2 złote

Dwuzłotówki wzoru 1994 są pierwszymi polskimi monetami obiegowymi wykonanymi w technice bimetalicznej.

W ramach przygotowań do ich produkcji wykonano w roku 1994 "próby tłoczenia". Próby te są rzadsze od analogicznych prób tłoczenia monet pięciozłotowych.

Monety składają się z dwóch części, miedzioniklowego rdzenia i brązalowego pierścienia.

Na zewnętrznej krawędzi rdzenia znajduje się rowek, a na wewnętrznej krawędzi pierścienia wypukłość, które działają jak zatrzask i wzmacniają połączenie obu elementów w krążek monety. Wypukłość na krawędzi pierścienia powstaje podczas tłoczenia monety - materiał pierścienia pod naciskiem prasy menniczej wciska się w rowek na krawędzi rdzenia.

Monety są tłoczone w całości, a siła nacisku stempli powoduje wzmocnienie połączenia rdzenia i pierścienia.

Wszystkie rzekome próby i destrukty, na których rdzeń jest obrócony w stosunku do pierścienia albo jest założony odwrotnie (godło po stronie nominału), są przeróbkami zwykłych monet wykonywanymi poza mennicą.