Zweetwerk is het terugvinden, opsporen van ziek dan wel gewonde in het wild levende dieren. In Nederland leven we met heel veel mensen en dieren op een relatief klein stukje grond. Dat leidt met grote regelmaat tot aanrijdingen. Bijna iedere dag worden er in Nederland dieren aangereden omdat ze simpel weg op het verkeerde moment op de verkeerde plaats stonden of omdat bestuurders van motorvoertuigen net even wat anders deden als het besturen van hun voertuig of eventjes haast hadden en daardoor niet meer konden anticiperen op wat er op de weg gebeuren kan als je bijvoorbeeld een natuurgebied doorkruist.

Dit heeft dan meestal tot gevolg blikschade een gedeukt imago maar vooral beschadigde dieren. Deze dieren zijn dan geheel afhankelijk van ons opdat ze gevonden worden en dan al dan niet geholpen kunnen worden of in het uiterste geval mogelijk zelfs behoed worden voor onnodig leiden.

 

Daarnaast kennen we dan ook nog de "ziek" geschoten dieren. Dat dieren die tijdens de jacht om welke reden dan ook niet goed geraakt zijn en dus ook terug gevonden moeten worden.

 

De zweethond combinatie is er op getraind om aan de hand van een onderzoek op de plaats  van het gebeurde vast te stellen of een zogenaamde nazoek al dan niet nodig is. Soms, zijn de tekenen ter plaatsen zo duidelijk dat er besloten kan worden om geen nazoek te doen. Meestal is het anders om omdat de hondengeleider ten opzichte van het dier geen risico's neemt. Liever een uurtje werken en dan toch alsnog besluiten het is echt niet nodig als weg gaan met de gedachten: "had ik misschien toch even moeten nazoeken".

 

Een goede combinatie is niet iets wat eventjes in twee of drie maanden trainen ontstaat. Goede combinaties trainen velen jaren dragen veel ervaring mee en hebben niet tel bare uren doorgebracht in het veld. Alles met het doel om te ondersteunen op het moment dat de vraag daar is. 

 

Een zweethond zonder zijn of haar vaste geleider is dan ook gehandicapt. Vaak krijg ik de vraag kun je niet even een hond opleiden voor mij en standaard zal het antwoordt zijn NEE. Omdat het succes van combinatie in het Samenwerken zit. De hond en zijn geleider moeten perfect op elkaar ingespeeld zijn en blindelings kunnen vertrouwen op elkanders kunnen. Dit is een situatie die enkel en allen kan ontstaan als er geregeld goed getraind wordt waarbij de lat steeds hoger komt te liggen. 

 

De hond moet leren een spoor goed uit te werken, de geleider moet leren dat hij/zij het niet beter weet. Een hond heeft het vermogen om duizenden geur sporen te herkennen. Mensen hebben vaak al moeite om de meest elementaire geuren te beschrijven. Daarnaast zal de zweethondenman m/v zich moeten verdiepen in sporen, denk hierbij aan soorten haar, prenten, schottekens, types zweet (bloed), verstoringen in de vegetatie et cetera maar ook wetgeving en lokale regelgeving en gebruiken.

 

Maar als dit dan na velen uren trainen goed zit dan heb je ook wat. CSI in het veld.

 

Dan is het ook een feest om te zien hoe hond en baas samenwerken en met welk een rust dit gaat. Want wat velen niet weten of zich realiseren. Het zogenaamde zweetwerk gebeurd in alle rust zonder toeters of bellen. Want een dier wat gewond is zal in alle rust benaderd moeten worden en de minste verstoring is al reden voor een dier om verder te vluchten. Vandaar dat het zweetwerk ook niet vaak gezien wordt en daardoor relatief onbekend is bij niet jagende.

 

Wel valt steeds weer op dat zodra publiek er mee in contact komt men unaniem positief is over het zweetwerk.