نوزده در قرآن
خلاصه: نشان داده میشود که اشاره‌ی قرآن به نوزده، اشاره به استیلا و نفوذ عدد نوزده بر تمام قرآن است. به قسمتی از این استیلا، مثلاً در رابطه با حروف مقطعه، در این مقاله پرداخته میشود.
فرمت اچ تی ام ال این مقاله نیز در زیر، عمدتاً برای تسهیل سرچ اینترنتی، قرار داده شده است و در مواردی ممکن است در آن ترتیب اعداد برعکس شده باشد - مبنا همان فرمت تصوبری PDF ارائه شده در بالاست.
نوزده در قرآن
74:24 فقال ان هذا الا سحر یؤثر، پس گفت این قرآن جز سحری جذاب نمی‌باشد
74:25 ان هذا الا قول البشر، جز سخن بشر نمی‌باشد
74:26 ساصلیه سقر، به زودی او را روانه‌ی دوزخ می‌نمایم
74:27 و ما ادریک ما سقر، و چه می‌دانی دوزخ چیست
74:28 لاتُبقي و لاتذر، نه چيزي سالم باقي مي‌گذارد و نه از سوزندگي دست برمي‌دارد
74:29 لوّاحه للبشر، نابودکننده‌ی ظاهرِ بدن میباشد
74:30 علیها تسعه عشر، بر آن نوزده استیلا دارد
این آیات، انکارِ قرآن به وسیله‌ی یکی از منکرین و وعده‌ی انتقام خدا را شرح می‌دهد. در آخرین آیهی این مجموعه به گونه‌ای رمزی گفته شده است «بر آن نوزده استیلا دارد». «ها» در کلمهی «علیها» ضمیر متصل مؤنث است و ظاهراً به نظر میرسد به سقر برمی‌گردد. بدین‌خاطر مردم بر حسب ظاهر آیات قضاوت نمودند و کوشش داشتند بفهمند از چه چیزی نوزده تا بر دوزخ حاکم است. بدیهی‌ترین نتیجه برای آنها این بود که موکلین آتش نوزده تا می‌باشند، و البته این پرسش هم پیش آمد که آیا این موکلین ملائکه‌اند یا نه. ولی به نظر میرسد اصلاً منظور خدا این نبوده است که نوزده چیز بر دوزخ حاکم است بلکه منظور خدا حاکم بودنِ عددِ 19 بر کل قرآن است که در دو آیهی نخست از مجموعه آیات بالا از قول منکرین مطالبی در باره‌ی آن (یعنی قرآن) بیان شد، و علتِ مؤنث بودنِ ضمیر مربوطه، «ها»، احتمالاً برگشتِ آن به سورهها یا روح قرآن و امثالهم که مؤنثند میباشد. شاید به دلیلِ چنین طرز تلقی اشتباهی از 74:30 بود که خدا لازم دید، ظاهراً مدتها بعد در مدینه (احتمالِ مدنی بودنِ 74:31 داده میشود)، آیه‌ای مفصل و توضیحی که بلافاصله بعد از 74:30 قرار می‌گیرد نازل نماید:
74:31 و ما جعلنا اصحب النار الا ملائکه ...، نخست اینکه موکلین آتش هیچ‌کس نیست جز ملائکه
74:31 ... و ما جعلنا عدتهم الا فتنه للذین کفروا لیستیقن الذین اوتوا الکتب و یزداد الذین ءامنوا ایمنا و لایرتاب الذین اوتو الکتب و المؤمنین ...، این امر که در 74:30 ظاهراً تعدادِ آنها گفته شده است برای امتحانِ کفار است تا اهلِ کتاب یقین و اهلِ ایمان ازدیادِ ایمان یابند و این دو گروه به شک نیفتند
74:31 ... و لیقول الذین فی قلوبهم مرض و الکفرون ما ذا اراد الله بهذا مثلا ...، و تا اینکه آنهایی که در قلبشان مرض است و کافران بگویند آخر منظورِ خدا از این که بر آن نوزده حاکم است چیست
74:31 ... کذلک الله یضل من یشاء و یهدی من یشاء ...، بدین‌گونه خدا اهل ضلالت و هدایت را مشخص می‌کند، یعنی آنهایی که چون و چرا و تردید می‌کنند و آنهایی که سخنِ خدا را قبول می‌کنند
74:31 ... و ما یعلم جنود ربک الا هو ...، البته همه‌ی قضیه‌ی بیانِ اینگونه‌ایِ آیهی 74:30 امتحانِ خلق بود در حالیکه تعدادِ لشکریانِ خدا را کسی جز او نمی‌داند
74:31 ... و(6) ما(41) هی(15) الا(32) ذکری(930) للبشر(562) (=1586)، و ضمیرِ «ها» در کلمهی علیها در 74:30 جز به آن چیزی که برای تذکر بشر نازل شده، یعنی جز به قرآن که هذای مذکور در آیاتِ نخستِ مجموعه به آن برمی‌گردد، باز نمی‌گردد: 4×31+1567=89×19=1691=31+1586+74 که در آن علاوه بر این که 17=9+8=1+9+6+1، عددِ 1567 که تنها 19 واحد کمتر از معادل ابجدیِ «و ما هی الا ذکری للبشر» است و برای جمعِ ارقام آن داریم 19=7+6+5+1، معادل ابجدیِ جمله‌ی تصنعیِ «علی قرءان تسعه عشر» است که تنها با گذاشتنِ قرءان به جایِ ها در 74:30 حاصل شده است. پس «هی» در 74:31 چیزی جز همان «هذا» نیست یا به سیاق انتهای همین آیه «و ما هی الا هذا» که برای معادل ابجدی حروف این عبارت، یعنی و(6) ما(40)(1) هی(5)(10) الا(1)(30)(1) هذا(5)(700)(1) داریم ...×19=31 1 700 5 1 30 1 10 5 1 40 6 74.
74:30 علیها(116) تسعه(535) عشر(570) (=1221)، عددِ 19 بر تمام قرآن حاکم است. این آیه مسلماً آیه ای ویژه است، ...×19=116 535 570. ضمیرِ «ها» در این آیه به «هذا» در آیهی 24 که به قرءان(352) اشاره دارد بازمی‌گردد: 24×19=30+352+74. در 74:30 منظور از «ها(6)»، «قرءان(352)» است:
6×19-54558×72×19=...×5 1×19=...×6×19=3928170×19=30 352 6 74، که در آن 15 معادل ابجدی تقطیع شده‌ی «ها» (ه(5)، ا(1))، و 72 معادل ابجدی کلمهی فارسی نوزده است و داریم 30=0+7+1+8+2+9+3 که 30 اشاره به شمارهی آیه دارد. به نظر میرسد به واقع 74:30 به جمله‌ی از نظرِ دستوری صحیحِ «علی(110) القرءان(383) تسعه(535) عشر(570)» اشاره دارد: ...×19=30 110 383 535 570 74
در رابطه با آیهی 74:30 و در مشابهت با قسمت آخر آیهی 74:31 جمله‌ی عربیِ «و(6) ما(41) «ها»(6) الا(32) «قرءان»(352)» می‌تواند بیان‌کننده‌ی بازگشتِ ضمیرِ «ها» در 74:30 به قرآن باشد: ...×19=30 6 41 6 32 352 74، و 19-24×19=6+41+6+32+352
حال به قسمتی از تسلط 19 بر قرآن توجه کنیم:
اولین آیهی قرآن، 1:1، بسم الله الرحمن الرحیم، 19 حرف دارد. سورههای قرآن 6×19=114 تا می‌باشند. قرآن شامل 6234 آیهی شماره‌دار است که جمعِ آن با 112 بسم الله الرحمن الرحیم بدونِ شمارهی اول همهِ سورهها به جز سورههای 1 و 9 برابر است با 334×19=6346 که در آن همچنین 19=6+4+3+6. بسم الله الرحمن الرحیم در ابتدای سورهی 9 غایب است اما در عوض در آیهی 27:30، که برای آن همچنین داریم 3×19=30+27، ظاهر میشود و بنابراین همچون تعداد سورههای قرآن 6×19=114 دفعه در قرآن آمده است. از ابتدای سورهی 9 که فاقد بسم الله الرحمن الرحیم است تا انتهای سورهی 27 که دو بسم الله الرحمن الرحیم دارد 19 سوره وجود دارد. در صورتی‌که کلمات یک حرفی (مثل و، أ، ک، برخلافِ ها) در شمارش محسوب نشوند و لا و لم نافیِ فعل، کلمهی جداگانه‌ای تلقی نشوند تعداد کلمات بین دو بسم الله الرحمن الرحیم سورهی 27 همانند جمع شمارهی سورهها از سورهی 9 تا سورهی 27 (که اولی فاقد و دومی شامل دو بسم الله الرحمن الرحیم است)، یعنی27+26+…+10+9، برابر است با 19-19×19، و همچنین اولین وحی بر پیامبر یعنی آیات 1 تا 5 سورهی 96، که از ابتدای آن تا آخر قرآن 19 سوره میشود، 19 کلمه دارد که مشتمل بر 4×19=76 حرف است، ضمن اینکه مجموع حروف کل سورهی 96 که 19 آیه دارد 15×19 تاست، و نیز سورهی 110 که آخرین وحی بر پیامبر است 19 کلمه دارد در حالیکه اولین آیهی آن 19 حرف دارد.
14 مجموعه حروف مقطعه در ابتدای 29 سورهی قرآن متشکل از 14 حرف مختلف است و برای این سه عدد داریم 3×19=14+29+14. جمع این 14 و شماره سورههای مقطعه دار برابر است با 44×19=14+68+50+46+45+44+43+42+41+40+38+36+32+31+30+29+28+27+26+20+19+15+14+13+12+11+10+7+3+2. در فاصله‌ی بین ابتدای سورهی 2 که اولین سورهی مقطعهدار است و انتهای سورهی 68 که آخرین سورهی مقطعهدار است 2×19 سورهی بدونِ مقطعه وجود دارد، همچنین در این فاصله 19 مجموعه از سورههای متوالی وجود دارد که سورههای هر مجموعه یا مقطعه‌دارند یا بدونِ مقطعه. حروف مقطعه تنها در 19 سورهی قرآن آیه یا آیههای مستقلی را تشکیل می‌دهند. مجموعه حروف مقطعه در 30 آیهی قرآن واقع شده‌اند، همچنین قرآن 30 عددِ مختلف، که مجموعاً 15×19 بار از آنها یاد کرده، را نام می‌برد که عبارتند از 1، 2، 3، 4، 5، 6، 7، 8، 9، 10، 11، 12، 19، 20، 30، 40، 50، 60، 70، 80، 99، 100، 200، 300، 1000، 2000، 3000، 5000، 50000، و 100000 که مجموع آنها 8534×19 میشود. اگر فرض کنیم سورهی توبه 127 آیه دارد کلمهی الله به صورت‌های فالله (6 بار)، تالله (9 بار)، ءالله (2 بار)، فلله (6 بار)، الله (2392 بار)، بالله (140 بار)، لله (143 بار) مجموعاً 142×19 بار در قرآن آمده است، و مجموع شماره آیاتِ در بر دارنده‌ی این کلمه 6217×19 است، و از ابتدای الم در 2:1 که اولین مقطعه است تا انتهای ن در 68:1 که آخرین مقطعه است کلمهی الله 139×19 بار آمده است و به علاوه این محدوده شامل 277×19 آیه است. 85 سورهی بدون مقطعه داریم و نیز کلمهی الله در 85 سوره آمده است.
بسم الله الرحمن الرحیم از چهار کلمه تشکیل شده است که حروف سازنده‌ی آنها به ترتیب برای کلمهی اول ا س م، برای کلمهی دوم لّ(مشدد) ه، برای کلمهی سوم ر ح م ن، و برای کلمهی چهارم ر ح ی م میباشد. با فرض 127 آیه‌ای بودن سورهی 9 تعداد تکرار این کلمات در قرآن را بهگونهای که اولاً شامل حروف سازنده‌ی خود باشند و ثانیاً اگر اضافه‌ای ولو به صورت پسوند دارند معنی آنها را تعدیل نکند بررسی می‌کنیم: کلمهی اسم به صورت‌های الاسم (1 بار)، باسم (4 بار)، اسمَ (9 بار)، اسمُ (5 بار) مجموعاً 19 بار در قرآن به‌کار رفته است (کلمهی بسم شامل ا نیست و کلمهی اسمه معنی را تعدیل می‌کند). کلمهی الله همان‌طور که در بالا گفته شد به فرم‌های مختلف، 142×19=2698 بار در قرآن به‌کار رفته است (کلمهی اللهم معنی را تعدیل می‌کند). کلمهی رحمن به صورت‌های الرحمنَ (3 بار)، الرحمنِ (21 بار)، الرحمنُ (21 بار)، بالرحمن (3 بار)، للرحمن (9 بار) مجموعاً 3×19=57 بار در قرآن آمده است. کلمهی رحیم به صورت‌های رحیمٍ (2 بار)، رحیمٌ (58 بار)، رحیماً (20 بار)، الرحیمِ (6 بار)، الرحیمُ (28 بار) مجموعاً 6×19=114 بار در قرآن آمده است. همچنین به‌این‌ترتیب این 4 کلمه در مجموع 2×4×19×19(=114+57+2698+19) بار در قرآن تکرار شده‌اند.
کلمهی قرآن بدون پسوند (یعنی حرف یا حروفی متصل و بعد از کلمه) در اشاره به این قرآن 3×19=57 بار در قرآن آمده است: به صورت‌های لقرآن 1 بار، القرآنُ 8 بار، القرآنِ 17 بار، القرآنَ 23 بار، قرآنٌ 2 بار، قرآنٍ 2 بار، قرآنَ 2 بار، بالقرآن 2 بار. (موردِ بقرآن در 10:15 اشاره به قرآنی دیگر دارد. مجموع غیرتکراری شماره سورههای مربوطه 1167 و مجموع غیرتکراری شماره آیههای مربوطه 2754 است.)
کلمهی واحد بدون پسوند در قرآن تنها در 19 مورد به عنوان صفت خدا آمده است: به شکل‌های وحد، الوحد، لوحد در 2:163، 4:171، 5:73، 6:19، 12:39، 13:16، 14:48، 14:52، 16:22، 16:51، 18:110، 21:108، 22:34، 29:46، 37:4، 38:65، 39:4، 40:16، 41:6. (مجموع غیرتکراری شماره سورهها 357 و مجموع شماره آیهها 1047 است.)
وقتی اولین سورهی قرآن، فاتحه، را می‍خوانید تنها 19 مرتبه لب‍هایتان به هم می‍خورَد. لب‍ها به هنگام تلفظ ب یا م به هم می‍خورد و سورهی یک 4 ب که ارزش ابجدی‍اش 2 است و 15 م که ارزش ابجدی‍اش 40 است دارد: 19=15+4، 32×19=40×15+2×4. شمارهی سورهی فاتحه 1 است و 7 آیه دارد که تعداد حروف آنها به ترتیب 19، 17، 12، 11، 19، 18، 43 و ارزش ابجدی آنها به ترتیب 786، 581، 618، 241، 836، 1072، و 6009 میباشد. در رابطه با این سوره چهار عدد زیر را در نظر گیرید:
1) 7 6 5 4 3 2 1 1
2) 43 18 19 11 12 17 19 1
3) 6009 43 1072 18 836 19 241 11 618 12 581 17 786 19 1
4) 6009 43 7 1072 18 6 836 19 5 241 11 4 618 12 3 581 17 2 786 19 1 1
در این چهار عدد، عدد 1 در سمت چپ، شمارهی سوره است. پس از آن در عدد اول به ترتیب، شماره آیات و در عدد دوم به ترتیب، تعداد حروف آیات آمده است. عدد سوم همان عدد دوم است که بعد از تعداد حروف هر آیه ارزش ابجدی آن آیه نیز آمده است. عدد چهارم همان عدد سوم است که قبل از تعداد حروف هر آیه شمارهی آیه نیز آمده است. هر کدام از این چهار عدد مضرب 19 است. اگر اعدادِ عدد سوم که 2×19 رقم دارد را برعکس بنویسیم عدد بهدست آمده، یعنی 1 19 786 17 581 12 618 11 241 19 836 18 1072 43 6009، نیز مضرب 19 است. عددی به این صورت بسازید که از سمت چپ، شمارهی سوره، 1، و بعد تعداد آیات سوره، 7، و بعد شمارهی آیهی اول، 1، و بعد تعداد حروف آیهی اول، 19، و بعد ارزش ابجدی هر حرف در این آیه به ترتیب از چپ به راست، و بعد شمارهی آیهی دوم، و بعد تعداد حروف آیهی دوم، و بعد ارزش ابجدی هر حرف در این آیه به ترتیب از چپ به راست، و ..... ، و بعد شمارهی آیهی هفتم، و بعد تعداد حروف آیهی هفتم، و بعد ارزش ابجدی هر حرف در این آیه به ترتیب از چپ به راست آمده باشد. این عدد مضرب 19 است.
در 29 سورهی قرآن حروف مقطعه آمده است که با ذکر شمارهی سوره عبارتند از: 2 الم، 3 الم، 7 المص، 10 الر، 11 الر، 12 الر، 13 المر، 14 الر، 15 الر، 19 کهیعص، 20 طه، 26 طسم، 27 طس، 28 طسم، 29 الم، 30 الم، 31 الم، 32 الم، 36 یس، 38 ص، 40 حم، 41 حم، 42 حم عسق، 43 حم، 44 حم، 45 حم، 46 حم، 50 ق، 68 ن‌ن. از راست به چپ شمارهی این سورهها را به ترتیب بنویسید. عددی که به دست میآید را با ارزش ابجدی کلمهی قرءان، 352، جمع کنید تا نتیجه که مضرب 19 است به دست آید. مجموع اعداد ترتیبِ 1 تا 29 برابر است با 435، و مجموع شماره سورههای مقطعهدار 822 است. برای این سه عدد اخیر (زیر خط دار) داریم 19-791×29×19=822 435. مجموعه مقطعه‌های قرآن 14 تا می‌باشند که از 14 حرف مختلف تشکیل شده‌اند. هرگاه ارزش ابجدی این 14 حرف را با 29 که تعداد سورههای مقطعهدار است جمع کنیم به نتیجهی 2×19×19 می‌رسیم. همچنین با جمع کردنِ ارزش ابجدی این 14 حرف با شماره سوره‌هایی که این حروف برای نخستین‌بار به عنوان مقطعه در آنها ظاهر می‌شوند نتیجهی 52×19 بهدست میآید.
تنها سورههای 42 و50 دارای مقطعهی ق هستند و در هرکدام از این دو سوره حرف ق تنها 3×19=57 بار آمده است، یعنی در این دو سورهی دارای مقطعهی ق مجموعاً 114 بار، به تعداد سورههای قرآن، ق تکرار شده است، گویا ق، همانگونه که در آیهی ق و القرءان المجید به نظر میرسد، نمایندگی از قرآن می‌کند بهویژه اینکه به ترتیبی که در بالا دیدیم کلمهی قرآن نیز 57 بار در قرآن آمده است و کلمهی مجید که قرآن در آیهی اخیر بدان وصف شده است دارای ارزش ابجدی 57 است. سورهی 42 دارای 53 آیه است و سورهی 50 دارای 45 آیه است و برای این چهار عدد داریم 5×19=45+50=53+42. اگر تمام ق‌ها در همه‌ی آیات نوزدهم همه‌ی سورههای قرآن را بشماریم به عدد 4×19 دست می‌یابیم.
مقطعهی ص در ابتدای سه سورهی 7 و 19 و 38 آمده است. حرف ص 97 بار در سورهی 7، و 26 بار در سورهی 19، و 29 بار در سورهی 38، مجموعاً 8×19 بار در این سه سوره آمده است (لازم است همانگونه که در قرآن‌های قدیمی‌تر وجود دارد کلمهی بسطه با همین س نوشته شود نه به صورت بصطه).
مجموعه مقطعهی یس در ابتدای سورهی 36 آمده است. با احتساب بسم الله الرحمن الرحیم، حروف ی و س در این سوره 15×19 بار آمده است.
تنها هفت سوره (40 تا 46) با مجموعه مقطعهی حم آغاز میشود. با در نظر گرفتن بسم الله الرحمن الرحیم در ابتدای هر سوره، حروف ح و م در این هفت سوره مجموعاً 19-6×19×19 بار تکرار شده است.
مجموعه مقطعهی عسق در ابتدای سورهی 42 (به عنوان آیهی دوم آن) آمده است. با احتساب بسم الله الرحمن الرحیم در ابتدای سوره، حروف ع، س، و ق مجموعاً 11×19 بار در این سوره به‌کار رفته است.
مجموعه مقطعهی المر در ابتدای سورهی 13 آمده است. با احتساب بسم الله الرحمن الرحیم ابتدای سوره، حروف ا، ل، م، و ر مجموعاً 78×19 بار در این سوره آمده است.
مجموعه مقطعهی المص در ابتدای سورهی 7 آمده است. با احتساب بسم الله الرحمن الرحیم در ابتدای سوره، حروف ا، ل، م، و ص مجموعاً 279×19 بار در این سوره به‌کار رفته‌اند.
مجموعه مقطعهی کهیعص در ابتدای سورهی 19 آمده است. با احتساب بسم الله الرحمن الرحیم، پنج حرفِ ک، ه، ی، ع، و ص در این سوره مجموعاً 42×19 بار تکرار شده‌اند.
حرف‌های ا، ل، و م به همین ترتیب دارای بیشترین تکرار در زبان عربیند و به همین ترتیب در مجموعه مقطعهی الم در ابتدای سورههای 2، 3، 29، 30، 31، و 32 ظاهر می‌شوند. تعداد تکرار ا در این شش سوره به ترتیب عبارت است از 4504، 2510، 771، 542، 353، و 264 (که اگر این اعداد را از چپ به راست بنویسیم خواهیم داشت:19+15×19+13170324787000688×12×15×19=45042510771542353264). تعداد تکرار ل در این سورهها به ترتیب عبارت است از 3202، 1892، 554، 394، 297، و 155. تعداد تکرار م در این سورهها عبارت است از 2195، 1249، 344، 317، 173، و 158. به این ترتیب با در نظر گرفتن بسم الله الرحمن الرحیم در ابتدای سورهها مجموع تکرار این سه حرف در این شش سوره برابر است با:
(19-1047×19=) 1046×19
مجموعه مقطعهی الر در ابتدای سورههای 10، 11، 12، 14، و 15 میآید. تعداد تکرار ا در این پنج سوره به ترتیب عبارت است از 1321، 1373، 1315، 589، و 493 (که اگر چهار عدد نخست از این پنج عدد را با هم جمع کنیم نتیجهی 242×19 به دست میآید). تعداد تکرار ل در این سورهها به ترتیب 913، 795، 812، 452، و 323 است. تعداد تکرار ر در این سورهها به ترتیب عبارت است از 257، 325، 257، 160، و 96. به این ترتیب با در نظر گرفتن بسم الله الرحمن الرحیم در ابتدای سورهها مجموع تکرار این سه حرف در این پنج سوره برابر است با 499×19.
با در نظر گرفتنِ قرائنی که در پی میآید به نظر میرسد سورهی 68 درواقع با دو مجموعه مقطعهی تک عضوی ن‌ن (که درواقع یک کلمه متشکل از دو مجموعه مقطعه یک حرفیِ کنارِِهم نوشته شده (چسبیده به هم اما نه ممزوج در هم) است) آغاز میشود که به دلیل هم‍جوار شدن دو حرفِ یکسان، به صورت تنها یک حرف نشان داده شده است (بهویژه اینکه اگر کلمهی نون، که تلفظِ ن است، را حرف به حرف بنویسیم میشود ن و ن که در ظاهر نشان دهنده‍ی این است که باید دو عدد ن در نظر بگیریم). با این فرض، با احتساب بسم الله الرحمن الرحیم در ابتدای سورهی 68 تعداد تکرار حرف ن در این سوره 7×19 میباشد.
در قرآن 14 مجموعه حروف مقطعه وجود دارد که موقعیت آنها به ترتیبِ واقع شدن با ذکر شمارهی ترتیب وارزش ابجدی مجموعه‍ی مقطعه عبارت است از 1(الم71)2:1، 2(الم71)3:1، 3(المص161)7:1، 4(الر231)10:1، 5(الر231)11:1، 6(الر231)12:1، 7(المر271)13:1، 8(الر231)14:1، 9(الر231)15:1، 10(کهیعص195)19:1، 11(طه14)20:1، 12(طسم109)26:1، 13(طس69)27:1، 14(طسم109)28:1، 15(الم71)29:1، 16(الم71)30:1، 17(الم71)31:1، 18(الم71)32:1، 19(یس70)36:1، 20(ص90)38:1، 21(حم48)40:1، 22(حم48)41:1، 23(حم48)42:1، 24(عسق230)42:2، 25(حم48)43:1، 26(حم48)44:1، 27(حم48)45:1، 28(حم48)46:1، 29(ق100)50:1، 30(ن50)68:1، 31(ن50)68:1. شمارههای ترتیب را با شمارههای غیرتکراری سورهها (زیر تکراری‍ها خط کشیده شده است) و شمارههای غیرتکراری آیهها (بهگونهای که هر آیه بیش از یک بار به‍حساب نیاید (زیر شماره آیهی تکراری خط کشیده شده است)) جمع کنید تا نتیجهی 71×19 بهدست آید. به‍علاوه اگر برای اینکه وضعیتِ اشغال آیه توسط مجموعه مقطعه مشخص شود عدد 3 را به مجموعه مقطعه هنگامی نسبت دهیم که مجموعه به تنهایی کلِ یک آیه را اشغال کند و عدد 2 را هنگامی نسبت دهیم که مجموعه بدون حضور مجموعه مقطعهی دیگری تنها قسمتی از آیه را اشغال کند و عدد 1 را هنگامی نسبت دهیم که مجموعه در کنار مجموعه مقطعهی دیگری تنها قسمتی از آیه را اشغال کند آنگاه با جمع اعدادِ این موقعیت‍های اشغال و ارزش ابجدی کلیهی مجموعههای (تکراری و غیرتکراری) مقطعه‍ها، یعنی کلیهی اعدادِ داخل پرانتز در بالا، حاصلِ 185×19 بهدست میآید.
هر کدام از 14 حرف مقطعه به عنوان حرف مقطعه به تعداد دفعات مشخصی تکرار شده است. مثلاً این دفعاتِ تکرار برای مقطعهی ا، 13 و برای مقطعهی ن (با فرضی که برای حروف مقطعهی سورهی 68 در فوق کردیم) 2 میباشد. این دفعات تکرار به عنوان مقطعه برای هر حرف مقطعه را با شماره سورههای محل وقوعِ آن حرفِ مقطعه به شرطی که شماره سورهها تنها برای آن حرف تکراری نباشند جمع کنید تا نتیجهی 107×19 حاصل شود.
شمارهی اولین و آخرین سورهی حاویِ مقطعهی ا به ترتیب 2 و 32 است این دو را با شماره سورهها و شماره آیههای محل وقوع مقطعهی ا و نیز تعداد تکرار ا در این سورهها (با در نظر گرفتن بسم الله الرحمن الرحیم ابتدای سورهها) جمع کنید. همین کار را در مورد بقیه‌ی حروف مقطعه انجام دهید که آخرینِ آن اینگونه است که باید شمارهی اولین و آخرین سورهی حاویِ مقطعهی ن را که به ترتیب 68 و 68 است را با شماره سورههای غیرتکراری و شماره آیههای غیرتکراری محل وقوع مقطعهی ن (یعنی 68 و 1) و نیز تعداد تکرار ن در این سورهها (یعنی 133) جمع کنید. جمعِ تمامِ این حاصلِ‌جمع‌ها نتیجهی 2328×19 را به دست می‌دهد.
ارزش ابجدی مجموعههای غیرتکراری حروف مقطعه را با هم جمع کنید (که 1709 میشود). تعداد تکرار هر حرف مقطعه در سوره‌ای که آن حرف در ابتدای آن آمده است را به دست آورید و تمام اعدادی که به این ترتیب به دست میآید را با هم جمع کنید. ارزش ابجدی هر حرف مقطعه را در تعداد تکرار آن حرف در سوره‌ای که آن حرف در ابتدای آن آمده است ضرب نمایید و تمام اعدادی که به این ترتیب به دست میآید را با هم جمع کنید. سه عددی که نتیجهی سه جمله‌ی اخیر هستند را با هم جمع کنید تا نتیجهی 19‑15×19+319×12×15×19 به دست آید. (این استدلال با احتساب بسم الله الرحمن الرحیم در ابتدای هر سوره به عمل آمده است.)
شمارهی هر سورهی مقطعهدار را با تعداد حروف مقطعهی آن سوره جمع کنید و حاصل را با تعداد آیههای محل حروف مقطعه در آن سوره جمع کنید. کلیهی 29 عددی که به این ترتیب برای سورههای مقطعهدار به دست می‌آورید را با هم جمع کنید تا حاصلِ 7×7×19 به دست آید. حال، شمارهی هر سورهی مقطعهدار را در تعداد حروف مقطعهی آن سوره ضرب کنید و حاصل را با تعداد آیههای محل حروف مقطعه در آن سوره جمع کنید. کلیهی 29 عددی که به این ترتیب برای سورههای مقطعهدار به دست می‌آورید را با هم جمع کنید تا حاصلِ 108×19 به دست آید.
ارزش ابجدی حروف مقطعهی هر سورهی مقطعهدار را با تعداد آیات حاوی حروف مقطعه در آن سوره جمع کنید تا عددی مربوط به آن سوره به دست آورید (مثلاً این عدد برای سورهی 2 برابر است با 1+71، و برای سورهی 68 برابر است با 1+(50+50)). عددی که به این ترتیب به دست میآید را با حاصلِ‌جمعِ شماره سوره و تعداد آیات سوره جمع کنید. کلیهی 29 عددی که به این ترتیب به دست میآید را با هم جمع کنید تا نتیجهی 370×19 به دست آید. حال اگر پس از اقدامِ مذکور در جمله‌ی نخست، عددِ به‌دست‌آمده را با حاصلِ‌ضرب شمارهی سوره در تعداد آیات سوره جمع کنید و کلیهی 29 عددی که به این ترتیب به دست میآید را با هم جمع کنید نتیجه، 176×19×19 است.
در 68:1 بلافاصله بعد از مقطعه، عبارت «و(6) القلم(201) و(6) ما(41) یسطرون(335)» آمده است که به معنی قسم به قلم و آنچه می‌نگارد است. به عبارتی، گویا به فرم ظاهری نگارش (مثلاً قرآن) نیز به نوعی تأکید میشود به ویژه این که ارزش ابجدی این عبارت 31×19=589 است. عدد 31 در این جا ممکن است اشاره به 31 مجموعه مقطعه با احتساب دو ن در مجموعههای مقطعه باشد و تأکید غیر مستقیم بر این که واقعاً باید مقطعه در 68:1 به صورت ن(50)ن(50) در نظر گرفته شود و بر این امر با معادله زیر به شدت تأکید میشود:
9×19×19-5050×19+33×5050×19×19+7441024×5050×5050×19×19=68505062016413351
اما همان طور که گفته شد گویا قرآن به گونه‌ای بر فرم نگارش هم تأکید دارد یعنی احتمالاً چون دو ن بزرگ بدون فاصله کنار یکدیگر قرار می‌گیرند در نگارش اشکالی ندارد به صورت یک ن نوشته شوند در صورتی که در نظر داشته باشیم که درواقع منظور، دو ن بزرگ چسبیده به هم هستند که یک کلمه محسوب می‌شوند و در قرائت نیز لزومی ندارد دوبار خوانده شوند و با خواندن همان یک نون منظورِ قرائتِ دو ن حاصل میشود (نون=ن و ن). از این رو شاید به طور سرجمع در معادله ابجدی سرجمع زیر بر حفظ ظاهر رایج ن[89] و[39] القلم[350] و[39] ما[80] یسطرون[527] تأکید میشود:
... ×19=89393503980527
برای هر سورهی مقطعهدار شمارهی سوره و تعداد آیات سوره و شماره آیات سوره را با هم جمع کنید. کلیهی 29 عددی که به این ترتیب بهدست میآید را با هم جمع کنید تا نتیجهی 10007×19 بهدست آید. حال، برای هر سورهی بدونِ مقطعه شمارهی سوره و تعداد آیات سوره و شماره آیات سوره را با هم جمع کنید. کلیهی 85 عددی که به این ترتیب بهدست میآید را با هم جمع کنید تا نتیجهی 8214×19 بهدست آید. جمع این دو عدد برای کل قرآن نتیجهی 959×19×19 را به‌بار می‌آوَرَد.
برای هر سورهی مقطعهدار شماره سورهها از اول قرآن تا انتهای آن سوره را با هم جمع کنید. کلیهی 29 عددی که به این ترتیب بهدست میآید را با هم جمع کنید تا نتیجهی 825×19 بهدست آید. حال، برای هر سورهی بدونِ مقطعه شماره سورهها از اول قرآن تا انتهای آن سوره را با هم جمع کنید. کلیهی 85 عددی که به این ترتیب بهدست میآید را با هم جمع کنید تا نتیجهی 12515×19 بهدست آید.
در کلمهی قرءان اولین حرف ق و آخرین حرف ن است. تعداد سورهها از سورهی دارای مقطعهی شروع شونده با ق تا سورهی دارای مقطعهی شروع شونده با ن 19 تا میباشد (همچنانکه ق که از قرآن نمایندگی می‌کند دارای ارزش ترتیبی ابجدی 19 است). جمع شمارههای این سورهها برابر است با 59×19=1 112. آیهی 112:1 آخرین آیه در قرآن است که هرگاه علامت : از بین شمارههای سوره و آیهی آن برداشته شود مضربی از 19 به دست میآید.
به بسم الله الرحمن الرحیم در سورهی 1 عدد 11 ، که در آن 1 سمت چپ شمارهی سوره و 1 سمت راست شمارهی آیه است، و در سورهی 2 عدد 20، که در آن 0 نشانه‌ی بی‌شماره بودن بسم الله الرحمن الرحیم است، و در سورهی 3 عدد 30، و ...، و در سورهی 8 عدد 80، و در سورهی 10 عدد 100، و ...، و در سورهی 27 عدد 270، و در آیهی 30 این سوره عدد 2730، و در سورهی 28 عدد 280، و ... ، و در سورهی 114 عدد 1140 را نسبت می دهیم. هرگاه این اعداد نسبت داده شده را جمع کنیم عدد 68191 به دست می آید که مضربی از 19 است.
اگر ارزش ابجدی تقطیع شده‌ی 14 دسته حروف مقطعه (مثلاً 40301 برای الم و 50 برای ن) را با هم جمع کنیم بدست می‌آوریم 49336091×19.
در 3:59 خدا می‌گوید مَثَل عیسی نزد خدا همچون مَثَل آدم است. در قرآن آدم 25 بار و عیسی نیز 25 بار آمده است. 19مین تکرار عیسی در سوره 19 است و به همین صورت، 19مین تکرار آدم در سوره 19 است. نوزدهمین تکرار عیسی در آیه 34، و نوزدهمین تکرار آدم در آیه 58 است و داریم 92=58+34. در 92مین آیه سوره 19، 19مین تکرار الرحمن در قرآن را می‌یابیم.
سوره 74 تنها سوره‌ای است که در آن کلمه نوزده ذکر شده است، در «74:30 علیها تسعه عشر». در این سوره 19×19 حرف نقطه دار وجود دارد (ی نقطه دار است به صورت ي مگر این که الف مقصوره روی آن باشد). همچنین تعداد حروف از اول سوره تا انتهای کلمه علیها در 74:30 برابر است با 19×19 (که وقتی بلافاصله بعد از آن عبارت تسعه عشر میآید گویا 19 سه بار پشت سر هم قرار می‌گیرد).
اولین آیه 19 حرفی قرآن، بسم الله الرحمن الرحیم، با بس شروع و با م تمام میشود. آخرین آیه 19 حرفی قرآن، ما اغنی عنه ماله و ما کسب، برعکس، با م شروع و با سب تمام میشود. این آخرین آیه 19 حرفی، نوزدهمین آیه از انتهای قرآن نیز هست.
سوره 1 تنها سوره‌ای است که در آن بسم الله الرحمن الرحیم که نوزده حرف دارد (و به نوعی منشأ مباحث مربوط به نوزده در قرآن است) هم آیه شماره دار سوره و هم ابتدای سوره است. بر این دو عبارت (یعنی بسم الله الرحمن الرحیم و نوزده) در دو سوره 27 و 74 به این صورت تأکید میشود که در سوره 27، بسم الله الرحمن الرحیم در یک آیه شماره دار این سوره آمده است، یعنی در آیه 27:30، انه من سلیمن و انه بسم الله الرحمن الرحیم، و در سوره 74 عدد نوزده ذکر شده است، در آیه 74:30، علیها تسعه عشر، و جالب این است که شماره این دو آیه در این دو سوره یکسان، برابر با 30، است. و جالب این که تنها این دو سوره (یعنی 27 و 74) در قرآن وجود دارد که در هر کدام اولاً تمام حروف سوره 1 (یعنی ا أ إ ب ت ح د ذ ر س ص ض ط ع غ ق ک ل م ن ه و ي) آمده و ثانیاً جمع تکرار این حروف در سوره، مضربی از 19 است (حروف ء ث ج خ ز ش ظ ف ة ؤ یٰ ئ در سوره 1 نیامده است). (دو سوره دیگر در قرآن وجود دارد، 108 و 111، که در هر کدام اولاً تنها قسمتی (حداقل یکی و نه همه) از حروف سوره 1 آمده و ثانیاً جمع تکرار این حروف در سوره، مضربی از 19 است.)
بر این مطلب که سوره 1 به نوعی فتح باب کل قرآن است با این واقعیات تأکید میشود که اولاً تنها 19×19 آیه در قرآن وجود دارد که در هر کدام، جمع تکرار حروف سوره 1، مضربی از 19 است، و ثانیاً هر کدام از 113 سوره دیگر دارای حداقل یکی از حروفی است که در سوره 1 (الفاتحه) نیامده است، و به علاوه، اولین حرف کلمه فاتحه، که قسمت اصلی نام سوره 1 است، یعنی ف، در خود سوره 1 نیامده اما در هر کدام از 113 سوره دیگر آمده است.
واقعیت بزرگ دیگر این است که اگر سوره ها را با توجه به تکرار صعودی حروف سوره 1 در آنها ترتیب دهیم (از کمترین تکرار تا بیشترین تکرار) سوره 1 خود، نوزدهمین است.
تنها نام 19 سوره از قرآن با ال شروع نمی‌شود.
تنها 19 سوره وجود دارد که ارزش ابجدی نام هر کدام یک عدد اول است. اگر بر حسب بزرگ به کوچک این ارزش‌های ابجدی را مرتب کنیم نوزدهمین سوره، البلد است. ارزش ابجدی کلمه البلد 67 است و 67، خود، نوزدهمین عدد اول است. جمع شماره سورهها و تعداد آیات این 19 سوره مضربی از 19 است. همچنین جمع ارزش ابجدی نام‌های این نوزده سوره، هم مضربی از 19 و هم مضربی از 59 (ارزش ابجدی مهدی) و هم مضربی از 5 (شاید در اشاره به پنج تن آل عبا) است. همچنین جمع ارزش ترتیبی ابجدی (یا Gematrical Sequential Value) این 19 نام (سوره) برابر است با ارزش ابجدی عبارت تسعه عشر.
سوره‌هایی از قرآن که هر کدام دارای نامی پر حرفی (یعنی بیش از یک حرفی) هستند را در نظر بگیرید (ابتدا و انتهای یک کلمه (یا نام) وقتی واقعاً معنادار است که کلمه بیش از یک حرف داشته باشد). تنها 19 تا از این سورهها وجود دارد که در هر یک، حرف اول نام سوره و حرف اول متن سوره یکسان است. و به نحو مشابه تنها 19 تا از این سورهها وجود دارد که در هر یک، حرف آخر نام سوره و حرف آخر متن سوره یکسان است.
تنها 19 سوره در قرآن وجود دارد که اولاً حداقل یکی از حروف سوره الناس (آخرین سوره قرآن) در هر کدام آمده و ثانیاً جمع تکرار این حروف در هر کدام عددی اول است. جمع کل حروف این 19 سوره مضربی از 19 است. جمع تکرار حروف سوره الناس در این 19 سوره نیز مضربی از 19 است.
همچنین تنها 19 سوره در قرآن وجود دارد که اولاً حداقل یکی از حروف سوره الإخلاص (که سوره‌ای در مورد وحدانیت خداست) در هر کدام آمده و ثانیاً جمع تکرار این حروف در هر کدام عددی اول است.
قرآن دارای 6×19=114 سورة است. تکرار حروف کلمه سورة در آیات 114 قرآن 114 تاست.
بسم الله الرحمن الرحیم آیه شماره 1 قرآن و دارای 19 حرف است و تعداد حروف کلمات آن به ترتیب 3، 4، 6، و 6 است. از پشت سر هم نوشتن این اعداد از راست به چپ 174×19×19×19=1193466 به دست میآید (که در آن 1 و 74 در 174 می‌توانند اشاره کننده به سورههای 1 (حاوی اولین آیه قرآن) و 74 (که در آن به تسعه عشر اشاره شده) باشند).
هرگاه ارزش ابجدی سرجمع مقطعه‌های قرآنی را از ابتدای قرآن تا سوره 19 (شامل خود این سوره) از چپ به راست پشت سر هم بنویسیم (145145267298298298375298298363) مضربی از 19 به دست میآید.
مطالبی در مورد سبعاً من المثانی: ارزش ابجدی سبعاً 7×19 است (7 اشاره دارد به سبعاً). ارزش ابجدی من المثانی 2×19×19 است (2 اشاره دارد به المثانی). در قرآن مقطعه 2 حرفی حم در 7 سوره پیاپی آمده است و جمع تکرار حروف «ح» و «م» در این هفت سوره 19-19×19-7×19×19 است.
ریشه ثنی 29 بار (به تعداد سوره‌هایی که مقطعه دارند) در قرآن آمده است که 19مین آن همین عبارت سبعا من المثانی است.
در سیستم ارزش ابجدی سرجمع داریم هدی‌الاسلم=ابرهیم=400 و النفس=اصبر=برهن=19×19. (برهن 8 بار در قرآن آمده است و می‌دانیم 8مین عدد اول، 19 است.)