5 złotych

Podobnie, jak dla dwuzłotówek, przed rozpoczęciem produkcji monet pięciozłotowych również wykonano próby tłoczenia.

Dla egzemplarza pokazanego na zdjęciu średnica = 23,8 mm, masa = 6,6 grama.

Wyraźnie widać, że rysunek na rdzeniu jest wytłoczony głębiej niż legenda na pierścieniu. Zauważamy też, że rysunek na rdzeniu nie jest ustawiony w osi symetrii legendy na pierścieniu.

Warto zajrzeć do zarchiwizowanych zapisów z Allegro:

http://www.allegromat.pl/aukcja55791, http://www.allegromat.pl/aukcja37107, http://www.allegromat.pl/aukcja55793

Można zauważyć, że za każdym razem rdzeń jest inaczej ułożony względem pierścienia. Połączenie obu elementów również nie wydaje się precyzyjne. Wnioskuję z tego, że na pewnym etapie przygotowań do produkcji pięciozłotówek testowano użycie wcześniej tłoczonych rdzeni. Legendę na pierścieniu tłoczono podczas operacji łączenia elementów.

Próba, którą sprzedawano na tej aukcji: http://www.allegromat.pl/aukcja43299 wygląda znacznie lepiej. Uważam, że w tym przypadku wytłoczono cały rysunek monety podczas jednej operacji, jednocześnie łącząc rdzeń i pierścień w całość.

Dowodem na to, że pięciozłotówki są tłoczone w całości są monety, na których widać ślady pęknięć stempla płynnie przechodzące z pierścienia na rdzeń, np:

Ciekawe wnioski zdają się wypływać z oględzin następnej monety:

Popatrzmy na zbliżenie:

Na pierścieniu widać ewidentne zdwojenie liter legendy; rysunek na rdzeniu nie ma tej usterki. Przypuszczam, że jest to dowód na dwuetapowość tłoczenia stempli. Sądzę, że rysunek na stemplu rdzenia i stemplu pierścienia są tłoczone oddzielnymi narzędziami.

Oczywiste jest, że i w tym przypadku wszystkie monety z obróconym lub odwróconym rdzeniem są przeróbkami powstałymi poza mennicą. Prawdopodobnie takimi przeróbkami są również próby tłoczenia z rdzeniem o rysunku, jak na monetach obiegowych (połączenie pierścienia z próby tłoczenia z rdzeniem zwykłej monety).

Pięciozłotówki składane są z brązalowego rdzenia i miedzioniklowego pierścienia.

Elementy rdzenia i pierścienia tworzące "zatrzask" spajający monetę są znacznie mocniejsze, niż w dwuzłotówkach. Na rancie rdzenia znajduje się głęboki rowek o półokrągłym przekroju.

Krawędzie tego rantu są zaokrąglone, dzięki czemu rdzeń jest mocniej utrzymywany w pierścieniu, ponieważ wewnętrzny rant pierścienia, oprócz wypukłości w środkowej części jest dodatkowo wyprofilowany przy krawędzi. Wypukłość na krawędzi pierścienia powstaje podczas tłoczenia monety - materiał pierścienia pod naciskiem prasy menniczej wciska się w rowek na krawędzi rdzenia.

Bimetaliczna pięciozłotówka została uznana w 1996 roku przez międzynarodowe gremium dyrektorów mennic, za najbardziej zaawansowaną technicznie obiegową monetę świata.