Εκδηλώσεις
Το πανηγύρι που γίνεται την παραμονή και ανήμερα του Σωτήρος, στις 6 Αυγούστου, είναι η καλύτερη ευκαιρία για να ανταμώσει ένα μεγάλο μέρος του ξενητεμένου πληθυσμού του χωριού. Το γλέντι στην πλατεία του χωριού, με τον παραδοσιακό τρόπο κρατάει μέχρι το πρωί.
Η τελετή : είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Αγίου Σεραφείμ και εορτάζεται κάθε χρόνο την τελευταία Κυριακή του Σεπτεμβρίου, με λιτανεία της κάρας του Αγίου, που μεταφέρεται από τη μονή Κορώνας, όπου φυλάσσεται. Η εορτή μεταφέρθηκε νωρίτερα από τον επίσημο εορτασμό της (4 Δεκεμβρίου), λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν στο χωριό, καθιερώθηκε δε το 1936 από τον Μητροπολίτη Ιεζεκιήλ. Η παράδοση λέει ότι για την κάρα του Αγίου Σεραφείμ, φιλονικούσαν δύο μονές: η μονή Κορώνας (όπου ασκήτεψε)και η μονή Δουσίκου (ο ηγούμενος της οποίας μεσολάβησε για την αρπαγή της κάρας από τους Τούρκους). Έτσι αποφασίστηκε να τη φορτώσουν σ' ένα ζώο και να αφήσουν τον Άγιο να το οδηγήσει. Το ζώο λοιπόν πήγε στο Φανάρι, στον τόπο του μαρτυρίου του και στη συνέχεια στη μονή Κορώνας. Γι' αυτό προέκυψε και ο διπλός εορτασμός με τόση λαμπρότητα.
Η γουρνοχαρά : τη δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων, σε πολλά σημεία του νομού, γιορτάζουν την "γουρνοχαρά", καθώς την ημέρα εκείνη σφάζανε τα γουρούνια που είχαν θρέψει σχεδόν ένα χρόνο πριν. Είναι χαρακτηριστικό το ότι από το χοιρινό δεν πήγαινε χαμένο σχεδόν τίποτε. Το λίπος το λιώνανε και το χρησιμοποιούσανε στην μαγειρική, φτιάχνανε λουκάνικα ενώ ακόμα πιο παλιά χρόνια από το δέρμα του γουρουνιού έφτιαχναν παπούτσια τα οποία τα χρησιμοποιούσαν στα χωράφια, τα λεγόμενα "γουρνοτσάρουχα". Ακόμη, οι πιτσιρικάδες κατασκεύαζαν αυτοσχέδιες μπάλες. Το έθιμο της "γουρνοχαράς" συνεχίζει να υφίσταται μέχρι και σήμερα, αμείωτο σε πολλά σημεία του Νομού. Κάθε χρόνο δε, διοργανώνεται ανάλογη εκδήλωση στο Φανάρι, τη δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων.
Τα κούλουμα : Όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα, έτσι και στο χωριό μας, την Καθαρή Δευτέρα γιορτάζονται τα Κούλουμα, με την παραδοσιακή φασολάδα, χαλβά και άλλα νηστίσιμα. Με χορό και γλέντι στο προαύλιο της εκκλησίας του Αγίου Σεραφείμ, η εκδήλωση διοργανώνεται κάθε χρόνο με πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου. Ιδιαίτερη αξία τη μέρα αυτή τα παλιότερα χρόνια είχε το γλέντι που γινότανε στα "μαστόρικα", με πρωταγωνιστές τους ηπειρώτες κατοίκους αυτής της γειτονιάς. Μεταμφιεσμένοι μικροί και μεγάλοι συγκεντρώνονταν στον Παλιογουλά κι αρχίζανε τα "γανώματα", μουντζουρώνοντας ο ένας τον άλλο, για να καταλήξουν στο τέλος στην αγορά του χωριού.
Ο Πασχαλινός χορός (Γιε μ' κι γιε μ') : Την Τρίτη μέρα του Πάσχα εξακολουθεί να τηρείται και σήμερα ένα παλαιό έθιμο, που φαίνεται να έρχεται από τα τέλη του 19ου αιώνα. Ο χορός του «γιε μ' κι γιε μ'», όπως έχει επικρατήσει να λέγεται, καθώς είναι αυτός που κυριαρχεί ανάμεσα στα άλλα δημοτικά τραγούδια και που γίνεται το απόγευμα της τρίτης του Πάσχα στο προαύλιο του Αγίου Σεραφείμ. Τα λόγια του τραγουδιού, όπως τα πήραμε από το βιβλίο του Λ. Σωτηρίου «Φανάρι – Από το χθές στο σήμερα», έχουν ως εξής :
Ήρθη (νη) Λαμπριά κ' η Πα(να)σχαλιά και το Χριστός Ανέστη
Ήρθ' η Λαμπριά κ' η Πασχαλιά και το Χριστός Ανέστη
Γιε μ' στολίζουν μάνες τα παιδιά κ' οι πεθερές τις νύφες
Γιε μ' στολίζουν κ' έναν νιούτσικο, που πάει να μεταλάβει.
Γιε μ' κι γιε μ' μπροστά πααίν' ο νιούτσικος, στη μέση η αδελφή του.
Κ' ολού κοντά η μάνα του σαν μήλο μαραμένο,
Σαν μήλο, σαν τριαντάφυλλο, σαν ρόιδο μαραμένο.
Έγειρε ο ήλιος, έγειρε, παπαδοπούλα μου,
Γέρνει να βασιλέψει, βρε 'μορψη ρωμιοπούλα.
Παπαδοπούλα σταύρωσα, πόρχεται απ' τα αμπέλι.
Φέρνει τα μήλα στην ποδιά, παπαδοπούλα μου.
Φέρνει τα μήλα στην ποδιά, τα άστρα στο μαντήλι
Δύο μήλα της εγύρεψα κι αυτή μου δίνει πέντε
-Δε θέλω εγώ τα μήλα σου, τα τσαλαπατημένα
μον' θέλω δυο στον κόρφο σου, τα μοσχομυρισμένα.
Η φωτογραφία είναι από το βιβλίο του Λ. Σωτηρίου "Φανάρι, από το χτες στο σήμερα".
Κι ένα ηχητικό απόσπασμα από αυτό το δημοτικό τραγούδι που περιλαμβάνεται στο CD του Χρυσόστομου Μητροπάνου με τίτλο "Θεσσαλιώτικο Συναξάρι", στη διεύθυνση: