Πάμε να μάθουμε μερικά πράγματα !
Η δυσλεξία είναι μια από τις πιο συχνές νευροαναπτυξιακές διαταραχές*. Έχουν υπάρξει πολλοί ορισμοί τον τελευταίο αιώνα και η συζήτηση συνεχίζεται ως προς το πώς πρέπει να ορίζεται η δυσλεξία.
Δύο δεκαετίες τώρα η Διεθνής Ένωση Δυσλεξίας (IDA) υιοθέτησε τον ορισμό συναίνεσης της δυσλεξίας το 2002.
Η δυσλεξία είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που χαρακτηρίζεται από δυσκολίες στην εκμάθηση της ανάγνωσης ή/και της ορθογραφίας.
*Οι νευροαναπτυξιακές διαταραχές είναι καταστάσεις που προκαλούν αναπηρία ή δυσκολία στο άτομο και προκαλούνται από μια διαταραχή της ανάπτυξης και της λειτουργίας του εγκεφάλου που συμβαίνει κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκ΄ής/νεογνικής αναπτυξιακής φάσης, λόγω γνωστών αλλά συχνά άγνωστων αιτιολογιών που συνδέονται με γενετικούς ή περιβαλλοντικούς παράγοντες (Morris-Rosendahl, 2020). Οι νευροαναπτυξιακές διαταραχές προκαλούν δυσκολίες σε κοινωνικούς, κινητικούς και γλωσσικούς τομείς .
Αξίζει να δείτε αυτό το βίντεο :
Τα
Mέσω σχολείου:
Σύμφωνα με τον Νόμο 4823/2021, η διάγνωση και η αξιολόγηση συγκεκριμένων μαθησιακών δυσκολιών εκδίδονται από τα Κέντρα Διεπιστημονικής Αξιολόγησης, Συμβουλευτικής και Υποστήριξης (Κ.Ε.Δ.Α.Σ.Υ.). Τα Δημόσια Ιατρο-παιδαγωγικά Κέντρα (Δ.Ι.Π.Κ.) παρέχουν μια πιο κλινική προσέγγιση, αντιμετωπίζοντας ένα ευρύτερο φάσμα αναγκών και ζητημάτων. Επιπλέον, η Ειδική Επιτροπή Διαγνωστικής Αξιολόγησης (Δ.Ε.Α.Υ.) των Μονάδων Ειδικής Αγωγής είναι επίσης υπεύθυνη για τη διάγνωση και την αξιολόγηση των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Μόλις ολοκληρωθεί η διάγνωση και εντοπιστούν δυσκολίες, το παιδί ακολουθεί τη διαδικασία παρέμβασης.
Το παιδί μπορεί να τοποθετηθεί στις τάξεις ένταξης (Τ.Ε.) του σχολείου, οι οποίες λειτουργούν ως υποστηρικτική δομή για τους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (Άρθρο 3 Ν. 3699/2008) που φοιτούν σε εκπαιδευτικές μονάδες.
Η διάγνωση των μαθησιακών δυσκολιών δεν είναι έργο ενός μόνο ειδικού, αλλά απαιτεί τη συνεργασία μιας ομάδας επαγγελματιών. Κάθε ειδικότητα παρέχει τη δική της οπτική και πρακτική βοήθεια στις άλλες. Οι ειδικότητες που συμβάλλουν στη διάγνωση και τη διαχείριση των μαθησιακών δυσκολιών περιλαμβάνουν παιδοψυχιάτρους, λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, ειδικούς παιδαγωγούς και ψυχολόγους.
Ιδιωτικά:
Οι ειδικότητες που συμβάλλουν στη διάγνωση και τη διαχείριση των μαθησιακών δυσκολιών αφορά πιστοποιημένους ειδικούς με την κατάλληλη γνώση στο αντικείμενο, κυρίως εργοθεραπευτές και ειδικούς παιδαγωγούς.
Δυσ....: πρόθημα κυρίως σε επίθετα, συχνά λόγια ή επιστημονικά και τα παράγωγά τους· (πρβ. δυσκολο-).
1. δηλώνει ότι το προσδιοριζόμενο δύσκολα μπορεί να δεχτεί την ενέργεια που συνεπάγεται η πρωτότυπη λέξη.
2α. προσδίδει στην ουδέτερη σημασία της πρωτότυπης λέξης την ιδιότητα του κακός, άσχημος, δυσάρεστος.
β. (ιατρ.) για διαταραχή, ανωμαλία ή απόκλιση από το κανονικό όσον αφορά τη μορφή ή τη λειτουργία αυτού που συνεπάγεται η πρωτότυπη λέξη (συνήθ. με το επίθημα -ία 1): δυσεντερία, δυσκαταποσία, δυσλεξία, δυσπλασία, δύσπνοια.
3. λειτουργεί ως στερητικό αίροντας τη θετική σημασία της πρωτότυπης λέξης.
Μερικές ιδέες για να βοηθήσουν το διάβασμα .
Τα παιδιά με δυσλεξία βοηθιούνται με τα οπτικά και κυρίως με τα ακουστικά βοηθήματα, σχεδιαγράμματα , τραγουδάκια, ερωτήσεις πολλαπλών επιλογών και σωστού λάθους και προφορική εξέταση .
Απλοποιούμε και βοηθάμε με διάφορες στρατηγικές τα παιδιά στο διάβασμα.
Μερικές ιδέες είναι τα εξής :
Παρατίθενται οι ιστοσελίδες για περαιτ΄΄ερω ανάγνωση :
Κάντε κλίκ στις εικόνες για να συνδεθείτε και να δείτε ιδέες στην εφαρμογή pinterest
Δοκιμάστε την χρήση τεχνολογίας και πειραματιστείτε με την εφαρμογή Word και με εκπαιδευτικές ιστοσελίδες .
Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες συχνά έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση ως απόρροια της ακαδημαϊκής υπο-επίδοσης . Είναι λοιπόν σημαντικό να τονώνουμε την αυτοπεποίθησή τους με το να αισθάνονται επιτυχία σε κάτι .
Είναι σημαντικό να εμπλέκεστε και εσείς σε αυτές τις μικρές και ουσιαστικές στιγμές .
Τα χόμπι όπως lego, ζωγραφική,puzzle και τα επιτραπέζια είναι μια σημαντική πηγή ενίσχυσης αυτοπεποίθησης .
Τα αθλήματα και ο χορός συμβάλουν στην αυτοπεποίθηση και την ευεξία του παιδιού .
Ο νόμος 3699/2008 σχετικά με την ειδική αγωγή και εκπαίδευση ατόμων με αναπηρία ή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες περιλαμβάνει τους μαθητές με ΕΜΔ στην κατηγορία των μαθητών με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες. Για τη διάγνωσή τους απαιτείται γνωμάτευση, είτε από τα οικεία Κέντρα Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης και Υποστήριξης Ειδικών Εκπαιδευτικών Αναγκών (ΚΕΔΔΥ), τα οποία λειτουργούν στις έδρες των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων και των Νομαρχιακών Διαμερισμάτων, είτε από τα πιστοποιημένα από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα (ΙΠΔ), στα οποία θα αναγράφεται η ΕΜΔ του μαθητή, καθώς και ο χρόνος επαναξιολόγησής του (βλ. σχετική μελέτη Μακρίδη στον ιστοχώρο).
Στις περιπτώσεις εκείνες που τελικά κάποια παιδιά αργότερα διαγνωστούν με ΕΜΔ, η ομαλή τους ένταξη στο σχολικό περιβάλλον μπορεί να υλοποιηθεί με τους εξής τρόπους (Τομαράς 2008:69-70): εξατομικευμένη διδασκαλία: ο εκπαιδευτικός επιλέγει την ύλη, τη διαφοροποιεί ποσοτικά ανάλογα με τις δυνατότητες του μαθητή και, αν χρειαστεί, χρησιμοποιεί άλλη μέθοδο διδισκαλίας ενισχυτική διδασκαλία: αν κριθεί από τους διδάσκοντες ότι ο μαθητής χρειάζεται επιπλέον διδακτική βοήθεια, παρακολουθεί ειδικό πρόγραμμα διδασκαλίας της Γλώσσας και των Μαθηματικών παράλληλη στήριξη: το σύστημα των δύο εκπαιδευτικών μέσα στην τάξη μπορεί να αποδώσει σημαντικά αποτελέσματα κατ’ οίκον διδασκαλία: αν κριθεί αναγκαία, λόγω σοβαρών βραχυχρόνιων ή χρόνιων προβλημάτων υγείας τα οποία δεν επιτρέπουν τη μετακίνηση και φοίτηση των μαθητών στο σχολείο.
Η έγκρισή της γίνεται κατόπιν ιατρικής γνωμάτευσης, όπου αναγράφεται η διάρκεια επιβεβλημένης παραμονής στο σπίτι τμήμα ένταξης. Σχετικά με τις διαδικασίας των εξετάσεων προβλέπεται ότι οι μαθητές με ΕΜΔ μπορούν, εάν θέλουν, να εξεταστούν στα ίδια θέματα με τους υπολοίπους, αλλά προφορικά. Επίσης, αν αποδειχθεί ότι έχει βάση τυχόν αίτημά τους για παράταση του χρόνου εξέτασης, τότε αυτό να γίνεται δεκτό. Σε περιπτώσεις όπου τυχόν λάθη του εξεταζόμενου δεν οφείλονται σε έλλειψη της απαιτούμενης γνώσης αλλά είναι συμπτώματα των ΕΜΔ, π.χ. αναριθμητισμός, τότε οι εξεταστές μπορούν να παρέμβουν και να τα υποδείξουν (Τομαράς 2008:135-136).