Funtzio didaktikoa zuen. Hori zela eta, helburua ez zen errealitatea irudikatzea, Itun Zaharreko eta Berriko ideiak eta kontzeptuak adieraztea baizik.
Koloreak ez ziren errealistak, formaren eta koloreen euren eduki sinbolikoaren arabera erabiltzen baitziren. Pintura erromanikoan kolore disdiratsuak eta garbiak erabiltzen zituzten, eta, ingeradak nabarmentzeko, kolore-mantxa handiak inguratuz, lerro lodi eta ilun bat pintatzen zuten.
Horretan datza pintura erromanikoaren aberastasuna: izan ere, irudikatutako motiboek behatzailearen arreta bereganatzea lortzen dute.
