Ніл Гілевіч

Дарагі Васіль!

Прачытаўшы тваю апошнюю падборку ў “Полымі”, хацеў спачатку пазваніць, каб сказаць сваё звыклае: “Во малайчына!”, але паглядзеў на гадзіннік – 23, позна, пазваню заўтра, а заўтра… Так і засталося. Успомніў вось і рашыў: званіць не буду, а напішу гэтае самае “во малайчына!”, хоць на ліставанне я страшэнна лянотны. Напішу, дык і сямейнікі твае ўбачаць, што я сапраўды ў захапленні ад таго, што выходзіць з-пад залатога пяра Васіля Зуёнка – і ў вершах і ў прозе, а па тэлефоне пачуў бы толькі ты адзін… Бачыш, мне ўжо трэба, каб і сведкі былі.

Зрэшты, гэта “юмер”, а сур’ёзна – сур’ёзна, і вусна і пісьмова, гэта самае:  в о   м а л а й ч ы н а !

Пішы, браток, і далей гэтак жа спраўна, як усе апошнія гады, калі ты ў такой цудоўнай творчай форме (апошнія – гэта ўжо гадоў 35).

Абдымаю сардэчна –

Ніл Гілевіч.

24.9.2000.

Генaдзь Бурaўкін 

Дарагі Васіль!

Атрымаў 28 “Дзеяслоў”. Адразу ўхапіўся за твае вершы. Малайчына, дружа! Выдатна! Даўно ўжо не чытаў такой цэльнай, мудрай і паэтычнай нізкі. Па-мойму, гэта адна з лепшых тваіх публікацый апошніх гадоў – усё дакладна, натуральна, выпакутвана.

Радуюся шчыра.

Кінуўся тэлефанаваць, але ж ты на Лысай гары, а мабільніка твайго (калі ён ёсць) у мяне няма. Таму пішу.

Дзякуй, браце! Так трымаць!

Абдымаю.

Генадзь.

26.VI.2007.

Анатоль Вялюгін

Дарагі Васіль!

З лесавога Мачулішча,

дзе моклі бацькавы каноплі ды лён, –

ручнікова-бялюткі пошуг тваіх вершаў

і канатная трываласць паэм.

Помні пра гэта заўсёды. І на шостым дзесятку не забывай,

браце, наказ Аляксандра Блока:

“Поэту нужна судьба, а не карьера”.

Абдымаю, Анатоль Вялюгін.

Дарагі Васіль Васільевіч!

Сардэчна віншую Вас з Днём нараджэння, са слаўным 50-годдзем.

Ваш талент услаўляе радасць нашага жыцця, вышыні космасу, але і глыбока пранікае ў чалавечую памяць, у гістарычныя падзеі, у маўчанне травы. Я даўні прыхільнік Вашай паэзіі, якая блізкая мне і па гуку, і па колеру, і па слову, і па прыродзе. Жадаю Вам добрага здароўя, шчасця, творчай радасці! Паклон ад Зоі Кірылаўны і шчырае віншаванне з юбілеем!

Абдымаю – Ваш Пімен Панчанка.

30.V.85.

Дарагі Васіль Васільевіч!

Спадзяюся, віншавальная плынь ужо схлынула і ў Вас знойдзецца хвіліна прыняць і мае самыя сардэчныя віншаванні з юбілеем! Няўжо так хутка прамінула паўвека?! Памятаю Васю Зуёнка ў “піянер-беларускім” узросце. Радаваўся Вашай удумлівай і немітуслівай працы, радуюся і цяпер кожнай сустрэчы ў друку, у лесе, на вуліцы, у Саюзе. Зайздрошчу Вашай мудрай дабраце і шчырасці. Няхай будзе так і на наступнае пяцідзесяцігоддзе!

Абдымаю Вас! Сяргей Грахоўскі.

Дарагі Васіль Васільевіч!

Рад нагодзе сказаць Вам пра сваю шчырую павагу і сімпатыю да Вас – чалавека і паэта. Няхай Вам добра  здаровіцца і пішацца! Шчасця ўсёй Вашай сям’і!

Янка Брыль.

3.VI.85.