Ο αυτισμός είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο ένα άτομο επικοινωνεί και αλληλεπιδρά με τους άλλους. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι ο αυτισμός είναι ένα φάσμα, που σημαίνει ότι κάθε αυτιστικό άτομο είναι μοναδικό και βιώνει τον κόσμο διαφορετικά.

Βασικά χαρακτηριστικά του αυτισμού

1. Δυσκολίες στην κοινωνική επικοινωνία και αλληλεπίδραση:

   • Δυσκολία στην έναρξη ή την ανταπόκριση σε κοινωνικές αλληλεπιδράσεις.

   • Μειωμένη ανταλλαγή ενδιαφερόντων ή συναισθημάτων.

   • Δυσκολία στην κατανόηση μη λεκτικών ενδείξεων, όπως η γλώσσα του σώματος και οι εκφράσεις του προσώπου.

2. Επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές ή ενδιαφέροντα:

   • Επαναλαμβανόμενες κινήσεις, χρήση αντικειμένων ή ομιλία.

   • Έμμονη ανάγκη για ομοιομορφία, δυσκολία με αλλαγές ρουτίνας.

   • Έντονα, εμμονικά ενδιαφέροντα.

   • Υπερ- ή υπο-ευαισθησία σε αισθητηριακά ερεθίσματα (π.χ. φώτα, ήχους, υφές)

Επίπεδα σοβαρότητας στον αυτισμό

Αντί για υποτύπους, το DSM-5 χρησιμοποιεί επίπεδα σοβαρότητας για να υποδείξει την ποσότητα υποστήριξης που απαιτείται:

• Επίπεδο 3: Απαιτεί πολύ ουσιαστική υποστήριξη

• Επίπεδο 2: Απαιτεί ουσιαστική υποστήριξη

• Επίπεδο 1: Απαιτεί υποστήριξη

Γιατί δεν χρησιμοποιούμε πλέον τον όρο "Asperger";

Μέχρι το 2013, το σύνδρομο Asperger ήταν μια ξεχωριστή διάγνωση. Ωστόσο, με την κυκλοφορία του DSM-5 το 2013, ο όρος καταργήθηκε και ενσωματώθηκε στην ευρύτερη διάγνωση της διαταραχής αυτιστικού φάσματος (ASD).

Λόγοι για την αλλαγή:

• Διαγνωστική σαφήνεια: Ήταν δύσκολο να γίνει αξιόπιστη διάκριση μεταξύ Asperger και ASD.

• Επικάλυψη συμπτωμάτων: Τα συμπτώματα του Asperger ήταν συχνά δυσδιάκριτα από το επίπεδο 1 του ASD (που απαιτεί ελάχιστη υποστήριξη).

• Κοινωνικές ευαισθησίες: Προέκυψαν ανησυχίες σχετικά με την ιστορία του Hans Asperger ως Ναζί συνεργάτη κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

• Προώθηση της ένταξης: Η ενοποίηση των διαγνώσεων υπό το ASD βοηθά στην εξάλειψη του στίγματος και προωθεί την ένταξη στην κοινότητα της νευροποικιλότητας.

Μέσω δημόσιων φορέων : 

1. 1. Απευθυνθείτε σε δημόσιο φορέα (Παιδοψυχιατρικό Τμήμα Νοσοκομείου ή Κέντρο Ψυχικής Υγείας ή Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο Νοσοκομείου) 

   2. Απευθυνθείτε σε ΚΕΔΑΣΥ, την Επιτροπή Διαγνωστικής Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης και Υποστήριξης (ΕΔΕΑΥ) και τα πιστοποιημένα από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα (ΙΠΔ) άλλων Υπουργείων (άρθρο 4)..

 Ιδιωτικά:

1. 3. Οι ειδικότητες που συμβάλλουν στη διάγνωση και τη διαχείριση των μαθησιακών δυσκολιών αφορά πιστοποιημένους ειδικούς με την κατάλληλη γνώση στο αντικείμενο, κυρίως παιδοψυχίατροι ή ψυχίατροι με κατάλληλη εξειδίκευση .

Η διάγνωση του αυτισμού γίνεται με βάση τα κριτήρια του DSM-5-TR, το οποίο είναι το επίσημο εγχειρίδιο για τη διάγνωση ψυχικών διαταραχών. Για να διαγνωστεί ένα άτομο με αυτισμό, πρέπει να πληροί συγκεκριμένα κριτήρια και να έχει συμπτώματα από νωρίς στην παιδική ηλικία που προκαλούν σημαντική δυσλειτουργία στην κοινωνική, επαγγελματική ή άλλες σημαντικές περιοχές της ζωής του

Σημασία της έγκαιρης παρέμβασης

Η έγκαιρη διάγνωση και παρέμβαση είναι ζωτικής σημασίας για τα παιδιά με αυτισμό. Οι θεραπείες και οι υποστηρικτικές υπηρεσίες μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να αναπτύξουν κοινωνικές, επικοινωνιακές και άλλες δεξιότητες, καθώς και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους.

Χώρος εργασίας:

· Είναι προτιμότερο να επιλέγεται ο ίδιος πάντοτε χώρος. ( να ορίσουμε ένα συγκεκριμένο χώρο, π.χ. το γραφείο του παιδιού)

· Στο τραπέζι πρέπει να υπάρχουν αποκλειστικά και μόνο αυτά που είναι απαραίτητα για το διάβασμα του συγκεκριμένου μαθήματος.

Ο χώρος να είναι λιτά διακοσμημένος( χωρίς έντονα ερεθίσματα,  ζωγραφιές, κοντά σε παράθυρο, παιχνίδια. )

· Κατά τα διαλείμματα είναι απαραίτητο να γίνεται αλλαγή του χώρου.

Ώρες εργασίας:

· Ο κάθε μαθητής πρέπει να βρει ποιες ώρες είναι γι’ αυτόν οι πιο αποδοτικές.

· Είναι προτιμότερο να υπάρχουν προκαθορισμένες ώρες διαβάσματος. Κάθε αλλαγή συνήθειας απαιτεί και ανάλογο χρόνο προσαρμογής.

Διαλείμματα:

· Τα διαλείμματα είναι σημαντικά, απαραίτητα και βοηθούν τη μάθηση.

· Η διάρκεια του διαλείμματος πρέπει να προκαθορίζεται και να τηρείται.

Οι δραστηριότητες κατά τα διαλείμματα πρέπει να διαφοροποιούνται από τη διαδικασία του διαβάσματος.

· Κατά τα σύντομα διαλείμματα αποφύγετε τις δραστηριότητες που διακόπτονται δύσκολα (τηλεόραση, ηλεκτρονικά παιχνίδια).

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΔΙΑΒΑΣΜΑΤΟΣ

Γενικός σχεδιασμός με ισχύ για όλο το χρόνο

Ανάλογα με το πρόγραμμα των μαθημάτων, αφιερώνω λίγη ώρα κάθε μέρα ή λίγες ώρες στο τέλος της εβδομάδας για να ξαναδιαβάσω τις σημειώσεις που κράτησα στα μαθήματα (Ποιο θέμα αναπτύχθηκε; Τι σημαντικό ειπώθηκε;). Συγκεντρώνω και διαβάζω τα άρθρα, τα κεφάλαια των βιβλίων ή τις σημειώσεις που πρότεινε ο καθηγητής μας.

Χρόνος και χωρισμός της ύλης για μια συγκεκριμένη εξέταση:

· Προμηθευόμαστε όλα τα απαραίτητα βιβλία και βοηθήματα.

· Συγκεκριμένος σχεδιασμός για να ξέρω:
– Πόσες ώρες χρειάζομαι για να διαβάσω μια φορά όλη την ύλη;
– Πόσες ώρες χρειάζομαι για την επανάληψη αυτής της ύλης;
– Πόσος χρόνος μου είναι απαραίτητος για την τελική επανάληψη;

· Απρόοπτα γεγονότα: Φροντίζω να συνυπολογίσω και το χρόνο για τυχόν απρόσμενες υποχρεώσεις.

· Λεπτομερής σχεδιασμός: Ο εβδομαδιαίος σχεδιασμός περιλαμβάνει ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα μελέτης για μια εβδομάδα.

Λάθη στο σχεδιασμό

Όταν το ημερήσιο πρόγραμμα δεν μπορεί να εκπληρωθεί, πρέπει να τεθεί άμεσα το ερώτημα εάν το κενό αυτό πρέπει να καλυφθεί με εκούσια μείωση του ελεύθερου χρόνου. Σε περίπτωση επανειλημμένης αποτυχίας εκπλήρωσης του προγράμματος, θα πρέπει να αναζητηθεί άμεσα ο λόγος, έτσι ώστε να αποφευχθεί μελλοντική επανάληψη και να καταρτιστεί ένας νέος σχεδιασμός της μελέτης.