Католическое кладбище
Cmentarz Katolicki
Будкевич Константин Константинович (Budkiewicz Konstanty, 27.10.1860-18/31.07.1914) — мировой судья Одессы (1899-1914), дворянин
Вахович Станислав Эдуардович (Wachowicz Stanisław, 01.10.1849-22.06/04.07.1898) — потомственный дворянин, адвокат, старшина присяжных поверенных в Одессе, начальник гавани Черноморского яхт-клуба → захоронение не сохранилось
Косинский Франц Семенович (Kosiński Franciszek, 1821-07.12.1901) — ксёндз из Каменец-Подольского, бернардинец, участник Январского восстания (powstanie styczniowe) 1863-1864 гг., за что был сослан в Одессу
Левчак Гиацинт (Lewczak Jacenty, 1830-09.12.1913) — монах Люблинского монастыря Бернардинов (до высылки), проповедник, ксёндз, бернардинец, участник Январского восстания (powstanie styczniowe) 1863-1864 гг., за что был сослан в РИ - Саратов, затем переведен в Каменское, а в 1901 г. переведен в Одессу, в Одессе - викарный священник Римско-Католической приходской церкви, костёла св. Климента
Рейхерт Рудольф Николаевич (Reichert Rudolf, 11.09.1841-12.03.1905) — каноник, бывший настоятель Одесской римско-католической церкви
Рожаловский Леон Стефанович (Rożałowski Leon, 27.06.1824-10/22.08.1901) — дворянин, хозяин села Ивановцы Литинского уезда Подольской губернии (ныне Литинский район Винницкой области)
Савицкий Павел (Paweł Sawicki, 1845-22.01.1907) — ксёндз, ректор семинарии Келецкой (1885-1894)
Смульский Феликс Станиславович (Smólski Feliks, 1862-25.08.1925) — ресторатор на пароходе (1897), уроженец села Королевка Гавришевской волости Винницкого уезда Подольской губернии, из крестьян
Смульская Виктория Феликсовна (Smólska Wiktoria, 1906-15.07.1922) — дочь Смульского Ф.С. и его жены Паулины
Смульская Паулина Апполинарьевна (Smólska Paulina, 1870-после 1925) — жена Смульского Ф.С., уроженка села Королевка Гавришевской волости Винницкого уезда Подольской губернии, из крестьян
Стецкая (урожд. Свионтковская) Валерия Юзефа Гаспаровна (Stecka (z d. Świątkowska) Waleria Józefaб 09.12.1831-10/23.04.1904) — вдова статского советника Стецкого Л.Ф.
Стецкий Леон (Лев) Войцех Феликсович (Stecki Leon Wojciech, 27.03.1828-27.01/09.02.1901) — член одесской таможни, статский советник, потомственный дворянин
Хоппе Тадеуш (Hoppe Tadeusz, 27.06.1913-10.11.2003) — отец-прелат, священник Римско-католической церкви, салезиянин, настоятель римско-католической парафии Святого Петра апостола в Одессе (1958-2003)
Cmentarz w Odessie
Katolicy obrządku łacińskiego zamieszkujący Odessę podlegali diecezji w Tyraspolu, do czasu likwidacji struktur kościelnych przez władzę sowiecką przed 1939 r. Oprócz własnych świątyń, dysponowali zachowanym do dziś cmentarzem katolickim, choć zatracił on obecnie swój pierwotny eksluzywizm. O jego dawnym charakterze i przynależności nie tylko religijnej świadczą wymownie stare emaliowane tablice informacyjne, umocowane na bramie wejściowej; jedna w j. polskim komunikuje: „Cmentarz Katolicki”, druga zawiera tę samą treść choć podaną w j. rosyjskim. Pierwsza z nich została zamalowana wapnem w kolorze ceglastym zapewne podczas odnawiania ogrodzenia cmentarnego, ale mimo to napis pozostał czytelny.
Niedaleko od głównego wejścia, po lewej stronie alejki znajdują się groby duchowieństwa rzymskokatolickiego zamknięte w jednej, ogrodzonej żelaznym parkanem kwaterze. Kilka zaś metrów dalej leży jeszcze inny grób, również otoczony podobnym parkanem. Wśród pochowanych tam duchownych przeważają kapłani diecezji tyraspolskiej, jeden zakonnik, kilku o nieustalonej przynależności jurysdykcyjnej oraz niedawno zmarły alumn diecezji kamieniecko-podolskiej. Ogółem na cmentarzu pochowano dziesięć osób z szeregów kleru. Siedmiu było Polakami, trzej innej narodowości: Francuz, Niemiec i prawdopodobnie Ukrainiec bądź Rosjanin.
Wszystkie groby posiadają pomniki, niektóre nawet bardzo okazałe. Na każdym widnieją inskrypcje zarówno w j. polskim (7), jak też francuskim (1), niemieckim (1) i rosyjskim (1). Stan pomników wolno uznać za zadowalający, a zdobiące je żywe kwiaty i ślady pieczołowitej opieki dowodzą stałej troski katolickiej wspólnoty Odessy o dziedzictwo przeszłości.
Niniejszy katalog sporządzono z autopsji, wędrując po nekropolii z notatnikiem i aparatem fotograficznym w ręku.