tabiat
در جهانبينى مولانا، طبيعت در تقابل با ماوراء طبيعت نيست، بلكه مرتبهاى از مراتب آن است. مولانا معتقد است طبيعت، محصور به زمان و مكان است و ماوراى طبيعت از حيطهى زمان و مكان خارج است.
در دلِ ما لالهزار و گلشنى است
پيرى و پژمردگى را راه نيست
دايماً ترّ و جوانيم و لطيف
تازه و شيرين و خندان و ظريف
پيشِ ما صد سال و يك ساعت يكى است
كه دراز و كوته از ما مُنْفكى است
آن دراز و كوتهى، در جسمهاست
آن دراز و كوته اندر جان، كجاست؟
)دفتر سوم، 8-2935)
اين جهان، خود حبسِ جانهاى شماست
هين رَويد آن سو كه صحراىِ شماست
اين جهان، محدود و آن خود، بىحد است
نقش و صورت، پيشِ آن معنى سد است
)دفتر اول، 6-525)
طبيعت و ماوراى طبيعت
طبيعت و ماوراى طبيعت
www.avang.org by Rouhollah Khalili Boroujeni Contact Us