Ο όρος κωφός, με "κ" μικρό, είναι αυτός που είτε φορά ακουστικά, είτε όχι ΔΕΝ μπορεί να αντιληφθεί την ομιλία και χρησιμοποιεί το οπτικό κανάλι για να αντιληφθεί τους συνομιλητές του.

Κωφός, με ''Κ'' κεφαλαίο είναι άτομα που γνωρίζουν την νοηματική γλώσσα και την χρησιμοποιούν, είναι άτομα που ανήκουν στην κοινότητα τω Κωφών μοιράζονται κοινή κουλτούρα και γλώσσα , εμπειρίες και βιώματα.  Ο Κωφός είναι μέλος μιας πολιτισμικής μειονότητας .

Οι Κωφοί δεν βλέπουν τον εαυτό τους ως άτομα με ακουστική απώλεια ούτε επιδιώκουν να ερμηνεύουν την ζωή τους με βάση αυτό το γεγονός . Είναι άτομα που ζουν σε μια δική τους κοινότητα ενώ ταυτόχρονα επηρεάζονται και από την ευρύτερη κοινωνία στην οποία επίσης ανήκουν  .

Δεν είναι απαραίτητα όλοι οι κωφοί µέλη της κοινότητας των Κωφών(π.χ. ακούοντα παιδιά κφών γονέων)

Η νοηματική γλώσσα αποτελεί πλήρη γλωσσικό κώδικα επικοινωνίας μέσω κινήσεων, εκφράσεων, τυποποιημένων συμβόλων και σημείων, οι οποίες πληρούν τα διαγλωσσικά κριτήρια των ανθρωπίνων γλωσσών. Είναι μια  γλώσσα οπτικο-κινητική: αυτό σημαίνει ότι χρησιμοποιεί την κίνηση των χεριών, τη στάση ή την κίνηση του σώματος, καθώς και τις εκφράσεις του προσώπου, για να μεταφέρει τα νοήματα και είναι   φορέας αξιών και παραδόσεων των κοινοτήτων όπου αναπτύχθηκαν (Ανδρικοπούλου, 2015, Ανδρέου, 2012, Κουρμπέτης και Χατζοπούλου, 2010). 

Νομοθετικό πλαίσιο 

Με τη θέσπιση του  Ν.2817/2000 η ΕΝΓ αποτελεί πλέον την πρώτη γλώσσα των κωφών μαθητών και όσον αφορά την εκπαίδευση των κωφών και βαρήκοων ατόμων, σε δομές Σ.Μ.Ε.Α, απαραίτητο προσόν για τους διδάσκοντες είναι η γνώση της ΕΝΓ. Επιπλέον,  υποστηρίζεται ότι ο σχεδιασμός της εκπαίδευσης των μαθητών θα πρέπει να είναι κοινός για όλα τα παιδιά ανεξαρτήτως αναπηρίας και ότι μέσω της εκπαιδευτικής διαδικασίας επιβάλλεται να δοθεί ιδιαίτερη μέριμνα για την ισότιμη ενσωμάτωση των παιδιών που παρουσιάζουν ειδικές ανάγκες (Κουρμπέτης & Σίμψα, 2011).

 Λίγα χρόνια αργότερα, θεσπίζεται ο Ν. 3699/2008 (ΦΕΚ  199/Α’/2.10.2008), ο οποίος αναγνωρίζει την ΕΝΓ ως την πρώτη γλώσσα των κωφών και την ελληνική γλώσσα στη γραπτή της μορφή ως τη δεύτερη. Η προφορική Ελληνική γλώσσα αποτελεί ελεύθερη επιλογή για τα κωφά άτομα και η χρήση της είναι προαιρετική κατά την εκπαιδευτική διαδικασία. Επιπρόσθετα, η εκπαιδευτική μέθοδος διδασκαλίας που προτείνεται για τα κωφά άτομα είναι αυτή της διγλωσσίας[1] και η ΕΝΓ αναγνωρίζεται ως ισάξια και ισότιμη με την Ελληνική γλώσσα. Καταληκτικά, απαραίτητη θεωρείται η πιστοποιημένη γνώση της ΕΝΓ για τους εκπαιδευτικούς που θα αναλαμβάνουν την εκπαίδευση των κωφών παιδιών. Με βάση τον Ν. 4488/2017 ( ΦΕΚ 137/Α/13-9-2017), η ΕΝΓ αναγνωρίζεται ως ισάξια της Ελληνικής (προφορικής και γραπτής). Για τον παραπάνω λόγο, το κράτος λαμβάνει μέτρα με σκοπό την ελεύθερη πρόσβαση και την προώθησή της, προκειμένου να επιτρέπεται στα κωφά άτομα η εξυπηρέτηση των επικοινωνιακών τους αναγκών και η ενεργή τους συμμετοχή στα διάφορα θέματα της κοινωνικής ζωής.

[1] διγλωσσία στην περίπτωση των Κωφών ορίζεται το δικαίωμα και η ικανότητά τους να εκφράζονται ανά περίσταση είτε σε νοηματική είτε σε ακουστικο-φωνητική ή γραπτή φθογγογλώσσα.