Τα κρινάκια της Παναγίας

Περιδιαβαίνοντας τις παραλίες της Σαντορίνης, της Μυκόνου αλλά και παραλίες της Μακεδονίας συναντάς ένα πολύ όμορφο λουλούδι σχεδόν μυθικό το κρινάκι της άμμου που εντυπωσιάζει για τον τόπο που επιλέγει να φυτρώνει και την εποχή της ανθοφορίας του ονομάζεται Pancratium maritimum (Παγκράτιο το παράλιο) από το ελληνικό Pancratium- παν + κραταιός, για την υποτιθέμενη φαρμακευτική δύναμη του φυτού (Pandocrator)- παντοδύναμο και το λατινικό Maritimum που σημαίνει "από τη θάλασσα " ονομάζεται ακόμα Ασφόδελος της Θάλασσας, θαλασσόκρινος, κρίνος της άμμου, κρινάκι της Παναγίας κρινάκι του Αγίου Νικολάου και Νάρκισσος της θάλασσας.

Το κρινάκι της θάλασσας λοιπόν είναι μια πανέμορφη αμαρυλλίδα φυτό πολυετές κρυπτόφυτο (ένα μεγάλο μέρος του χρόνου υπάρχει μόνο ως βολβός στην άμμο) με κορμό που φτάνει τα 40 εκατοστά, το ριζικό του σύστημα είναι βολβοειδές και φτάνει μέχρι και 1,50 μέτρο, σχεδόν κολυμπάει στη θάλασσα, ευδοκιμεί και αυτοφύεται σε αμμώδεις παραλίες και είναι είδος υπό παρακολούθηση γιατί κινδυνεύει.

Βγάζει τα φύλλα του το χειμώνα και το καλοκαίρι ξεραίνονται ,σαν να καίγονται από την καυτή άμμο και εκείνη ακριβώς την στιγμή μέσα στον καυτό ήλιο του καλοκαιριού πετάγονται κάτασπρα τα άνθη του τεράστια ,συμμετρικά , αρωματικά ,έχει το καθένα έξι πέταλα και διαμορφώνουν ένα στέμμα όπως οι ασφόδελοι με 6 στήμονες και κίτρινους ανθήρες , μισαανοίγουν αργά το απόγευμα προς το βράδυ ,τότε που οι καυτές ακτίνες του ήλιου πηγαίνουν για ύπνο για να φθάσουν στο ζενίθ του ανοίγματος, όσο η νύχτα προχωρεί, αυτό ευνοεί τις νυχτόβιες πεταλούδες ,που έχει επιλέξει, το φυτό για να κάνουν την επικονίαση. Τη νύχτα το άρωμά του γίνεται αντιληπτό. Ανθίζει Αύγουστο με Σεπτέμβρη. Λίγο αργότερα το φθινόπωρο θα βγουν οι καρποί του κάψα, όταν ανοίξουν (συνήθως στα μέσα του φθινοπώρου) πετάγονται μακριά τα σπόρια μαύρα ακανόνιστα πολύ ελαφριά ώστε να μπορούν να ταξιδεύσουν, με τον αέρα και με τα κύματα σε κάθε ακρογιάλι που θα βρουν ιδανικές συνθήκες ,ώστε να δημιουργήσουν, νέες αποικίες ,επιτελώντας ένα πολύ σημαντικό οικολογικό καθήκον ,να συγκρατούν την ρευστή από το έλεος των ανέμων και των κυμάτων άμμο και να στολίζουν τις ακρογιαλιές μας Οι σπόροι στο κέντρο τους έχουν ένα μικρό βολβό, που έχει διάμετρο 10 εκατοστά και είναι ο πραγματικός σπόρος. Θάβονται στην άμμο ψάχνοντας για υγρασία. Όσοι επιζήσουν μετά από 4-5 χρόνια θα ανθίσουν και θα συνεχίσουν τον κύκλο της ζωής τους, βλασταίνουν στο τέλος του χειμώνα ή στις αρχές της άνοιξης ,εκτός όμως από τους σπόρους πολλαπλασιάζεται και με βολβούς .