Hank - Drongelen

16 augustus 2023                                                                           

Nadat we uitgecheckt zijn bij het hotel rijden we naar Hank waar we de auto op de P&R parkeren. Hier start meteen het vervolg van de wandeltocht. We volgen het fietspad langs een provinciale weg tot aan een rotonde, en gaan hier linksaf. We bevinden ons in een agrarisch gebied en passeren een enkele eenzame boerderij waar een boer met 2 kinderen aan het wieden zijn. Vlak voor de volgende boerderij gaan we rechtsaf over een smalle verharde weg. Hier liggen grote landerijen, voornamelijk met aardappels, maar ook bieten, mais en koren dat al gemaaid is. We schieten goed op, en naderen het dorp Dussen. Op een T-kruising gaan we kort naar links de Dussen Dijk op, en vervolgens naar rechts over een straatje genaamd Hoek. Deze blijven we volgen. Dit is een idyllische omgeving om te wandelen, we komen langs oude gebouwen die een rustige sfeer uitstralen. Prachtig!

Bij een bruggetje steken we het riviertje genaamd “Dussen” over en volgen het verder aan de andere zijde. De “Dussen” maakt een grote kronkel, de straat dus ook. Bij een kruising gaan we naar links en vervolgens 100 mtr verder naar rechts over een parkeerplaats. We staan nu voor het kasteel Dussen.

Het kasteel stamt uit de 14e eeuw en was oorspronkelijk een woontoren.

Het kasteel maakte roerige tijden mee, en werd vaak deels verwoest. Het was zelfs bijna gesloopt, maar een burgemeester wist het te redden en na een restauratie deed het dienst als gemeentehuis. Sinds 2020 is het in particuliere handen en een geliefde trouwlocatie.

We zien dat de poort open is en nemen een kijkje op de binnenplaats waar we Toscaanse zuilen zien. Het is niet groot, maar heeft wel de uitstraling van historie. Het is goed dat zo’n sprookjesachtig gebouw bewaard is gebleven!

Na het bezoek aan het kasteel lopen we langs de gracht terug naar het dorp. Na een paar haakse bewegingen en bruggetjes komen we op een plein. Hier gaan we rechtdoor enkele trappen op. Even later staan we voor het hotel waar we oorspronkelijk ook hadden gepland om te logeren. Maar wegens vakantie was er geen mogelijkheid. Jammer, maar ook begrijpelijk. We verlaten het mooie dorp bij een rotonde en wandelen richting de Bergsche Maas.

Deze gegraven rivier verbindt de Maas bij Well met de Amer bij Geertruidenberg. De Maas heeft door de geschiedenis heen meerdere lopen richting de Noordzee gehad. Op het einde van de 13e eeuw werd de Maas in de buurt van Heusden afgedamd en ging de stroming noordwaarts richting de Waal bij Woudrichem. Echter bij hoog water trad de Maas regelmatig buiten zijn oevers, en daarom werd in 1883 besloten om de Bergsche Maas te graven. Overigens: de stroming van de Maas volgt nu grofweg de oorspronkelijke loop van vóór de afdamming in de 13e eeuw!

We kijken wijds over de rivier uit; het moet toch een hels karwei zijn geweest om dit te klaren. Aan de overkant zien we een kleine helikopter die heen en weer vliegt over een akker. 

We denken dat het een militair toestel is, bezig met een oefening. Soms hangt hij even stil, met zijn “neus” net boven de grond. Bij een bankje gaan we even rusten, en eten we wat. Het is toch jammer dat in Dussen nergens iets te krijgen was. Twee wandelaars komen langs, een echtpaar dat ook het Biesboschpad loopt. Moet wel, want ze hebben ook het boekje van het Wandelnet. Het is opvallend rustig op het water. 

We zien wel enkele kleine plezierjachten, en natuurlijk watervogels die lekker deinen op de golven. Maar geen grote vrachtschepen.

We gaan weer verder en komen bij het veer Dussen – Sprang-Capelle ( oftewel Capelse Veer). Het veer is - nog - gratis, hetgeen wettelijk in 1883 is vastgelegd. Hoe lang die wet nog geldt weet niemand! De volgende 2 km langs de rivier zijn een beetje saai, behalve dan dat een jonge stier het fietspad verspert. 

We lopen in een boog om het dier heen, waarbij we toch raar aangekeken worden. Iets verder ligt een vrachtschip in een kleine geul, met dwars er tegen aan een ander schip. Waarom? We weten het niet, de schipper zit onder een parasol, genietend van het weer. Op het punt waar we de Bergsche Maas verlaten passeren we het wandelende echtpaar, ze hebben hier een bankje gevonden om te pauzeren. Wij vervolgen onze tocht over een brug naar een weggetje genaamd Hagoort. Vroeger lag hier een dorp met die naam, maar het dorpje verdween door het graven van de Bergsche Maas. Ook hier liggen veel boerderijen, we moeten een paar keer wijken voor een groot agrarisch apparaat. Men is druk bezig met hooien. We lopen dicht bij het Oude Maasje, dat rechts van ons ligt. Dit was de oorspronkelijke loop van de Maas. Het echtpaar heeft ons inmiddels alweer gepasseerd.

We naderen het dorp Drongelen waar de wandeling van vandaag officieel eindigt. Hier aangekomen lopen we meteen door naar het veer Drongelen - Waalwijk.

Onderweg krijgen we weer een uitzicht over het Oude Maasje, al duurde dat even, want een kudde schapen wilde niet wijken.

We gaan met het veer naar de andere oever, want er zou een café zijn. En we hebben zin in koffie. Echter helaas, aan de overzijde komen we tot de ontdekking dat de toegangsweg naar het café is afgesloten, waarschijnlijk is het dicht. Dus zit er niks anders op dan met het veer weer terug te gaan naar Drongelen. En dan met het buurtbusje terug te keren naar Hank. Het busje laat op zich wachten, en Tiny begint spontaan te zingen: “De wielen van de bus gaan rond en rond,……..”.

Meer foto's:

Lees verder   Drongelen - Waalwijk