This essay was entered in the "Boekenweek Schrijfwedstrijd 'Ik ben alles'". It is written in Dutch.
Mijn leven bestaat uit: mij, ik en mezelf. Ik ben daar zeer tevreden mee. Ik heb mijn woning, mijn bedrijf, mijn reizen en mijn wandelingen. De tevredenheid met mezelf zit in de kleine dingen zoals het genieten van de natuur tijdens een wandeling, genieten van een kopje thee in alle rust en stilte. In dit alles vind ik mezelf, kom ik mezelf tegen en vind ik plezier. Ik en mezelf onderweg om de wereld en Nederland te verkennen.
Het verkennen van Nederland en de wereld doe ik door te wandelen, omdat dit de langzaamste manier van transporteren is. Door te wandelen beweeg ik langzaam en maak ik kennis met mijn omgeving en kan ik ook overal stoppen voor een kopje thee op een bankje in de zon. Het verkennen gaat verder door het lezen van blogs, boeken en het bezoeken van musea. Deze zijn aanvullend en met deze verkenning vergroot ik mijn honger naar kennis.
Deze kennis komt weer van pas op mijn wandelingen bij het duiden van de omgeving die ik tegenkom. Op de *Camino waren het de kleine verhalen die Pelgrims, inclusief mezelf, elkaar vertelden. Vooral het waarom van het lopen van de Camino de Santiago en het aanmoedigen van elkaar als een van de pelgrims het zwaar had kwam aanbod. Na die kleine verhalen en aanmoedigingen scheidde de weg tussen de Pelgrim en ik. Ik wandelde weg met nieuwe kennis en verhalen om over na te denken en los te laten voor ik Santiago de Compostella zou bereiken. Het loslaten lukte, want inderdaad op de laatste kilometers naar Santiago was ik eruit en wist ik wat ik verder wilde. Ik had antwoord op één van mijn vragen.
*I hiked the camino to think about what I wanted further from life and Databeet, not to party like some do on the Camino. I talked while hiking with my fellow hikers, but did not party with them or others. I am not a party animal and liked the quietness and calmness of the camino.