خلاصه: دلایل و شواهد تأیید الهی پنج نفر خاندان رسول اسلام و دوازده امام شیعه و به ویژه امام دوازدهم، مهدی صاحب‌الزمان، و نیز تأیید منظور آیات قرآنی که گفته شده است در شأن ائمه نازل شده است و تأییدی که قرآن از شیعه دارد همگی تقریباً به طور قطعی (با درصد ریاضی احتمال بسیار پایین برای اشتباه) و ثابت شده در این مقاله آورده شده است.
فرمت اچ تی ام ال این مقاله نیز در زیر، عمدتاً برای تسهیل سرچ اینترنتی، قرار داده شده است و در مواردی ممکن است در آن ترتیب اعداد برعکس شده باشد - مبنا همان فرمت تصوبری PDF ارائه شده در بالاست.
شیعه و نوزده
قسمت دوم آیه‌ی 33:33 مستقل از قسمت اول آن بر پیامبر اسلام، و در هنگامی که فاطمه و علی و حسن و حسین را زیر عبای خود جمع نموده بود و با خدا در مورد این اهل بیت خود سخن می‌گفت، نازل شد (إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا). در زیر کساء (یا عبا) در هنگام نزول، 5 نفر بودند: محمد، فاطمه، علی، حسن، حسین (مجموع حروف این اسامی 19 است). در قرآن، تنها پنج بار ریشه‌ی کلمه‌ی کساء آمده است: 2:233، 2:259، 5:89، 4:5، و 23:14.
این عبارت که 12 کلمه‌ی مستقل (یک و چند حرفی) دارد به آیه‌ی تطهیر معروف شده است و در آن خدا عنایت و محبت خود را به خانواده رسول خود بیان می‌نماید و این که دلش خواسته است که بدی را از این خانواده دور و خوبی را به آن نزدیک کند، بر خلاف عقیده‌ی بسیاری از شیعیان، مؤید عصمت بزرگانی که به 14 معصوم اشتهار یافته‌اند نیست. اصولاً عصمت تعریف جامع و مانعی ندارد، و به علاوه اینگونه نیست که برگزیدگان خدا مانند دیگر انسانها جایز الخطا نباشند (و به عدم وجود عصمت، تعدادی از علمای بزرگ شیعه قدیمی‌تر اعتقاد داشتند و به صراحت آن را بیان می‌نمودند). گروهی به اشتباه تصور کرده‌اند ریشه‌ی کلمه عصمه در قرآن 14 بار آمده است در حالی که این ریشه تنها 13 بار در قرآن آمده است: 3:101، 3:103، 4:146، 4:175، 5:67، 10:27، 11:43، 11:43، 12:32، 22:78، 33:17، 40:33، 60:10
اسامی ائمه‌ی دوازده گانه‌ی شیعه همراه با ارزش ابجدی نام آنها در زیر آمده است. دقت کنید که در روایت است که نام امام دوازدهم نباید صریحاً ادا شود. همچنین ایشان بیشترین اشتهار را به عنوان مهدی صاحب الزمان دارد:
علی 110، حسن 118، حسین 128، علی 110،محمد 92، جعفر 353، موسی 116، علی 110، محمد 92، علی 110، حسن 118، م ح م د 40+8+40+4.مجموع ارزش ابجدی این اسامی 1549 می‌شود که مجموع ارقام آن 19 می‌باشد. (مجموع ارزش ابجدی حرف اول 19 آیه اول شماره دار قرآن نیز 1549 است.)
هرگاه ارزش ابجدی این اسامی را به ترتیب پشت سر هم از چپ به راست بنویسم داریم: ...×19=4 40 8 40 118 110 92 110 116 353 92 110 128 118 110
و نیز با مهدی(59) صاحب(101) الزمان(129)، به عنوان نام امام زمان، داریم: 19+...×19×19=129 101 59 118 110 92 110 116 353 92 110 128 118 110
اَشکال مختلف کلمه‌ی اِمام و جمع آن (ائمه) به معنی رهبر (و بنابراین غیر شامل بر کلمه‌ی اَمام که به معنی جلو و پیش است و در 75:5 آمده است) در قرآن با ذکر شماره‌ی سوره و آیه‌ای که در آن این کلمه به کار رفته است عبارت است ازاماما2:124، ائمه9:12، اماما11:17، لبامام15:79، باممهم17:71، ائمه21:73، اماما25:74، ائمه28:5، ائمه28:41، ائمه32:24، امام36:12، اماما46:12 که مجموعاً 12تا به تعداد امامان شیعه می‌شود. همچنین تنها 12 کلمه در قرآن به کار رفته است که با کلمه‌ی شیعه همریشه هستند: شیعا6:65، شیعا6:159، شیع15:10، شیعه19:69، تشیع24:19، شیعا28:4، شیعته28:15، شیعته28:15، شیعا30:32، باشیاعهم34:54، شیعته37:83، اشیاعکم54:51. مجموعِ اعداد از 1 تا 12 و شماره‌های سوره و آیه مربوط به دو دسته‌ی 12تایی فوق‌الذکر، به‌گونه‌ای که در هر دسته، محلِ وقوع هر یک از کلماتِ دسته تکراری نباشد (و بنابراین شماره‌هایی که زیر آنها خط کشیده شده است در جمع‌بندی در نظر گرفته نمی‌شوند)، برابر است با 88×19=72 16=1594+78 (که در آن، درضمن، 72 معادل ابجدی نوزده است و 16=8+8=2+7+6+1 و 19=4+9+5+1 و ارقام 1594 همانهایی هستند که در حاصل جمع معادل ابجدی اسامی ائمه، 1549، دیدیم).
چنانکه گفتیم در حال حاضر نام مصطلح امام زمان مهدی با معادل ابجدی 59 و لقب مصطلح ایشان صاحب الزمان با معادل ابجدی 230 است. جمع ارقام این دو عدد برابر است با 19. برای جمع ارقام معادل ابجدی مهدی داریم 14=9+5، همچنین جمع حروف عبارت مهدی صاحب الزمان 14تاست و این هر دو به نظر میرسد اشاره‌های مستقیمی به 14مین معصوم شیعه داشته باشند. به نظر میرسد مربوط‌ترین نام و لقب فعلی این امام همین مهدی صاحب الزمان (که تقطیع شده‌ی آن م40، ه5، د4، ی10، ص90، ا1، ح8، ب2، ا1، ل30، ز7، م40، ا1، ن50 است) باشد: …×19=50 1 40 7 30 1 2 8 1 90 10 4 5 40.
همچنین شاید آیه‌ی 4:59 (که در آن شاید شماره‌ی آیه اشاره به مهدی(=59) دارد) مستقیم‌ترین اشاره را به امام زمان دارد:
4:59 یایها(27) الذین(791) ءامنوا(99) اطیعوا(97) الله(66) و(6) اطیعوا(97) الرسول(327) و(6) اولی(47) الامر(272) منکم(150) …
آیا واقعاً اولی(47) الامر(272) منکم(150) مذکور در 4:59 همان مهدی(59) صاحب‌الزمان(230) است؟ به نظر میرسد که این عبارت همین را می‌گوید: …×19=59 59 230 47 272 150 4 . در این صورت شاید بتوان با جایگزین کردن معادل ابجدی اولی الامر منکم با معادل ابجدی مهدی صاحب الزمان در قسمتی از آیه که ذکر شد به مضارب 19 دست یافت. به معادل ابجدی لغات آیه و اینکه در عبارات زیر جایگزینی فوق‌الذکر انجام شده است توجه کنید: …×19=59 129 101 59 6 327 97 6 66 97 99 791 27 4 و …×19=129 101 59 6 327 97 6 66 97 99 791 27 و 5×19×19=1805=129+101+59+6+327+97+6+66+97+99+791+27 (که در آن 14=5+0+8+1).
42:23 ذلک الذی یُبشر اللهُ عباده الذین ءامنوا و عملوا الصلحتِ قل لااسئلکم علیه اجرا الا الموده فی القُربی و من یقترف حسنه نزد له فیها حُسنا ان الله غفور شکور
در این آیه منظور از القربی(343)، ائمه(56) می‍باشند: 21×19=399=56+343 (که در آن ضمناً 21=9+9+3).
القربی به صورت حرف به حرف عبارت است از ا(1) ل(30) ق(100) ر(200) ب(2) ی(10)، و ائمه یه صورت حرف به حرف عبارت است از ا(1) ی(10) م(40) ه(5) و داریم ...×19=1 10 40 5 1 30 100 200 2 10 و اگر جای این دو کلمه را عوض کنیم داریم ...×19=1 30 100 200 2 10 1 10 40 5، و نیز ...×19×19=23 10 2 200 100 30 1 5 40 10 1 42 و اگر جای 42 و 23 را عوض کنیم همچنان مضربی از 19 به‍دست می‍آید.
18:44 هنا لِک الولیه لله الحق هو خیر ثوابا و خیر عقبا در آنجا ولایت، خاصِ خداوند برحق است. او بهترین ثواب و بهترین عِقاب است. این آیه، خاص به نظر میرسد و شاید از همین روست که جمعِ ارزش ابجدیِ آن، 2712، با شماره سوره و شماره آیه نتیجه‍ی 146×19 را به‍بار می‍آوَرَد. مضمون آیه در مورد ولایت است. این ولایت در 14 عضو خاندانِ رسول اسلام تجلیِ کامل دارد. این ولایت همچنین در امامتِ 12 امامِ اسلام (شیعه) نیز به‍نحوِ بارز متجلی است. قسمت اول آیه، هنا لِک الولیه لله الحق با ارزش ابجدی 392، در مورد ولایت است و شاید از همین روست که جمع ارزش ابجدیِ آن با 14 و 12 نتیجه‍ی 22×19 را به‍بار می‍آوَرَد. همچنین اگر ارزش ابجدیِ این قسمت را با 14 جمع کنیم و حاصل آن را بین 18 و 44 (مربوط به 18:44) قرار دهیم عددِ به‍دست‍آمده برابر خواهد بود با 12×12×19‑165×12×19+4×165×12×12×19 که در آن برای 165 که معادل ابجدیِ لا اله الا الله است داریم 12=5+6+1 (و این همه تکرارِ 12، بدون تکراری از 14، شاید در ازای در نظر گرفته نشدنِ 12 در جمع با 392 باشد). همچنین جمع ارقام 392 برابر است با 14، و نیز خودِ آن برابر است با 2×14×14، همچنانکه جمعِ ارقام ارزش ابجدیِ کلِ آیه، 2712، برابر است با 12، و نیز خودِ آن برابر است با 2×12‑12×12×19.
61:13 و أخری تحبونها نصرٌ من الله و فتح قریب و بشر المؤمنین در تفسیر المیزان به نقل از تفسیر قمی به نقل از امام گفته شده است که منظور از فتح(488) قریب(312) در 61:13 امام قائم (مهدی(59) صاحب‌الزمان(230)) است: 14×19+19×19+1515×19×19=312 488+230 59، و ...×19=13 59 230 61