Στους Παλιούς καιρούς της Εκκλησίας , για vα αποφασίσει κάποιος να ιστορίσει τη ζωή η τη μορφή ενός Αγίου, έπρεπε προηγούμενος να μελετήσει καλά τo βίο του και μετά άσκηση μακρoχρόνια και επίμονη να οδηγηθεί στη μίμηση του Αγίου αυτού, ώστε το συναξάρι η η εικόνα πού θα έβγαιναν από χέρια του να ήταν στο τέλος μια πραγματική φανέρωση και της άγιας του μορφής στην πρoσωπικη ζωή του σuναξαριστη η του αγιογράφου. Αύτη η φανέρωση και αποκάλυψη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών γvωρισματων των Αγίων γινόταν με σκοπό πάντοτε την πvευματικη oικoδομη των πιστών και την δόξα του ονόματος του Θεού. Αυτό σημαίνει πώς, σύμφωνα με την αρχαία παράδοση , μόνο άγιοι άνθρωποι ασχολούνταν με τη μορφή και τη ζωή των Αγίων. Αλλά και αυτοί ακόμη πού αναλάμβαναν να παρουσιάσουν , να σχολιάσουν και να υπoμνηματισoυν τους Πατέρες της 'Εκκλησίας , δηλ να θεολογήσουν πάνω στα έργα τους , έπρεπε ουσιαστικά να γίνουν συνεχιστές της ζω-ης και της σκέψεώς τους, να γίνουν διάδοχοι της ίδιας ιερής παραδόσεως.
'Έτσι θα έπρεπε να συνέβαινε και σε μας σήμερα. Η Θεολογία όμως και η τέχνη ακολουθούν στην επoχή μας αλλoυς δρόμους, καθαρά κοσμικούς. Η καθεμιά διαμορφώνει τις μεθόδους της και τις μορφές δουλειάς της ανεξάρτητα από την παράδοση, επηρεάζεται απo τις τάσεις κάθε επoxης και γίνεται «σχολή»με δική της μεθοδολογία και δικούς της σκοπούς . Γίνεται τελικά επιστήμη η τέχνη που εντάσσεται στα επιτεύγματα του πολιτισμού. Άλλα για την ορθόδοξη θεολογία και εικoνoγραφια , η παράδοση δεν είναι ένα. σύστημα., πολύ περισσότερο δεν είναι μια απλή μέθοδος.
Είναι ένας τρόπος ζωής, που φανερώνει πάνω απ' όλα την στάση μας έναντι των Αγίων , εναvτι της ζωής τους και της διδασκαλίας τους.
Παρά την προσωπική μας αμαρτωλότητα , είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε έρευνα και να μελετoυμε τα πρόσωπα και τα πράγματα του παρελθόντος, τουλάχιστο μ΄ ένα αίσθημα ευθύνης έναντι της ιερής ιστορίας μας και με φόβο Θεού έναντι της αγωνίας των πιστών για την αλήθεια και για την ορθή πνευματική καθοδήγηση . Οι μορφές των 'Αγίων και των 'Οσίων της πίστεώς μας μπορούν μα προβληθούν σαν δείκτες φωτεινοί σ' αυτήν Ιερή πορεία της πνευματικής ζωής και σταθμοί ανανεώσεως και κάθε νέας εμπνεύσεως για τη θεολογία και την Εκκλησία μας , ώστε η αγωγή που δίνεται προς τους πιστούς με το κήρυγμα η την κατήχηση, με την πνευματική καθοδήγηση η την παραίνεση ,με τον προφορικό η το γραπτό λόγο, να πηγάζουν από τη σοφία των 'Αγίων Γραφών και από την εμπειρία της Ιερής Παραδόσεως.
Μια τέτοια καθοδηγητική μορφή είναι ο άγιος Κύριλλος ο Επίσκοπος Ιεροσολύμων. Περί του Βίου του βλέπε ( http://www.saint.gr/2946/saint.aspx
Έργα του:
1 Προκατήχηση (βλέπε Υποσελίδες)
18 Κατηχήσεις προς τους φωτιζόμενους δηλ. προς εκείνους που πρόκειται να βαπτιστούν (βλέπε Υποσελίδες)
5 Μυσταγωγικές Κατηχήσεις προς τους ήδη βαπτισμένους στα βασικά Μυστήρια της Εκκλησίας , όπως βάπτισμα χρίσμα και Θ. Ευχαριστία . (βλέπε Υποσελίδες)
Άλλες κατηχήσεις βλέπε Συμεών Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης Τα άπαντα , Αγίου Νικοδήμου έργα , Συμεών Νέου Θεολόγου ...
Συμεών Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης Τα άπαντα εις εξ μέρη διαιρεθέντα: Εν οις περιέχονται Διάλογοι Εκκλησιαστικοί Αρχιερέως και Κληρικού κατά πασών των Αιρέσεων, περί τε της Ορθοδόξου πίστεως ημών των Χριστιανών περί των Ιερών Τελετών, και Μυστηρίων της Εκκλησίας, περί του Θείου Ναού, και των εν αυτώ τελουμένων, και περί της θείας Μυσταγωγίας. Έκθεσις έτι ακριβεστάτη του Ιερού Συμβόλου, αποκρίσεις τε προς τας ερωτήσεις του Μητροπολίτου της Πενταπόλεως κυρ Γαβριήλ. Εν οις προσετέθη η του Σοφωτάτου και Λογιωτάτου Μάρκου Ευγενικού Μητροπολίτου Εφέσου Εξήγησις της Ιεράς Ακολουθίας, και τις Διδασκαλία προς τους Ιερείς, και τους Διακόνους περί του πως δει διορθούν τα εν τη Ιερά Μυσταγωγία εξ απροσεξίας συμβαίνοντα. / Εκ της αρχαίας εις την Καθομιλουμένην μετετενέχθέντα Ελληνίδαν φωνήν προς ψυχωφελή χρήσιν των ευλαβών ορθοδόξων ιερέων και λαϊκών εκδίδεται εγκρίσει της Ιεράς Συνόδου της εκκλησίας της Ελλάδας δαπάνη και επιστασία. Ιωσήφ Μοναχού Κ. Ασκαθάρου προσκυνητού του εξ Αθηνών. Εν Αθήναις: Εν του Τυπογραφείου "Η Φιλόμουσος Λέσχη", 1862.
Διαβάστετο απο εδώ.
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΠΕΡΙ ΜΑΓΕΙΑΣ
ΣΥΜΕΩΝ ΝΕΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΛΟΓΟΙ 37&46
ΣΥΜΕΩΝ ΝΕΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΛΟΓΟΣ 82
ΣΥΜΕΩΝ ΝΕΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΛΟΓΟΣ 83
ΣΥΜΕΩΝ ΝΕΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΛΟΓΟΣ 84
ΣΥΜΕΩΝ ΝΕΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΛΟΓΟΙ 87&88