Γράφω το δικό μου λογοτεχνικό κείμενο
Ελευθερίας Βαμβακούση,Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Α. ΔΙΗΓΗΜΑ
Σε μια κωμόπολη της Θεσσαλονίκης υπήρχε ένα πολύ ερωτευμένο και αγαπημένο ζευγάρι, η Ιωάννα και ο Φίλιππος
Οι δυο τους σκέφτονταν να παντρευτούν, μιας και ήταν μαζί από τα εφηβικά τους χρόνια και μέχρι σήμερα ένιωθαν πληρότητα έχοντας ο ένας τον άλλο. Όταν ήταν φοιτητές, η Ιωάννα στην Νομική και ο Φίλιππος στο Πολυτεχνείο, αποφάσισαν να συγκατοικήσουν. Όλα τα έκαναν παρέα, μοιράζονταν τις σκέψεις τους και τα όνειρά τους, ένοιωθαν ότι ήταν πλασμένοι ο ένας για τον άλλον.
Αφού τελείωσαν τις σπουδές τους, ξεχύθηκαν και οι δύο προς εύρεση εργασίας. Έχοντας αποφοιτήσει με πολύ καλούς βαθμούς δεν άργησαν να βρουν επαγγελματική στέγη. Την Ιωάννα την προσέλαβαν σε ένα μεγάλο δικηγορικό γραφείο της συμπρωτεύουσας και ο Φίλιππος προσλήφθηκε στη θέση του αρχιμηχανικού σε μια μεγάλη πολυεθνική.
Στην αρχή όλα ήταν υπέροχα και οι δύο ήταν πολύ ενθουσιώδεις με τις δουλείες τους, ώσπου μια μέρα όλα άλλαξαν!!! Ο Φίλιππος συνήθιζε να τηλεφωνεί στην Ιωάννα και να την ενημερώνει τι ώρα θα επιστρέψει το βράδυ κανονίζοντας το πρόγραμμά τους για τη συνέχεια. Εκείνο το βράδυ όμως το τηλέφωνο δε χτύπησε. Η Ιωάννα γεμάτη αγωνία καλούσε επίμονα στο κινητό του, περιμένοντας εναγωνίως να τον ακούσει. Αλλά η νεκρή γραμμή την αναστάτωνε όλο και περισσότερο κορυφώνοντας την αγωνία της.
Είχε πλέον νυχτώσει και η Ιωάννα έντρομη αποφάσισε να πάει στο γραφείο του με την ελπίδα ότι ήταν ακόμη εκεί και δεν είχε συμβεί κάτι κακό. Η ώρα κυλούσε αργά, τα δευτερόλεπτα φάνταζαν αιώνες. Πήρε ένα ταξί και έφτασε γρήγορα στο κέντρο της πόλης, όπου ήταν η πολυεθνική. Ανέβηκε γρήγορα στον όγδοο όροφο όπου ήταν το γραφείο του και το θέαμα που αντίκρισε της ράγισε την καρδιά. Ξαφνικά γκρεμίστηκαν όλα της τα όνειρα και οι ελπίδες που είχε αποθέσει στο πρόσωπο του Φίλιππου. Τα δάκρυα κατέβρεχαν τα μάγουλα της καθώς κοίταζε τον αγαπημένο της στη αγκαλιά μιας άλλης.
Αυτό το απεχθές θέαμα την ζάλισε και καθώς γύρισε να φύγει, αδέξια παραπάτησε και σκόνταψε στο έπιπλο που βρισκόταν δίπλα της, με αποτέλεσμα να το ακούσει ο Φίλιππος και να συνειδητοποιήσει έντρομος το τεράστιο λάθος που είχε διαπράξει.
Οι λυγμοί και τα αναφιλητά έπνιξαν την Ιωάννα που έτρεξε να βγει από το κτίριο θέλοντας να ξεχάσει το επίπονο αυτό θέαμα όμως και τον ίδιο τον Φίλιππο. Αποφάσισε, λοιπόν, να κάνει ένα μακρινό ταξίδι για να ξεχάσει τα πάντα. Έτσι άρπαξε την ευκαιρία που της πρόσφερε η δουλεία της, να κάνει δηλαδή ένα τρίμηνο ταξίδι στην Αφρική. Εκεί, αφού ξέφυγε από όλους και από όλα μπόρεσε να σκεφτεί.
Όταν επέστρεψε, ανανεωμένη και με ευχάριστη διάθεση δέχτηκε να συναντήσει το Φίλιππο, ο οποίος λυπημένος και αληθινά μετανιωμένος είχε προσπαθήσει πάρα πολλές φορές να επικοινωνήσει για να συναντηθούν.
Αποφάσισαν να βρεθούν σε μια καφετέρια κοντά στο παλιό τους σπίτι. Εκεί συναντήθηκαν να πηγαίνουν συνέχεια πριν τον χωρισμό τους και είχαν πολλές αναμνήσεις από τρυφερές στιγμές και λόγια αγάπης που είχαν μοιραστεί.
Στην αρχή η ατμόσφαιρα ήταν ηλεκτρισμένη, όμως η ειλικρινής μεταμέλεια του Φίλιππου ήταν ολοφάνερη με αποτέλεσμα η Ιωάννα να γίνει πιο διαλλακτική στην συζήτηση. Η συνάντηση αυτή λειτούργησε σαν βάλσαμο στην ψυχή της και για αυτό η εξιλέωση δεν άργησε να έρθει. Άραγε, πώς είναι δυνατό να χαθεί ένας τόσο μεγάλος έρωτας; Έτσι λοιπόν, η Ιωάννα αποφάσισε να τον συγχωρέσει, αφού ουσιαστικά δεν μπορούσε να ξεγράψει ένα τόσο σημαντικό κεφάλαιο της ζωής της.
Η Ιωάννα και ο Φίλιππος αποφάσισαν να συνεχίσουν την κοινή τους πορεία στη ζωή πιο δυνατοί και αγαπημένοι από ποτέ!!!!!!
Β. ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ
Σκηνή Α’ (πρωί επετείου)
Ιωάννα: Πόσο πολύ χαρούμενη είμαι Φίλιππε σήμερα. Και ξέρεις γιατί; Σαν σήμερα κλείνουμε 10 χρόνια μαζί. Το θυμάσαι;
Φίλιππος Βέβαια, Ιωάννα μου και μάλιστα σου έχω μια έκπληξη. Με αφορμή την επέτειο μας θέλω να δεις αυτό το λεύκωμα που ετοίμασα για' σένα το οποίο περιέχει τις σημαντικότερες και τις πιο ωραίες στιγμές που ζήσαμε μαζί. (της δείχνει το βιβλίο) Όλα τα συναισθήματα μου για εσένα φαίνονται σε αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες και στα παλιά αυτά γράμματα...
Ιωάννα: (συγκινημένη) Τι γλυκό από μέρους σου!Ανυπομονώ να το διαβάσω και να θυμηθώ πάλι όλες αυτές τις όμορφες στιγμές που ζήσαμε.(ανοίγει το λεύκωμα και το βλέπει) Αχ, τι όμορφες στιγμές (μικρή παύση) αξέχαστες!Τότε που δίναμε πανελλήνιες και αργά το βράδυ που έκανα διάλειμμα απ’ το διάβασμα ερχόσουν στη διπλανή ταράτσα της πολυκατοικίας και μου έφερνες ένα τριαντάφυλλο. Μετά όταν εγώ πέρασα στη Νομική και εσύ στο Πολυτεχνείο που πήγαμε στη Ντίσνευλαντ στο Παρίσι και γίναμε ένα με τους ήρωες σαν να ήμασταν πρωταγωνιστές σε παραμύθι. Θυμάσαι πόσο διασκεδάσαμε εκείνη την βδομάδα; Μακάρι να μπορούσαμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω ώστε να ξανανιώθαμε αυτά τα συναισθήματα(αναστεναγμός νοσταλγίας)
Φίλιππος:Πράγματι ήταν μαγικά!Αν έπρεπε να διαλέξω τι θα ήθελα να ξαναζήσω θα επέλεγα την πρώτη μέρα που συναντιθήκαμε! Θυμάμαι σαν να ήταν χτες τότε που ο Απόλλωνας(κολυτός του) μας σύστησε! Σε ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά και ας ήμουν μόλις 15 χρονών.
Ιωάννα: Ναι και για μένα ήταν κεραυνοβόλος έρωτας! Εγώ θυμάμαι έντονα, όταν τελειώσαμε τις σπουδές μας και πήγαμε διακοπές στην Σκόπελο που για πρώτη φορά είδαμε τα κρινάκια της άμμου και μας είχαν κάνει μεγάλη εντύπωση. Ήταν φανταστικά!!!
Φίλιππος: Ναι γιατί αυτό το λουλούδι είναι μοναδικό σαν την αγάπη μας!!!
Σκηνή Β’ (την ίδια μέρα)
Ιωάννα: (ντυμένη με κοστούμι πηγαίνει στο δικηγορικό γραφείο) Καλημέρα σας, Αγγελική φέρε μου να μελετήσω τους φακέλους με τις υποθέσεις που εκδικάζονται σήμερα.
Αγγελική: Αμέσως κα Ιωάννα!Τις φέρνω στο γραφείο σας. Α! πήρε τηλέφωνο προ ολίγου και ο κύριος Φίλιππος και μου είπε πως δεν θα περάσει να σας πάρει σήμερα το βράδυ νωρίς,όπως συνήθως αλλά θα καθυστερήσει γιατί του έτυχε κάτι επείγον.
Ιωάννα: Καλά θα επικοινωνήσω μαζί του όταν επιστρέψω στο σπίτι το απόγευμα.
Αγγελική: Μάλιστα κα Ιωάννα
Αργά το βράδυ(η Ιωάννα κάνει δουλειές του σπιτιού)
Ιωάννα: Κάτσε να του στείλω μήνυμα για να δω αν έχει κανονίσει κάτι ιδιαίτερο για απόψε ή να του ετοιμάσω εγώ κάτι ξεχωριστό! (στέλνει το μήνυμα)
Μετά από 3 ώρες
Ιωάννα: Ανησυχώ γιατί ακόμα δεν μου έχει απαντήσει... Μήπως έπαθε κάτι σοβαρό; (ξαναπαίρνει και δεν απαντά πάλι) Γιατί δεν απαντάει; Θα πεθάνω από την αγωνία μου!Θα πάω από το γραφείο του να ρωτήσω αν έχει κάποια συνάντηση... Μακάρι να είναι καλά!!!
Σκηνή Γ΄ (φτάνει στο γραφείο του Φιλίππου, μπαίνει μέσα στο γραφείο του, βλέπει το Φίλιππο αγκαλιά με τη συνάδελφό του Τζένη, από την ταραχή της σκοντάφτει σε ένα έπιπλο, ακούγεται ένας θόρυβος με αποτέλεσμα να την ακούσει ο Φίλιππος, ο οποίος σηκώνεται αμέσως όρθιος με τρόπο που πέφτει η Τζένη κάτω )
Φίλιππος: Ιωάννα,μη φεύγεις δεν είναι αυτό που νομίζεις,γύρνα πίσω σε παρακαλώ! σε αγαπώ!! (προσπαθεί να την αγκαλιάσει)
Ιωάννα: (χαστούκι στον Φίλιππο, ξεφεύγει από το αγκάλιασμά του) Δεν το περίμενα αυτό από εσένα... (κλάματα) πώς μπόρεσες να μου το κάνεις αυτό ενώ εγώ σε περίμενα σπίτι για να γιορτάσουμε μαζί την επέτειό μας...
Σκηνη Δ’
(αφού δεν πρόλαβε την Ιωάννα γυρνά στο γραφείο του που τον περιμένει η Τζένη
Φίλιππος: όχι!όχι δεν έπρεπε να γίνει αυτό! Πώς φέρθηκα τόσο ανόητα; Την πλήγωσα πάρα πολύ. Πώς της το έκανα αυτό ιδικά την μέρα της επετείου μας; (γυρνάει στην Τζένη) Εσύ φτες για όλα αυτά!
Τζένη: Τί είναι αυτά που λες; δεν φταίω μόνο εγώ! Για ο,τι έγινε μεταξύ μας έχουμε και οι δυο ευθύνη
Φίλιππος: Δεν με ενδιαφέρει, ήταν ένα μεγάλο λάθος
Τζένη: Δεν ήταν μόνο για εσένα λάθος ήταν και για εμένα γιατί με όλα αυτά θα χάσω τον Απόλλωνα
Φίλιππος: Πού ξέρεις εσύ τον κολλητό μου; και τί σχέση έχει;
Τζένη: Έτσι όπως γίναμε θα σου πω κάτι... είμαι ερωτευμένη με τον Απόλλωνα και τον γνώρισα εδώ στην εταιρία μια φορά που σε περίμενε για να πάτε βόλτα... από τότε έχουμε βγει κάποιες φορές αλλά δεν ξέρω αν του αρέσω..
Φίλιππος: Δεν με νοιάζει τι νιώθεις εσύ για τον Απόλλωνα, εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι θέλω πίσω την Ιωάννα γιατί είναι η γυναίκα της ζωής μου!!!
Τζένη: Είσαι γελοίος! Μόνο τον εαυτό σου σκέφτεσαι...Φεύγω! Δεν θέλω να σε ξαναδώ ΠΟΤΕ!!!
Σκηνη Ε’ (σπίτι Ιωάννας)
(καθισμένη σε καναπέ με πυτζάμες τρώγοντας σοκολατάκια και κλαίγοντας)
Ιωάννα: Δεν το πιστεύω ότι μου συμβαίνει αυτό...Θέλω να πεθάνω,δεν αντέχω να το ζω αυτό! Θέλω να φύγω,να εξαφανιστώ να μην τον ξαναδώ. Τελικά το αποφάσισα θα πάω στην Κούβα... η καλύτερη λύση είναι οι διακοπές!
Σκηνη ΣΤ’(καφετέρια με Φίλιππο και Απόλλωνα)
Φίλιππος: Φίλε το έχω μετανιώσει πραγματικά
Απόλλωνας: Αυτό έπρεπε να το σκεφτείς πριν κάνεις ότι έκανες. Είναι ανεπίτρεπτο εκ μέρους σου
Φίλιππος: Το ξέρω,το ξέρω(δεν προλαβαίνει να ολοκληρώσει)
Απόλλωνας: Πού πλήγωσες τη Ιωάννα, η κοπέλα σε λάτρευε!
Φίλιππος: Την παίρνω τηλέφωνο τόσες μέρες και το έχει κλειστό. Έχω ανησυχήσει..(δεν μιλάνε) Έχω πάει και από το σπίτι της αλλά δεν μου ανοίγει...
Απόλλωνας:Την έχω πάρει και εγώ... και σε εμένα δεν το σηκώνει
Φίλιππος+Απόλλωνας: ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗ ΒΡΟΥΜΕ!!
Φίλιππος:Πάω ξανά από το σπίτι της. Εσύ πάρε τηλέφωνο τις φίλες τις μήπως ξέρουν που είναι (φεύγει)
Απόλλωνας: (αφού έχει πάρει τις φίλες της και δεν ξέρουν που είναι παίρνει την Τζένη) Έλα Τζένη ο Απόλλωνας είμαι θέλω να μιλήσουμε είμαι στη γνωστή καφετέρια σε περιμένω
(μετά από λίγο φτάνει η Τζένη)
Τζένη: Γεια σου Απόλλωνα
Απόλλωνας: Γεια σου Τζένη... κάθισε... θέλω να μιλήσουμε για ο,τι έγινε με εσένα και τον Φίλιππο...
Τζένη: Τι θες να μάθεις?
Απόλλωνας: Ό,τι έγινε.
Τζένη: Ό,τι και να έγινε ήταν μεγάλο λάθος και για μένα και για εκείνον. Από όσα έχω καταλάβει αυτοί οι δυο πρέπει να αγαπιούνται πάρα πολύ.
Απόλλωνας: Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο!
Τζένη; Ε, τότε πρέπει να κάνουμε κάτι ώστε να τα ξαναβρούνε! Τί λες; Απόλλωνας: Μα... καλά γιατί εσύ θες τόσο πολύ να τα ξαναβρούνε;
Τζένη: Τί εννοείς;
Απόλλωνας: Δεν νιώθεις τίποτα για τον Φίλιππο; Τζένη: Φυσικά και όχι!!! Ήταν ένα τεράστιο λάθος! Φίλιππος: (φανερά ανακουφισμένος την κοιτά επίμονα) Τζένη: (αναστεναγμός) Νομίζω πως ήρθε η ώρα να σου τα αποκαλύψω όλα. Από την πρώτη φορά που σε είδα σε ερωτεύτηκα, όμως δεν είχα το θάρρος να στο πω
Απόλλωνας: Τί; Αχ, Τζένη αν το είχες πει νωρίτερα δεν θα είχαν συμβεί όλα αυτά!
Τζένη: Τί εννοείς;
Απόλλωνας: Είναι καιρός που θέλω να σου πω πως σε έχω ερωτευτεί και ήθελα να στο πω. Όταν μου μίλησε ο Φίλιππος και μου είπε τι έγινε ένιωσα χάλια γιατί υπέθεσα πως είσαι ερωτευμένη μαζί του... Αν μου το είχες πει τώρα θα ήμασταν μαζί
και δεν θα γινόντουσαν όλα αυτά!
Τζένη: Αλήθεια μου λες; Δεν μπορώ να το πιστέψω... και τώρα τί θα κάνουμε;
Απόλλωνας: Εγώ λέω να προσπαθήσουμε και όπου βγει! Θέλεις;
Τζένη: Φυσικά και θέλω
(τελειώνει η σκηνή με ένα κράτημα του χεριού της Τζένης και ένα χάδι στο μάγουλο)
Σκηνή Ζ' (επιστροφή της Ιωάννας )
(χτυπάει το τηλέφωνο)
Φίλιππος: Ιωάννα μη το κλείσεις άκουσε με, σε παρακαλώ έστω και για ένα λεπτό, ας τα πούμε από κοντά...μπορείς να συναντηθούμε για καφέ ώστε να μπορέσω να σου δώσω κάποιες εξηγήσεις;
Ιωάννα: (αμήχανη) εε...βασικά μόλις γύρισα από διακοπές και δεν έχω τακτοποιηθεί ακόμα...
Φίλιππος: Μη μου αρνήσαι σε παρακαλώ...θυμήσου όλα όσα έχουμε ζήσει..Μη τα ξεγράφεις όλα τόσο απλά..Σε παρακαλώ καν ’το για την αγάπη που ένιωσες κάποτε για εμένα
Ιωάννα: Καλά τότε..σε μισή ωρίτσα στη γνωστή καφετέρια
Σκηνή Η’ (καφετέρια)
Φίλιππος: (αμήχανος) Κάθησε Ιωάννα, ομόρφηνες ,να ξέρεις πως μου έλειψες πολύ
Ιωάννα: Σε παρακαλώ σταμάτα ,ήρθαμε να μιλήσουμε για κάποια λάθη που έγιναν. Τι λάθος έκανα λοιπόν;Δεν ήσουν ευτυχισμένος μαζί μου; Ήθελες κάτι άλλο στη ζωή σου;
Φίλιππος: Τί είναι αυτά που λες; Φυσικά και δεν φταις σε τίποτα εσύ! Απλός σε μια στιγμή αδυναμίας παρασύρθηκα
Ιωάννα: Και περιμένεις να το δεχτώ αυτό;
Φίλιππος: Απλά θέλω να με καταλάβεις. Ήμουν πνιγμένος στη δουλειά,ήρθε η Τζένη στο γραφείο να με βοηθήσει...το ένα έφερε το άλλο και....
Σκηνή Α’ (πρωί επετείου)
Ιωάννα: Πόσο πολύ χαρούμενη είμαι Φίλιππε σήμερα. Και ξέρεις γιατί; Σαν σήμερα κλείνουμε 10 χρόνια μαζί. Το θυμάσαι;
Φίλιππος Βέβαια, Ιωάννα μου και μάλιστα σου έχω μια έκπληξη. Με αφορμή την επέτειο μας θέλω να δεις αυτό το λεύκωμα που ετοίμασα για' σένα το οποίο περιέχει τις σημαντικότερες και τις πιο ωραίες στιγμές που ζήσαμε μαζί. (της δείχνει το βιβλίο) Όλα τα συναισθήματα μου για εσένα φαίνονται σε αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες και στα παλιά αυτά γράμματα...
Ιωάννα: (συγκινημένη) Τι γλυκό από μέρους σου!Ανυπομονώ να το διαβάσω και να θυμηθώ πάλι όλες αυτές τις όμορφες στιγμές που ζήσαμε.(ανοίγει το λεύκωμα και το βλέπει) Αχ, τι όμορφες στιγμές (μικρή παύση) αξέχαστες!Τότε που δίναμε πανελλήνιες και αργά το βράδυ που έκανα διάλειμμα απ’ το διάβασμα ερχόσουν στη διπλανή ταράτσα της πολυκατοικίας και μου έφερνες ένα τριαντάφυλλο. Μετά όταν εγώ πέρασα στη Νομική και εσύ στο Πολυτεχνείο που πήγαμε στη Ντίσνευλαντ στο Παρίσι και γίναμε ένα με τους ήρωες σαν να ήμασταν πρωταγωνιστές σε παραμύθι. Θυμάσαι πόσο διασκεδάσαμε εκείνη την βδομάδα; Μακάρι να μπορούσαμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω ώστε να ξανανιώθαμε αυτά τα συναισθήματα(αναστεναγμός νοσταλγίας)
Φίλιππος:Πράγματι ήταν μαγικά!Αν έπρεπε να διαλέξω τι θα ήθελα να ξαναζήσω θα επέλεγα την πρώτη μέρα που συναντιθήκαμε! Θυμάμαι σαν να ήταν χτες τότε που ο Απόλλωνας(κολυτός του) μας σύστησε! Σε ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά και ας ήμουν μόλις 15 χρονών.
Ιωάννα: Ναι και για μένα ήταν κεραυνοβόλος έρωτας! Εγώ θυμάμαι έντονα, όταν τελειώσαμε τις σπουδές μας και πήγαμε διακοπές στην Σκόπελο που για πρώτη φορά είδαμε τα κρινάκια της άμμου και μας είχαν κάνει μεγάλη εντύπωση. Ήταν φανταστικά!!!
Φίλιππος: Ναι γιατί αυτό το λουλούδι είναι μοναδικό σαν την αγάπη μας!!!
Σκηνή Β’ (την ίδια μέρα)
Ιωάννα: (ντυμένη με κοστούμι πηγαίνει στο δικηγορικό γραφείο) Καλημέρα σας, Αγγελική φέρε μου να μελετήσω τους φακέλους με τις υποθέσεις που εκδικάζονται σήμερα.
Αγγελική: Αμέσως κα Ιωάννα!Τις φέρνω στο γραφείο σας. Α! πήρε τηλέφωνο προ ολίγου και ο κύριος Φίλιππος και μου είπε πως δεν θα περάσει να σας πάρει σήμερα το βράδυ νωρίς,όπως συνήθως αλλά θα καθυστερήσει γιατί του έτυχε κάτι επείγον.
Ιωάννα: Καλά θα επικοινωνήσω μαζί του όταν επιστρέψω στο σπίτι το απόγευμα.
Αγγελική: Μάλιστα κα Ιωάννα
Αργά το βράδυ(η Ιωάννα κάνει δουλειές του σπιτιού)
Ιωάννα: Κάτσε να του στείλω μήνυμα για να δω αν έχει κανονίσει κάτι ιδιαίτερο για απόψε ή να του ετοιμάσω εγώ κάτι ξεχωριστό! (στέλνει το μήνυμα)
Μετά από 3 ώρες
Ιωάννα: Ανησυχώ γιατί ακόμα δεν μου έχει απαντήσει... Μήπως έπαθε κάτι σοβαρό; (ξαναπαίρνει και δεν απαντά πάλι) Γιατί δεν απαντάει; Θα πεθάνω από την αγωνία μου!Θα πάω από το γραφείο του να ρωτήσω αν έχει κάποια συνάντηση... Μακάρι να είναι καλά!!!
Σκηνή Γ΄ (φτάνει στο γραφείο του Φιλίππου, μπαίνει μέσα στο γραφείο του, βλέπει το Φίλιππο αγκαλιά με τη συνάδελφό του Τζένη, από την ταραχή της σκοντάφτει σε ένα έπιπλο, ακούγεται ένας θόρυβος με αποτέλεσμα να την ακούσει ο Φίλιππος, ο οποίος σηκώνεται αμέσως όρθιος με τρόπο που πέφτει η Τζένη κάτω )
Φίλιππος: Ιωάννα,μη φεύγεις δεν είναι αυτό που νομίζεις,γύρνα πίσω σε παρακαλώ! σε αγαπώ!! (προσπαθεί να την αγκαλιάσει)
Ιωάννα: (χαστούκι στον Φίλιππο, ξεφεύγει από το αγκάλιασμά του) Δεν το περίμενα αυτό από εσένα... (κλάματα) πώς μπόρεσες να μου το κάνεις αυτό ενώ εγώ σε περίμενα σπίτι για να γιορτάσουμε μαζί την επέτειό μας...
Σκηνη Δ’
(αφού δεν πρόλαβε την Ιωάννα γυρνά στο γραφείο του που τον περιμένει η Τζένη
Φίλιππος: όχι!όχι δεν έπρεπε να γίνει αυτό! Πώς φέρθηκα τόσο ανόητα; Την πλήγωσα πάρα πολύ. Πώς της το έκανα αυτό ιδικά την μέρα της επετείου μας; (γυρνάει στην Τζένη) Εσύ φτες για όλα αυτά!
Τζένη: Τί είναι αυτά που λες; δεν φταίω μόνο εγώ! Για ο,τι έγινε μεταξύ μας έχουμε και οι δυο ευθύνη
Φίλιππος: Δεν με ενδιαφέρει, ήταν ένα μεγάλο λάθος
Τζένη: Δεν ήταν μόνο για εσένα λάθος ήταν και για εμένα γιατί με όλα αυτά θα χάσω τον Απόλλωνα
Φίλιππος: Πού ξέρεις εσύ τον κολλητό μου; και τί σχέση έχει;
Τζένη: Έτσι όπως γίναμε θα σου πω κάτι... είμαι ερωτευμένη με τον Απόλλωνα και τον γνώρισα εδώ στην εταιρία μια φορά που σε περίμενε για να πάτε βόλτα... από τότε έχουμε βγει κάποιες φορές αλλά δεν ξέρω αν του αρέσω..
Φίλιππος: Δεν με νοιάζει τι νιώθεις εσύ για τον Απόλλωνα, εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι θέλω πίσω την Ιωάννα γιατί είναι η γυναίκα της ζωής μου!!!
Τζένη: Είσαι γελοίος! Μόνο τον εαυτό σου σκέφτεσαι...Φεύγω! Δεν θέλω να σε ξαναδώ ΠΟΤΕ!!!
Σκηνη Ε’ (σπίτι Ιωάννας)
(καθισμένη σε καναπέ με πυτζάμες τρώγοντας σοκολατάκια και κλαίγοντας)
Ιωάννα: Δεν το πιστεύω ότι μου συμβαίνει αυτό...Θέλω να πεθάνω,δεν αντέχω να το ζω αυτό! Θέλω να φύγω,να εξαφανιστώ να μην τον ξαναδώ. Τελικά το αποφάσισα θα πάω στην Κούβα... η καλύτερη λύση είναι οι διακοπές!
Σκηνη ΣΤ’(καφετέρια με Φίλιππο και Απόλλωνα)
Φίλιππος: Φίλε το έχω μετανιώσει πραγματικά
Απόλλωνας: Αυτό έπρεπε να το σκεφτείς πριν κάνεις ότι έκανες. Είναι ανεπίτρεπτο εκ μέρους σου
Φίλιππος: Το ξέρω,το ξέρω(δεν προλαβαίνει να ολοκληρώσει)
Απόλλωνας: Πού πλήγωσες τη Ιωάννα, η κοπέλα σε λάτρευε!
Φίλιππος: Την παίρνω τηλέφωνο τόσες μέρες και το έχει κλειστό. Έχω ανησυχήσει..(δεν μιλάνε) Έχω πάει και από το σπίτι της αλλά δεν μου ανοίγει...
Απόλλωνας:Την έχω πάρει και εγώ... και σε εμένα δεν το σηκώνει
Φίλιππος+Απόλλωνας: ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗ ΒΡΟΥΜΕ!!
Φίλιππος:Πάω ξανά από το σπίτι της. Εσύ πάρε τηλέφωνο τις φίλες τις μήπως ξέρουν που είναι (φεύγει)
Απόλλωνας: (αφού έχει πάρει τις φίλες της και δεν ξέρουν που είναι παίρνει την Τζένη) Έλα Τζένη ο Απόλλωνας είμαι θέλω να μιλήσουμε είμαι στη γνωστή καφετέρια σε περιμένω
(μετά από λίγο φτάνει η Τζένη)
Τζένη: Γεια σου Απόλλωνα
Απόλλωνας: Γεια σου Τζένη... κάθισε... θέλω να μιλήσουμε για ο,τι έγινε με εσένα και τον Φίλιππο...
Τζένη: Τι θες να μάθεις?
Απόλλωνας: Ό,τι έγινε.
Τζένη: Ό,τι και να έγινε ήταν μεγάλο λάθος και για μένα και για εκείνον. Από όσα έχω καταλάβει αυτοί οι δυο πρέπει να αγαπιούνται πάρα πολύ.
Απόλλωνας: Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο!
Τζένη; Ε, τότε πρέπει να κάνουμε κάτι ώστε να τα ξαναβρούνε! Τί λες; Απόλλωνας: Μα... καλά γιατί εσύ θες τόσο πολύ να τα ξαναβρούνε;
Τζένη: Τί εννοείς;
Απόλλωνας: Δεν νιώθεις τίποτα για τον Φίλιππο; Τζένη: Φυσικά και όχι!!! Ήταν ένα τεράστιο λάθος! Φίλιππος: (φανερά ανακουφισμένος την κοιτά επίμονα) Τζένη: (αναστεναγμός) Νομίζω πως ήρθε η ώρα να σου τα αποκαλύψω όλα. Από την πρώτη φορά που σε είδα σε ερωτεύτηκα, όμως δεν είχα το θάρρος να στο πω
Απόλλωνας: Τί; Αχ, Τζένη αν το είχες πει νωρίτερα δεν θα είχαν συμβεί όλα αυτά!
Τζένη: Τί εννοείς;
Απόλλωνας: Είναι καιρός που θέλω να σου πω πως σε έχω ερωτευτεί και ήθελα να στο πω. Όταν μου μίλησε ο Φίλιππος και μου είπε τι έγινε ένιωσα χάλια γιατί υπέθεσα πως είσαι ερωτευμένη μαζί του... Αν μου το είχες πει τώρα θα ήμασταν μαζί
και δεν θα γινόντουσαν όλα αυτά!
Τζένη: Αλήθεια μου λες; Δεν μπορώ να το πιστέψω... και τώρα τί θα κάνουμε;
Απόλλωνας: Εγώ λέω να προσπαθήσουμε και όπου βγει! Θέλεις;
Τζένη: Φυσικά και θέλω
(τελειώνει η σκηνή με ένα κράτημα του χεριού της Τζένης και ένα χάδι στο μάγουλο)
Σκηνή Ζ' (επιστροφή της Ιωάννας )
(χτυπάει το τηλέφωνο)
Φίλιππος: Ιωάννα μη το κλείσεις άκουσε με, σε παρακαλώ έστω και για ένα λεπτό, ας τα πούμε από κοντά...μπορείς να συναντηθούμε για καφέ ώστε να μπορέσω να σου δώσω κάποιες εξηγήσεις;
Ιωάννα: (αμήχανη) εε...βασικά μόλις γύρισα από διακοπές και δεν έχω τακτοποιηθεί ακόμα...
Φίλιππος: Μη μου αρνήσαι σε παρακαλώ...θυμήσου όλα όσα έχουμε ζήσει..Μη τα ξεγράφεις όλα τόσο απλά..Σε παρακαλώ καν ’το για την αγάπη που ένιωσες κάποτε για εμένα
Ιωάννα: Καλά τότε..σε μισή ωρίτσα στη γνωστή καφετέρια
Σκηνή Η’ (καφετέρια)
Φίλιππος: (αμήχανος) Κάθησε Ιωάννα, ομόρφηνες ,να ξέρεις πως μου έλειψες πολύ
Ιωάννα: Σε παρακαλώ σταμάτα ,ήρθαμε να μιλήσουμε για κάποια λάθη που έγιναν. Τι λάθος έκανα λοιπόν;Δεν ήσουν ευτυχισμένος μαζί μου; Ήθελες κάτι άλλο στη ζωή σου;
Φίλιππος: Τί είναι αυτά που λες; Φυσικά και δεν φταις σε τίποτα εσύ! Απλός σε μια στιγμή αδυναμίας παρασύρθηκα
Ιωάννα: Και περιμένεις να το δεχτώ αυτό;
Φίλιππος: Απλά θέλω να με καταλάβεις. Ήμουν πνιγμένος στη δουλειά,ήρθε η Τζένη στο γραφείο να με βοηθήσει...το ένα έφερε το άλλο και....
Ιωάννα: Και μετά ξέρουμε ξέρουμε... Φίλιππος: και μετά δεν έγινε τίποτα,μπήκες εσύ μέσα και σε ακολούθησα από πίσω για να σου εξηγήσω αλλά εσύ δεν με άφησες...
Ιωάννα: Και τί ήθελες να κάνω όταν βλέπω τον άντρα που αγαπώ να φιλά μια άλλη;
Φίλιππος: Είδες το λες και μόνη σου, με αγαπάς!!!Δεν θέλω να χαλάσει όλο αυτό για ένα στιγμιαίο λάθος! Πως μπορείς να ξεχάσεις όλα όσα έχουμε ζήσει μαζί;
Ιωάννα: Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να τα ξεχάσω όλα τόσο εύκολα
Φίλιππος: Γι' αυτό σε παρακαλώ γύρνα σε εμένα!
(μπαίνει η Τζένη και ο Απόλλωνας )
Απόλλωνας: Πόσο χαίρομαι που σας βλέπω ξανά μαζί! Ιωάννα μου έλειψες πολύ.
Ιωάννα; Και εμένα Απόλλωνα μου.
Απόλλωνας: Ιωάννα θέλω να σου συστήσω την Τζένη και να σου πω πως είναι κοπέλα μου!
(Ιωάννα και Τζένη χαιρετιούνται αμήχανα)
Τζένη: Θέλω να σου ζητήσω συγνώμη γι' αυτό που έγινε και οφείλω να σου πω πως ήταν λάθος και για τους δυο μας γιατί ο Φίλιππος σε αγαπάει και δεν αισθάνεται τίποτα για μένα και εγώ αγαπώ τον Απόλλωνα
Ιωάννα: Πολύ χαίρομαι για εσάς και σε πιστεύω και εσένα και τον Φίλιππο
( ο Φίλιππος αγκαλιάζει την Ιωάννα)
Φίλιππος: Σε ευχαριστώ που μου δίνεις μια δεύτερη ευκαιρία και σου υπόσχομαι να σε κάνω την πιο ευτυχισμένη γυναίκα του κόσμου
Ιωάννα: Για να δούμε (γέλια)
Τζένη: Τώρα που λύθηκαν όλα αυτά θέλω να σου ζητήσω συγνώμη για τον τρόπο που σου μίλησα Φίλιππε και πραγματικά θέλω να γίνουμε φίλες Ιωάννα
Φίλιππος: Και εγώ θέλω να σου ζητήσω συγνώμη γι' αυτά που σου είπα... Ιωάννα, εσύ τι λες;
Ιωάννα: Εεε, και εγώ θα ήθελα μια φίλη παραπάνω! Και ειλικρινά Τζένη έχω αρχίσει να σε συμπαθώ πολύ. Φίλιππος: Καταπληκτικά, Όμως δεν θα τα πείτε τώρα γιατί πρώτα έχω εγώ κάτι να πω... (γονατίζει) Ιωάννα θα μου έκανες την τιμή να γίνεις γυναίκα μου; (βγάζει το κουτί με το δαχτυλίδι, το ανοίγει και της το δίνει) Ιωάννα: ( παίρνει το δακτυλίδι, το φοράει) Ναι, θα σε παντρευτώ (συγκινημένη) Απόλλωνας: Ε, αυτό θέλει κέρασμα!!! (γέλια) ΤΕΛΟΣ