Meer foto's:
Lees verder Nawoord